Την εισήγηση του καθηγητή του ΕΜΠ κ. Σκαρπέλη στην ημερίδα ΕΞΠΡΕΣ-ΣΜΕ της 29/5 για τους “θησαυρούς της Β. Ελλάδας” δεν θα τη σχολιάσουμε εκτενώς, παρ’ότι ακούσαμε διάφορα, κατά τη γνώμη μας φαιδρά και εκτός πραγματικότητας… Τι “πράσινη ανάπτυξη”, τι διαχωριστικές γραμμές, τι σκοτεινές συνωμοσίες εναντίον του κυανίου… Ολόκληρη η εισήγηση σε μορφή .ppt βρίσκεται εδώ. Ένα-δυο σημεία μόνο θεωρούμε ότι χρειάζονται ιδιαίτερη αναφορά. Το πρώτο είναι αυτό:
Ο κ. Σκαρπέλης αναφέρθηκε στο εγκαταλελειμμένο μεταλλείο της Κίρκης στον Έβρο ως παράδειγμα μεταλλευτικού χώρου για την περιβαλλοντική αποκατάσταση του οποίου θα έπρεπε θα έχει μεριμνήσει το Δημόσιο και δεν το έκανε, επιτρέποντας έτσι σε ορισμένους (…) να “παραπληροφορούν” μιλώντας για “κίνδυνο για τη δημόσια υγεία”! O κ. Σκαρπέλης λοιπόν, απομόνωσε ΜΙΑ φράση από την πρόσφατη μελέτη του Τμήματος Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, για να καταγγείλει ως “κινδυνολογικά” τα δημοσιεύματα που μιλάνε για “Bόμβα τοξικών και βαρέων μετάλλων στην Κίρκη” (π.χ. ΕΡΑ):
Μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, το πόσιμο νερό στην περιοχή είναι πεντακάθαρο και η μόλυνση δεν έχει περάσει στα έμβια όντα και στους ανθρώπους.
“Ποιο είναι το πρόβλημα λοιπόν; Γιατί τόσος θόρυβος;” διερωτάται ο καθηγητής. Το πρόβλημα είναι τα υπόλοιπα συμπεράσματα της μελέτης που μάλλον δεν τα πρόσεξε ο κ. Σκαρπέλης:
Τόσο ο αθροιστικός δείκτης επικινδυνότητας για τα βαρέα μέταλλα (κάδμιο, ψευδάργυρο και αρσενικό) όσο και ο κίνδυνος καρκινογένεσης από το αρσενικό βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα. Κατ’ επέκταση, οι εγκαταστάσεις του μεταλλείου αυτές καθαυτές συνιστούν μια υπαρκτή απειλή για τη δημόσια υγεία. (“Ο ΧΡΟΝΟΣ”).
Δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να αξιολογηθεί η παρελθούσα έκθεση του πληθυσμού λόγω απουσίας αρχείου καταγραφής ποιοτικών παραμέτρων στο πόσιμο νερό, αλλά και τοξικολογικών μετρήσεων στους ντόπιους πληθυσμούς.
Στα ιζήματα κατά μήκος του ποταμού και στα δείγματα επιφανειακού νερού εμφανίστηκαν ασυνήθιστα υψηλές συγκεντρώσεις Zn, Mn, Cd κ.α.
Τα δείγματα που προερχόταν από τους εσωτερικούς χώρους της εγκατάστασης (συμπυκνώματα, δεξαμενές τελμάτων και υπέδαφος) ήταν τόσο επιβαρυμένα στις συγκεντρώσεις τοξικών στοιχείων (μολύβδου, αρσενικού, καδμίου, ψευδαργύρου κτλ) που σαφέστατα αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία. (www.telegramm.gr)
Δυστυχώς τα δημοσιεύματα δεν είναι κινδυνολογικά, είναι αληθινά: Η Κίρκη είναι πραγματικά μια “βόμβα τοξικών” και σε αυτά (και χειρότερα) συμπεράσματα έχουν καταλήξει όλες ανεξαιρέτως οι έρευνες που έχουν γίνει στην περιοχή (“Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις από τα μεταλλεία Κίρκης, περιοχή Αλεξανδρούπολης”, Δρ. Κυριάκος Αρίκας και συνεργάτες). Λέει ο υπεύθυνος της μελέτης, ο Διευθυντής του Εργαστηρίου Υγιεινής της Ιατρικής Σχολής Θράκης κ.Κωνσταντινίδης Θεόδωρος (www.telegramm.gr).:
Τα αποτελέσματα της μελέτης δεν είναι καθησυχαστικά, με την έννοια πως το έγκλημα έχει συντελεστεί ήδη. Kαι έχει συντελεστεί μέσα από τις διαδικασίες εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της περιοχής μας με στρεβλό τρόπο. Το αποτέλεσμα είναι, το νεκροταφείο που υπάρχει στην περιοχή των παλιών εγκαταλελειμμένων ορυχείων της Κίρκης, να λειτουργεί ως μία «πληγή στο περιβάλλον», και όχι μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή. Τα τέλματα που έχουν μείνει ανοιχτά οδηγούν σε πολλά προβλήματα ως προς την ρύπανση των υδάτων και της περιοχής.
Τελικά προσφέρει καλή υπηρεσία ο κ. Σκαρπέλης και ο κάθε κ. Σκαρπέλης ισχυριζόμενος ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για τη δημόσια υγεία όταν σαφέστατα υπάρχει; Μήπως είναι εκείνος που παραπληροφορεί και επιχειρεί να αποκοιμίσει τον κόσμο; Θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να καταγγέλει ως “κινδυνολόγους” τους πολίτες που αποκάλυψαν ένα έγκλημα που όλοι προσπαθούσαν να κρύψουν κάτω από το χαλί; Πιστεύει ότι έτσι συμβάλλει στη σωστή ενημέρωση, στην προστασία του περιβάλλοντος ή στην αποφυγή παρόμοιων εγκλημάτων στο μέλλον; Ή μήπως το μόνο που τον απασχολεί είναι η τρωθείσα τιμή της μεταλλευτικής βιομηχανίας;
Θα υπενθυμίσουμε στον κ. Σκαρπέλη ότι την υπόθεση της Κίρκης δεν την έφερε στο φως καμία κρατική υπηρεσία, καμία Επιθεώρηση Μεταλλείων, κανένα ΙΓΜΕ – που όμως ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΟΥΣΑΝ – κανένας Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων και κανένας έγκριτος καθηγητής με δεκαπέντε τίτλους. Για πολλά χρόνια όλοι οι παραπάνω παίζανε το παιχνίδι της συγκάλυψης και αν δεν υπήρχαν οι ενεργοί πολίτες της περιοχής και το “Παρατηρητήριο” που αποκάλυψαν το θέμα, όλοι θα κοιμόταν ακόμα τον ύπνο του δικαίου.
Θα θυμίσουμε ακόμα στον κ. Σκαρπέλη ότι είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ χάρη στους ενεργούς πολίτες που πιέζουν εδώ και χρόνια για αποκατάσταση της περιοχής, που “ακούστηκε” το θέμα στις κρατικές υπηρεσίες και έγιναν κάποιες μελέτες για τη ρύπανση της περιοχής. Το 2005 ανατέθηκε στο ΙΓΜΕ (που δεν είναι καθόλου άμοιρο ευθυνών για το τραγικό χάλι της Κίρκης) να κάνει αποτύπωση της ρύπανσης και διερεύνηση οικονομικά εφικτών μεθόδων απορρύπανσης. Εν τέλει, το ΙΓΜΕ πήρε τα λεφτά του επιδοτούμενου προγράμματος (800.000 ευρώ), έβαλε μια πινακίδα, έκανε “μοντελοποίηση της ρύπανσης”, εφαρμοσε πιλοτικά “καινοτόμες τεχνικές” και άλλα τέτοια βαρύγδουπα και αποχώρησε. Όμως η κατάσταση στην Κίρκη παραμένει τραγική και αμφιβάλλουμε αν η περίφημη “αποκατάσταση” θα γίνει ποτέ.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, οι τοπικοί φορείς ονειρεύονται μελλοντικά την αποκατεστημένη Κίρκη ως ένα “θεματικό πάρκο για το περιβάλλον”. Όμως στην ίδια ημερίδα της 29ης Μαϊου στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Αρβανιτίδης του ΙΓΜΕ αποκάλυψε ότι η Κίρκη αποτελεί “περιοχή με δυναμικό κοιτασματολογικό ενδιαφέρον για επιθερμικό χρυσό”. “Κοιτασματολογικό ενδιαφέρον” σημαίνει οτι το Δημόσιο δεν πρόκειται να δώσει ούτε ένα ευρώ για αποκατάσταση αλλά μάλλον θα “ξεφορτωθεί” την Κίρκη ξανά στο ΙΓΜΕ ή σε κάποιον επίδοξο “επενδυτή”. Κατά την πάγια πρακτική, ο νέος επενδυτής δεν θα έχει καμία νομική ευθύνη για τις “παλιές αμαρτίες” και θα προσθέσει από πάνω και τις δικές του.
