Τι νόημα έχει σήμερα το “ναι στην παραδοσιακή υφιστάμενη μεταλλευτική δραστηριότητα”;


010 color

Είμαστε αντίθετοι με την επέκταση της παραδοσιακής υφιστάμενης μεταλλευτικής δραστηριότητας. Η επέκταση της μεταλλείας στις Σκουριές και σε άλλες περιοχές μετατρέπει το σύνολο της περιοχής μας σε μια απέραντη μεταλλευτική ζώνη βαριάς βιομηχανικής εκμετάλλευσης, η οποία θα επιφέρει μη αναστρέψιμες βλάβες, στα νερά, στα δάση, στον αέρα, στον άνθρωπο και την οικονομία της περιοχής.

Αυτό είναι το κεντρικό σημείο της απόφασης/ψηφίσματος που υιοθέτησε ομόφωνα την Πέμπτη 20/11 το Δημοτικό Συμβούλιο Αριστοτέλη. “Παραδοσιακά υφιστάμενη μεταλλεία” βαφτίστηκαν οι υπάρχουσες από πολλά χρόνια στην περιοχή, συντηρητικής κλίμακας και αποκλειστικά  υπόγειες μεταλλευτικές δραστηριότητες σε Στρατονίκη και Ολυμπιάδα.

Δυστυχώς σήμερα οι «παραδοσιακές» μεταλλευτικές δραστηριότητες φέρνουν μαζί τους και τις «μη παραδοσιακές», διότι το Επενδυτικό Σχέδιο της Ελληνικός Χρυσός που περιλαμβάνει και τις μεν και τις δε είναι ΕΝΑ, ΕΝΙΑΙΟ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ. Μετά την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων της “επένδυσης” αυτή είναι πλέον η πραγματικότητα του τόπου και οφείλουμε να  μην εθελοτυφλούμε.

Οι Σκουριές είναι “επέκταση” ή “υφιστάμενη δραστηριότητα”;

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=8fsTRghASUQ#t=1948]

 Ακούστε στο 32:40 του βίντεο την κριτική του εκπροσώπου της Επιτροπής Αγώνα Μ. Παναγίας για την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου:

“Υπάρχει μία Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων η οποία μιλάει για κάτι πολύ συγκεκριμένο. Το Επενδυτικό Σχέδιο είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αφορά όλη αυτή τη δραστηριότητα. Πρόκειται ή για τη συγκεκριμένη επενδυτική προσπάθεια ή για κάποια μηδενική λύση. Ή αυτό ή τίποτα άλλο. Εμείς δηλαδή με αυτή την απόφαση προτείνουμε μιά άλλη προσέγγιση; Τρίτη; Ναι στην παραδοσιακά υφιστάμενη μεταλλευτική δραστηριότητα, όχι στην επέκτασή της;

Περιμέναμε από το Δημοτικό Συμβούλιο να τοποθετηθεί πάνω στο πραγματικό. Έχει ξεφύγει η δραστηριότητα από το θέμα των Σκουριών. Οι Σκουριές έχουν πλέον περιφραχθεί, είναι ένας καθαρά ιδιωτικός χώρος, με όλη τη σημασία της λέξης πια. Πέρασες το κάγκελο; Συλλαμβάνεσαι. Άρα είναι κάτι υφιστάμενο. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίζει πάνω σε ευφυολογήματα και πάνω σε εικασίες”.

Όπως μαθαίνουμε, η Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγίας καταδίκασε ΟΜΟΦΩΝΑ την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 20-11-2014 και απεφάνθη ότι αυτή εξυπηρετεί μόνο την εταιρεία.

