Ένα μικρό απόσπασμα από την εκδήλωση-συζήτηση για τα μεταλλεία χρυσού που έγινε στη Γάβρα Κιλκίς το Σάββατο 12 Μαρτίου, με ομιλητές τον Τόλη Παπαγεωργίου από το “Παρατηρητήριο” και τον καθηγητή γεωλογίας του ΑΠΘ κ. Σαράντη Δημητριάδη.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=8MSWQTmAqaY]
Oι κάτοικοι της περιοχής έχουν αρχίσει να οργανώνονται και να επιζητούν ενημέρωση για να αντιμετωπίσουν τη λαίλαπα των μεταλλείων χρυσού που φαίνεται ότι έρχεται και προαναγγέλθηκε από τον Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Μανιάτη. Η ζώνη που σημειώνεται με κόκκινο μεταξύ της λίμνης Δοϊράνης και του ορεινού όγκου των Κρουσσίων στο Νομό Κιλκίς είναι ο μεγαλύτερος “στόχος” για εκμετάλλευση χρυσοφόρων κοιτασμάτων μετά τη Χαλκιδική. Τα ονόματα των χωριών Βάθη, Γερακαριό, Ποντοκερασιά αναφέρονται εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία από τους χρυσολάγνους του ΙΓΜΕ ως “δυναμικοί κοιτασματολογικοί στόχοι” – πάντα με τις γνωστές σάλτσες περί “ανάπτυξης”, “βιωσιμότητας” κλπ.
Γεωτεκτονικά η περιοχή ανήκει στη λεγόμενη “Σερβομακεδονική Μάζα” η οποία περιλαμβάνει νοτιότερα και τα δικά μας Μεταλλεία Κασσάνδρας. Δείτε και τον παρακάτω χάρτη:
Η παρουσίαση από όπου προέρχεται αυτός ο χάρτης βρέθηκε στο δικτυακό τόπο του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ (εδώ) και περιέχει κι άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα κοιτάσματα πορφυρικού χαλκού-χρυσού του Κιλκίς, της Θράκης (Κασσιτερές, Μελίτενα, Κίρκη αλλά και Μαρώνεια!) και της Χαλκιδικής. Προσχωματικός χρυσός στην Ιερισσό και το Μεταγγίτσι και δυο νέα τοπωνύμια πορφυρικών στόχων – Δίλοφο και Αλατίνα (Αλατίνια)… σίγουρα ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες!!!
Πάμε πίσω στο Κιλκίς. Το Μάρτιο του 2002 μια μεγάλη περιοχή, 133.000 στρέμματα των Κρουσσίων, παραχωρήθηκε από την Κυβέρνηση Σιμήτη στον πολυεθνικό γίγαντα Rio Tinto, ενώ ενδέχεται να έχει παραχωρηθεί και μια δεύτερη περιοχή, έκτασης 156.000 στρεμμάτων. Η εταιρεία τότε δεν προχώρησε σε υποβολή “επενδυτικής” πρότασης γιατί οι τιμές χρυσού-χαλκού ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα και γιατί αμέσως εκδηλώθηκε αντίδραση από την τοπική κοινωνία. Όμως οι εταιρείες-αρπακτικά ξέρουν να περιμένουν την κατάλληλη στιγμή και η κατάλληλη στιγμή είναι ΤΩΡΑ, που ο χρυσός είναι στα ύψη και η Ελλάδα στα Τάρταρα.
Η παγκόσμια μεταλλευτική βιομηχανία έχει τα μάτια της στην Ελλάδα, η οποία φιλοξενεί τα σημαντικότερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Όπως έχουμε γράψει επανειλημμένως, “κοίτασμα” μπορεί να είναι ένα πέτρωμα με περιεκτικότητα πολύ κάτω του ενός γραμμαρίου ανά τόνο και από αυτά η Μακεδονία και η Θράκη έχουν πάρα πολλά. Μόλις 0,18 γρ. ανά τόνο είναι η οριακή περιεκτικότητα χρυσού στις Σκουριές και η απόληψή του είναι εύκολη και φτηνή με ένα θηριώδη επιφανειακό κρατήρα… Αυτός είναι ο “βιώσιμος” και “αναπτυξιακός” χρυσός του κ. Αρβανιτίδη και του ΙΓΜΕ. Όμως ούτε η Rio Tinto, ούτε καμία άλλη εταιρεία θα τολμήσει να προχωρήσει, αν δεν τα καταφέρει η European Goldfields στη Χαλκιδική. Στη Χαλκιδική κρίνονται πολύ περισσότερα πράγματα από το μέλλον της ίδιας της Χαλκιδικής. Κρίνεται το αν θα γίνουμε τριτοκοσμική χώρα γιατί εκεί μας οδηγούν αυτού του είδους οι εκμεταλλεύσεις.
Πιστεύουμε ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα που συνδέουν τη Χαλκιδική με το Κιλκίς εκτός από τη γεωλογία. Τα κοιτάσματα της περιοχής είναι πορφυρικά (“τύπου Σκουριών”), είναι δηλαδή ιδανική τροφοδοσία για τη μεταλλουργία χαλκού flash smelting που πρόκειται (αν τους αφήσουμε) να στηθεί στο Μαντέμ Λάκκο. Η μεταλλουργία του Μαντέμ Λάκκου θα είναι μια μεγάλη μεταλλουργία που δεν προορίζεται μόνο για τα κοιτάσματα της Χαλκιδικής. Στη Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ δηλώνεται καθαρά ότι θα γίνονται και εισαγωγές μεταλλευμάτων (συμπυκνωμάτων) από την Ελλάδα ή το εξωτερικό. Καμμία Rio Tinto δεν έχει λόγο να στήσει άλλη μια πανάκριβη μεταλλουργία σε απόσταση μόλις 100 χλμ. από το Μαντέμ Λάκκο. Εδώ θα έρχονται όλα και θα αφήνουν τα απόβλητά τους.
Είναι καιρός να μας συνδέσει και ο αγώνας.
4 απαντήσεις στο “Ο χρυσός του Κιλκίς”
[…] ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ: […]
[…] ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ […]
[…] ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ […]
[…] ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ […]