Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Εκτός κυβερνητικής γραμμής, σε ότι αφορά την πράσινη ανάπτυξη και τις προοπτικές της, είναι αρκετές μεγάλες επιχειρήσεις του Δημοσίου. Δεν διστάζουν, μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, να θέσουν, εμμέσως, το ακόλουθο δίλημμα: ανάπτυξη, με διασφάλιση (ακόμη και αύξηση) των θέσεων εργασίας ή περιβάλλον; Κάτι που, όπως δήλωσαν, στελέχη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, στο kathimerini.gr, προκύπτει και από τον φάκελο έγκρισης περιβαλλοντικών όρων που καταθέτουν, για την υλοποίηση συγκεκριμένων εργασιών ή για παράταση της άδειας λειτουργίας τους.
Μεταξύ των επιχειρήσεων αυτών, συγκαταλέγονται, η ΔΕΗ, τα Ελληνικά Πετρέλαια, η ΕΡΓΟΣΕ, αλλά και πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Ενέργειας. Στο ίδιο μήκος κύματος, σύμφωνα πάντα με στελέχη του Υπουργείου, η ΛΑΡΚΟ (φωτογραφία: μεταλλείο της ΛΑΡΚΟ στην Εύβοια), ενώ αιτήματα για «στραβά μάτια» υποβάλλονται ακόμη και από ΟΤΑ που διαχειρίζονται νόμιμες, ακόμη και παράνομες χωματερές.
«Αφού σε δύο χρόνια θα κλείσω την μονάδα, γιατί πρέπει να προχωρήσω σε υψηλού κόστους επενδύσεις, για την μείωση των αέριων ρύπων», ρωτά η ΔΕΗ. Η επιχείρηση στην οποία το Δημόσιο έχει σημαντικό ποσοστό και στην οποία οι έλεγχοι έδειξαν αρκετές περιβαλλοντικές παραβάσεις, σε ότι αφορά την χρήση αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. «Αφήστε με να συνεχίσω να ρίχνω τη λάσπη στον Ευβοϊκό», είναι το αίτημα που υποβάλλει η ΛΑΡΚΟ. «Θέστε μου ένα ελαστικότερο πλαίσιο διαχείρισης αδρανών υλικών, ζητά, από την πλευρά της», η ΕΡΓΟΣΕ. Σοβαρές όμως παραβάσεις εντοπίζονται και σε ότι αφορά τη διαχείριση επικίνδυνων στερεών αποβλήτων, αλλά και τις αδειοδοτήσεις λατομικών χώρων .
Τα επικίνδυνα στερεά απόβλητα, δήλωσαν, στελέχη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, στο kathimerini.gr, ότι αποθηκεύονται για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, κατά παράβαση της νομοθεσίας, που επιβάλλει την προσωρινή αποθήκευσή τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει το ένα έτος. Σε ότι αφορά τους λατομικούς χώρους, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου διαπιστώνονται χαριστικοί όροι. Ένας εξ αυτών (και, ίσως ο βασικότερος) η απάλειψη της διάταξης για υποχρέωση σταδιακής αποκατάστασης των λατομικών χώρων, ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων μη συμμόρφωσης με όσα το πρωτόκολλο εκχώρησης επιβάλλει, δεν παρακρατείται η κατατεθείσα εγγυητική. Όλα αυτά και πολλά ακόμη έχουν εντοπιστεί και ήδη, βρίσκονται στο «μικροσκόπιο» των επιθεωρητών περιβάλλοντος.