Το ιστορικό του “ναι στην υφιστάμενη δραστηριότητα”

Με τη θέση “ναι στην υφιστάμενη δραστηριότητα” συμφωνεί μεγάλο μέρος της  κοινωνίας του Δήμου Αριστοτέλη, τόσο των «επάνω» χωριών που έχουν πολλούς εργαζόμενους στα μεταλλεία, όσο και των «κάτω», που στηρίζονται οικονομικά σε άλλες δραστηριότητες και κυρίως στον τουρισμό. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η τοπική κοινωνία της Β. Χαλκιδικής πορεύτηκε επί δεκαετίες. Τα μεταλλεία του Μαντέμ Λάκκου και της Ολυμπιάδας υπήρχαν και δούλευαν και πολύ λίγοι εναντιώθηκαν στη λειτουργία τους, αντίθετα, οι κάτοικοι της περιοχής σε πολλές περιπτώσεις στήριξαν τους μεταλλωρύχους και τη δουλειά τους. Ακόμα και κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες όπου υπάρχει αυξημένη γνώση και ευαισθητοποίηση για τις σοβαρές και μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές επιπτώσεις των παλαιών μεταλλείων, η θέση “να μην τα πειράξουμε γιατί δουλεύει κόσμος” συνέχισε να έχει ισχυρό έρεισμα.

Ολυμπιάδα: Αντιδράσεις κατά της μεταλλουργίας χρυσού

Οι αντιδράσεις στη μεταλλευτική δραστηριότητα που ξεκίνησαν από την Ολυμπιάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’80 δεν αφορούσαν τα υφιστάμενα μεταλλεία, αλλά την εγκατάσταση βιομηχανίας μεταλλουργίας χρυσού. Οι προσφυγές ενώπιον του ΣτΕ που κατατέθηκαν το 1999 από το Δήμο Σταγείρων-Ακάνθου και έγιναν τελικά δεκτές από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο αφορούσαν τη μεταλλουργία χρυσού. Aφορούσαν επίσης τις ανενεργές από το 1996 Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Ολυμπιάδας, από τις οποίες θα προερχόταν η τροφοδοσία του εργοστασίου σε συμπυκνώματα. Κατά της λειτουργίας των Μεταλλευτικών Εγκαταστάσεων Στρατωνίου (μεταλλείο Μαντέμ Λάκκου τότε) που επίσης είχαν λάβει Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων το 1999 δεν ασκήθηκε προσφυγή.

Στρατονίκη: Αντιδράσεις κατά της εξόρυξης κάτω από τον οικισμό

Οι αντιδράσεις που ξεκίνησαν αργότερα (2001) στη Στρατονίκη λόγω της επανενεργοποίησης του μεταλλείου των Μαύρων Πετρών από την TVX δεν ήταν κατά της εξόρυξης γενικώς, ήταν κατά της εξόρυξης κάτω από τα σπίτια του χωριού. Φυσικά ήταν και είναι απόλυτα δικαιολογημένες, γιατί απειλείται η ασφάλεια του οικισμού και των κατοίκων. Η σημερινή πραγματικότητα στη Στρατονίκη, με τα σπίτια και τους δρόμους που έχουν κομματιαστεί λόγω της υπόγειας εξόρυξης που συνεχίζεται επί 14 ολόκληρα χρόνια, αποδεικνύει ότι η ασφάλεια του οικισμού είναι πλέον οριακή.

Ελληνικός Χρυσός: “Ή ΟΛΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ”!

Τη θέση “ναι στην υφιστάμενη μεταλλευτική δραστηριότητα” είχε πάρει η δημοτική αρχή του κ. Βλαχόπουλου κατά την τετραετία 2006-2010, δηλώνοντας ωστόσο κατηγορηματικά αντίθετη στο μεταλλείο των Σκουριών και στη μεταλλουργία χρυσού.

Όμως η Ελληνικός Χρυσός ήδη από το 2008 είχε ξεκαθαρίσει τη θέση της. Μετά από καταγγελία του τότε δημοτικού συμβούλου της αντιπολίτευσης Τόλη Παπαγεωργίου κατά του δημάρχου Μ. Βλαχόπουλου ότι “Η εξόρυξη με εκρηκτικά κάτω από τη Στρατονίκη είναι παράνομη και επικίνδυνη και οφείλετε να την καταγγείλετε αρμοδίως”, έγινε σύσκεψη στο γραφείο του Δημάρχου. (Για την ιστορία, διαβάστε εδώ την ΑΙΤΗΣΗ-ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ με ημερομηνία 26/2/2008. Τα ίδια ακριβώς θα λέγαμε και σήμερα στον κ. Μίχο που δηλώνει “αναρμόδιος”).

