Στημένο παιχνίδι με “διπλό πράκτορα” #skouries


α. Η αμοιβή των 20.000 ευρώ και το διακύβευμα της Διαιτησίας

“Το να καταφέρουμε να έχουμε ανθρώπους που στο παρελθόν υπήρξαν και από την άλλη πλευρά, άρα γνωρίζουν πώς αυτή λειτουργεί, σκέφτεται και ίσως και άλλα στοιχεία – κι αυτά μας τα προσκομίζουν – είναι κέρδος”

Αυτό δήλωσαν στην εφημερίδα Documento κύκλοι του ΥΠΕΝ απαντώντας στις καταγγελίες του “Παρατηρητηρίου” οτι ο κ. Ιωάννης Δρυλλεράκης δεν είναι ακριβώς …ο καταλληλότερος για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του Δημοσίου απέναντι στην Εldorado. Οι ίδιοι κύκλοι δέχονται όσα αναφέρουμε για το παρελθόν του κ.Δρυλλεράκη και το ρόλο του στη βρώμικη ιστορία των Μεταλλείων Κασσάνδρας όπου δόθηκαν εκατομμύρια δολάρια σε μίζες και “δικηγορικές” αμοιβές.

Kατά τους “κύκλους” του κ. Σταθάκη λοιπόν ο κ. Δρυλλεράκης θα είναι ένα είδος διπλού πράκτορα. Από το διπλό του ρόλο στην υπόθεση της Μονής Τοπλού, φαίνεται οτι ο συγκεκριμένος δικηγόρος δεν έχει πρόβλημα να παρέχει τις υπηρεσίες του για το ίδιο αντικείμενο και στις δύο πλευρές. Όπως σχολιάζει ο ομότιμος καθηγητής γεωλογίας κ. Σαράντης Δημητριάδης:

“Μιλώντας υποθετικά βεβαίως και σε ό,τι αφορά τη «μεγάλη επιτυχία» της εκπροσώπησης του ελληνικού δημοσίου από τον κ. Δρυλλεράκη «που υπήρξε άνθρωπος και της άλλης πλευράς», θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί πώς εξασφαλίζεται από τους κύκλους του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας οτι ο κ. Δρυλλεράκης αποκλείεται να εξακολουθεί να είναι «άνθρωπος της άλλης πλευράς». Δεδομένου μάλιστα οτι δεν έχει μεσολαβήσει κάποιο γεγονός που να πιστοποιεί την οριστική και αμετάκλητη επαγγελματική και συναισθηματική ρήξη του με την «άλλη πλευρά».

Ο κ. Δρυλλεράκης, με τις αναμφισβήτητες ικανότητές του και την καλή γνώση του θέματος, θα μπορούσε, αν υποθέσει κανείς πως θα το ήθελε και το επιχειρούσε, να διαμορφώσει και διατυπώσει τα υπέρ του ελληνικού δημοσίου επιχειρήματα με τέτοιον τρόπο ωστε να μην εξασφαλίζεται η υπέρ του ελληνικού δημοσίου έκβαση της διαιτησίας.”

“Λύκον είδες; Πρώτος σ’είδε”, λέει ένα Ιερισσιώτικο γνωμικό. Το διακύβευμα της Διαιτησίας για την Ελληνικός Χρυσός μετριέται σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Η αμοιβή του κ.Δρυλλεράκη για τη Διαιτησία που θα απειλήσει την είσπραξη αυτού του ποσού από την εταιρεία είναι 20.000 Ευρώ. Πολλά τα λεφτά, Αρη.

Είπαν κι άλλα πολύ ενδιαφέροντα οι “κύκλοι” στο Documento:

β. Έχει ακυρωθεί η Απόφαση Σκουρλέτη;;;

“Δεν  υπάρχει πρόθεση του υπουργείου να παρακάμψει την απόφαση Σκουρλέτη. Το πρόβλημα είναι οτι αυτή κρίθηκε αντισυνταγματική από το ΣτΕ. Άρα η διαιτησία είναι μια μέθοδος για να προκύψει καλύτερο αποτέλεσμα για το Υπουργείο, αφού δεν είναι βέβαιο οτι μέσω του ΣτΕ θα τα καταφέρναμε”, καταλήγουν οι κύκλοι του υπουργείου μην αναφέροντας ποιες συμβατικές υποχρεώσεις δεν τηρεί η εταιρεία..

