Όταν βλέπεις στα ιστολόγια των υπαλλήλων της Ελληνικός Χρυσός τον τίτλο “ΥΠΕΝ: ΣΤΗΝ “ΔΙΑΥΓΕΙΑ” Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΚΑ“, είναι λογικό να συμπεράνεις ότι εκδόθηκε η άδεια λειτουργίας του χώρου απόθεσης επικινδύνων αποβλήτων που εδώ και ενάμιση χρόνο λειτουργεί με παράνομες προσωρινές άδειες. Αυτό άλλωστε θέλουν οι διαχειριστές των ιστολογίων αυτών να πιστέψουν οι αναγνώστες. Αλλά η “είδηση” που σερβίρουν είναι ο ορισμός της ψευδούς είδησης. Άλλη μια απάτη. Η πραγματικότητα είναι ότι από τις 31 Δεκεμβρίου 2018, ο ΧΥΤΕΑ λειτουργεί χωρίς καμμία άδεια, έστω και προσωρινή.
Σύμφωνα με το άρθρο: “Τέσσερις μέρες πριν την εκπνοή του 2018 και το ΥΠΕΝ ανάρτησε στην “Διαύγεια” την απόφαση του για το έργο απόθεσης αποβλήτων στον Κοκκινόλακα, που επι της ουσίας συνιστά και την χρονική επέκταση της άδειας λειτουργίας του”.
Μπαίνεις στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ και διαπιστώνεις ότι η περίφημη “απόφαση” δεν είναι τίποτα παραπάνω από την η “Καταχώρηση της Μελέτης Ασφαλείας (με το Εσωτερικό Σχέδιο Έκτακτης Ανάγκης) της Εγκατάστασης Απόθεσης Αποβλήτων Κοκκινόλακκα”. Είναι δηλαδή μία από τις απαιτήσεις του νόμου για να βγει τελικά η άδεια λειτουργίας του ΧΥΤ Επικίνδυνων Βιομηχανικών Αποβλήτων, αλλά δεν είναι ούτε έγκριση ούτε άδεια. Και φυσικά το έγγραφο αυτό κατά κανένα τρόπο δεν συνιστά χρονική επέκταση της -προσωρινής και παράνομης- άδειας που έληξε στις 31 Δεκεμβρίου. Αυτή τη στιγμή οποιαδήποτε εργασία γίνεται στον Κοκκινόλακκα δεν καλύπτεται από καμμία αδειοδότηση.
Το ΥΠΕΝ απέφυγε να εκδώσει άλλη μία προσωρινή άδεια – που είναι γενικά παράνομες – στοχεύοντας στην έκδοση της οριστικής άδειας πολύ σύντομα. Ολοκληρώνεται λοιπόν η επιχείρηση «κατασκευής νομιμότητας» για τον Κοκκινόλακκα, το πιο τερατώδες ίσως από τα έργα της Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική. Το ΥΠΕΝ του κ. Σταθάκη αποφάσισε να αγνοήσει τις προειδοποιήσεις του κ. Παπαζάχου ότι το φράγμα αυτό, ιππαστί επάνω στο ρήγμα του σεισμού των 7,0 Ρίχτερ, δεν θα αντέξει σε έναν νέο ισχυρό σεισμό, να αγνοήσει τις επισημάνσεις του για τις τραγικές ελλείψεις των σεισμικών μελετών της εταιρείας και να κουκουλώσει τις κατασκευαστικές παραβάσεις. Αποφάσισε να “πεισθεί” από αμφιβόλου επιστημονικής εγκυρότητας απόψεις ότι, τάχα, το ρήγμα αυτό “είναι ασφαλές για μερικές χιλιάδες χρόνια”. Όπως φαίνεται πολύ σύντομα θα εκδοθεί η τελική απόφαση που θα τα βρίσκει όλα καλώς καμωμένα και το έγκλημα θα ολοκληρωθεί.
Και δύο λόγια για τον άθλιο ρόλο του Συμβουλίου Επικρατείας σε αυτή την υπόθεση. Το φθινόπωρο του 2017, πολίτες του Δήμου Αριστοτέλη προσέφυγαν στο ΣτΕ ζητώντας την ακύρωση της από 13-9-2017 απόφασης της ΔΜΕΒΟ/ΥΠΕΝ που επέτρεπε στην Ελληνικός Χρυσός την απόθεση επικινδύνων αποβλήτων μέσα στον ημιτελή και με γνωστές κατασκευαστικές ελλείψεις ΧΥΤΕΑ, που ήδη λειτουργούσε με προσωρινές παρατάσεις. Μια κραυγαλέα παράνομη πράξη, που θα κρινόταν ακυρωτέα χωρίς συζήτηση. Αν εκδικαζόταν. Αλλά όπως έχει γίνει φανερό τα τελευταία χρόνια και έχουμε γράψει πολλές φορές εδώ, το ΣτΕ δεν υπάρχει περίπτωση να εκδικάσει καμμία υπόθεση αν δεν είναι εκ των προτέρων εξασφαλισμένο ότι η απόφαση θα είναι υπέρ της εταιρείας.
Αποτέλεσμα: η συζήτηση της υπόθεσης προσδιορίστηκε για τον Μάρτιο 2018 και αναβλήθηκε, ξαναπροσδιορίστηκε για το Δεκέμβριο 2018 και ξανα-αναβλήθηκε για το Φεβρουάριο 2019. Εν τω μεταξύ, η παράνομη άδεια προσωρινής απόθεσης έληξε και παρατάθηκε άλλες δυο φορές. Η τελευταία παράνομη παράταση έληξε στις 31 Δεκεμβρίου και νέα δεν εκδόθηκε. Στις 6-2-2019 το ΣτΕ απλά θα διαπιστώσει ότι η προσβαλλόμενη πράξει έχει λήξει και ότι δεν έχει τίποτα να δικάσει. Παστρικές δουλειές.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο που κάποτε ήταν η μοναδική καταφυγή αυτών που προσπαθούσαν να προστατεύσουν το περιβάλλον από τις αυθαίρεσίες της Διοίκησης είναι πλέον ξεκάθαρα ένα όργανο εξυπηρέτησης επιχειρηματικών και άλλων συμφερόντων. Κρίμα.