[vimeo=http://vimeo.com/12320837]
H εισήγηση του Τόλη Παπαγεωργίου του “Παρατηρητηρίου” στην ημερίδα για την “Περιβαλλοντική Κρίση και Αγροτική Παραγωγή” στα Ψαχνά της Εύβοιας.
[vimeo=http://vimeo.com/12320837]
H εισήγηση του Τόλη Παπαγεωργίου του “Παρατηρητηρίου” στην ημερίδα για την “Περιβαλλοντική Κρίση και Αγροτική Παραγωγή” στα Ψαχνά της Εύβοιας.
13 απαντήσεις στο “Μια ακόμη φωνή για τη ΛΑΡΚΟ και την Εύβοια”
Τους προβληματισμούς και τα ερωτήματα του Τόλη Παπαγεωργίου …κατ επέκταση του “Παρατηρητηρίου” αφορούν ..όλοι την ελληνική κοινωνία και επικράτεια .Κάνω λάθος ????
Σωστά, αλλά πείτε του να προσέχει να έχουν βάση αυτά που λέει στον κόσμο γιατί η ΚΥΑ Αριθμ. 11508/18 Φεβρουαρίου 2009 ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΑΥΤΟΥ
δεν λέει πουθενά για προτεραιότητα της μεταλλευτικής έναντι όλων. Αντίθετα, λέει κάτι άπολυτα σύμφωνο με τη δική του κατεύθυνση:
“Παράκτιος χώρος: Στην κρίσιμη παραθαλάσσια ζώνη πρέπει να αποθαρρύνεται η χωροθέτηση βιομηχανικών μονάδων, με εξαίρεση αυτές που έχουν ανάγκη χωροθέτησης σε άμεση επαφή με θαλάσσιο μέτωπο. Η κατεύθυνση αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη σε ζώνες που χαρακτηρίζονται από το χωροταξικό σχεδιασμό ως προτεραιότητας για τον τουρισμό ή τον παραθερισμό.”
sonicbacteria- τα λες στην νυφη να τα ακουσει η πεθερα …
ευτυχως που η πολιτική ηγεσια το ΥΠΕΚΑ ολο συγκατανεύει θετικά σε κάθε … του εν λόγω κυρίου.
να τη χαίρεσθε…
Αυτο που αναφέρεις είναι η παρ. 3β του άρθρου 4. Όμως η παρ. 2δ του άρθρου 8 ορίζει ότι:
“Στην κρίσιμη παραθαλάσσια ζώνη πρέπει να αποθαρρύνεται η χωροθέτηση βιομηχανικών μονάδων, με εξαίρεση των προβλεπόμενων στο άρθρο 5 παρ.3”. Και το άρθρο 5 παρ. 3 λέει τα εξής:
3. Κατηγορίες βιομηχανικών δραστηριοτήτων με ανάγκη χωροθέτησης σε άμεση επαφή με θαλάσσιο μέτωπο
α) Βιομηχανικές δραστηριότητες που εντάσσονται στην παρούσα περίπτωση θεωρούνται όσες καλύπτουν ένα από τα εξής κριτήρια:
– Μονάδες (των ενεργειακών συμπεριλαμβανομένων) που για τεχνικοοικονομικούς λόγους επιβάλλεται να έχουν ίδιες λιμενικές εγκαταστάσεις.
– Μονάδες που επιβαρύνουν με πολύ μεγάλα φορτία τα χερσαία δίκτυα μεταφορών ή συνδέονται με επικίνδυνα φορτία, για τα οποία η θαλάσσια μετακίνηση κρίνεται ασφαλέστερη.
– Μονάδες που έχουν άμεση εξάρτηση από τη θάλασσα (αφαλάτωση, αλυκές κ.λ.π.).
Η υπαγωγή μιας μονάδας στην παρούσα παράγραφο γίνεται από το ΥΠ.ΑΝ. ύστερα από γνώμη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
β) Για την ίδρυση ή το μετασχηματισμό υφιστάμενων μονάδων που υπάγονται στις διατάξεις της παρούσας παραγράφου, καθώς και για την ίδρυση οργανωμένων υποδοχέων που εξειδικεύονται σε μονάδες ανάλογου χαρακτήρα που λόγω της κλίμακάς τους δεν μπορούν να δημιουργήσουν αυτοτελείς λιμενικές εγκαταστάσεις, δίδονται οι εξής κατευθύνσεις:
– Να είναι αποδεκτή υπό προϋποθέσεις, που σχετίζονται με την οργάνωση του χώρου, η χωροθέτησή τους στην κρίσιμη παραθαλάσσια ζώνη.
