Πάμε στο Περού:
Στις 18 Μαΐου, η Oμοσπονδία Μεταλλωρύχων (Εθνική Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Εξόρυξη, Μεταλλουργία και Χαλυβουργία του Περού) κήρυξε γενική απεργία επ’αόριστον, διαμαρτυρόμενη για τις πρακτικές των μεταλλευτικών εταιρειών και τη νεοφιλελεύθερη επίθεση της κυβέρνησης στα εργασιακά δικαιώματα. Η απεργία ξεκίνησε ενώ ο νότος της χώρας σειόταν από τις μεγάλες διαδηλώσεις των κατοίκων κατά του μεταλλείου χαλκού Τία Μαρία της εταιρείας Southern Copper, θυγατρικής της Μεξικανικής Grupo Mexico, που αντιμετωπίστηκαν με βάρβαρη καταστολή από την αστυνομία και το στρατό.
Την αλληλεγγύη τους προς τους απεργούς μεταλλωρύχους του Περού εξέφρασαν μεγάλα συνδικάτα της Β.Αμερικής, συγκεκριμένα η Ένωση Εργαζομένων στη Χαλυβουργία, που εκπροσωπεί μεταλλωρύχους στις Η.Π.Α. και τον Καναδά και η Εθνική Ένωση Εργατών Ορυχείων, Μετάλλου, Χάλυβα και Συναφών Βιομηχανιών του Μεξικού. Στην κοινή τους δήλωση, αφού τονίζουν τη στήριξή τους στα αιτήματα των μεταλλωρύχων του Περού για τις συνθήκες εργασίας, τους μισθούς, τις συλλογικές συμβάσεις, τις ομαδικές απολύσεις κλπ, λένε το εξής:
“Σαν εκπρόσωποι εργαζομένων και κοινοτήτων που έχουν υποστεί βίαιη αντι-συνδικαλιστική καταστολή και περιβαλλοντική καταστροφή από τις ενέργειες της Grupo Mexico, ιδιοκτήτριας της Southern Copper στο Peru και της Asarco στις ΗΠΑ, μαζί με την FNTMMSP καταδικάζουμε τη βάρβαρη στρατιωτική καταστολή που διευθύνει η κυβέρνηση του Περού και η Grupo Mexico/Southern Copper ενάντια στους κατοίκους της Αρεκίπα που αντιτίθενται στο εξορυκτικό έργο Τία Μαρία. Ο ορυκτός πλούτος κάθε χώρας πρέπει να χρησιμοποιείται προς όφελος του λαού, συμπεριλαμβανομένων των εργατών, και όχι να καταστρέφει το περιβάλλον προς όφελος των εταιρειών και των πολιτικών“.
Να το επαναλάβουμε: η Εθνική Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων του Περού ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τη βίαιη καταστολή των αντιδρώντων κατοίκων της Αρεκίπα και το ίδιο κάνουν οι αντίστοιχες Ομοσπονδίες των ΗΠΑ, του Καναδα και του Μεξικού! Για να κάνουμε έναν παραλληλισμό με τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, σκεφτείτε την Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδας να καταδικάζει την καταστολή των κατοίκων της Ιερισσού, της Μ.Παναγίας και των άλλων χωριών της Β. Χαλκιδικής που αντιδρούν για τις Σκουριές!
Η εταιρεία Southern Copper, που έχει συναντήσει ισχυρή αντίσταση από τους αγρότες κατοίκους, υπόσχεται 3.650 θέσεις εργασίας στην κατασκευή και τη λειτουργία του μεταλλείου. Ποιος τρελός δεν θα τις ήθελε; Ωστόσο στη λίστα αιτημάτων της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων δεν είδαμε να υπάρχει το “η κυβέρνηση να επιβάλλει το νόμο στους αντιδρώντες και να προχωρήσει επιτέλους το έργο”, ούτε το “πρώτα δουλειά και μετά υγεία”. Αντίθετα, ο Γ.Γ. της Ομοσπονδίας δήλωσε: “Δεν είμαστε αντίθετοι στις επενδύσεις, αλλά στον εξορυκτικό τομέα πρέπει να συνοδεύονται από υπευθυνότητα στα περιβαλλοντικά ζητήματα, και έχουμε δει ότι η Southern Copper δεν έχει δείξει τις καλύτερες προθέσεις σε αυτό το ζήτημα”.
Την ακύρωση του έργου Τία Μαρία ζητούν επίσης η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Περού, η Γενική Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Ιδιωτικό Κατασκευαστικό Τομέα και μια σειρά τοπικών Συνδικάτων εργαζομένων στις κατασκευές. Όλοι αυτοί δηλαδή που θα αποτελούσαν τους μελλοντικούς εργαζόμενους της εταιρείας. Kαι αυτοί, τρελοί είναι να μην το θέλουν;
Ας σημειωθεί ότι το Τία Μαρία δεν έχει λειτουργήσει ακόμα, για την ακρίβεια βρίσκεται σε ακόμα πιο πρώιμο στάδιο απ’οτι οι δικές μας Σκουριές. Η εταιρεία προσπαθεί να το κατασκευάσει από το 2009, ξεκινώντας και σταματώντας λόγω των συνεχιζόμενων διαδηλώσεων. Οι αρνητικές επιπτώσεις στη γη και τα νερά για τις οποίες διαμαρτύρονται οι αγρότες κάτοικοι δεν έχουν γίνει ακόμα ορατές. Όμως κανένας κάτοικος, αγρότης ή μεταλλωρύχος, δεν πιστεύει τις διαβεβαιώσεις της εταιρείας ότι έχουν τηρηθεί οι αυστηρότερες προδιαγραφές και όλα θα γίνουν τέλεια. Oι εργαζόμενοι μεταλλωρύχοι δεν στράφηκαν κατά των αγροτών συμπολιτών τους για να τους πουν ότι είναι θύματα παραπληροφόρησης ή ότι εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα (το έκανε βέβαια η εταιρεία). Όλοι καταλαβαίνουν.
Το Περού είναι από τις μεγαλύτερες παραγωγούς χαλκού και χρυσού του κόσμου, με το είδος των μεταλλείων που εμείς στην Ελλάδα αγωνιζόμαστε να μην αποκτήσουμε. Επιφανειακά, τεράστια και διαρκώς επεκτεινόμενα, ανταγωνίζονται με τους αγρότες κατοίκους για τη γη και – κυρίως – για το νερό, εκπέμπουν τρομακτικές ποσότητες ρύπων που προκαλούν ασθένειες σε ανθρώπους και ζώα. Τα μεταλλεία αυτά απέφεραν τεράστια κέρδη στους μετόχους των εταιρειών, αλλά μόνο αρρώστιες, φτώχεια και δυστυχία στους τοπικούς πληθυσμούς. Ο κόσμος αντιδρά, συχνά βίαια, τόσο σε κάθε νέα πρόταση εξορυκτικού έργου (π.χ. Conga, Tia Maria), όσο και στα μεγαθήρια που έχουν ήδη προκαλέσει τεράστια καταστροφή (π.χ. το Yanacocha, στην φωτογραφία κάτω).
Όχι, δεν θα πάρουμε!
