Ο Κάκαβος της Εύβοιας στο Δήμο Κηρέως. Ρημαγμένος από την επιφανειακή εξόρυξη λευκολίθου. Φωτογραφία: Λουκάς Νικόλαος (www.airphotos.gr)
Στο kireas.org υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την πορεία της περιοχής από την πτώση του συγκροτήματος Σκαλιστήρη μέχρι σήμερα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται: τον Σκαλιστήρη διαδέχθηκε η ΒΙΟΜΑΓΝ και την κερδοσκοπία ακολούθησε η πτώχευση, χρέη που χαρίστηκαν, απλήρωτοι εργαζόμενοι κ.λ.π.
Ο Κάκαβος της Χαλκιδικής, στο Δήμο Παναγίας.
Η φωτογραφία είναι από παλιό φυλλάδιο της TVX και δείχνει την περιοχή των Σκουριών την εποχή που ξεκίνησε η διάνοιξη της ερευνητικής στοάς. Όπως συνέβη και στην Εύβοια, η εταιρεία κύρηξε πτώχευση αφήνοντας τα πάντα στη μοίρα τους, χρέη και απλήρωτους εργαζόμενους.
Αν υλοποιηθούν τα σχέδια για μεταλλείο χρυσού-χαλκού στις Σκουριές, στη θέση του πανέμορφου δάσους θα γίνει ένας επιφανειακός κρατήρας βάθους 300-400 μ. και τελικής διαμέτρου γύρω στα 2.000 μ. Μετά από 20 χρόνια εντατικής εκμετάλλευσης, ο Κάκαβος, το ονειρεμένο βουνό της βόρειας Χαλκιδικής, δεν θα αναγνωρίζεται πια.
Μήπως οι κάτοικοι της Εύβοιας αναγνωρίζουν τον δικό τους Κάκαβο;