Πόσο επαρκής είναι η Ευρωπαϊκή νομοθεσία για να μας προστατεύσει από καταστροφές σαν της Ουγγαρίας;


Αυτό που παρακολουθούμε σήμερα είναι άλλη μια Baia Mare, χωρίς το κυάνιο.

https://antigoldgr.org/wp-content/uploads/2010/10/image-138014-galleryv9-grlo.jpgΠριν από δέκα χρόνια, η Ουγγαρία θρηνούσε την καταστροφή τoυ ποταμού Tίσα από τη διαρροή κυανίου σε μονάδα μεταλλουργίας χρυσού στη Baia Mare της Ρουμανίας. H ρύπανση ταξίδεψε από τον Τίσα στο Δούναβη, επηρρεάζοντας έξι χώρες και αφήνοντας πίσω της ένα χαλί από νεκρά ψάρια. Στα χρόνια που μεσολάβησαν η Ευρωπαϊκή νομοθεσία έγινε υποτίθεται αυστηρότερη και ικανή να διασφαλίσει ότι ένα παρόμοιο ατύχημα δεν μπορεί ποτέ πια να συμβεί στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Σήμερα η Ουγγαρία θρηνεί άλλον έναν ποταμό, τον Μάρκαλ. Οι λεπτομέρειες του ατυχήματος υπάρχουν σε όλα τα Ελληνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Περίπου ένα εκατομμύριο λίτρα τοξική κόκκινη λάσπη από το εργοστάσιο αλουμινίου της Hungarian Aluminum Production and Trade Company (MAL) στο Κόλονταρ της Ουγγαρίας, διέρρευσαν στο ποτάμι όταν έσπασε το φράγμα που τα συγκρατούσε. Επτά χωριά σε έκταση 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων «πνίγηκαν» στον κόκκινο βούρκο, τέσσερις επαρχίες της Ουγγαρίας τέθηκαν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 120 υπέστησαν χημικά εγκαύματα.

Το παχύρρευστο υγρό που περιέχει βαρέα μέταλλα και διαβρωτικές ουσίες, όπως μόλυβδο, χρώμιο κτλ., είναι τα απόβλητα της επεξεργασίας του βωξίτη, ιδιαιτέρως τοξικά αφού προκαλούν βαθιά εγκαύματα τα οποία μπορεί να εμφανιστούν πολλές ημέρες μετά την έκθεση του ατόμου στο υλικό. Oι αρχικές αναλύσεις έδειξαν ότι η λάσπη είχε pH 13 (σαν μέτρο σύγκρισης, η αμμωνία έχει pH 12) και η πολύ υψηλή αλκαλικότητα προφανώς σκότωσε την ευαίσθητη υδρόβια ζωή στον ποταμό Μάρκαλ. Μέχρι αυτή τη στιγμή οι Ουγγρικές αρχές ρίχνουν τόνους χημικών στον ποταμό, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ρίξουν το pH του καυστικού βούρκου πριν αυτός φτάσει στο Δούναβη.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, τα απόβλητα της δραστηριότητάς τους δεν κατατάσσονται στα “επικίνδυνα”. http://www.allvoices.com/contributed-news/6948846-more-than-120-injured-4-killed-in-hungarys-ecological-disaster. Η εταιρεία ισχυρίζεται επίσης ότι δεν όφειλε να πάρει πρόσθετα μέτρα προστασίας για το φράγμα (μια κατασκευή μήκους 300 μέτρων και πλάτους 450) γιατί επρόκειτο για μια φυσική καταστροφή που δεν μπορούσε να προβλεφθεί. Άλλη μια “φυσική καταστροφή” λοιπόν και για  μια ακόμη φορά η εταιρεία προσπαθεί να αποφύγει να πληρώσει ρίχνοντας το φταίξιμο …στο Θεό. Φανερά εξαγριωμένος από τις δηλώσεις της εταιρείας ότι η λάσπη δεν είναι επικίνδυνη, ο Υπουργός Εσωτερικών Sandor Pinter δήλωσε: “Ας κολυμπήσουν μέσα της και θα δουν!”.

Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος Janez Potocnik, o oποίος με τέτοια ελαφρότητα απέρριψε το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για απαγόρευση της χρήσης κυανίου στα μεταλλεία, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι η υπάρχουσα νομοθεσία είναι αρκετή για να προστατευθούν το περιβάλλον και οι άνθρωποι, αρκέστηκε να δηλώσει: “Είναι σημαντικό να κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε να μην κινδυνεύσει ο Δούναβης. Αυτή τη στιγμή πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να περιοριστεί η έκταση της καταστροφής”.

Αυτό που παρακολουθούμε σήμερα είναι άλλη μια Baia Mare, χωρίς το κυάνιο. Είναι προφανές ότι η Ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ανεπαρκέστατη και η εφαρμογή της τουλάχιστον ελλιπής – και αυτό που λέμε εδώ και τόσο καιρό και το επισημάναμε και στον Επίτροπο Potocnik με την πρόσφατη επιστολή μας, δυστυχώς αποδεικνύεται σήμερα με άλλη μια καταστροφή. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά την θέσπιση της Οδηγίας για τα Μεταλλευτικά Απόβλητα; Πώς είναι δυνατόν να θεωρούνται “αθώες” ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν τέτοιες μεγάλες καταστροφές; Πόσες άλλες ουσίες έχει άραγε καταφέρει η βιομηχανία να εξαιρεθούν από τον κατάλογο των επικινδύνων αποβλήτων; Πώς θα εξασφαλιστεί οτι ο ρυπαίνων θα πληρώσει και το τεράστιο κόστος δεν θα μεταφερθεί για μια ακόμα φορά στις πλάτες των Ευρωπαίων φορολογουμένων;

Υπάρχουν ακόμα πολλές δεκάδες επικίνδυνες εγκαταστάσεις μεταλλευτικών αποβλήτων κατά μήκος του Δούναβη (και σε όλα τα Βαλκάνια) που προκαλούν μικρότερες καταστροφές ανά τακτά διαστήματα και τίποτα δεν αποκλείει μια μεγαλύτερη καταστροφή στο μέλλον. Η άτολμη Ευρωπαϊκή Ένωση προτιμά να τρέχει πίσω από τις καταστροφές για να “περιορίσει” τις επιπτώσεις τους, αντί να πάρει δραστικά μέτρα για να τις αποτρέψει. Εαν δεν γίνει μια γενναία αναθεώρηση του Ευρωπαϊκού Καταλόγου Αποβλήτων και της Οδηγίας για τα Μεταλλευτικά Απόβλητα και αν δεν εξασφαλιστεί η πιστή εφαρμογή τους,θα συνεχίσουμε να είμαστε στο έλεος των διάφορων ασύδοτων εκμεταλλευτών. Είναι ενδιαφέρον ότι οι τρεις βασικοί ιδιοκτήτες του εργοστασίου αλουμινίου στο Κόλονταρ είναι μεταξύ των 20 πλουσιότερων ανθρώπων στην Ουγγαρία. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι η εταιρεία διαθέτει και περιβαλλοντική πιστοποίηση ISO 14001, για να μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα συστήματα περιβαλλοντικής πιστοποίησης σημαίνουν κάτι ουσιαστικό σε ότι αφορά το περιβάλλον.

Στην Ελλάδα, το εργοστάσιο αλουμινίου στην Αντίκυρα της Βοιωτίας έχει απαλλαγεί από το πρόβλημα της απόθεσης της κόκκινης λάσπης …πετώντας την στη θάλασσα! Η πρακτική αυτή που ξεκίνησε πριν από σαράντα περίπου χρόνια, συνεχίζεται κατ’εξαίρεση και κατά παράβαση όλων των περιβαλλοντικών νόμων μέχρι σήμερα, εν έτει 2010. Η κόκκινη λάσπη περιέχει βαρέα μέταλλα όπως μόλυβδο, χρώμιο, κοβάλτιο κ.ά. και υπολογίζεται ότι έχει καλύψει τριακόσιες χιλιάδες στρέμματα στον πυθμένα του Κορινθιακού Κόλπου.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=1405014