Η δήλωση των “κύκλων” πολύ απλά δε βγάζει νόημα. Αν η Απόφαση Σκουρλέτη “κρίθηκε αντισυνταγματική από το ΣτΕ” όπως ισχυρίζονται, τότε δεν έχει νόημα η συζήτηση περί παράκαμψης ή ανατροπής της. Επίσης όμως δεν έχει κανένα νόημα η Διαιτησία!

Έχουμε γράψει πολλές φορές σ’αυτό το ιστολόγιο οτι η μόνη διαφορά των δύο αντισυμβαλλομένων, Ελληνικού Δημοσίου και εταιρείας, είναι η υποχρέωση της εταιρείας που προκύπτει από τις παρ. 3.2 – 3.5 του άρ.3 για την κατασκευή/λειτουργία μονάδας Μεταλλουργίας Χρυσού και την τελική έγκριση του Επενδυτικού Σχεδίου. Το επιβεβαίωσε πρόσφατα και ο διευθύνων σύμβουλος κ. Δημητριάδης: “Η μόνη μας διαφορά είναι η προσφυγή που έχουμε κάνει στο ΣτΕ κατά της απόφασης του πρώην Υπουργού ΠΕΝ Πάνου Σκουρλέτη για την επιστροφή της τεχνικής μελέτης για την μεταλλουργία”. Αλλά, κατά τους κύκλους του κ. Σταθάκη, το ΣτΕ έχει ήδη ακυρώσει την Απόφαση Σκουρλέτη άρα δεν υπάρχει πλέον καμμία διαφορά. Τότε προς τι η Διαιτησία;

Το Υπουργείο  επιχειρεί να δημιουργήσει σύγχυση με την παλαιότερη Απόφαση Σκουρλέτη, του Αυγούστου 2015, η οποία πράγματι ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Το δικαστήριο όμως ανέπεμψε το θέμα πίσω στη Διοίκηση για “νέα, νόμιμη κρίση” και σε συμμόρφωση προς αυτήν ακριβώς την εντολή του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου εκδόθηκε η από 05.07.2016 νέα απόφαση επιστροφής του προσαρτήματος μεταλλουργίας, για τεχνικούς και περιβαλλοντικούς λόγους. Η Ελληνικός Χρυσός  έκανε αίτηση θεραπείας η οποία απορρίφθηκε με την από 02.11.2016 Απόφαση Σκουρλέτη. Η νέα απόφαση επιβεβαιώνει την προηγούμενη, απορρίπτοντας οριστικά πλέον τη μέθοδο μεταλλουργίας Flash Smelting και οδηγεί σε ακύρωση το Επενδυτικό Σχέδιο της Ελληνικός Χρυσός. Κατά ΑΥΤΗΣ της Απόφασης Σκουρλέτη, η Ελληνικός Χρυσός κατέθεσε αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ στις 28.12.2016 αλλά η συζήτηση της δεν έχει ακόμα προσδιορισθεί. Οι απόφαση αυτή δεν έχει ακυρωθεί από το ΣτΕ, είναι σε ισχύ και αποτελεί το άλυτο πρόβλημα της Ελληνικός Χρυσός που αγωνιά να λύσει ο κ. Σταθάκης.

Η προσφυγή στο ΣτΕ ήταν μια κίνηση απελπισίας της εταιρείας από την οποία όμως δεν αναμένει θετικό αποτέλεσμα, αφού οι δύο αποφάσεις είναι καθαρά τεχνικού περιεχομένου. Η οκτάμηνη ήδη αδράνεια του ΣτΕ στον ορισμό δικασίμου δεν είναι κατά την άποψή μας άσχετη με το γεγονός οτι αυτή τη φορά είναι αναγκασμένο να απορρίψει την προσφυγή, αφού δεν υπάρχει καμμία νομική πλημμέλεια στην Απόφαση Σκουρλέτη. Υπενθυμίζουμε οτι σε προηγούμενες προσφυγές όπου η εταιρεία είχε τη βεβαιότητα της θετικής για εκείνην απόφασης, το ΣτΕ είχε συνεδριάσει και είχε λάβει απόφαση μέσα σε λίγους μήνες. Η απόφαση για την προηγούμενη “Απόφαση Σκουρλέτη” του Αυγούστου 2015 βγήκε μέσα σε μόλις 5 μήνες, που είναι χρόνος-ρεκόρ για το συγκεκριμένο δικαστήριο.

γ. Οι σχεδιασμοί Σταθάκη αποκαλύπτονται

Μέσα σε τρεις προτάσεις, οι “κύκλοι του ΥΠΕΝ” αυτοαναιρούνται τρεις φορές: αρχικά βεβαιώνουν οτι “δεν προτίθενται να παρακάμψουν την Απόφαση Σκουρλέτη” – αναγνωρίζοντας οτι είναι ισχυρή -, αμέσως μετά δηλώνουν οτι έχει ακυρωθεί και καταλήγουν οτι: “η διαιτησία είναι μια μέθοδος για να προκύψει καλύτερο αποτέλεσμα για το Υπουργείο, αφού δεν είναι βέβαιο οτι μέσω του ΣτΕ θα τα καταφέρναμε”. Ποιο ΣτΕ, αφού μόλις μας είπαν οτι το ΣτΕ έχει αποφασίσει; Και πώς είναι δυνατόν κάτι το οποίο έχει ήδη κριθεί από το ΣτΕ να τεθεί στην κρίση ενός άλλου δικαστικού σώματος για να βγάλει διαφορετικό αποτέλεσμα;

Αν δεν μπορείτε να βρείτε λογικό ειρμό σε όλα αυτά, είναι επειδή δεν υπάρχει. Πίσω από τη σκόπιμη θολούρα της δήλωσης των “κύκλων” βρίσκεται το δόλιο σχέδιο του Υπουργού κ. Σταθάκη για πλήρη παράδοση στους σχεδιασμούς της εταιρείας – δηλαδή συνέχιση μιας κουτσουρεμένης “επένδυσης”, χωρίς το βασικότερο κομμάτι της, την παραγωγή καθαρών μετάλλων, χωρίς δημόσιο όφελος και με ανυπολογιστο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος για τη Χαλκιδική. O κ. Σταθάκης θα έπρεπε  να είχε ήδη καταγγείλει τη σύμβαση που παραβιάζεται και να ενεργήσει για την επιστροφή των μεταλλείων στο Ελληνικό Δημόσιο. Οχι μόνο αυτό δεν προτίθεται να πράξει αλλά δεν θα περιμένει καν την απόφαση του ΣτΕ που αναμένεται αρνητική για την εταιρεία – ΑΝ υπάρξει απόφαση μέσα σε εύλογο χρόνο, γιατί το ΣτΕ έχει τον τρόπο του να επισπεύδει τη λήψη απόφασης ή να την καθυστερεί για χρόνια μέχρι να μην έχει πια καμμία σημασία. Για να καλύψει το απόλυτο ξεπούλημα, σα νέος Πάχτας, ο κ. Σταθάκης προσφεύγει σε μια αμφίβολης νομιμότητας διαδικασία διαιτησίας – με άγνωστο ακόμα περιεχόμενο που θα προσδιορίσει ο “διπλός πράκτορας”  και προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα υπέρ της εταιρείας.

Εν τω μεταξύ, θα συνεχίσει να εκδίδει παράνομες άδειες, όπως είχε προαναγγείλει ήδη από το τέλος Ιανουαρίου στο Δήμαρχο και δημοτικούς συμβούλους του Δήμου Αριστοτέλη. Ο κ. Σταθάκης κέρδίζει με το σπαθί του το δικαίωμα να είναι αυτός που θα κόψει την κορδέλα του εργοστασίου της παράνομης “επένδυσης” της Ελληνικός Χρυσός


3 απαντήσεις στο “Στημένο παιχνίδι με “διπλό πράκτορα” #skouries”

  1. […] Το κείμενο της προσφυγής στη διαιτησία συνδιαμορφώθηκε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και το δικηγορικό γραφείο του κ. Δρυλλεράκη, ο οποίος έχει μεν καλή γνώση του θέματος αλλά και γνωστές σχέσεις με την πλευρά της εταιρείας. […]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.