Από την πλευρά της εταιρείας στη συνάντηση ήταν ο Γενικός Διευθυντής κ. Πέτρος Στρατουδάκης, η Διευθύντρια Περιβάλλοντος κ. Έμυ Γαζέα και ο Διευθυντής του μεταλλείου Μαύρων Πετρών κ. Nίκος Μηλιούδης. Με τον Δήμαρχο ήταν ο Αντιδήμαρχος κ. Κώστας Κατσαβαβάκης, ο επικεφαλής της μειοψηφίας κ. Χρήστος Δάλλας και ο καταγγέλων δημοτικός σύμβουλος Τόλης Παπαγεωργίου, ενώ παρίστατο από τη Στρατονίκη ο κ. Παύλος Τομέ. Όταν ο Δήμαρχος ζήτησε από τον κ. Στρατουδάκη να απαντήσει στα καταγγελόμενα, εκείνος απάντησε: “Για εμάς η Στρατονίκη ως επιχείρηση δεν είναι τίποτα. Εμείς θέλουμε από σένα να στηρίξεις το συνολο του Επενδυτικού μας Σχεδίου. Ή ΟΛΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ”. Και ο κ. Βλαχόπουλος απάντησε: “Ε τότε, ΤΙΠΟΤΑ”.

Σε λίγο διάστημα, με αφορμή την εκλογή Προέδρου του Δ.Σ., η εταιρεία τράβηξε το χαλί που επί χρόνια έστρωνε κάτω από τα πόδια του κ. Βλαχόπουλου. Οι ελεγχόμενοι από την εταιρεία δημοτικοί σύμβουλοι απέσυραν την υποστήριξή τους και τους ακολούθησαν κι άλλοι, δυσαρεστημένοι για διαφορετικούς λόγους με το Δήμαρχο, συνολικά οι 6 από τους 11 συμβούλους της πλειοψηφίας. Και για να μπορέσει να συνεχιστεί η λειτουργία του Δήμου, τον Δήμαρχο τον στήριξαν έξι από τους επτά συμβούλους της μειοψηφίας του κ. Δάλλα!

Με αυτή την ίδια θέση “ναι στην υφιστάμενη δραστηριότητα, όχι στις Σκουριές, όχι στη μεταλλουργία χρυσού”, ο κ. Βλαχόπουλος διεκδίκησε εκ νέου τη δημοτική αρχή στις εκλογές του 2010 και έχασε από τον Χρήστο Πάχτα. Είναι ωστόσο σημαντικό να διευκρινιστεί ότι το 2010 δεν είχε ακόμα λάβει Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων το ΕΝΙΑΙΟ Επενδυτικό Σχέδιο της Ελληνικός Χρυσός και η θέση αυτή είχε ακόμα νόημα.

Επενδυτικό Σχέδιο ΕΝΙΑΙΟ και  ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ

Όλα αυτά άλλαξαν με την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων (ΚΥΑ 201745/2011) για το Επενδυτικό Σχέδιο της Ελληνικός Χρυσός, στο οποίο εντάχθηκαν οι Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου (μεταλλείο Μαύρων Πετρών πλέον), μαζί με τις Σκουριές, την  Ολυμπιάδα και τη μεταλλουργία χαλκού-χρυσού. Το Επενδυτικό Σχέδιο δεν έχει εγκριθεί ως ο νόμος 3220/2004 ορίζει γιατί η Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων στηρίχτηκε σε μια ΑΠΑΤΗ (σε άλλη ανάρτηση θα την εξηγήσουμε αναλυτικά) όμως ήδη, ως ΕΝΙΑΙΟ σχέδιο, υλοποιείται. Η βασική αιτία της αντίδρασης από την τοπική κοινωνία και η κύρια πηγή της σύγκρουσης είναι το μεταλλείο των Σκουριών και οι επεκτάσεις σε νέα κοιτάσματα, μαζί φυσικά με τη μεταλλουργία και το κακό που απειλούν να κάνουν στον τόπο και την προοπτική του. Η εναντίωση στις υφιστάμενες μεταλλευτικές δραστηριότητες, ακόμα κι αν αυτές ήταν μακρυά από τη Στρατονίκη,  είναι πλέον υποχρεωτική και αναπόφευκτη, από τη στιγμή που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ενός και ενιαίου Επενδυτικού Σχεδίου.