– Να επεκταθούν και σε αυτές οι διατάξεις περί παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας που προβλέπει για τις Β.Ε.ΠΕ. ο ν. 2545/1997 άρθρο 14, πλην αυτών που αναφέρονται στην αναγκαστική απαλλοτρίωση.
– Σε περιοχές του δικτύου ΦΥΣΗ (NATURA) 2000, εκτός των οικοτόπων κοινοτικής προτεραιότητας όπου απαγορεύεται η εγκατάσταση των ανωτέρω βιομηχανικών μονάδων, είναι δυνατή η χωροθέτηση τους σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται από τα νομικά καθεστώτα προστασίας τους.
Και η αμέσως προηγούμενη παράγραφος (άρθρο 5 παρ.2) λέει:
2. Κατηγορίες δραστηριοτήτων με χωροθετική εξάρτηση από πρώτες ύλες προερχόμενες από εξόρυξη
α) Στις κατηγορίες αυτές εντάσσονται, σύμφωνα με σχετική γνωμοδότηση των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης:
– Εγκαταστάσεις πρωτογενούς επεξεργασίας ορυκτών πρώτων υλών (των λατομικών ορυκτών συμπεριλαμβανομένων) στις περιοχές εξόρυξής τους.
– Μονάδες μεταποίησης χωροθετημένες σε περιοχές εκμετάλλευσης ορυκτών πρώτων υλών, τις οποίες οι μονάδες αυτές καθετοποιούν.
– Μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με εξάρτηση από ορυκτές πρώτες ύλες στις περιοχές εξόρυξης τους.
β) Για την ίδρυση ή το μετασχηματισμό υφιστάμενων μονάδων που ανήκουν στις δραστηριότητες αυτές δίδονται οι ακόλουθες κατευθύνσεις:
– Σε χωροθετημένα μεταλλεία ή λατομεία, επιτρέπονται μονάδες του παρόντος άρθρου, εφόσον παρουσιάζουν εξάρτηση από πρώτες ύλες που παράγονται στο αντίστοιχο χώρο.
– Σε περιοχές του δικτύου ΦΥΣΗ (NATURA) 2000, εκτός των οικοτόπων κοινοτικής προτεραιότητας όπου απαγορεύεται η εγκατάσταση των ανωτέρω βιομηχανικών μονάδων, είναι δυνατή η χωροθέτηση τους σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται από τα νομικά καθεστώτα προστασίας τους.
– Ομοίως, είναι κατ’ αρχήν αποδεκτή η εγκατάσταση των βιομηχανικών μονάδων της παρούσας παραγράφου σε δάση ή δασικές εκτάσεις, στο πλαίσιο των διατάξεων της δασικής νομοθεσίας, όταν δεν είναι τεχνικοοικονομικά πρόσφορη ή εφικτή η εγκατάσταση εκτός των περιοχών αυτών. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να εξετάζεται η ύπαρξη κατάλληλων θέσεων σε δασική έκταση, και μόνον όταν αυτή δεν είναι δυνατή εξετάζεται η χωροθέτηση σε δάσος. Σε περιπτώσεις που παρά την κατεύθυνση αυτή δεν θα γίνεται, σε πρώτο στάδιο, δεκτή μια τέτοια χωροθέτηση, θα πρέπει να εξετάζεται η δυνατότητα έγκρισης της χωροθέτησης υπό τον όρο της δάσωσης με δαπάνες του φορέα της μονάδας έκτασης μη δασικού χαρακτήρα χωροθετημένης σε μια ευρύτερη περιοχή νομαρχιακής κλίμακας, εμβαδού τουλάχιστον ίσου με τη δασική περιοχή στην οποία γίνεται η επέμβαση.