16 απαντήσεις στο “Πόσο επαρκής είναι η Ευρωπαϊκή νομοθεσία για να μας προστατεύσει από καταστροφές σαν της Ουγγαρίας;”

  1. Οπως σωστά λέτε η λάσπη είχε pH 13, δηλ. ήταν καυστική πράγμα που εξηγεί γιατί προκάλεσε εγκαύματα.
    Όμως, αυτή η απόρριψη του διαλύματος εκχύλισης του βωξίτη ως έχει, όπως φαίνεται ότι γινόταν στο συγκεκριμένο εργοστάσιο, δηλαδή χωρίς πλύσιμο δεν είναι επιτρεπτή από την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Τα απόβλητα της δραστηριότητας ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΛΥΣΙΜΟ, δηλαδή αραίωση και μέίωση της αλκαλικότητας σε περιβαλλοντικά αποδεκτό επίπεδο ορθά δεν κατατάσσονται στα “επικίνδυνα”. Άρα η ευθύνη πέφτει στον υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου και στον υπεύθυνο ελέγχου τήρησης της νομοθεσίας και όχι στη νομοθεσία.

  2. […] Σήμερα η Ουγγαρία θρηνεί άλλον έναν ποταμό, τον Μάρκαλ. Οι λεπτομέρειες του ατυχήματος υπάρχουν σε όλα τα Ελληνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Περίπου ένα εκατομμύριο λίτρα τοξική κόκκινη λάσπη από το εργοστάσιο αλουμινίου της Hungarian Aluminum Production and Trade Company (MAL) στο Κόλονταρ της Ουγγαρίας, διέρρευσαν στο ποτάμι όταν έσπασε το φράγμα που τα συγκρατούσε. Επτά χωριά σε έκταση 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων «πνίγηκαν» στον κόκκινο βούρκο, τέσσερις επαρχίες της Ουγγαρίας τέθηκαν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 120 υπέστησαν χημικά εγκαύματα. Continue Reading » […]

  3. Αγαπητοι φιλοι, Απαντωντας στο ερωτημα σας, παραθετω προσωπικη μαρτυρια απο συνεργασια μου με στελεχη τις SANCO. Την Γενικη διευθυνση για τα θεματα υγειας τις ευρωπαικης ενωσης. Μεγαλη τεταρτη στις Βρυξελλες, Απριλιος 2009, Επιτροπος Υγειας η κ. Βασιλειου απο την Κυπρο: Μιλουσαμε με εκπροσωπους τις SANCO, για τον κινδυνο υγειας, που προκυπτει, σε διαφορους τοπους τις Ε.Ε. απο τοξινωση των ευρωπαιων πολιτων,με βαρεια Μεταλλα (Χρωμιο6,μολυβδο,αρσενικο,υδραργυρο κ.λ.π) οπως συμβαινει στην Ελλαδα,το Βελγιο,την Ολανδια,την Σκωτια, Κυπρο, μετα απο περιβαλλοντικες ζημιες, καταστροφικα φαινομενα ,ειτε περιβαλλοντικες αυθαιρεσιες παραγωγου και πολυχρονες παραβατικοτητες εργοστασιων μεταλλουργιας,ορυχειων,εργοστασιων εμπλουτισμου μεταλλευματος, κλπ. Αναφερθηκαμε σε σχετικα φαινομενα περιβαλλοντικων καταστροφων (σαν αυτη τις ουγγαριας τωρα),τα οποια ομως, ακολουθουνται απο μακροχρονιες ουρες συνεπειων και πλητουν αμμεσα , αποδεδειγμενα, και με πολλους τροπους τον ανθρωπινο οργανισμο και “την δημοσια υγεια” μεσω του τοξινομενου αναπνευσημου αερα, του τοξινωμενου ποσιμου νερου,των καλιεργειων της καταναλωσης “επιβαρυμενων” τροφιμων που παραγονται με τετοια νερα σε τοπικες βιομηχανιες και αγροτοκτηνοτροφικες τοπικες παραγωγικες εκμεταλευσεις. Προιοντων που φτανουν στον τοπικο ειτε υπερ-τοπικο καταναλωτη και τα εμπορευονται εν αγνοια του καταναλωτη.