Στρατηγική εταιρείας και κράτους ο διχασμός

Σε κάποιους από τους παλαιούς εργαζόμενους το λέγαμε, πριν από το 2010: “Μην αφήσετε την εταιρεία να τα βάλει μαζί”. Όμως τα βάλανε μαζί και αυτή τη φορά δεν έχουμε την πολυτέλεια να πούμε “ας μην πειράξουμε το παλιό μεταλλείο επειδή δουλεύουν συμπολίτες μας”. Αυτή τη φορά είναι “Ή ΟΛΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ” και το δίλημμα αυτό δεν τέθηκε από την τοπική κοινωνία. Ήταν στρατηγική επιλογή της άλλης πλευράς, εταιρείας και κράτους, προκειμένου να βάλει ένα μέρος της τοπικής κοινωνίας απέναντι σε ένα άλλο, μεταλλωρύχους απέναντι σε “αντιδρώντες”, κατοίκους απέναντι σε άλλους κατοίκους και να επωφεληθεί η εταιρεία από το διχασμό. Έτσι το ήθελαν, εταιρεία και κράτος, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους για να εκβιάζουν την κοινωνία και τις εξελίξεις. Θα μπορούσαν με την αδειοδότηση να έχουν προστατευθεί οι παλαιοί εργαζόμενοι. Θα μπορούσε να έχει διαχωριστεί η “υφιστάμενη δραστηριότητα” από το νέο Επενδυτικό Σχέδιο ώστε να μην κινδυνεύσει από τις αντιδράσεις και από τις αναμενόμενες περιπέτειες της εξόρυξης στις Σκουριές που είναι για τον κόσμο “κόκκινο πανί”. Πρέπει ωστόσο να είμαστε ξεκάθαροι ότι ακόμα και αν είχε γίνει κάτι από αυτά, οι Μαύρες Πέτρες είναι ένα μεταλλείο που πρέπει οπωσδήποτε να κλείσει λόγω του άμεσου κινδύνου για την ασφάλεια του οικισμού της Στρατονίκης.

Το κίνημα κατά των μεταλλείων χρυσού δεν είναι αυτό που βάλθηκε να σταματήσει μια δραστηριότητα που υπήρχε πάντα σε αυτόν τον τόπο, με βαριές επιπτώσεις μεν αλλά περιορισμένης κλίμακας, όπως η εταιρεία προσπαθεί να το παρουσιάσει. Το κίνημα προσπαθεί να σταματήσει το έκτρωμα των Σκουριών, τη μεταλλουργία και αυτά που θα έρθουν αργότερα: τη Φισώκα, την Τσικάρα, την Πιάβιτσα κ.λ.π. Φυσικά, έτσι όπως τίθεται πλέον το θέμα, όταν το πετύχουμε θα σταματήσει νομοτελειακά και η υφιστάμενη δραστηριότητα.

Χωρίς νόημα σήμερα το “ναι στην υφιστάμενη δραστηριότητα”

Κατά συνέπεια, όπως σήμερα έχουν τα πράγματα, η φράση «ναι στις υφιστάμενες (ή παραδοσιακές) μεταλλευτικές δραστηριότητες» δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Σημαίνει “θα λέγαμε ναι στις υφιστάμενες ΑΝ ήταν ξεχωριστά από τις υπόλοιπες”. Που δεν είναι. Η τοπική κοινωνία δεν ρωτήθηκε ούτε πριν από την Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων και βέβαια ουδείς ζητάει τη γνώμη της σήμερα, τρία χρόνια μετά την έγκριση. Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει με τις ευχές και τις επιθυμίες κανενός. Επιπλέον, αυτοί που ακόμα και σήμερα καλοπροαίρετα ίσως αρθρώνουν αυτή τη θέση τείνουν να ξεχνούν ότι αυτές οι “παραδοσιακές” δραστηριότητες κυριολεκτικά βιάζουν ένα χωριό του Δήμου δυναμιτίζοντας τα θεμέλιά του. Οι επιπτώσεις δεν είναι υποθετικές και μελλοντικές αλλά είναι σημερινές και απτές και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τις αγνοεί.