Εν τέλει δεν υπάρχει καμία απαγόρευση για την εξορυκτική- μεταλλευτική- μεταλλουργική βιομηχανία ΠΟΥΘΕΝΑ παρά μόνο στους πυρήνες των Εθνικών Δρυμών!!!
Έλα τώρα εσύ και πες μου ότι στην “κρίσιμη παραθαλάσσια ζώνη” Ολυμπιάδα- Βίνα – Ζέπκο κλπ, μέχρι και στην παραλία έξω από την Ιερισσό που είναι κάτω από τη Φισώκα, δεν θα “ενθαρρυνθεί” η μεταλλευτική βιομηχανία, αλλά θα ενθαρρυνθεί – ας πούμε – ο τουρισμός!!! Γελάσαμε και σήμερα! Παρεμπιπτόντως το μεγαλύτερο μέρος αυτής της περιοχής είναι μέσα στο NATURA, αλλά δεν τρέχει τίποτα: η μεταλλεία επιτρέπεται και στο NATURA!
Στο λέω διότι άλλο το “είναι κατ’αρχήν αποδεκτή” και άλλο το “έχει προτεραιότητα”. Αυτό σημαίνει ότι δεν αποκλείεται κατ αρχήν αλλά όχι ότι θα προτιμηθεί γενικά. Ο τουρισμός όμως θα προτιμηθεί. Το λέει η παράγραφος που ανέφερα. Ειδικά στη δική σας παραθαλάσσια ζώνη, τη διέξοδο που ήθελε η μεταλλευτική την έχει από χρόνια (σκάλα φόρτωσης). Δεν προτείνει κανείς κάτι παραπάνω. Υπάρχουν τουριστικές εγκαταστάσεις από χρόνια. Κανείς και τίποτα δεν εμποδίζει να γίνουν κι άλλες. Εκτός ίσως από τη δυσφήμιση που γίνεται στην περιοχή όταν φωνάζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις για “κιτρινικόκκινα, τρομακτικά νερά” και “δηλητηρίαση του εδάφους, του βυθού και του υδροφόρου ορίζοντα από βαρέα μέταλλα”.
Απο την Ολυμπιάδα μέχρι την Ιερισσό, μια πανέμορφη ακτή 55χλμ δεν υπάρχει ούτε μια ξενοδοχειακή κλίνη.
Από την Τρυπητή μέχρι την Ουρανούπολη, μια ακτή 6 χλμ. υπάρχουν 4.000.
Η εξήγηση σου ποια είναι;
Τόσα ξέρει από την περιοχή, τόσα λέει.
Να απαντήσω και στα δυο:
Η ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ έναντι των άλλων δραστηριοτήτων προκύπτει από το ότι η μεταλλεία θεωρείται ως υπόθεση “δημοσίου συμφέροντος”. “Κοινής ωφελείας” μας το είπε παλιότερα ο sonic.
Η ουσία είναι ότι όπου υπάρχει σύγκρουση δραστηριοτήτων, ξέρουμε πάντα ποιος κερδίζει. Και για να μην υπάρξει μελλοντική σύγκρουση, εκεί όπου υπάρχει μεταλλευτικό ενδιαφέρον δεν γίνεται τίποτα άλλο.
Αυτό δεν το λέει καθαρά κανένας νόμος, όμως είναι η πραγματικότητα. Έτσι έφτασε η ΒΑ Χαλκιδική να μην έχει ούτε μια ξενοδοχειακή κλίνη, ούτε τίποτα άλλο φυσικά.
Sonic, επειδή την έχουμε ξανακάνει αυτή τη συζήτηση, κάνε μου τη χάρη να μην ξαναγράψεις τα ίδια.
Έχετε σχηματίσει στο κεφάλι σας μια “πραγματικότητα” και πάτε και στην Εύβοια και βγάζετε λόγους…Ο άνεργος σιδεράς από το Κοντοδεσπότι σας ακούει και σας πιστεύει. Ιδίως τώρα που έχετε και κυβερνητικούς παράγοντες από δίπλα. Άλλος ξεκινάει από τα λεγόμενά σας και φτάνει με τα δημοσιεύματά του στο διάστημα. Εγώ να με συμπαθάτε δε θα παρακολουθήσω άφωνος το παραμύθι. Άσε που δεν ξέρω και την περιοχή…Αυτό πια αποδυνάμωσε εντελώς την άποψη μου.