    Ηταν μεγαλη η εκπληξη μας οταν: Αφου μας ακουσαν με μεγαλη προσοχη, στα οσα τους λεγαμε και εκφρασαν την λυπη τους για τα συμβαινοντα με το εξασθενες χρωμιο, απλα μας δηλωσαν οτι : η Ε.Ε δεν εχει πολιτικες για τις περιπτωσεις αυτες!! και κατα συνεπεια η SANCO δεν εχει εργαλεια παρεμβασης και δρασεων, ουτε φυσικα προυπολογισμο σχετικο, για να μπορει να ενεργοποιηθει, προκειμενου να αναπτυξει δραση σε τετοιες περιπτωσεις τοξινωσης πολιτων τις Ε.Ε.(αρα ο ευρωπαιος πολιτης ειναι απροστατευτος και ανισχυρος, οταν βρεθει μπροστα στον κινδυνο υγειας απο τοξινωση με βαρεια Μεταλλα!! στον χωρο ζωης και δουλειας του!!)
    Εκφρασαμε την εκπληξη και την αντιρηση μας, για αυτην την “ελλειψη πολιτικης” και τους ειπαμε οτι :”Ειναι απιστευτο, αυτοι που για τις “τρελλες αγελαδες”,ειτε την “γριπη των κοτοπουλων” μπορουν σε μια ωρα να μπουν σε μια φαρμα μεσα, να σφαξουν 200-300 αγελαδες, και να σταματησουν το εμποριο κρεατος, για μηνες,προκειμενου να μην διαδοθει μια ζωο-ανθρωπο -νοσος που εχει γιατρεια με υπαρκτα φαρμακα, Να ειναι αυτοι , που “δεν εχουν πολιτικες” και να “μην εχουν εξοπλισθει” ,να μην εχουν προβλεψει να υπαρχουν παρεμβασεις προστασιας δημοσιας υγειας, να μην εχουν πολιτικες “προβλεψης-προφυλαξης προβληματων υγειας απο τοξινωση χημικων και βαρεων μεταλλων”. Καταστασεις που μπορουν και εξολοθρευουν την ανθρωπινη υγεια!! Τοτε τι ;;διαολο κανουν;;

    Μας ειπαν.φλεγματικα: “Δυστηχως , μεχρι εκει μας επιτρεπουν να φτανουμε!! Κατανοουμε την αναγκαιοτητα των οσων μας επισημαινεται. Αναγνωριζουμε την αναγκαιοτητα των οσων ζητατε απο εμας, αλλα ,χρειαζεται πολυς αγωνας για να αποκτησει η Ε.Ε. τετοια εργαλεια!!!!”
    Φιλικα Αθανασιος Παντελογλου ΙΤΑΠ Οινοφυτα Βοιωτιας.

  4. ισως να μην εχει και τόση σημασία να κανουμε τη νομοθεσία πιο αυστηρή, αφου κατ’ουσίαν δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτήν που έχουμε.

    συμφωνω με όσα γραφει ο κος παντέλογλου.

    Δείτε και μια ακόμη αποψη που βρήκα

    http://elladitsamas.blogspot.com/2010/10/blog-post_09.html

    • Το γεγονός είναι ότι είμαστε απροστάτευτοι και όλες οι αιτιάσεις του τύπου “τώρα υπάρχει η νομοθεσία (π.χ. η οδηγία για τα εξορυκτικά απόβλητα) που εγγυάται ότι δεν θα συμβεί τίποτα” είναι παχιά λόγια που απλά κουκουλώνουν την πραγματικότητα. Δηλαδή απόλυτη υποκρισία!

