Με συγκίνηση αποχαιρετήσαμε σήμερα το Νίκο Μήτσιου, τον για 25 χρόνια Πρόεδρο της Ολυμπιάδας, τον πρωτεργάτη και στυλοβάτη του αγώνα ενάντια στη μεταλλουργία χρυσού από τα μέσα της δεκαετίας ’80 μέχρι και το 2002.
Ο Μήτσιου ξεκίνησε να εργάζεται στα μεταλλεία του Μαντέμ Λάκκου από την ηλικία των 15 ετών, μεταγενεστερα έγινε εργοδηγός στο μεταλλείο της Ολυμπιάδας και συνταξιοδοτήθηκε το ΄83, με κατεστραμμένα ήδη τα πνευμόνια από τη «νόσο των μεταλλωρύχων», τη χαλίκωση. Το 1987 έγινε η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας εργοστασίου μεταλλουργίας χρυσού στην Ολυμπιάδα από την Α.Ε.Ε.Χ.Π.Λ. του Μποδοσάκη και την εταιρεία του ευρύτερου δημοσίου τομέα ΜΕΤΒΑ. Ο Μήτσιου, που τότε ήταν πρόεδρος της Κοινότητας του χωριού, ήταν δύσπιστος απέναντι στις διαβεβαιώσεις των εκπροσώπων της ΜΕΤΒΑ περί «μηδενικής ρύπανσης» από τη μεταλλουργία, η οποία θα χρησιμοποιούσε κυάνιο για την εκχύλιση του μεταλλεύματος. Αναζήτησε τεκμηριωμένες απαντήσεις και οι δυσοιωνες πληροφορίες που έλαβε, μαζί με την οδυνηρή εμπειρία άλλων χωρών από παρόμοιες βιομηχανίες, τον οδήγησαν τελικά να ταχθεί ενάντια στην «επένδυση» αυτή που θα ήταν η καταστροφή του τόπου. Στον αγώνα αυτόν αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή του.
Η Ολυμπιάδα και τα γύρω χωριά του Στρυμονικού Κόλπου έγιναν μια γροθιά κατά της μεταλλουργίας, κινητοποιήθηκαν με δυναμικότητα που ήταν άγνωστη μέχρι τότε σε παρόμοιους αγώνες και κατάφεραν να κάνουν τη ΜΕΤΒΑ να τραπεί κυριολεκτικά σε φυγή.
Λίγα χρόνια αργότερα, μετά την εξαγορά των Μεταλλείων Κασσάνδρας από την Καναδική TVXGold η απειλή της μεταλλουργίας επανήλθε. Ο αγώνας ξανάρχισε και το κράτος εξαπέλυσε άγρια επίθεση καταστολής, με ΜΑΤ, ξύλο και στρατιωτικό νόμο στην Ολυμπιάδα, καθώς και δικαστικές διώξεις που φόρτωσαν τους αγωνιστές κατοίκους με πολλά χρόνια φυλακή. Ο ίδιος ο Νίκος Μήτσιου καταδικαστηκε πρωτοδίκως σε περίπου 100 χρόνια φυλακής. Στο τέλος, το Συμβούλιο Επικρατείας δικαίωσε τον αγώνα των κατοίκων με την ιστορική απόφαση 613/2002, οδηγώντας σε ναυάγιο και αυτήν την προσπάθεια για εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού, από την TVX.
Ο Νίκος Μήτσιου ήταν ο πρωτεργάτης της αποτροπής υλοποίησης του σχεδίου της ΜΕΤΒΑ για εγκατάσταση της λεκάνης τοξικών αποβλήτων δίπλα στο εργοστάσιο και ακριβώς επάνω στον κεντρικό δρόμο Ολυμπιάδας-Σταυρού. Επισης επαιξε σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψη και ανάδειξη των αρχαίων Σταγείρων, που ήταν ένα διαρκές και παλαιό όνειρο της Ολυμπιάδας και ολοκληρης της Χαλκιδικής. Ήταν ο άοκνος αγωνιστής, ο πάντα πειθαρχημένος και εργατικός, ο «ατσεκούριαστος» και ξεροκέφαλος για τους αντιπάλους του, αλλά κατά κοινή ομολογία ανιδιοτελής και ασυμβίβαστος. Άφησε τεράστια παρακαταθήκη για τους αγώνες ενάντια στα μεταλλεία χρυσού που ακολούθησαν στη Χαλκιδική, με επίκεντρο αυτή τη φορά τις Σκουριές, αλλά και για αυτούς που ξεπήδησαν σε άλλες περιοχές της Β. Ελλάδας. Του οφείλουμε όλοι πολλά.