Μου φτάνει ότι εσείς που ξέρετε λέτε ότι από Ολυμπιάδα μέχρι Ιερισσό δεν έχει ξενοδοχειακή κλίνη…
Εγώ δεν την ξέρω την προηγούμενη συζήτηση αλλά με ενδιαφέρει και θα ήθελα να τη συνεχίσω.
Γιατί δεν έχει τουρισμό αυτή η πλευρά της Χαλκιδικής; Το παράδειγμα της Κασσάνδρας συμφωνούμε πιστεύω όλοι ότι είναι κακό. Όμως θα πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος που όταν αναπτύχθηκε η Κασσάνδρα και μετά η Σιθωνία, στην ανατολική πλευρά της Χαλκιιδκής δεν έγινε τίποτα τουριστικά. Ούτε τόσο μακριά από τη Θεσ/νίκη ήταν ούτε τόσο δύσβατη όσο η Σιθωνία.
Τι έφταιξε; Ήταν τεμπέληδες οι κάτοικοι; Τόσο χαζοί; Δεν έβλεπαν τι γινόταν δίπλα τους; Δούλευαν όλοι στο μεταλλείο και δεν είχαν ανάγκη από άλλα εισοδήματα; Ήταν τόσο ευαισθητοποιημένοι με το περιβάλλον από τότε (μιλάμε για το 70τόσο) και το προστάτευαν;
Απλά ερωτήματα κάνω.
Η σχετική συζήτηση είναι στο http://antigoldgr.org/blog/2010/03/02/kinisi_politon/. Είναι μάλλον μια από τις συζητήσεις που έχουνε γίνει γι’αυτό το θέμα, αλλά μέσα στα 2.500 σχόλια μου είναι κάπως δύσκολο πλέον να εντοπίσω τις άλλες…
Εγώ δεν θα απαντήσω στο ερώτημα γιατί δεν ανέπτυξε ποτέ τουρισμό η ανατολική ακτή της Χαλκιδικής, έχω περιέργεια να ακούσω τη θεωρία του sonic.
Έχω εγώ την απάντηση… Δεν έχουμε τουρισμό γιατί την περιοχή την προστάτευε ο μπαμπάς-Μποδοσάκης… όχι για το περιβάλλον ούτε για το καλο μας αλλά για το συμφέρον του.
Το συμφέρον του ήταν να μην έχει ο κόσμος λεφτά γιατι τα λεφτά κάνουν τους ανθρώπους ανεξάρτητους και ο πατερούλης τους ήθελε με σκυμμένο κεφάλι. Για να τον παρακαλάνε όλοι για δουλειά στις τρύπες του μεταλλείου… και να νομίζουν ότι είναι και τυχεροί από πάνω!
Συγκεκριμένα, όχι θεωρίες.
Στη μεταλλειοκτησία μπορούν να χωροθετηθούν ΟΛΕΣ οι άλλες δραστηριότητες.
Οι Παραχωρήσεις ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εν δυνάμει μεταλλεία, είναι χώροι όπου μετά από 3ετή βασική μεταλλευτική έρευνα που μπορεί να είναι και μόνο συλλογή και ανάλυση δειγμάτων έχει διαπιστωθεί άπλώς η ύπαρξη κοιτασμάτων και ο ερευνητής έχει κατοχυρώσει το εμπράγματο δικαίωμα έρευνας και εκμετάλλευσής τους. Για να γίνουν μεταλλεία χρειάζεται χρονοβόρα και ακριβή στοχευμένη και λεπτομερής μεταλλευτική και μεταλλουργική έρευνα, τεχνοοικονομική μελέτη σε διάφορα στάδια (prefeasibility, feasibility, bankable, engineering, detailed engineering) αδειοδότηση περιβαλλοντική και τεχνική, επένδυση, κεφάλαιο κίνησης, λειτουργικό κόστος και πολλά άλλα ψιλά γράμματα που άλλοι τα γνωρίζουν καλύτερα.