      Είναι κοινό μυστικό ότι η νομοθεσία δεν εφαρμόζεται , για πολλούς και διάφορους λόγους: Επειδή η εφαρμογή της είναι ακριβή, επειδή η βιομηχανία έχει πολιτικές προσβάσεις, επειδή ξέρουν την τέχνη του λαδώματος, επειδή χρησιμοποιούν την απειλή της ανεργίας, επειδή γνωρίζουν ότι ο πολίτης έχει ελάχιστες δυνατότητες, επειδή τα δικαστήρια τραβάνε χρόνια κι εν τω μεταξύ αυτοί κερδίζουν κλπ κλπ. Οι νόμοι είναι soft (“soft law”), τόσο soft που “κόβονται με την καρδιά ενός μαρουλιού” όπως έλεγε η παλιά διαφήμιση… Οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες είναι απλά οδηγίες όμως η εφαρμογή και η τήρησή τους εναπόκειται στα κράτη-μέλη όπου η διαφθορά οργιάζει. Τα λόμπι της βιομηχανίας παίζουν τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της soft νομοθεσίας. Η ΕΕ δεν έχει τις “πολιτικές”, τα “εργαλεία”, τον “προϋπολογισμό” και αφήνει την εφαρμογή στις εθνικές κυβερνήσεις. Το γεγονός ότι οι πολιτικές ηγεσίες σε πολλές χώρες ,ειδικά στη γειτονιά μας, είναι αβουλα όργανα των ισχυρών είναι βούτυρο στο ψωμί αυτών των βιομηχανικών λόμπι.

      Δεν είναι τυχαίο που το νέο μεγάλο βιομηχανικό “ατύχημα” οφείλεται πάλι στην εξορυκτική βιομηχανία. Είναι πάμπολλα τα φράγματα αποβλήτων στην Ευρώπη, ειδικά στη νότια Ευρώπη. που είναι σαν αυτό που έσπασε: “Ατυχήματα που περιμένουν να συμβούν”! Ας τολμήσει κάποιος να πει ότι το Καρακόλι στη Χαλκιδική (ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ) είναι σύμφωνο με κάποια νομοθεσία και κάποια ευρωπαϊκή προδιαγραφή! Το Καρακόλι σώθηκε παρά τρίχα από τις βροχές του περασμένου Φεβρουαρίου. Είναι μάλλον “ευτύχημα” (!) το ότι το ατύχημα της Ουγγαρίας έγινε σε εργοστάσιο βωξίτη γιατί αν είχε γίνει αλλού το περιεχόμενο του φράγματος θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ χειρότερο. Τα βαρέα μέταλλα στην καυστική λάσπη της Ουγγαρίας είναι πταίσμα μπροστά στα βαρέα μέταλλα των αποβλήτων ενός μεταλλείου μικτών θειούχων όπως της Χαλκιδικής. Ούτε γίνεται τυχαία η σύνδεση με τη Baia Mare και με το αίτημα απαγόρευσης του κυανίου.

      “Περιβαλλοντική ηθική” δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξει όταν μιλάμε για επιχειρήσεις που αποσκοπούν στο μέγιστο κέρδος. Η επιχείρηση δεν είναι άνθρωπος για να έχει ηθική υπόσταση. Αν δεν είδατε την ταινία “The Corporation”, να τη δείτε.

      Επίσης: ναι σίγουρα, στην Ευρώπη είμαστε πολύ πολύ καλύτερα από τον Τρίτο Κόσμο στον οποίο γίνονται απίστευτα περιβαλλοντικά εγκλήματα, εν πολλοίς στο όνομα της δικής μας ευημερίας – αφού εμείς , ο “προηγμένος” κόσμος (τρομάρα μας!), ζητάμε όλο και περισσότερα υλικά για να συντηρήσουμε το life-style μας. Όμως δεν θέλουμε βέβαια να γίνεται με αυτές τις χώρες η σύγκριση, έτσι δεν είναι; Αν είναι έτσι να το ξέρουμε και να μη μας παραμυθιάζουν με το “υψηλό επίπεδο προστασίας” και άλλα τέτοια φούμαρα!

  5. πολύ σωστά όλα και λυπηρά, είναι εξωφρενικά τραγικό το ατύχημα στην Ουγγαρία, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, είναι επικύνδινο σε σημείο αποπροσανατολισμού να ταυτίζουμε την κατασκευαστική αστοχία ενός φράγματος με την νομοθεσία και την εμμονή της στήλης με το κυάνιο.
    Η ουσία είναι οτι κατέρρευσε μια κατασκευή παλαιού τύπου η οποία δεν θα έπρεπε να είναι σε χρήση ή θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί από μία σύγχρονη που πληρέι τις προδιαγραφές.
    Πρέπει να τονιστεί οτι είναι αναγκαίο να εκσυγχρονιστούν οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις κάθε τύπου σε ασφαλή επίπεδα και η νομοθεσία να εφαρμόζεται χωρίς περικοπές. Δεν είναι ανεπαρκής η νομοθεσία, αλλά φταίει η μή εφαρμογή της.
    Για το ατύχημα της Ουγγαρίας δεν φταίει το περιεχόμενο του φράγματος, αλλά το οτι αυτό διέφυγε! Και απλό νερό να είχε και προκαλούσε απλά την πλυμμήρα μιας τεράστιας περιοχής και τον πνιγμό ανθρώπων και ζώων, πάλι τραγικό θα ήταν και οδυνηρό.
    Θαρρώ πως η ειρωνία βρίσκεται στο οτι το ατύχημα έγινε στην Ουγγαρία, η οποία βγήκε μπροστά ως προστάτης του περιβάλλοντος απαγορεύοντας το κυάνιο από την μεταλλευτική βιομηχανία…Ενώ την ίδια στιγμή λειτουργούσε “αμέριμνο” το εν λόγω εργοστάσιο αλουμινίου και ποιός ξέρει ποιές/πόσες άλλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε επικύνδινα φτωχές ποιοτικά συνθήκες.

    Ευχαριστώ
    Φιλικά
    Α.Π.

    • Εμείς μπορεί να έχουμε εμμονή με το κυάνιο, όμως σας παρακαλώ να μου πείτε ποια θα ήταν τα αποτελέσματα αν αυτή η “δεξαμενή” είχε μέσα κυάνιο. H Baia Mare ξανά από την αρχή, δέκα χρόνια μετά! Ή όχι;

      Αν η ΕΕ είχε τη δυνατότητα – ή τη βούληση – να εφαρμόσει τη νομοθεσία της, δεν θα είχαμε τίποτα να πούμε και δεν θα είμασταν εδώ να συζητάμε για άλλο ένα ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ατύχημα. Γιατί αναμενόμενο ήταν, όπως αναμενόμενο θα είναι και το επόμενο που αναπόφευκτα θα συμβεί, όσο αυτές οι άθλιες “κατασκευές” είναι ακόμα σε χρήση. Και πρέπει να τονίσω ότι οι παραβιάσεις της νομοθεσίας δεν αφορούν μόνο τις παλιές εγκαταστάσεις. Πολύ πρόσφατα π.χ. η Βουλγαρία αδειοδότησε άλλο ένα μεταλλείο χρυσού με κυάνωση (Κίρτζαλι) με σωρεία παραβάσεων της νομοθεσίας.

      Ιδού η Ρόδος λοιπον… να εφαρμοστεί η νομοθεσία, δεν διαφωνεί κανείς…. Όσο όμως η ΕΕ νίπτει τας χείρας της σαν τον Πόντιο Πιλάτο και είναι ανίκανη να διασφαλίσει τη νομιμη λειτουργία αυτών των εγκαταστάσεων, εμείς έχουμε κάθε λόγο και κάθε δικαίωμα να ζητάμε να απαγορευθεί μια ουσία τόσο επικίνδυνη όσο το κυάνιο. Στα δικά μας κεφάλια θα πέσει.

