Στο ΤΑΙΠΕΔ ακίνητα-φιλέτα του Δήμου Αριστοτέλη!


Δυο παραλιακά φιλέτα ιδιοκτησίας του Δημοσίου στο Δήμο Αριστοτέλη, είναι μεταξύ των 168 ακινήτων που μεταβιβάστηκαν στο “Tαμείο Ξεπουλήματος της Δημόσιας Περιουσίας” (το ΤΑΙΠΕΔ δηλαδή), σύμφωνα με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ). Η απόφαση δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στη «Διαύγεια» και μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

Αυτή η “φουρνιά” ξεπουλήματος περιλαμβάνει τα Προσφυγικά της Αλεξάνδρας, τα Ολυμπιακά Κέντρα Γαλατσίου, Μαρκόπουλου και Σχοινιά, ΞΕΝΙΑ, παραλίες, ακίνητα στην Πλάκα, ακίνητα στο εξωτερικό και τα δυο παραλιακά ακίνητα στο Δήμο Αριστοτέλη: το Δασάκι-Κρυονέρι (134 στρέμματα) και το Τρανό Λειβάδι (230 στρέμματα) που βρίσκονται και τα δυο στην περιοχή της Ιερισσού.

Ο Δήμαρχος Χρήστος Πάχτας μπορεί να μην έχει κανένα πρόβλημα με το ξεπούλημα γενικώς, επισημαίνουμε όμως ότι άλλοι Δήμοι της χώρας έχουν καταθέσει προσφυγές στο ΣτΕ ζητώντας να την ακύρωση παρόμοιων αποφάσεων της ΔΕΑΑ.

________________________

Τα «προσφυγικά» της Αλεξάνδρας και άλλα 160 ακίνητα μεταβιβάστηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ

Οι Προσφυγικές Πολυκατοικίες της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, καθώς και τα Ολυμπιακά Κέντρα Γαλατσίου, Μαρκόπουλου και Σχοινιά και διάφορα «φιλέτα» στην Αθήνα, στην επαρχία και στο εξωτερικό, συγκαταλέγονται στα 168 ακίνητα που μεταβιβάστηκαν στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ) που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στη «Δι@ύγεια»,  και κατοχή 167 μεγάλα, μεσαία και μικρά ακίνητα του ελληνικού Δημοσίου, ενώ μεταφέρεται και το δικαίωμα παραχώρησης του Κωπηλατοδρομίου του Σχοινιά.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

Οι οκτώ πολυκατοικίες των προσφυγικών που χτίστηκαν την περίοδο 1933-1935 διαθέτουν 228 διαμερίσματα, εκ των οποίων το καθένα είχε κατά μέσον όρο 45 τ.μ. Χτίστηκαν για να στεγάσουν μικρασιάτες πρόσφυγες. Σήμερα κατοικούνται περί τα 50 από τα 228 διαμερίσματα του συγκροτήματος. Αν και εκτιμάται ότι το Δημόσιο διαθέτει 177 διαμερίσματα, στο ΤΑΙΠΕΔ μεταβιβάστηκαν 137.

Ολυμπιακά Ακίνητα, Ξενία και ΤΑΧΔΙΚ

-Το Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου με όλα τα υφιστάμενα κτίρια και εγκαταστάσεις είναι 92 στρεμμάτων .

-Το Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο Μαρκοπούλου είναι 100 στρεμμάτων .

-Το Ολυμπιακό κωπηλατοδρόμιο Σχοινιά  έχει επιφάνεια 2.000 στρέμματα.

-Το Ξενία του Πλαταμώνα είναι ένα ακίνητο επτά στρεμμάτων που χτίστηκε το 1960.

Στο ΤΑΙΠΕΔ περνούν ακίνητα του Ταμείου Χρηματοδοτήσεως Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑΧΔΙΚ). Ένα βρίσκεται στη Μεσσήνη Μεσσηνίας, έχει έκταση 660 τ.μ. και απαλλοτριώθηκε το 1974, Το δεύτερο βρίσκεται στη θέση «Κάτω Πορόια» του Δήμου Σιντικής Σερρών και  έχει έκταση δύο στρεμμάτων.

Πλάκα, παραλίες και ακίνητα εξωτερικού

Στο Ταμείο περνά προς αξιοποίηση μία σειρά ακινήτων που βρίσκονται στην Πλάκα.

Ακόμη, μεταβιβάζονται γεωτεμάχια σε Τουρκολίμανο Ελευσίνας (17 στρέμματα), το αγρόκτημα Νέας Ηράκλειας της Χαλκιδικής (27 στρέμματα), καθώς και οι εκτάσεις του Δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, Δασάκι-Κρυονέρι (134 στρέμματα) και Τρανό Λειβάδι (230 στρέμματα). Παράλληλα, το ΤΑΙΠΕΔ αποκτά τις παραλίες Αρκούδι Πηνειού Ηλείας (13 στρέμματα) και Πλύτρα – «Παχειά Άμμος» Μονεμβασιάς Λακωνίας (15 στρέμματα).

Στο μεταξύ, μεταφέρονται στο ΤΑΙΠΕΔ ακίνητο της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον (2211 Massachusetts Avenue), που αποκτήθηκε από το Δημόσιο το 1949, οικόπεδο της περιοχής Hatfield στην Πρετόρια της Νοτίου Αφρικής, έκτασης 1.766 τ.μ. που αγοράστηκε το 1996, καθώς και ακίνητο στο Ερεβάν της Αρμενίας, συνολικού εμβαδού 1.156,7 τ.μ.


4 απαντήσεις στο “Στο ΤΑΙΠΕΔ ακίνητα-φιλέτα του Δήμου Αριστοτέλη!”

  1. Η Δυσχερής Οικονομική Θέση της Ελλάδος
    Η χώρα μας, δυστυχώς, βιώνει σήμερα την χειρότερη οικονομική περίοδο από το τέλος
    του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το εθνικό εισόδημα έχει καταρρεύσει πάνω από 30% τα τελευταία
    πέντε χρόνια, η ανεργία επισήμως ανέρχεται άνω του 28%, και το δημόσιο χρέος – παρά την εις
    το διηνεκές μετακύληση των δανείων (2057) – συνιστά το 173% του ΑΕΠ στα τέλη του 2013.
    Η θλιβερή οικονομική κατάσταση και οι σημερινές μας δυσχέρειες, που επιδεινώθηκαν
    με την υπογραφή του Α’ και Β’ Μνημονίων- δανειακών συμβάσεων των 240 δις € – της εθνικής
    υποτέλειας, δεν οφείλονται κατά την γνώμη μου στην έλλειψη κατανόησης των οικονομικών ή
    στην ανεπάρκεια υλικών μέσων, αλλά στη νοοτροπία και συνήθειες του σύγχρονου Έλληνα που
    διαμορφώθηκαν, ως επί τω πλείστον, από τη φαυλότητα της ηγεσίας του πολιτικού συστήματος
    και την εξάρτηση της χώρας από αλλότριες δυνάμεις μέσω επιδοτήσεων, ιδίως δανεισμού.
    Συνήθειες, που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και διατηρήθηκαν
    μετά τη σύσταση του σύγχρονου κράτους, του Βασιλείου της Ελλάδος με το Πρωτόκολλο του
    Λονδίνου το 1830- όπου ορίστηκε από τις εγγυήτριες δυνάμεις ( Αγγλία – Γαλλία- Ρωσία), χωρίς
    τη βούληση του ελληνικού λαού, άρχων ηγεμών ο 16χρόνος ‘Οθων- Φρειδερίκος- Λουδοβίκος
    της Βαυαρίας, συνοδευόμενος από πολυμελή βαυαρικό τακτικό στρατό (3.850 στρατιωτών) και
    τριμελή Αντιβασιλεία Βαυαρών, που θα κυβερνούσε τη χώρα μέχρι ο Όθων να ενηλικιωθεί.
    Αυτή υπήρξε η αρχή του σύγχρονου ελληνικού κράτους και η αρχή, που είναι το ήμισυ
    του παντός, ήταν πολύ κακή. Κι αυτό διότι, πρώτον, την έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα την
    συνόδευε δάνειο 60 εκατ. φράγκων που συνάφθηκε μεταξύ των εγγυητριών δυνάμεων και της
    Βαυαρίας στο όνομα του «ανεξάρτητου» Βασιλείου της Ελλάδος. Δεύτερον, η διοίκηση του
    κράτους υπό δεσποτική μοναρχία ήταν αυταρχική με νομοθεσία εισηγμένη χωρίς να λαμβάνει
    υπ’ όψιν τις τοπικές ιδιομορφίες και τη δεινή θέση λόγω του επαναστατικού αγώνα. Τρίτον, η
    επιλογή των μελών της κυβέρνησης γίνονταν με γνώμονα την εύνοια της Βασιλείας του Όθωνα
    που είχε αναλάβει και την εξυπηρέτηση των «ληστρικών» δανείων της Επανάστασης.
    1