Θα τελειώσουμε συμφωνώντας απόλυτα με την Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγίας. Αυτή η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που είναι αντίθετη με τους διακηρυγμένους στόχους με τους οποίους ως κίνημα διεκδικήσαμε τη δημοτική αρχή, ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ.


7 απαντήσεις στο “Τι νόημα έχει σήμερα το “ναι στην παραδοσιακή υφιστάμενη μεταλλευτική δραστηριότητα”;”

  1. Κατά την άποψη μου, ο πλήρης επανασχεδιαμός της μεταλλευτική δραστηριότητας στην περιοχή (σε μια διαφορετική βάση από μια προοδευτική διακυβέρνηση) περνάει αναγκαστικά μέσα από την πλήρη απόρυψη του υφιστάμενου επενδυτικόύ σχεδίου, την ακύρωση των σκανδαλωδών συμβάσεων με την El Dorado και το περασμα της μεταλλευτικής περιουσίας στα χέρια του δημοσίου. Μόνο σε αυτή την περίπτωση θα είχε νόημα μια συζήτηση περι επανεξέτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας, λάμβάνοντας υπόψη τα γεωγραφικά, οικιστικά και περιβαλλοντικά όρια – δεδομένα της περιοχής, την θέληση των κατοίκων και ταυτόχρονα την ανάγκη για μια πολύπλευρη ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Σε κάθε περίπτωση αυτή η δραστηριότητα δεν θα μπορούσε να αφορά την εξόρυση χρυσού και την ανάπτυξη βαριάς μεταλλουργίας σε μια ήδη εξαιρετικά βεβαρυμμένη περιβαλλοντικά περιοχή.