Συγκεκριμένα, το Επενδυτικό Σχέδιο, που θα το χαρακτήριζα prefeasibility μπαϊ δε γουεϊ, περιλαμβάνει τις υφιστάμενες μεταλλευτικές εγκαταστάσεις Ολυμπιάδας και Μαύρων Πέτρων και τις καινούριες των Σκουριών. Οι Σκουριές δεν μπήκαν τυχαία, είχαν ερευνηθεί και μελετηθεί επαρκώς ακόμα και μεταλλουργικά από Έλληνες και ξένους. Είναι ένα καλό μεταλλευμα για να παραχθεί ελληνικός χαλκός και χρυσός. Θεωρητικά όμως:
Γνωρίζοντας όλα αυτά τα επόμενα στάδια που δεν έχουν καν ξεκινήσει, και την ευκολία που μπορεί οποιοδήποτε από αυτά να κολλήσει στην ελληνική πραγματικότητα, όσο και την ασημαντότητα του υποτιθέμενου επενδυτή για τα μέτρα του κλάδου, αναλογισθείτε μόνοι σας τι πιθανότητες έχουν να γίνουν μεταλλείο. Εδώ όλοι ζητάνε να σφραγιστούν!
Το ερευνητικο πρόγραμμα όμως, λέτε έχει περιλάβει και νέες περιοχές: Φισώκα, Τσικάρα, Πιάβιτσα, Βαρβάρα, Στανό. Οχι δεν είναι εν δυνάμει μεταλλεία, δεν είναι ούτε καν σε προκαταρκτικό στάδιο η μελέτη. Που είναι τα στοιχεία που το τεκμηριώνουν? Στο egoldfields.co.uk? Mα τη European τη συμφέρει να τα φουσκώνει. Τόση αξία έχουν οι ανακοινώσεις της, Οσα ανακοινώνει απευθύνονται στο City μήπως ψαρέψει χρήμα από τους αδαείς. Aς ανακοινώσει και τις αποφάσεις του ΣτΕ τις πτωχεύσεις των προκατόχων της και το ιστορικό του αγώνα σας. Κάτι θα βρείτε στο σάϊτ της και για απαγόρευση κυανίου…
Οσο για τις μελλοντικές έρευνες, εδώ γελάμε. Θα γελειοποιηθεί αν βγει κάποιος να αποτρέψει τον υποθετικό τουριστικό επενδυτή με το ζεστό του χρήμα να πάει στο χώρο που επέλεξε, επειδή είναι μέσα σε παραχώρηση και αναμένονται αποτελέσματα από μελλοντικές έρευνες. Πολύ μεγάλο ποσοστό της Ελλάδας είναι σε παραχώρηση για να “καταδικαστεί” με τον τρόπο που λέτε. Μόνο με στοιχεία μπορεί κανείς να τολμήσει να διατυπώσει τη γνώμη, η εγκατάσταση να χωροθετηθεί με τρόπο που να μην εμποδίζει η να αποκλείει την εκμετάλλευση και να λαμβάνει υπόψη την εκμετάλλευση. Όχι βέβαια να την αποκλείσει.
Τώρα, αν η εκμεταλλευτική πλευρά έχει συνηθίσει να επιβάλλεται ελλείψει συναγωνισμού ή να χειραγωγεί έλλειψη συναγωνισμού με πλάγιο τρόπο, όπως σε πολλές περιπτώσεις περιγράφετε εδώ, αυτά είναι άσχετα με τις προβλέψεις του νομοθέτη. Κακό δικό της κάνει αν συνεχίσει να υποτιμά τον απλό άνθρωπο που ζεί στην περιοχή που έχει τις δουλειές της. Οπως και στους δρόμους τα μεγάλα οχήματα πρέπει να σέβονται τα μικρά.
Το ουσιαστικό είναι η αλληλεπίδραση να περιοριστεί και να διαχειριστεί ώστε να μην μπορεί να οδηγήσει σε αποκλεισμούς. Ούτε από τη μία ούτε από την άλλη πλευρά. Αυτό χρειάζεται όραμα για την περιοχή και συνεργασία. Υπάρχουν? Η έχουμε να αρθρώσουμε μόνο ένα πεισματάρικο και παιδιάστικο “θα μας βρείτε μπροστά”?