    • Είναι όντως ειρωνεία το γεγονός ότι το ατύχημα έγινε στην Ουγγαρία…
      Να μην ξεχνάμε ότι η Ουγγαρία υπέστη τις περισσότερες επιπτώσεις από τα κυανιούχα απόβλητα της Baia Mare. Ο ποταμός Τίσα ρυπαίνεται ανά τακτά διαστήματα από μεταλλευτικά απόβλητα από την περιοχή της Baia Borsa στη Ρουμανία.
      Η Ουγγαρία ήταν αυτή που προώθησε στο Ευρωκοινοβούλιο το αίτημα για πανευρωπαϊκή απαγόρευση του κυανίου με αποτέλεσμα το γνωστό ψήφισμα.
      Η Ουγγαρία έκανε ότι μπορούσε για να αποφύγει μια νέα καταστροφή από εισαγόμενο κυάνιο και καλά έκανε …άλλο αν την έπαθε από αλλού!
      Αν π.χ. εμείς είχαμε πάθει τέτοια τεράστια ζημιά στον Έβρο από κυάνιο προερχόμενο από τη Βουλγαρία (δεν είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη αλλά λέμε τώρα…), δεν θα κάναμε τα πάντα για να μην ξαναπάθουμε τα ίδια, άσχετα από τα άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα που μπορεί να έχουμε στη χώρα;
      …Μάλλον δεν θα κάναμε γιατί έχουμε πολιτικούς κότες, αλλά πάντως είναι λογικό.

  6. Δεν έχουν άδικο, αλλά ακούστε και μια πιο συνετή άποψη:
    “Tο WWF καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ουγγρική κυβέρνηση για να συμπληρώσει το πακέτο εργασίας για τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτων με την ανάπτυξη ενός σχεδίου δράσης για την αποτελεσματική εφαρμογή της οδηγίας αποβλήτων μεταλλείας της ΕΕ κατά τη διάρκεια της επερχόμενης προεδρίας της Ουγγαρίας, η οποία αρχίζει Ιανουαρίου 2011.
    «Αυτή η οδηγία είναι καλή δεδομένου ότι χαρακτηρίζει τη μετάβαση από την προσανατολισμένη προς την την καταστροφή πολιτική για τα απόβλητα μεταλλείας στην προσανατολισμένη προς τον κίνδυνο πολιτική,»
    είπε ο Sergey Moroz, πολιτικός εμπειρογνώμονας στο ευρωπαϊκό πολιτικό γραφείο του WWF.
    «Η ώθηση για την οδηγία αποβλήτων του 2006 της ΕΕ ήταν τα σημαντικά τοξικά ατυχήματα της Baia Μare και Baia Borsa στη Ρουμανία το 2000 και της Donana στη νότια Ισπανία το 1998. Αλλά οι νέοι κανόνες που εισήχθησαν από την οδηγία το 2006 απέτυχαν να εφαρμοστούν στα απόβλητα του Kolantar ως αμτιμετωπίσεις του κινδύνου για τους ανθρώπους και το περιβάλλον.»
    «Άλλα μέτρα που μπορεί να είχαν αλλάξει την κατάσταση στο Kolantàr το 2010 – όπως η επιθεώρηση τρίτων, έλεγχοι, αναθεωρήσεις των αδειών – δεν πρόκειται να τεθούν ουσιαστικά σε ισχύ πριν το 2012.»
    Το σχέδιο δράσης που η Ουγγαρία πρέπει να εστιάσει στις περιοχές στα νέα κράτη μέλη της ΕΕ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και να περιλάβει μια αξιολόγηση των κινδύνων στις γειτονικές χώρες με έναν πιθανό αντίκτυπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της Κροατίας, της Σερβίας, της Ουκρανίας και της Μολδαβίας, Το σχέδιο δράσης πρέπει να περιλάβει μια αξιολόγηση των κινδύνων για τους ανθρώπους και το περιβάλλον από όλες τις κρίσιμες περιοχές αποβλήτων μεταλλείας οθόνη όλες οι άδειες που εκδίδονται για τις τρέχουσες και προγραμματισμένες νέες διαδικασίες μεταλλείας όσον αφορά τις επικίνδυνες ουσίες και την ταξινόμησή τους, που καθορίζουν τα άμεσα μέτρα κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου με τις σαφείς ευθύνες για τους χειριστές, τις αντίστοιχες κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το WWF απαιτεί ιδιαίτερα την αναθεώρηση και την τροποποίηση της οδηγίας αποβλήτων μεταλλείας της ΕΕ σχετικά με την ασφάλεια, και ιδιαίτερα για τα φράγματα των ανοικτών εντοιχιζόμενων τμημάτων. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να καλύψει εάν οι αντίστοιχες οδηγίες της ΕΕ έχουν μεταγραφεί στις εθνικές νομοθεσίες και τους κανονισμούς και αξιολογούν μέχρι ποιό σημείο έχουν τεθεί στην πράξη. Το σχέδιο δράσης θα μπορούσε να εφαρμοστεί εν μέρει ως πρόγραμμα ναυαρχίδων στα πλαίσια της νέας στρατηγικής της ΕΕ Δούναβης, η οποία αναπτύσσεται αυτήν την περίοδο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ανέμεινε να υιοθετηθεί επισήμως κατά τη διάρκεια της προεδρίας της ΕΕ της Ουγγαρίας την επόμενη άνοιξη.