  2. Αντίσταση στην Εθνοκτονία
    Η Ελλάδα, οι Έλληνες, ο Ελληνισμός, εξ΄αιτίας ενός επαχθούς και απεχθούς χρέους αδιευκρίνιστου ύψους, για το οποίο ουδέποτε πραγματοποιήθηκε λογιστικός έλεγχος, βιώνουν συνθήκες κατάργησης εθνικής κυριαρχίας και προσβολής στοιχειωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα μία Εθνοκτονία σε εξέλιξη. Έγκυροι εκτιμητές υπολογίζουν το χρέος στα 600-750 δις ευρώ με ΑΕΠ 182 δις ευρώ και αυτά, κατόπιν της «ευεργετικής» επίδρασης της από τον Μάϊο του 2010 μνημονιακής πολιτικής, όταν τον Δεκέμβριο του 2009 το χρέος ήταν 299 δις ευρώ και το ΑΕΠ 231 δις ευρώ.
    Η Ελλάδα πλήρωσε στους «αλληλέγγυους» εταίρους της 50 δις ευρώ, μόνο σε τόκους, τα έτη 2010-2013.
    Αυτή η Εθνοκτονία σχεδιάζεται από εξωθεσμικά κέντρα και εφαρμόζεται και ελέγχεται από την Τρόϊκα δηλαδή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
    Αυτή η Εθνοκτονία διαθέτει δύο αλληλοδιαπλεκόμενους βασικούς μηχανισμούς. Τον «Δικαιϊκό» μηχανισμό και τον Οικονομικό μηχανισμό .
    Ως προς τον «Δικαιϊκό» μηχανισμό, Η Ελληνική Βουλή και η Ελληνική Δικαιοσύνη στην επικρατούσα πλειοψηφία τους στηρίζουν την Εθνοκτονία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συναινεί στην Εθνοκτονία.Η Βουλή βαρύνεται με το καταγγελλόμενο και μη εξεταζόμενο έγκλημα της Εσχάτης Προδοσίας και της δόλιας παραπλάνησης σε βάρος του λαού και της χώρας.Η Ελληνική Δικαιοσύνη, παζαρεύοντας δικά της συμφέροντα αρνείται να θέσει δικαιϊκά και δικονομικά: 1) ότι το πολιτικό σύστημα συντηρεί και «αξιοποιεί» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την εγκληματικά ιδιοτελή (αντι)συνταγματική τεχνική-ειδική ρύθμιση (άρθρο 86 Συντάγματος) περί δικαστικού αυτοελέγχου από το ίδιο το Κοινοβούλιο των εγκληματικών πράξεων υπουργών και βουλευτών. Η εν λόγω ρύθμιση παραμερίζει εκ προθέσεως και ως προπαρασκευαστική πράξη τελέσεως εγκλημάτων, θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και πλείστα άρθρα του ελληνικού συντάγματος. 2) ότι οι μηνύσεις των πολιτών κατά της Κυβέρνησης για το ποινικό αδίκημα της Εσχάτης Προδοσίας, τις οποίες η Δικαιοσύνη υποχρεώνεται να διαβιβάζει στη Βουλή με βάση το άρθρο 86 του Συντάγματος, διαβιβάστηκαν μεν, όμως όχι μόνο ουδέποτε εξετάστηκαν, αλλά ούτε που αναγνώστηκαν έστω και από έναν Έλληνα Βουλευτή οποιουδήποτε Κοινοβουλευτικού Κόμματος! Επίσης, η Ελληνική Δικαιοσύνη και ΟΛΟΙ οι Έλληνες βουλευτές καλύπτουν με την Δικαιϊκή/Εισαγγελική/Δικονομική τους αφωνία τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα, τα οποία δωροδοκούντο από την SIEMENS σύμφωνα με την αμετάκλητη απόφαση Cs 402 Js 3943/09 του Ειρηνοδικείου του Μονάχου (Γερμανία).
    Ως προς τον Οικονομικό μηχανισμό, ουδέποτε αναδείχθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο, κοινοβουλευτικό, δικαιϊκό, επιστημονικό, ως όφείλετο, το ζήτημα της ευθύνης της οικονομικής πρόσδεσης (και των μετέπειτα συνεπειών της για τη χώρα με την ένταξή της) στο σκληρό νόμισμα του ευρώ (βλέπετε συνέπειες από τη θεωρία μηδενικού αθροίσματος διεθνούς εμπορίου όπου το πλεόνασμα μιας χώρας ισούται με το έλλειμμα άλλων).
    Ουδέποτε αναδείχθηκε ότι το αλλότριο νόμισμα του ευρώ υπακούει στο άρθρο 123 της συνθήκης της Λισαβώνας, που επιτρέπει τη λειτουργία των εμπορικών τραπεζών με κλασματικά αποθεματικά και τη δημιουργία άϋλου (ιστορικής σημασίας παραδοχή:BANK OF ENGLAND- Money creation in the modern economywww.bankofengland.co.uk/publications/Documents/quarterlybulletin/2014/qb14q1prereleasemoneycreation.pdf) νομίσματος από τις εμπορικές τράπεζες. Δηλαδή, να εκδίδουν χρήμα εκ του μηδενός με ηλεκτρονικές λογιστικές εγγραφές με ταυτόχρονη δημιουργία χρέους (παρέχοντας δάνεια σε κράτη και ιδιώτες). Ως συνέπεια, υποχρεούμεθα να αποπληρώνουμε τις δανειακές υποχρεώσεις οι οποίες πέραν λοιπών απεχθών όρων, επιβαρύνοντο και με τοκογλυφικά επιτόκια της τάξεως μέχρι και του 8,5% σε σχέση με τα επιτόκια των αντιστοίχων ομολόγων της Γερμανίας που ανήρχοντο σε 2%.
    Ουδέποτε διερευνήθηκαν η δυνατότητα και τα Εθνικά οφέλη, μιας νομισματικής πολιτικής που αποβλέπει στο δημόσιο συμφέρον της χώρας και ασκείται από μία Κεντρική Τράπεζα που αντανακλά πράγματι Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), διότι η σημερινή ΤτΕ ελέγχεται κατά συντριπτική πλειοψηφία από μετόχους που επί 85 ολόκληρα χρόνια παραμένουν άγνωστοι στον Ελληνικό λαό. Η σημερινή ΤτΕ είναι μία ανεξάρτητη αρχή υπεράνω και του Υπουργείου Οικονομικών και συνεπώς είναι αδύνατον να ελεγχθεί από την εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση.
    Ουδέποτε αναδείχθηκε, ότι ο Οργανισμός αυτός (η ΤτΕ) λογοδοτεί και ενεργεί σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), ενός αλλότριου θεσμικού οργάνου με έδρα την Φραγκφούρτη της Γερμανίας.
    Σε απάντηση των παραπάνω οικονομικοδικαιϊκών εγκλημάτων,το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψήφισμά του 13ης/04/2014 διαπιστώνει ότι παραβιάζονται, η Ευρωπαϊκή και η Δημοκρατική Νομιμότητα και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η δε Έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε την 27η/03/2014 στην ιστοσελίδα του ΟΗΕ διαπιστώνει καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην μνημονιακή Ελλάδα και απαιτεί: Διεξαγωγή ενός ανεξάρτητου, διαφανή και συμμετοχικού λογιστικού ελέγχου του χρέους της, προκειμένου να προσδιορίσει την προέλευσή του, να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για το χρέος.- (Ταυτόσημη προκήρυξη κατατέθηκε με αρ.πρωτ.668&5809/11/9/2014 σε Πρόεδρο-Εισαγγελέα Α.Πάγου)