Μακάρι να διαψευστούμε, όμως φοβόμαστε ότι η πληγή της Κίρκης δεν θα κλείσει εύκολα.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=BqCP25VAQbA]
9 απαντήσεις στο “Δεν είναι επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία η Κίρκη, κ. Σκαρπέλη;”
Για να δούμε, θα το δημοσιεύσετε αυτό; Είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει για το “οικολογικό” κίνημα στην Ελλάδα…
Θα το βρείτε εδώ:
GREEN LIFO
Αλήθειες και μύθοι για την ελληνική οικολογία
Είναι ο πρώτος που έγραψε για οικολογία στις ελληνικές εφημερίδες. Και ο πρώτος που βαρέθηκε τις υπερβολές και τις ασχετοσύνες των «οικοχόνδριων». Μιλά έξω από τα δόντια για όλα σχεδόν τα θέματα που απασχολούν τον χώρο.
ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT
Δεν υπάρχουν οικολογικές αρχές γενικά στην Ελλάδα. Ουσι- αστικά μιλάμε με ξόρκια. Κι αν νομίζει κάποιος ότι με ξόρκια μπορεί να σου φύγει μια αρρώστια, είναι λάθος. Χρειάζεται θεραπεία.
Είναι μόδα η οικολογία;
Δυστυχώς, είναι μόδα. Και τα άτομα που ανακατεύονται, εκτός απ’ τη μόδα, το κάνουν και λόγω του ότι προσφέρει τη δυνατότητα κάποιας εξουσίας. Αφού απέτυχαν στους πρωτογενείς τους χώρους, έγιναν όλοι οικολόγοι. Ρώτησα κάποτε στο υπουργείο -γιατί δεν είμαι άτομο εκτός κυκλωμάτων- γιατί βάλατε αυτή την παλαβή υπεύθυνη περιβαλλοντολογικής εκπαίδευσης στον τάδε νομό. Μου λένε είναι ευαισθητοποιημένη. Ποιοι είναι πιο ευαισθητοποιημένοι σε θέματα υγείας; Οι υποχόνδριοι. Λες σε έναν υποχόνδριο να σχεδιάσει την υγεία; Το αποτέλεσμα είναι μια εθνική τραγωδία, η οποία δεν θα μας οδηγήσει πουθενά. Οτιδήποτε πάει να γίνει, κάποιοι προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας – το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι χειρότερος ακτιβιστής και χωρίς καμία γνώση αποφασίζει, μπλοκάροντας τα πάντα. Η εκτροπή του Αχελώου, για παράδειγμα, που έχει γίνει απ’ το ’60 (η λίμνη Νικολάου Πλαστήρα είναι η εκτροπή του Αχελώου) έστειλε νερό στη Θεσσαλία και υδρεύεται η Καρδίτσα, αρδεύεται ο κάμπος και παράγεται και ηλεκτρικό ρεύμα. Αποδείχτηκε, δηλαδή, πως ήταν μια οικονομική, μια κοινωνική και μια οικολογική επιτυχία, επειδή πάνω απ’ τη λίμνη έγινε Ελβετία. Κι όμως, το Συμβούλιο της Επικρατείας μπλέκει και λέει όχι στον Αχελώο. Μάλιστα, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, επειδή είναι άσχετοι, δεν ήξεραν ότι δεν είναι λίμνη αλλά φράγμα και την πρότειναν να γίνει γραμματόσημο! Και έγινε γραμματόσημο «Λίμνη Νικολάου Πλαστήρα»!
Με τι αιτιολογία;
Επειδή είναι άσχετοι, γι’ αυτό είναι και επικίνδυνοι. Είναι σαν ένας υποχόνδριος να κάνει ιατρικές πράξεις. Ο Νίκος Δήμου έχει έναν όρο γι’ αυτούς, τους λέει «οικοχόνδριους». Όταν εγώ περνάω έξω από τον Ευαγγελισμό, ποτέ δεν σκέφτομαι να μπω μέσα να κάνω εγχειρίσεις ανοιχτής καρδιάς. Είμαι ένας επαγγελματίας του περιβάλλοντος, ένας παθολόγος. Και τι κάνει ο παθολόγος; Πας και σου λέει βάλε το θερμόμετρο. Ένας επαγγελματίας του περιβάλλοντος κάνει ακριβώς το ίδιο με τις υδατοκαλλιέργειες: μετράει το οξυγόνο. Ό,τι είναι το θερμόμετρο για κάποιον άνθρωπο που είναι άρρωστος, είναι το μέτρημα του οξυγόνου για τις υδατοκαλλιέργειες.
Δεν δέχονται τις αποδείξεις κάποιου που είναι ειδικός; Τι λένε;
Ότι «τα πιάνω». Βέβαια, επειδή είμαι γέρος πια, έχω αποδείξει κατά καιρούς ότι είχα δίκιο, παίρνοντας κρίσιμες θέσεις. Για παράδειγμα, όταν στα Γιάννενα λέγανε ότι θα ρυπανθεί ο Καλαμάς, αν μπούνε σ’ αυτόν τα επεξεργασμένα λήμματα, βρέθηκε ένας δυναμικός δήμαρχος ΚΚΕ -ένα περίεργο μείγμα ΚΚΕ με χιούμορ-, σταλινικός απίστευτος, και τα έριξε με το έτσι θέλω στον Καλαμά και φυσικά όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, αλλά ο Καλαμάς έφτιαξε. Αν ρίξεις ένα κιλό λίπασμα σε μία γλάστρα, η γλάστρα ξεραίνεται, αν ένα κιλό λίπασμα όμως το ρίξεις σε ένα στρέμμα, το χωράφι θα πάρει τα πάνω του. Κι αυτό φαινόταν από το γεγονός ότι οι εκβολές του Καλαμά μεγάλωναν και γινόταν όλο και καλύτερος υδροβιότοπος. Κάνοντας βιολογικό καθαρισμό ανοργανοποιούνται οι οργανικές ενώσεις που δημιουργούν το πρόβλημα στη λίμνη, ενώ λιπαίνουν τις εκβολές. Το ποτάμι έφτιαξε, επανεμφανίστηκαν είδη που είχαν εξαφανιστεί, ενώ κάποιοι «οικολόγοι» έλεγαν θα ρυπανθεί, θα χαλάσει και ξεσήκωναν τον κόσμο -έναν απ’ αυτούς τον έπιασαν μετά από λίγο καιρό να λέει ότι κάνει πράξεις και θεραπεύει τον καρκίνο στην Ηγουμενίτσα.
Παραλογισμός.
Ο παραλογισμός στην Ελλάδα είναι ο εξής: πόσες φορές έχετε ακούσει για το Δέλτα του Νέστου; Ε, λοιπόν, ο Νέστος δεν έχει Δέλτα. Έχει γίνει «εγκυβωτισμός» του ποταμού απ’ το ’52. Πριν χρόνια ανέλαβα να κάνω την περιβαλλοντική μελέτη για τα φράγματα του Νέστου .Την εποχή εκείνη ο Νέστος είχε μείνει χείμαρρος, γιατί έπαιρναν όλο το νερό στα σύνορα και πότιζαν τα καλαμπόκια. Δεν είχε νερό. Εγώ είχα αναλάβει να δω αν τα φράγματα θα επηρεάσουν ή όχι τον Νέστο και είχα πει ότι πρώτον, λόγω της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής, θα λείψει το νερό και πρέπει να έχουμε αποθέματα -φυσικά είχα δίκιο- και δεύτερον τα φράγματα εξελίσσονται σε υδροβιότοπους (η Κερκίνη, που είναι ο καλύτερος υδροβιότοπος, είναι ένα φράγμα που έκανε ο Βενιζέλος το ’30 με την ΟΥΛΕΝ).
Τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα είναι συνήθως συνδεδεμένα με την καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ανοησίες σε μεγάλο βαθμό. Όλα, μα όλα τα φράγματα της ΔΕΗ -να αναφέρουμε ένα παράδειγμα- είναι οικολογικές, κοινωνικές και οικονομικές επιτυχίες – έχουμε βγάλει κι ένα βιβλίο που το αποδεικνύει. Άλλο παράδειγμα είναι μια υδατοκαλλιέργεια που υπήρχε κοντά στο λεγόμενο «Αρκαδικό Χωριό». Το Αρκαδικό Χωριό το έχτισαν κάποιοι τύποι χωρίς αποχέτευση, χωρίς αποκομιδή σκουπιδιών, με ένα σωρό ελλείψεις και τους εμπόδιζε μια υδατοκαλλιέργεια που ήταν προς Νότο, δεν φαινόταν καλά καλά με το μάτι, και με ρεύματα από Βορρά προς Νότο. Με λίγα λόγια, στην ουσία την υδατοκαλλιέργεια την επηρέαζαν τα λήμματα των κατοίκων του Αρκαδικού Χωριού που διαμαρτύρονταν για την υδατοκαλλιέργεια. Η ναυτιλία (με έδρα στο Λονδίνο, βέβαια) και οι υδατοκαλλιέργειες ήταν οι χώροι που η Ελλάδα ήταν πρώτη στην Ευρώπη. Η ιστορία των υδατοκαλλιεργειών είναι η απόδειξη την όρθιας ξεφτίλας στην Ελλάδα γιατί την έχουν ρίξει έξω τελείως. Ούτε τα πανεπιστήμια ούτε ο Μαντέλης. Στην Ελλάδα νομίζω ότι η μεγαλύτερη ακτιβιστική οργάνωση κι αυτή που προκαλεί τα χειρότερα προβλήματα είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Καθυστερούν απίστευτα, στο μεταξύ νομίζουν ότι είναι οικολόγοι, ενώ είναι ακτιβιστές, και χωρίς γνώσεις μπλοκάρουν τα πάντα. Αν μπείτε στο σάιτ των ιχθυοκαλλιεργειών στη Νορβηγία λέει ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι αειφορική δραστηριότητα. Αν δείτε στην Ελλάδα, το κάθε ψώνιο λέει ότι είναι αισθητική ρύπανση. Έχω κάνει άπειρες μελέτες για τα ιχθυοτροφεία κι έχει αποδειχτεί -και από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης και από το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας- ότι τα ιχθυοτροφεία δεν ρυπαίνουν. Κι όμως, ξεσηκώνει τους πάντες ο οιοσδήποτε. Πρώτη και καλύτερη η Γκερέκου κατέστρεψε έναν ιχθυοκαλλιεργητή στην Κέρκυρα, λέγοντας μπαρούφες. Και μάλιστα πήρε ομόφωνη απόφαση το νομαρχιακό συμβούλιο ότι δεν του επιτρέπουν την επέκταση – μιλάμε για 500 τόνους παραγωγή, όταν στην Κεφαλλονιά έχουν παραγωγή 20.000 τόνους. Είναι μία από τις εθνικές τραγωδίες. Να σημειωθεί ότι μετά την αγροτική επανάσταση, που είναι η πρώτη, τη βιομηχανική επανάσταση, που είναι η δεύτερη, ήρθε η μπλε επανάσταση, που είναι η τρίτη. Αυτήν τη στιγμή το ψάρεμα τι είναι; Κυνήγι, ενώ το άλλο είναι καλλιέργεια. Ακούς κάποιους να λένε ότι «τις άγριες τις τσιπούρες τις ξεχωρίζω». Ναι, ρε άσχετε, αλλά κάνουν 35 ευρώ, δεν κάνουν 5 που κάνουν της καλλιέργειας, χώρια που της καλλιέργειας είναι πολύ πιο καθαρές γιατί οι άγριες δεν ξέρεις τι τρώνε… Ακόμα και στο Τμήμα Περιβάλλοντος δημιουργούνται τέτοιες καταστάσεις στο Αιγαίο, από το οποίο, όπου να ‘ναι, θα παραιτηθώ. Δεν τους αντέχω. Είναι δυνατόν φοιτητές σε Τμήμα Περιβάλλοντος, που λένε ότι προστατεύουν το περιβάλλον, να έχουν το τμήμα λερωμένο;
Για ποιο λόγο παραιτείστε;
Επειδή δεν τους αντέχω. Αυτό που γίνεται είναι απίστευτο. Αυτό το έζησα στη Θεσσαλονίκη, ήμουν καθηγητής στο πανεπιστήμιο εκεί από το 1978, όταν οι καθηγητές στο Βιολογικό ήταν 7. Μας αποκαλούσαν «γερουσία» οι βοηθοί που ήταν μεγαλύτεροι σε ηλικία από εμάς. Και τώρα είναι 72 καθηγητές, με τον ίδιο αριθμό φοιτητών. Μου την έδωσε και παραιτήθηκα κι από εκεί και πήγα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, όπου για μερικά χρόνια μπορούσα να στήσω το Τμήμα Περιβάλλοντος, γιατί ήμουν στη διοικούσα στην πρώτη φάση. Τώρα, το μόνο που μου μένει δεν είναι να κλαίω τη μοίρα μου, εγώ καλά τα πάω, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα μετά το ’81 το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργήθηκε είναι ότι διοικούν οι συνδικαλιστές. Οι συνδικαλιστές είναι συνήθως στούρνοι, δεν έχουν σπουδάσει τίποτα, ήταν αφισοκολλητές και εν πάση περιπτώσει ο ρόλος τους είναι να προστατεύουν το σωματείο τους. Με τις αλλαγές που έγιναν και τη λεγόμενη «κοινωνικοποίηση» άλλαξαν τα πάντα. Για να γίνεις διοικητής στην τράπεζα ή στον ΟΤΕ π.χ. έπρεπε να είχες κάνει κάτι στη ζωή σου. Όμως, οι συνδικαλιστές έμπαιναν στη διοίκηση απ’ τα παράθυρα, διοικούσαν και τα έριξαν όλα έξω. Ειδικά στα πανεπιστήμια είναι φρίκη. Συνεταιρίστηκαν δε οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των βοηθών με αυτές των φοιτητών για να μοιραστούν την εξουσία. Αποτέλεσμα; Οι βοηθοί έγιναν όλοι καθηγητές και οι φοιτητές παίρνουν πτυχίο στο έτσι. Το ξέρετε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι φοιτητικές ομοσπονδίες δεν έχουν μέλος την Ελλάδα επειδή δεν μπορούν να βρουν πρόεδρο; Η ΕΦΕΕ δεν έχει πρόεδρο. Είναι δυνατόν να μιλάς για υπευθυνότητα στη νεολαία όταν οι τέσσερις διαφορετικές φοιτητικές παρατάξεις βγάζουν τέσσερα διαφορετικά αποτελέσματα; Η απόλυτη ξεφτίλα. Ποιος όμως να τους περιορίσει; Οι καινούργιοι καθηγητές, επειδή δεν έχουν τα κότσια, έχουν γίνει κότες!
Έχετε μια κόντρα με τους οικολόγους που κρατάει χρόνια. Σήμερα, ποιες είναι οι σχέσεις σας;
Στην αρχή, όταν είχα μια σελίδα στο «Βήμα», ήταν οι πρώτοι μου αναγνώστες, με την έννοια ότι με διάβαζαν την Κυριακή σαν τρελοί για να με βρίζουν όλη την υπόλοιπη εβδομάδα. Ήμουν σαν ένας γιατρός επαγγελματίας που τα είχε βάλει με τους υποχόνδριους, οι οποίοι ήθελαν να κάνουν τους γιατρούς. Οι άνθρωποι είναι άσχετοι. Αρθρογραφώ απ’ το ’81 και αν έχω κάπου κάνει λάθος, ας έρθουν να μου το πουν. Να τους πω και εγώ πού έχουν κάνει λάθος αυτοί, ό,τι έχουν πει και δεν έχει ισχύσει. Η Δαμανάκη ως υποψήφια δήμαρχος έλεγε ανοησίες, ότι θα ανασυστήσει τη γειτονιά, θα έπαιρνε τις γριές δηλαδή την ώρα που έπαιζε η «Λάμψη» και θα τις κατέβαζε στον δρόμο. Παλιά η γειτονιά είχε νόημα και μιλούσαν οι κάτοικοι μεταξύ τους όχι επειδή αγαπούσαν ο ένας τον άλλο, αλλά επειδή δεν μπορούσαν να βρουν τους φίλους τους. Αυτήν τη στιγμή κάνουμε παρέα με τους φίλους μας. Παλιά έκανες παρέα με τους γείτονες γιατί δεν θα πήγαινες στον Πειραιά με τα πόδια να φας σε μια ταβέρνα με έναν φίλο σου. Είναι πολύ καλύτερα τώρα.
Ο παλιός καλός καιρός είναι ένας μύθος;
Ουδέποτε υπήρξε. Γεννήθηκα στον Βόλο κι εκεί που βγάζαμε το νερό με την λεγόμενη «τουλούμπα» δίπλα στο βόθρο ο τύφος οργίαζε. Το να μιλάμε για παλιό καλό καιρό είναι μια ανοησία. Η ζωή μας έχει γίνει πολύ καλύτερη. Λένε όλοι για τη νεολαία που δεν τρώει καλά. Μα είναι δυνατόν να μην τρώει καλά και να γίνονται ψηλότεροι και ωραιότεροι; Απλώς, οι γέροι νοσταλγούν τα νιάτα τους που πέρασαν.