    Πόροι για την αποπληρωμή των δανείων δεν υπήρχαν καθώς τα ‘κουρεμένα’ δάνεια2
    δεν
    χρησιμοποιήθηκαν για επενδύσεις υποδομής της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας. Απλά

    1
    Το πρώτο δάνειο της Β’ Εθνοσυνέλευσης (12 Απρίλιου 1823) του επαναστατημένου Έθνους συνομολογήθηκε τον
    Φεβρουάριο του 1824 στο Λονδίνο και ανέρχονταν στις 800.000 αγγλικές λίρες. Το τελικό ποσό που έφθασε στην
    επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες! Το δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 £) κι
    από το ποσό αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 λίρες ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 £ για χρεολύσια και
    2000 £ για προμήθεια. Τα υπόλοιπα, ως τις 298.00 £, λέγεται ότι σπαταλήθηκαν από τους διαπραγματευτές! Το
    δεύτερο δάνειο ανήρχετο στα 2 εκατ. £ και η σύναψη έγινε στο Λονδίνο ( 25-1- 1825). Αυτό ορίστηκε στο 55% του
    ονομαστικού, δηλαδή στις 1.100.000 £ και παρακρατήθηκαν 284.000 £ για προκαταβολή τόκων, χρεολυσίων κ.α.
    Τα δύο αυτά δάνεια απετέλεσαν την αφετηρία του εξωτερικού δανεισμού και της συνεχιζόμενης εξάρτησης της
    χώρας από τους διεθνής δανειστές μέχρι και σήμερα, με ορόσημο τις δανειακές συμβάσεις των Μνημονίων, όπου
    το ελληνικό κράτος υπό μορφή «αλληλεγγύης» πλήρωσε τους εταίρους του μόνο σε τόκους 50 δις €( 2010-2013).
    2
    Το δάνειο των 60.000.000 γαλλικών φράγκων του Όθωνα (1833) ορίστηκε στο 95% του ονοματικού (57 εκατ. ff)
    και θα καταβάλλονταν σε τρείς δόσεις. Ωστόσο, η 3
    η
    δόση των 20.000.000 ff ουδέποτε καταβλήθηκε στην Ελλάδα,
    αλλά παρακρατήθηκε από τους πιστωτές για την εξυπηρέτηση του δανείου. Από τις υπόλοιπες δύο δόσεις (40
    εκατ. ff) που θα εκταμιεύονταν σύμφωνα με τις ανάγκες του Βασιλείου, τα 35 εκατ. ff, αντί να χρησιμοποιηθούν
    για την ανοικοδόμηση της χώρας, τα χρήματα σπαταλήθηκαν από την Αντιβασιλεία και σε έξοδα του Βαυαρικού
    στρατού και, σε αποζημιώσεις στην Τουρκία για την εξαγορά των περιοχών της Αττικής, Εύβοιας και Φθιώτιδας. 2