    ΕΛΕΥΘΕΡΗ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

    Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, Αρχαίο Έλληνα Φιλόσοφο(384-322 π.χ.),

    το όλον είναι σημαντικότερο των μερών του και δεν μπορεί να υπάρξει

    μέρος αν το όλον δεν υφίσταται (έχει αποθάνει).

    ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ, ΚΑΜΜΙΑ ΟΜΟΙΟ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΗΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ.

    ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΙΤΗΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ:

    ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΧΟΥΝΤΑ ΠΡΟΔΟΤΩΝ ΚΛΕΦΤΩΝ ΚΑΙ ΨΕΥΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΛΙΑ (*) ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 86Σ ΚΑΙ ΣΑΝ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

    ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ.

    ΑΡΘΡΟ 86Σ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ.

    Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΑΡΘΡΟ 86 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ.

    ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ.-

    (*) Άθλια λόγω συστηματικών καταπατήσεων του βουλευτικού ΟΡΚΟΥ, με άρνηση εκτέλεσης των σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους καθηκόντων, με απόκρυψη πραγματικών καταστάσεων και παραποίηση άλλων και με ψευδείς δηλώσεις πολιτικών προθέσεων, δηλαδή ποινικών αδικημάτων που τα κυριότερα φαίνονται στη συνημμένη σελίδα «Αντίσταση στην Εθνοκτονία» .

  3. Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-007974/2014 προς την Επιτροπή

    Άρθρο 130 του Κανονισμού των ευρωβουλευτών Μ.Γλέζου και Κ.Χρυσόγονου

    Θέμα: Η “Ελληνικός Χρυσός ΑΕ” επιβαρύνει το οικοσύστημα της Χαλκιδικής

    Η οδηγία 92/43/ΕΟΚ «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» θεσμοθετήθηκε για να συμβάλει στην προστασία της βιοποικιλότητας στα κράτη μέλη όπου αυτή εφαρμόζεται.

    Τα μέτρα της εν λόγω οδηγίας αποσκοπούν στη διασφάλιση της διατήρησης ή της αποκατάστασης των φυσικών οικοτόπων και των άγριων ειδών χλωρίδας και πανίδας κοινοτικού ενδιαφέροντος.

    Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη οδηγία, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις, καθώς και οι περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες.