Έχει αλλάξει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τις ηλικίες: ο πατέρας μου είναι 70 και τον βλέπω πολύ νέο…
Δίκιο έχεις (γέλια). Ο πατέρας μου πέθανε 55 ετών και δεν θεωρούσα ότι ήταν τόσο νέος. Βάλε ν’ ακούσεις ένα παλιό τραγούδι που λέει «βρε πώς καταντήσαμε που σαρανταρίσαμε», ποιος παλιός καλός καιρός και μπούρδες; Οι συνθήκες ζωής άλλαξαν προς το καλύτερο. Θυμάμαι εποχές αγριότητας – δεν θα ξεχάσω έναν βασιλικό γέρο στο Μούρεσι. Έμαθα ότι στον Εμφύλιο γύρναγε με ένα καλάμι που στην άκρη είχε κεφάλια ανταρτών.
Για τα βιολογικά προϊόντα τι πιστεύετε;
Στο πανεπιστήμιο κάποτε έκανα ένα πείραμα. Πήγα με μια φωτογραφική μηχανή στο Κολωνάκι και πήρα φωτογραφίες των 100 πρώτων επισκεπτών σε ένα κατάστημα με βιολογικά προϊόντα και των 100 επισκεπτών σε ένα ντελικατέσεν. Τις βάλαμε στον τοίχο όλες και ζήτησα από άτομα που δεν ήξεραν τι γινόταν να πουν ποιοι φαίνονταν πιο υγιείς. Του βιολογικού ήταν σπυριάρηδες, κακομοίρηδες, γκρινιάρηδες, αφελείς, προβληματικοί. Χωρίς να είμαι εναντίον των βιολογικών τροφών, ουσιαστικά είναι ένα σνομπ προϊόν. Κάποτε, έβαλα υποψήφιος πρύτανης στο Αιγαίο και φυσικά ο αντίπαλος μού πήρε και τα σώβρακα. Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι διοικητικά οι υπάλληλοι και οι συνάδελφοί μου δεν με πήγαιναν. Αντί, λοιπόν, να καθίσω να κλάψω τη μοίρα μου έφυγα και πήγα στην ΟΥΝΕΣΚΟ, κάνοντας χρήση αυτού που οι καθηγητές λένε «σαμπάτικαλ». Έμεινα στο Παρίσι το ’98 και πέρασα έναν χρόνο μόνος μου ταξιδεύοντας, προσπαθώντας να καταλάβω και πού βρίσκομαι – ήταν μια περίοδος ανασυγκρότησης για μένα. Υπήρχε λοιπόν μια έκθεση στο Παρίσι, στη Μαρζολέν, που ήταν όλα «πράσινα», πράσινα φαγητά, ποδήλατα, πράσινες εκδρομές (να πηγαίνεις δηλαδή στη Σαχάρα και να σε δέρνουν και να είναι πέντε φορές πιο ακριβά από την Καραϊβική), οπότε πήγα να δω τι διάολο ήταν. Όταν έφτασα, είδα τύπους να φοράνε ξεχειλωμένα πουλόβερ, ήταν βρόμικοι, σπυριάρηδες, απίστευτο. Όταν μπήκα μέσα στα φαγητά (βετζετέριαν μόνο) βρομοκοπούσε, ήταν όλοι λερωμένοι από σάλτσες. Κατά σύμπτωση, πήγα μετά, το επόμενο Σαββατοκύριακο, στην άλλη πλευρά του Παρισιού, σε μια έκθεση αεροναυπηγικής που είχε γιάπηδες. Μια χαρά παιδιά, ωραίοι, υγιείς. Και τότε σκέφτηκα ότι ο άνθρωπος έχει ένα στομάχι, ενώ όλα τα φυτοφάγα ζώα στη φύση έχουν δύο στομάχια. Επομένως, εάν έχεις ένα στομάχι, είναι ανωμαλία να είσαι βετζετέριαν. Δικαίωμά σου βεβαίως, αλλά μη μιλάς για υγιεινή. Δείτε γύρω σας. Όλοι όσοι τρώνε βιολογικά προϊόντα είναι περισσότερο υγιείς;
Για τα μεταλλαγμένα τι πιστεύετε;
Αν πάτε στο Άργος, θα δείτε εσπεριδοειδή που έχουν σε ένα κλαρί λεμόνια, στο άλλο πορτοκάλια και στο τρίτο μανταρίνια. Αυτό δεν είναι τέρας, είναι φυσιολογικό; Τα πορτοκάλια τα μέρλιν είναι μεταλλαγμένα. Ένα σπέρμα, το κουκούτσι, περιβάλλεται πάντα από έναν καρπό για προστασία. Το να έχεις έναν καρπό χωρίς σπέρμα είναι ανωμαλία. Επομένως, είτε μιλάμε για πορτοκάλια μέρλιν, είτε μιλάμε για μανταρίνια κλημεντίνες, είτε μιλάμε για σταφύλια χωρίς κουκούτσια, εννοούμε μεταλλαγμένα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός γιατί τα μεταλλαγμένα ήρθαν για να μείνουν, είναι πολύ πιο σίγουρα από τα άλλα. Κι οι σοκολάτες Τομπλερόν έχουν μεταλλαγμένη σόγια. Τώρα, αν οι Έλληνες θεωρούν ότι προστατεύουν το περιβάλλον καλύτερα σε σχέση με όλους τους άλλους, σε σχέση με τους Ελβετούς ή με τους Σουηδούς, ας το πιστεύουν. Έγινε ολόκληρος ντόρος για τη μεταλλαγμένη ντομάτα – το άκρον άωτον της ξεφτίλας. Η ντομάτα και όλοι οι καρποί, πλην των σταφυλιών, όταν τους κόψεις συνεχίζουν να ωριμάζουν. Κόβεις ένα μήλο και σιγά σιγά γίνεται ώριμο μέχρι που σαπίζει, οι μπανάνες έρχονται πράσινες κι αν τις αφήσεις γίνονται κίτρινες. Τις ντομάτες, επειδή έχουν γρήγορη μεθωρίμανση, τις κόβουν πάντα πράσινες, μέχρι να φτάσουν στην αγορά έχουν κοκκινίσει κι αμέσως χαλάνε. Αυτό που έκαναν στη μεταλλαγμένη ντομάτα ήταν να αφαιρέσουν το γονίδιο της μεθωρίμανσης – δεν έβαλαν τίποτα μέσα. Κόβουν τις ντομάτες κόκκινες με όλες τις βιταμίνες και δεν χαλάνε. Κι όμως, η Greenpeace αντέδρασε.
Πείτε μου και για τα πυρηνικά.