    • Από το google είναι αυτό; Ούτε μια μετάφραση της προκοπής δεν μπήκες στον κόπο να κάνεις;
      Συνετή η άποψη, αλλά δεν μας λέει τίποτα καινούριο.
      Μας λέει ότι πρέπει να εφαρμοστεί η Οδηγία η οποία αυτή τη στιγμή δεν εφαρμόζεται. Εδώ που τα λέμε, ούτε πρόκειται να εφαρμοστεί σωστά από τη στιγμή που η ΕΕ δεν έχει μηχανισμό παρακολούθησης της εφαρμογής της και βασίζεται σε αυτά που της λένε οι κυβερνώντες κάθε χώρας.
      Λέει επίσης ότι πρέπει να αναθεωρηθεί η Οδηγία σε ότι αφορά την ασφάλεια και τα φράγματα …των “ανοικτών εντοιχιζόμενων τμημάτων”;;;; Ιδέα δεν έχω τι θέλει να πει, αφού η μετάφραση είναι αλλά αντί άλλων.
      Κι αυτό το σχέδιο δράσης που γίνεται “πρόγραμμα ναυαρχίδων” τι είναι; Ναυτική άσκηση;
      Κάνε μια μετάφραση της μετάφρασης και τα ξαναλέμε.

  7. Δεν πρόλαβα να μεταφράσω το υπόλοιπο…
    To πρωτότυπο είναι εδώ:
    http://wwf.panda.org/about_our_earth/search_wwf_news/?uNewsID=195619

    flagship project είναι το προγραμμα-οδηγός

    open tailings dams είναι τα υπαίθρια φράγματα τελμάτων

    Εκείνο που μας λέει το κείμενο του WWF είναι ότι το εν λόγω ατύχημα ΔΕΝ είναι κρας τεστ της οδηγίας γιατί δεν είχε προβλευτεί να εφαρμοστεί η οδηγία για εγκαταστάσεις όπως αυτή του Kolantar πριν από το 2012. Και υπάρχουν δεκάδες σαν αυτή σε όλη την Ευρώπη…
    Κρίνουμε δηλαδή ανεπαρκή ένα νόμο που δεν έχει προλάβει καν να εφαρμοστεί…Αλλά τι να πω, εδώ χλευάσαμε και την ενσωμάτωσή του στη νομοθεσία μας. Κι ας λέει το WWF ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση…
    Ο μηχανισμός παρακολούθησης και εφαρμογής του νόμου σίγουρα ανήκει στις αρμόδιες αρχές των χωρών-μελών. Η ΕΕ δεν έχει καμία δικαιοδοσία πάνω σ’ αυτόν.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.