    Στην περίπτωση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», ένα τμήμα του έργου βρίσκεται στην περιοχή του δικτύου NATURA 2000, ενώ άλλες δύο προστατευόμενες περιοχές βρίσκονται σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το έργο.
    Ερωτάται η Επιτροπή:

    1. Θα προβεί σε πλήρη απαγόρευση χρήσης του κυανίου για να σωθεί το περιβάλλον;

    2. Θα ζητηθούν στοιχεία για ενέργειες και παραλείψεις; Γιατί δεν έχουν ληφθεί υπόψη όλες οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις, καθώς και οι περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες οι οποίες πλήττονται εξαιτίας των δραστηριοτήτων της «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», όπως απαιτεί η παραπάνω οδηγία;

    Απάντηση του κ. Vella εξ ονόματος της Επιτροπής
    (2.12.2014)

    “Όσον αφορά την απαγόρευση της χρήσης κυανίου, η Επιτροπή επιθυμεί να παραπέμψει τους κ. βουλευτές στην απάντησή της στη γραπτή ερώτηση E-6197/2012 που υποβλήθηκε από τις κ. Hassi και Pietikäinen.

    Όσον αφορά τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 που είναι πιθανό να επηρεαστούν από τις εν λόγω εξορυκτικές δραστηριότητες, οι ελληνικές αρχές πρέπει να διασφαλίσουν ότι λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα για την αποφυγή της υποβάθμισης των περιοχών αυτών και ότι όλες οι άδειες χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ[2] για τους οικοτόπους.

    Η Επιτροπή μπορεί να παρεμβαίνει μόνον εφόσον υποβληθούν αποδεικτικά στοιχεία για πράξεις ή παραλείψεις που υποδεικνύουν παραβίαση των διατάξεων αυτών και μόνο στην περίπτωση που δεν έχουν ληφθεί κατάλληλα μέτρα από τις αρμόδιες αρχές για να αντιμετωπιστεί μια κατάσταση μη συμμόρφωσης.”

    δικό μου σχόλιο

    ότι υπάρχει μία γερμανική και ευρωπαϊκή ελίτ που υπαγορεύει και εφαρμόζει αυτή την πολιτική η οποία επιδιώκει μία περίπου “στατική” οικονομία, ΄’εναν “στατικό” καπιταλισμό είναι γνωστό χρόνια τώρα . Το ότι φρενάρησε την ανάπτυξη δεν είναι “ατύχημα” της οικονομικής της πολιτικής, είναι η βασική της επιδίωξη. Και, αν θέλετε, η βλακεία στην οποία οδήγησαν 2 ανώμαλες μεταλλάξεις: (α) της “οικολογικής, πράσινης” προσέγγισης και εχθρότητας προς την ανάπτυξη, και (β) της γερμανικής ιδέας του απόλυτου κρατισμού και προστατευτισμού μπολιασμένη με στοιχεία ανατολικογερμανικού σοβιετισμού. Μία εκδοχή, δηλαδή, καπιταλιστικής φεουδαρχίας, δηλαδή τραγέλαφος. Ακόμη και ο Μαρξ ήξερε ότι στατικός καπιταλισμός δεν υπάρχει. Τον εφηύρε η νέα γερμανική ελιτ η οποία συνδυάζει σε βαθμό εξοργιστικά γελοίο την ηθικολογία με τον ακραίο κυνισμό. Πιστεύουν ότι είναι πανέξυπνοι και αποτελεσματικοί.

  4. συμφωνώ με τον Άρη ,πιο πολύ νοημα θα είχε αυτό, αν γινόταν, όταν πτώχευσε η ΤVX ,ολόκληρο υπουργείο δεν κατάφερε να σχηματίσει τότε ένα διοικητικό πλαίσιο για να λειτουργήσει τις στοές ,και συμπληρώνω. Θα μπορούσε αυτό ,τότε, να αποτελέσει την βάση ενός νέου σχεδιασμού ? όπως λέει και ο κ .Φρουζάκης παραπάνω .
    Θα μπορούσε αυτό το νέο σχήμα να μην είναι π,χ χαμηλού κόστους, αλλά να επενδύει στην αποκατάσταση ,στην ασφάλεια και κυρίως στην διαχείριση των τοξικών? ,που δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι εφικτό αλλά είναι και το σημείο σύγκρουσης με το πλαίσιο της εργασίας΄. Αν αφαιρέσουμε τους ιδιοκτήτες (οι οποίοι έφυγαν από μόνοι τους ) τα έσοδα θα είχαν αυξηθεί για το δημόσιο και την περιοχή? αν ναι τότε τα παραπάνω είναι εφικτά .

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.