Ποιες είναι οι χώρες στην Ευρώπη που έχουν περισσότερα πυρηνικά; Η Γαλλία, το 75% της ηλεκτρικής ενέργειας είναι από πυρηνικά εργοστάσια, η Ελβετία, πάνω από το 50%, η Σουηδία, το Βέλγιο, η Αγγλία. Δεν βγάζουν διοξείδιο του άνθρακα κι αυτή είναι πιθανόν η λύση για όλες τις χώρες σε σχέση με την κλιματικά αλλαγή που την προκαλούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εμείς οι μάγκες δεν τη θέλουμε. Ο Μπερλουσκόνι, επειδή είχαν ψηφίσει κι αυτοί μέσα στη χαζομάρα τους ότι δεν θα δεχτούν πυρηνικά εργοστάσια, τα έχει παραγγείλει και θα τα κάνει η Γαλλία. Στη Γερμανία, όταν είχαν βγει οι σοσιαλιστές, ήθελαν τους πράσινους για να κάνουν κυβέρνηση, οπότε μόνο και μόνο για να πάρουν την εξουσία συμφώνησαν να μη γίνουν πυρηνικά εργοστάσια. Ακούτε τον κάθε ανόητο εδώ να λέει ότι επειδή η Ελλάδα είναι σεισμογενής δεν θα πρέπει να γίνουν πυρηνικά εργοστάσια. Στην Ιαπωνία δεν έχουν σεισμούς; Ακούσατε ποτέ να σκάσει ένα εργοστάσιο στην Ισπανία ή την Αγγλία; Να χαλάσουν ναι, χαλάνε. Πιο πολλοί όμως έχουν σκοτωθεί εδώ, στη ΔΕΗ, επειδή έχουν πέσει μέσα στα καμίνια, παρά από τις βλάβες των πυρηνικών εργοστασίων στη Γαλλία. Στην Ουκρανία και στο Τσερνομπίλ είχαν καταρρεύσει τα πάντα. Και η οικονομία τους και η ιδεολογία τους και η γεωργία τους, λογικό ήταν να σκάσει και το εργοστάσιο. Όλες οι αλλαγές ήρθαν για να μείνουν – οι Έλληνες δεν τις καταλαβαίνουν επειδή είναι δυο τρεις κοινωνικές και τεχνολογικές επαναστάσεις πίσω. Ντοπάρουν και τα παιδιά με την περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία, η οποία πρέπει να σταματήσει. Πήγαινα παλιότερα και έκανα διαλέξεις σε πόλεις, αλλά σταμάτησα, γιατί διαπίστωσα ότι είναι μεγάλη βλακεία. Έρχονται 100 άτομα, εκεί μέσα έρχονται και 20 οικολόγοι κι αρχίζουν και σε ρωτάνε διάφορα, φεύγουν οι 80 και μένεις με αυτούς να πλακώνεσαι χωρίς λόγο. Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ότι η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να αρχίζει απ’ το σχολείο. Ποιος να την κάνει αυτή την περιβαλλοντική εκπαίδευση; Για να κάνει κάποιος μάθημα στο νηπιαγωγείο πρέπει να είναι νηπιαγωγός, για να κάνει μαθηματικά πρέπει να είναι μαθηματικός, για να κάνει μάθημα για το περιβάλλον γιατί να πρέπει να είναι ο κάθε χαβαλές; Με αποτέλεσμα να ζαλίζουν το παιδί με «αλλοτριωμένους καταναλωτές», «διαμερίσματα κλουβιά». Κάνουν το παιδί που ζει στη Θεσσαλία να βλέπει τον πατέρα του με ένα τσουβάλι λίπασμα στην πλάτη και να θεωρεί ότι είναι εγκληματίας. Στο Πήλιο υπήρχε μια ομάδα ακτιβιστών στον Βόλο -φυσικά ήταν δημόσιοι υπάλληλοι και καθηγητές στα σχολεία- που είχαν κάνει μια περιβαλλοντική μελέτη με τους μαθητές των σχολείων, την οποία φυσικά την παρουσίασαν ο νομάρχης, η Τοπική Αυτοδιοίκηση (το πιο διεφθαρμένο κομμάτι της Ελλάδας, γιατί ψάχνει για ψήφους), που έγραφε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η πανίδα του Πηλίου έχει εξαφανιστεί λόγω του κυνηγιού και των φυτοφαρμάκων. Τη μέρα εκείνη που τη διάβασα μου την έδωσε γιατί στο Πήλιο ξέρω ότι έχουν αυξηθεί οι σκίουροι, τα αγριογούρουνα σε βαθμό που δημιουργούν πρόβλημα, οι αετοί, οι αλεπούδες, τα γεράκια – ήταν μια μελέτη εκτός τόπου και χρόνου. Μαθαίνουν στα παιδιά άλλα αντί άλλων. Όταν είπα κάποτε σε μια διάλεξη στα πιτσιρίκια ότι τα δάση στην Ελλάδα αυξάνονται -μετρημένα με δορυφόρους- με πέρασαν για παλαβό, όπως πιθανότατα θα με αντιμετωπίσουν οι αναγνώστες σας.
Αυξάνονται;
Αυξάνονται, ναι. Αυτή η ιστορία ότι η Ελλάδα κατά την επανάσταση του 1821 είχε 50% δάση κι εξαφανίστηκαν είναι μεγάλη απάτη. Κι είναι απάτη γιατί ένας δασολόγος ψεύτης προκειμένου να επηρεάσει τον Μεταξά για να διώξει τα γίδια θεώρησε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και του είπε ότι η Ελλάδα στην επανάσταση είχε 50% δάση. Ο Βαυαρός πρόξενος στην Ελλάδα το 1938 είχε κάνει μια στατιστική και τα είχε βγάλει 20%, όσο είναι και τώρα. Ζούμε με μύθους απίστευτους.
Να πούμε για την Αθήνα; Πώς τη βλέπετε; Έχει πράσινο;
Κάποτε έβγαλα ένα βιβλίο επί Αβραμόπουλου, Τα αγριολούλουδα της Αθήνας. Γυρίζοντας μέσα στα διοικητικά όρια της Αθήνας και μετρώντας τα αγριολούλουδα, βρήκα πάρα πολλά, απλώς οι Αθηναίοι δεν τα βλέπουν. Θεωρώ, βέβαια, ότι από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Αθήνας είναι οι γεωπόνοι και οι δασολόγοι. Η καλύτερη αποκατάσταση πρασίνου που έγινε ποτέ στην Ελλάδα είναι η αποκατάσταση στην Ακρόπολη απ’ τον Πικιώνη που χρησιμοποίησε ελληνικά φυτά – του οποίου του έκαναν τη ζωή μαύρη. Επίσης, δείτε το Πεδίον του Άρεως και τον Εθνικό Κήπο. Γιατί ο Εθνικός Κήπος είναι ωραιότερος; Επειδή τον έφτιαξαν Βαυαροί, ενώ το Πεδίον του Άρεως το έφτιαξαν Έλληνες. Οι Έλληνες έχουν μία περίεργη μανία με τα φυλλοβόλα. Βλέπετε όλα τα σχολεία να έχουν στις αυλές φυλλοβόλα, τα οποία βγάζουν φύλλα όταν κλείνουν τα σχολεία και ρίχνουν τα φύλλα όταν ανοίγουν τα σχολεία. Ο Έλληνας δεν έχει καλή σχέση με τη φύση. Δηλαδή, ακόμα κι όταν κάνει εκδρομή, το μόνο που σκέφτεται είναι το φαγητό. Αν τον ρωτήσεις για τις Μηλιές στο Πήλιο που πήγε, θα σου πει τι έφαγε, ποτέ για τη βιβλιοθήκη, αν τον ρωτήσεις για τη θέα από τα Χάνια και για το δάσος, θα σου πει για τη φασολάδα που έφαγε και το λουκάνικο. Του πιπιλίζουν το κεφάλι με τις καταστροφές, με αποτέλεσμα να απεχθάνεται τα πάντα. Υπάρχει ένα διδακτορικό ενός Εμίλιο Αριγκόνι, Ιταλού, για το τοπίο κατά την κλασική αρχαιότητα. Ήταν το ίδιο ακριβώς, μόνο που οι δασολόγοι τα παραποίησαν. Ο Πλάτωνας λέει ότι ο Υμηττός είναι σαν οστά, μόνο με τροφή για μέλισσες (εννοεί το θυμάρι), αλλά δεν χρειάζεται να πάτε μακριά, δείτε παλιές γκραβούρες: η Αθήνα ήταν έρημος. Δείτε τη μεγάλη φωτογραφία στο μετρό του Συντάγματος. Η πόλη θα μπορούσε να έχει πολύ περισσότερο πράσινο, αλλά οι οικολόγοι και οι αρχαιολόγοι του ’50 διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι έπρεπε φαίνεται η Ακρόπολη. Αυτή η ομάδα που εμπόδισε τον Καραμανλή να μας κάνει πραγματικά πρωτεύουσα ήταν εναντίον του ύψους. Δεν υπάρχει πρωτεύουσα στην Ευρώπη που δεν έχει ουρανοξύστες: Μαδρίτη, Ρώμη, Παρίσι, Βιέννη… Δεν λέω μέσα στο ιστορικό κέντρο, αλλά στην άκρη, όπου έτσι κι αλλιώς δεν φαίνεται η Ακρόπολη. Ο πληθυσμός αυξανόταν – και δεν έχει καμία σχέση ο Εμφύλιος, άλλη σαχλαμάρα ο μετεμφυλιακός ρεβανσισμός, σε όλες τις χώρες του κόσμου, έγινε μετακίνηση. Όταν έγινε η εκμηχάνιση της γεωργίας γύρω στο 1950 άρχισαν να περισσεύουν χέρια στις αγροτικές περιοχές. Παλιά, για να θερίσουν, ήθελαν ένα κάρο κόσμο, αυτός ο κόσμος βρέθηκε χωρίς δουλειά και πήγαν εκεί που γίνονταν τα τρακτέρ, ή εκεί που άνοιξαν οι υπηρεσίες, είτε στη Γερμανία είτε στην Αθήνα. Το ίδιο έγινε παντού. Απλώς οι Έλληνες διανοούμενοι συνήθως είναι αδιάβαστοι, σχεδιάζοντας, κοιτώντας τον αφαλό τους. Στην Αθήνα είπαν να είναι χαμηλά τα κτίρια, έκαναν αυτή την απαγόρευση και δεν έγινε ένας σωστός σχεδιασμός. Δείτε τα κτίρια της Μεσογείων, θλιβερά, χωρίς καθόλου θέα, γύρω γύρω οι ακάλυπτοι, και δείτε και τον Πύργο των Αθηνών. Ποιο είναι καλύτερο, με άπλετο χώρο γύρω γύρω κι από κάτω πάρκινγκ. Τι είναι προτιμότερο; Είπαν όχι στις πολυώροφες για να φαίνεται η Ακρόπολη και είπαν το ίδιο για τη Λάρισα, σε όλη την Ελλάδα. Το λάθος που έγινε οφείλεται πάλι στους οικολόγους της εποχής, που εμπόδισαν να γίνει ένας σωστός σχεδιασμός, όπως έγινε σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Κι εγώ δεν λέω ότι είμαι ο αιρετικός που αποκαλούν, αντιγραφέας είμαι, αυτά που λέω για τις πυρκαγιές τα αντέγραψα από την εποχή που ήμουν στο Στράτφορντ στην Καλιφόρνια, τα έλεγε ο Μπίσγουελ, μόνο που τα λέω με καθυστέρηση, τα έλεγε το ’60. Και στην Καλιφόρνια έλεγαν ότι τις φωτιές το ’60 τις βάζει ο Άξονας. Δεν μπορούμε να διδαχτούμε από τους άλλους.
Οικολογικές αρχές έχει η Αθήνα;
Όχι. Δεν υπάρχουν οικολογικές αρχές γενικά στην Ελλάδα. Ουσιαστικά μιλάμε με ξόρκια. Κι αν νομίζει κάποιος ότι με ξόρκια μπορεί να σου φύγει μια αρρώστια, είναι λάθος. Χρειάζεται θεραπεία.
Τι είδους θεραπεία;
Για να κάνεις διάγνωση, πρέπει πρώτα να κάνεις εξέταση .Μας ζήτησαν κάποτε από τη Βουλή να βάλουμε φυτά που ταιριάζουν με τον κοινοβουλευτισμό, κλασικά φυτά, φυτά που είχαν οι Αρχαίοι αφιερώσει σε κάποιον θεό: τη βελανιδιά του Δία, τη δάφνη του Απόλλωνα, την ελιά της Αθηνάς κ.λπ., γενικά να διακοσμήσουμε τον χώρο σύμφωνα με τη μυθολογία. Υπήρχε μια αρχιτεκτόνισσα την ώρα που δούλευαν οι συνεργάτες μου, που άρχισε να φωνάζει «φύγετε από εδώ, είστε αναρμόδιοι, τι δουλειά έχετε εδώ πέρα;». Μέγαιρα. Το είπαμε στον τότε πρόεδρο της Βουλής και είπε δεν μπορώ να κάνω τίποτα! Στην Ελλάδα, εκτός του ότι διοικούν οι συνδικαλιστές, διοικούν κι οι παλαβοί. Οι συνδικαλιστές κι οι σύγχρονοι οικολόγοι μού θυμίζουν καλόγερους του μεσαίωνα. Σε σχέση με θέματα περιβάλλοντος περνάμε τον νέο μεσαίωνα στην Ελλάδα και το πιο πιθανό είναι ότι θα πάμε και στην Ιερά Εξέταση.
Το μέλλον πώς το βλέπετε, θα καλυτερέψουν τα πράγματα ή θα γίνουν χειρότερα;
Θα καλυτερέψουν. Η Ελλάδα συνήθως είναι δυο τρεις επαναστάσεις πίσω, θα περάσουμε στο επόμενο βήμα. Τα περισσότερα αυτοκίνητα στις μεγαλουπόλεις του εξωτερικού είναι πετρελαιοκίνητα. Εδώ βγαίνει η Greenpeace και λέει θάνατος στο πετρέλαιο. Σιγά σιγά θα γίνει κι εδώ κάποτε, απλώς θα έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο και θα είμαστε πάντοτε οι παρίες της Ευρώπης. Θα είμαστε καλύτεροι όμως από ό,τι ήμασταν στο παρελθόν.
Και για να μην σας κουράζω κι άλλο, πόσο μη αναστρέψιμη είναι η πρόσφατη καταστροφή που έγινε από την πετρελαιοκηλίδα στην Αμερική;
Σε χρόνους ανθρώπινους είναι μη αναστρέψιμη, σε χρόνους βιολογικούς θα πάρει καιρό, αλλά το περιβάλλον θα επανέλθει. Μπορεί να μπλοκαριστεί ο τουρισμός για τα επόμενα 10 χρόνια. Σε 20 όμως θα έχει καθαρίσει. Το πετρέλαιο είναι φυσικό προϊόν, ένα βιολογικό προϊόν, άρα θα αποικοδομηθεί, απλώς θα πάρει χρόνο. Η καταστροφή που έκανε το κινέζικο πλοίο πριν από κάνα δυο μήνες πάνω από τα κοράλλια στην Αυστραλία ήταν πολύ μεγαλύτερη. Η φύση, όμως, δεν καταλαβαίνει τίποτα. Είναι όπως αυτά που γράφονται μετά από πυρκαγιά, «ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου», όταν το 95% του οξυγόνου που αναπνέουμε προέρχεται από τους ωκεανούς. Και επίσης, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το οξυγόνο ήταν 21%. Ακόμα κι η Πυροσβεστική, όταν τους ρώτησαν γιατί δεν καταβρέξανε τη φωτιά στα Δερβενοχώρια, είπαν ότι δεν μπορούσαν να πετάξουν νερό πάνω απ’ τους πυλώνες. Όταν πιάνει βροχή, τι γίνονται οι πυλώνες; Τόσο άσχετοι!
Γιατί να μην το δημοσιεύσω; Είναι πάντα διασκεδαστικός ο κ. Μάργαρης!
Aντιγράφω ένα κείμενο του φίλου μας Γιάννη Μπακόπουλου σχετικά με τον ανεκδιήγητο κ. Μάργαρη και δεν βλέπω το λόγο να ασχοληθώ άλλο μαζί του.
Και τώρα τι θα κάναμε χωρίς τον Μάργαρη;
16 Ιουλίου 2008, 11:19
Γιάννης Μπακόπουλος
Αυτός ο άνθρωπος είναι μια κάποια διασκέδαση (μέσα στα γενικά μας χάλια).
«Το να είμαστε λοιπόν υπέρ ή εναντίον της παγκοσμιοποίησης, που προχωρεί μόνο σε συνθήκες ελευθερίας(!), είναι το ίδιο σαν να είμαστε εναντίον ή υπέρ φυσικών φαινομένων όπως η βροχή ή ο άνεμος». Ν. Μάργαρης
ΤΟ ΒΗΜΑ
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15408&m=B19&aa=1
Σαν έμαθε τη λέξη «καλησπέρα» Ο παπαγάλος είπε ξαφνικά «Είμαι σοφός, μιλώ Ελληνικά. Τι κάθομαι εδώ πέρα;»
Σουρής.
Με τον καθηγητή κ. Ν. Μάργαρη έχω πολλές φορές διαφωνήσει. Από το 1986 στο Χόρτο του Πηλίου, όπου προσπαθούσε να μας πείσει ότι μπορούμε να τρώμε άφοβα τα προϊόντα του… Τσερνομπίλ και ότι ένα διαλυτήριο πλοίων στον Παγασητικό είναι … οικολογικό (!) γιατί ανακυκλώνει – λέει αυτός – τα μέταλλα, ως τα σήμερα που μας διδάσκει τα καλά της πυρηνικής ενέργειας. Και πάντα διασκεδάζω με τον ιδιοφυή τρόπο που έχει να παρουσιάζει το μαύρο άσπρο και να θεωρεί ότι «τσιμπάμε» άπαντες ως κρετίνοι στις λεκτικές ταχυδακτυλουργίες του.
Το 1986 διασκέδασα αρκετά απολαμβάνοντας τις αντιδράσεις του, όταν του πρότεινα (μπροστά στα περίπου 400 άτομα του ακροατηρίου), να κάνει πράξη τις θεωρίες του, τρώγοντας «άφοβα» κάποια δείγματα τροφίμων που μόλις είχαν μετρηθεί στα εργαστήρια του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ (Δεν θα σας πω τι ποσοστά ραδιενέργειας είχαν, για να μην πάω φυλακή. Οι μετρήσεις ραδιενέργειας του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ ήταν το 1986 και ακόμα είναι, απόρρητες). Βλέπετε, ο κ. καθηγητής είχε «εξηγήσει» την ανησυχία του κοσμάκη μπροστά στην πυρηνική καταστροφή, με την σπανίας ωραιότητος θεωρία ότι οι Έλληνες είναι οι μισοί σαδιστές και οι άλλοι μισοί μαζοχιστές (ε, μου ξυπνήσανε κι εμένα τα σαδιστικά μου και του την είπα!)
Αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι με το άρθρο του στο ΒΗΜΑ την Κυριακή 13 Ιουλίου ο κ. καθηγητής ξεπέρασε τον εαυτό του.
Με πρωτοφανείς συλλογισμούς πάνω στη θεωρία και πράξη της παγκοσμιοποίησης, ανακάλυψε σατανικά ιδιοφυή λύση στο πρόβλημα της εισαγωγής από χώρες του εξωτερικού και των πιο βασικών ειδών διατροφής. Μας πουλάνε μήλα οι Χιλιανοί στις Μηλιές Πηλίου το Μάιο; Να τους πουλήσουμε κι εμείς μήλα το Νοέμβρη γιατί τότε δεν θά’ χουνε! Μια πολύ ενδιαφέρουσα λύση για τα προβλήματα της δύστυχης χώρας μας. Θα ήθελα πολύ να ακούσω πχ μια ανάλογη λύση για την εισαγωγή φιστικιών Αιγίνης από το … Μαρόκο! (Είναι ιδιαίτερα αγαπητά στις μαϊμούδες). Με λίγη προσπάθεια, κάτι θα βρει ο
Zougla online – Και τώρα τι θα κάναμε χωρίς τον Μάργαρη; Page 1 of 3
http://www.zougla.gr/news.php?id=4806 1/8/2008
κ. καθηγητής.
Aφού λοιπόν περνάει ένα χεράκι τους αγροτοπατέρες (του Πηλίου παρακαλώ!), παραλαμβάνει στη συνέχεια τον έρωτα της ζωής του, τους «ακτιβιστές»! Ακούστε και θαυμάστε:
Όσο – λέει – αναπτύσσονται ραγδαία η τεχνολογία και οι επικοινωνίες, τόσο το περιβάλλον ευνοείται. (Ακόμα ένας λόγος να χρωστώ ευγνωμοσύνη στον κ. καθηγητή. Αν δεν ήταν αυτός να μου ανοίξει τα μάτια, πώς θα διαπίστωνα – σας ρωτάω! – την … εύνοια προς το περιβάλλον; Εσείς θα την διαπιστώνατε;)
Και συνεχίζει λέγοντας ότι «…αν αντιμετωπίζονται προβλήματα όπως η κλιματική αλλαγή, δεν οφείλεται ούτε στην τεχνολογία ούτε στη ραγδαία βελτίωση των επικοινωνιών αλλά στα λάθη που έγιναν μέχρι τώρα λόγω (!) αγνοίας…» Μάταια θα ψάξετε στα λεγόμενα του κ. καθηγητή να «ανακαλύψετε» ποιοι ακριβώς είχανε – ποια άραγε; – …άγνοια!
Και αφού ξεμπερδεύει με τις κλιματικές αλλαγές, προχωρεί ακάθεκτος να «καθαρίσει με τη μία» και με όλα τα υπόλοιπα. Τη φτώχεια, που τη χαρακτηρίζει – κρατηθείτε! – «…επίσης πρόβλημα του κοινωνικού περιβάλλοντος…» (καταλάβατε τίποτα;), την καλή και οικολογικά προηγμένη Καλιφόρνια (μας προέκυψε και θαυμαστής του – πάντα εκλεγμένου δημοκρατικά! – Σβαρτσενέγκερ ο κ. καθηγητής), των αναξιοπαθούντων Αμερικάνων, που τους πολιορκούν την πρεσβεία οι ακτιβιστές τρομοκράτες, των εξίσου καλών Ελβετών, Σουηδών και Γάλλων, των ακόμα πιο καλών πυρηνικών εργοστασίων και…ων ουκ εστί τέλος…
Αν δεχτούμε – και καταπιούμε αμάσητα – τα επιχειρήματα του κ. Μάργαρη, θα πρέπει να συμφωνήσουμε στα παρακάτω: Για την υπερθέρμανση του πλανήτη, το λιώσιμο των πάγων, τις πλημμύρες στον Μισσισιπή, τις δασικές μεγαπυρκαγιές, την τρύπα του όζοντος, το νέφος αιθαλομίχλης, την συνεχή εξαφάνιση οργανισμών όπως τα κοράλλια και άλλων, τη φτώχεια, την πείνα και τους καρκίνους που μας θερίζουν, δεν φταίνε οι εκπομπές ρύπων από τα αυτοκίνητα και τις βιομηχανίες, η χρήση ορυκτών καυσίμων με ηλίθια σπάταλο τρόπο και η πεισματική αντίδραση στη χρήση ηλιακής και αιολικής ενέργειας, ούτε τα διάφορα κονσερβαρισμένα Ε-φαρμάκια που τρώμε ένεκα της επιστημονικής προόδου, αλλά «λάθη άγνοιας» και βεβαίως οι βδελυροί ακτιβιστές (μια και μας τελείωσαν πλέον οι … κατσαπλιάδες μπολσεβίκοι).
Για τη δολοφονία του φοιτητή στη Γένοβα, για τους ξυλοδαρμούς, την ίδια νύχτα, των διαδηλωτών – στον …ύπνο τους! – από την Ιταλική καραμπινιερία, για το Σιάτλ, για την ανατίναξη, επίσης στον ύπνο του, του άτυχου φωτογράφου της «Greenpeace» Fernando μέσα στο «Rainbow Warrior» από τους μυστικούς πράκτορες της «δημοκρατικά εκλεγμένης» Γαλλικής κυβέρνησης, για την «ηρωική καταναυμάχηση», από την Ιταλική κορβέτα «Σύβιλλα», του σαπιοκάραβου που μετέφερε τους δύσμοιρους Αλβανούς (άλλη εκδήλωση δημοκρατίας κι αυτή), για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, τη σφαγή ενός εκατομμυρίου «ιθαγενών» στη Ρουάντα (κάτω από το αδιάφορο βλέμμα των «πολιτισμένων»), δεν φταίει βέβαια _ προς θεού! – η αλόγιστη, άπληστη, αρπακτική και ανάλγητη «ανάπτυξη», με έσχατη έκφραση αυτό που λέμε σήμερα παγκοσμιοποίηση, που ανοίγει την ψαλίδα ανάμεσα και πλούσιες και φτωχές χώρες, δεν φταίνε οι μεγάλες δυνάμεις που σπέρνουν την αποσταθεροποίηση και τον πόλεμο. Φταίνε οι κακοί ακτιβιστές, που πάνε τα καθάρματα και διαδηλώνουν ενοχλητικά μέσα στο ρουθούνι των ενδόξων και δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών του πλανήτη – που να μην έσωνε να αποκτήσει τέτοιους ηγέτες – και όχι μόνο αυτό. Πάνε και τρακάρουνε με ζαρντινιέρες – οι αλήτες!
Και το χειρότερο: Δεν μας αφήνουν να αποκτήσουμε πυρηνικά εργοστάσια και να προοδεύσουμε επιτέλους κι εμείς, όπως οι Γερμανοί των χωριών της Κάτω Σαξονίας, που τους στάζουν τα πυρηνικά ζουμιά από τους «απόλυτα ασφαλείς» χώρους αποθήκευσης επικίνδυνων αποβλήτων (έμπαινε Γιούτσο!)
(Διαβάστε σχετικά στο άρθρο:
Πυρηνικός τρόμος http://www.zougla.gr/news.php?id=4535)
Εννοούν να τα αποκρούουν με «φανατισμό σαν τους καλόγερους του Μεσαίωνα». (Μεταξύ μας κ. καθηγητή μου, αυτήν την ατάκα με τους «φανατικούς καλόγερους», τι θέλεις τώρα και την αναμασάς; Τη δοκίμασες και το 86 στο Πήλιο και δε σου βγήκε σε καλό!) Καλέ μου κύριε καθηγητά! Τι τό’ θελες αυτό με την Καλιφορνία; Τόσων χρονών που είσαι δεν έχεις ακούσει για το νέφος του Λος Άντζελες; Ή μήπως φταίνε πάλι οι ακτιβιστές;
Αμ εκείνο το άλλο με τον «περιοδεύοντα θίασο;» Ο μόνος περιοδεύων θίασος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το ασκέρι των «ειδικών» που εννοούν φανατικά, σαν καλόγεροι του μεσαίωνα, να μας πείσουν για τα ευεργετικά αποτελέσματα της ραδιενέργειας. Και πέστε παρακαλώ στον φίλο σας κ. Α. Γιούτσο (επίσης καθηγητή), ότι και ο πιο αστείος θίασος οφείλει να ανανεώνει κάπου – κάπου το ρεπερτόριό του. Αλλιώς γίνεται βαρετός μέχρι ναυτίας.
Με τις υγείες μας…
Γιάννης Μπακόπουλος
Επιστημονικός συνεργάτης
Διεύθυνση Τεχνολογικών Εφαρμογών ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»
http://cag.dat.demokritos.gr/
και πάντα πρώτος ..πότε προλαβαίνει να κάνει μάθημα στους φοιτητές του …
Δεν είμαστε όλοι ούτε <> ,ούτε <> κ.Μάργαρη .Υπάρχουν και άνθρωποι γύρω μας ,όχι πολιτικοί -επαγγελματίες που θέλουν να έχουν λόγο και συμμετοχή για αυτά που γίνονται γύρω τους είτε αρέσει σε κάποιoυς είτε όχι.Και καλά το πετρέλαιο είναι φυσικό προιόν (η φύση όμως το έχει θαμένο εκεί που πρέπει και μόνο τότε υπάρχει η απαραίτητη φυσική ισοροπία),αλλά τα διαλυτικά (Corexit)που ρίχνονται εδώ και 67 ημέρες!!! στον κόλπο του Μεξικό και στα κεφάλια κατοίκων της γύρω περιοχής τι είναι (μήπως πιο καλά και από το παγωτό -όπως λέει και ένα διαφηστικό στο you tube?????).
Επειδή διάβασα την παρουσίαση του κ. Σκαρπέλη (καθηγητή του ΕΚΠΑ), από τον σύνδεσμο σας, είναι προφανές ότι δεν καταλάβατε καλά αυτά που είπε.
Αν σχεδόν όλα αυτά που γράφει τα είναι ανάξια σχολιασμού από εσάς και τα θεωρείτε “φαιδρά” είναι η προσωπική σας άποψη. (Δεν είμαι υπέρ του να λιθοβολούμε κάποιον που επώνυμα εκθέτει την άποψη του και να κρυβόμαστε πίσω από ένα ψευδώνυμο).
Αυτό που κάνατε είναι ακριβώς αυτό που τον κατηγορείτε ότι έκανε. Πήρατε λέξεις από την ομιλία του (ή την παρουσίασή του) και διαστρεβλώσατε την ουσία της.
Για να γίνω πιο σαφής, στην σελ. 13 της παρουσίασής του μετά την διαπίστωση ότι «Μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, το πόσιμο νερό στην περιοχή είναι πεντακάθαρο και η μόλυνση δεν έχει περάσει στα έμβια όντα και στους ανθρώπους» «….η αποκατάσταση του είναι αρμοδιότητα του κράτους και του Υπουργείου Περιβάλλοντος»
Ο κ. Σκαρπέλης απαιτεί με έντονο (κόκκινο) την
“Αποκατάσταση του χώρου άμεσα με ανάθεση της εκτέλεσης του έργου”
Σε αυτό δεν νομίζω να διαφωνεί κανένας!!
Ευχαριστώ
Αγαπητέ κ. Τζαβέλα, προφανώς και αυτά που γράψαμε είναι η προσωπική μας άποψη και δεν ισχυριστήκαμε τίποτα διαφορετικό. Επίσης προφανώς όλες οι απόψεις που εκφράζονται από δημόσιο βήμα υπόκεινται σε σχολιασμό και κριτική και από αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρούνται βέβαια οι πανεπιστημιακοί. Κανείς δεν έχει εκ προοιμίου το αλάθητο του Πάπα!
Έχω σχεδόν ετοιμάσει άλλο ένα κείμενο κριτικής στις απόψεις του κ. Σκαρπέλη περί “πράσινης μεταλλείας” που τις θεωρώ τραβηγμένες (τουλάχιστον!) και εκτός πραγματικότητας. Κάποιες σκέψεις σχετικά με την πράσινη ανάπτυξη υπάρχουν στο http://antigoldgr.org/blog/2010/06/21/rare-earth/ (“το βρώμικο μυστικό της καθαρής τεχνολογίας”). Περισσότερα εν καιρώ.
Να σας πω και τι άλλο από την παρουσίαση του κ. Σκαρπέλη είναι, κατά τη γνώμη μας πάντα, εκτός πραγματικότητας . Η περίφημη κόκκινη “διαχωριστική γραμμή” μεταξύ του τρόπου που λειτουργούσαν παλιά οι εταιρείες και στον τρόπο που λειτουργούν τώρα! Πού την είδε αλήθεια τη διαχωριστική γραμμή και πότε μπήκε αυτή;
Ας μας πει συγκεκριμένα για τις εταιρείες που λειτουργούν στην Ελλάδα, τι άλλαξαν, τι έκαναν “παλιά” και τι κάνουν τώρα. Σταμάτησε η ΛΑΡΚΟ να πετάει τη σκουριά στον Ευβοϊκό; Σταμάτησε η τριτοκοσμική απόθεση αποβλήτων στα μεταλλεία της Χαλκιδικής; Τα φορτηγά με το μετάλλευμα λέει παλιά σήκωναν σκόνη ενώ τώρα δεν σηκώνουν! Έχει πάει ποτέ στη Φωκίδα να δει ότι τα πάντα στη διαδρομή των φορτηγών, χιλιόμετρα και χιλιόμετρα, είναι βαμμένα κόκκινα από τη σκόνη του βωξίτη; Έχει δει τα κόκκινα σύννεφα στο Λαρνάκι της Ιτέας όταν γίνεται η φόρτωση του βωξίτη στα καράβια; Δυστυχώς η θεωρία περί “διαχωριστικής γραμμής” ακούγεται ωραία αλλά δεν επιβεβαιώνεται από την πράξη.
Σχετικά με την Κίρκη: τίποτα δεν διαστρεβλώσαμε, αυτά ακριβώς είπε. Υπάρχει και το βίντεο. Φυσικά και δεν διαφωνούμε με την ανάγκη άμεσης αποκατάστασης του χώρου, άλλωστε εμείς, η τοπική Αυτοδιοίκηση και οι τοπικοί φορείς του Έβρου το ζητάμε από το 2000! Σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους. Και με αρκετό θόρυβο γιατί το πρόβλημα είναι σημαντικό. Ο θόρυβος ήταν που έκανε τον κ. Σκαρπέλη (και άλλους), δέκα χρόνια μετά, να ασχολείται με την Κίρκη διερωτόμενος “ποιο το πρόβλημα λοιπόν; γιατί τόσος θόρυβος;”! Εν τέλει ζητάει κι αυτός να κάνει το κράτος την περίφημη αποκατάσταση για να απαλειφθεί το μελανό σημάδι από την εξορυκτική βιομηχανία… Ε, ας γίνει λοιπόν! Έστω και για λάθος λόγους, ας αποκαταστάσει επιτέλους το κράτος την Κίρκη όπως ζητάμε χωρίς αποτέλεσμα εδώ και μια δεκαετία!
Αυτό που είναι ολοφάνερο από τις περιπτώσεις της Κίρκης, της Χαλκιδικής, της ΛΑΡΚΟ κλπ είναι η ανικανότητα (ακόμα χειρότερα: η ΑΠΡΟΘΥΜΙΑ) του κράτους όχι μόνο να επιβάλει στις εταιρείες την εφαρμογή των νόμων, αλλά ακόμα και να εφαρμόσει το ίδιο τους δικούς του νόμους! Στην περίπτωση της Χαλκιδικής, όχι μόνον άφησε τους υπεύθυνους για περιβαλλοντικά εγκλήματα να αποχωρήσουν ανενόχλητοι, αλλά τους έδωσε και νομοθετικά κατοχυρωμένη αμνηστία, εν έτει 2004!!! Όπως είχε κάνει και με τους προηγούμενους το 1996! Αξιοθαύμαστη η “συνέχεια” του κράτους!
Η διαπλοκή και η συγκάλυψη καλά κρατούν και το κράτος, φανερά ή κρυφά, μοιράζει συγχωροχάρτια, τροπολογίες, χαριστικούς όρους, παράνομες παρατάσεις κ.λ.π. Οπότε είναι τουλάχιστον περίεργο το πώς εμφανίστηκε αυτή η “διαχωριστική γραμμή” στη συμπεριφορά των εταιρειών. Εθελοντικά;
ως απάντηση στο “διάλογο-παρέμβαση” παρακαλώ να δημοσιεύσετε το “πόρισμα” του ΙΓΜΕ ..για τα νερά… στα ρήγματα της Μαυροπηγης …που έχει πλατιά φαρδιά υπογραφή του αξιολύπητου καθηγητή που πληρώνουμε με τους φόρους μας ..να το διαβάσουν και νέοι μας που ονειρεύονται διδακτορικά, έδρες εξουσία στα πανεπιστήμια και κοινωνία μας
ρε παλιοτρολλια της ”εταιρειας” αντε να πιειτε νερο απο το νεοχωρι που θα μας πειτε ”μοδα”την οικολογια….μοδα την εκαναν κατι βοθροκαναλα τυπου ΣΚΑΙ….