    ένα μεγάλο μέρος σπαταλήθηκε σε πολιτικά ρουσφέτια και στα λούσα του παλατιού και των
    Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται ετησίως στους
    δανειστές ανέρχονταν στο ήμισυ σχεδόν των εσόδων του κράτους, γι αυτό ο Όθωνας επέβαλλε
    σκληρά μέτρα λιτότητας
    3
    προκαλώντας την περαιτέρω δυσαρέσκεια του λαού. Τα μέτρα δεν
    απέδωσαν και το καλοκαίρι του 1843 η κυβέρνηση ενημερώνει τους δανειστές ότι αδυνατεί να
    πληρώσει τη δόση του ετήσιου χρέους και ζητά νέο δάνειο. Οι εγγυήτριες δυνάμεις αρνούνται
    κατηγορηματικά, εκτός και εάν υπογραφεί Μνημόνιο. Έτσι γεννήθηκε η 3η
    Σεπτεμβρίου 1843.
    Η Επανάσταση της 3ης
    Σεπτεμβρίου οδήγησε στην παραχώρηση Συντάγματος από τον
    βασιλιά και θεωρητικά άλλαξε το πολιτειακό σκηνικό από τη μοναρχία στην βασιλευόμενη
    δημοκρατία. Ακολούθως, η χώρα κήρυξε στάση πληρωμών προς τους δανειστές. Έτσι επέρχεται
    η 2η
    χρεοκοπία και η χώρα βρέθηκε πολύ φτωχότερη από την ημέρα που σύναψε το δάνειο,
    αφού το χρέος είχε ανέλθει λόγω των τόκων στα 90 εκατ. γαλλικά φράγκα από 60 εκατ. και τα
    μέτρα οδήγησαν σε μακροχρόνια ύφεση και στην εξαθλίωση μεγάλου μέρους της κοινωνίας.
    Συγκρίνοντας τις καταστάσεις ο αναγνώστης εύκολα θα διαπιστώσει τις ομοιότητες του
    παρελθόντος και του παρόντος του ελληνικού οικονομικού προβλήματος. Και η βασική αιτία, τα
    οικονομικά προβλήματα είναι κυκλικά και επαναλαμβανόμενα διότι η ανθρώπινη φύση δεν
    αλλάζει. Η φύση δυστυχώς του σύγχρονου πολιτικού και του μέσου πολίτη είναι εθισμένη στο
    δανεισμό, «να πάρουμε τη δόση», και μετά, « έχει ο Θεός, κάπως θα τα βολέψουμε». Το βόλεμα
    ιστορικώς σήμαινε νέο δανεισμό. Μ’ αυτή τη νοοτροπία η Ελλάδα χρεοκόπησε πάλι το 1893, με
    το αλησμόνητο του Χαρίλαου Τρικούπη στην Ελληνική Βουλή Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν!
    Όπως σήμερα με την Τρόικα έτσι και τότε (1897), η χώρα μπήκε υπό Διεθνή Οικονομικό
    Έλεγχο για να διασφαλιστούν τα χρεολύσια και οι τόκοι των δανείων των ξένων πιστωτών. Στα
    δεινά προστίθενται και η Μικρασιατική Καταστροφή και το κραχ του 1929 της Γουόλ Στριτ, που
    είχε και παρενέργειες στην Ελλάδα με τη δραματική μείωση του μεταναστευτικού εμβάσματος
    και τη διόγκωση του εξωτερικού χρέους. Έτσι έχουμε την 4η
    χρεοκοπία το 1932 επί Ελευθερίου
    Βενιζέλου με την προσκόλληση στη «χρυσή δραχμή» (σήμερα με το «ευρώ»). Ως εκ τούτου,
    παρά τις αντιρρήσεις του Κυριάκου Βαρβαρέσου, που πρότεινε την αποδέσμευση της δραχμής
    από τον χρυσό, η εισήγησή του δεν τελεσφόρησε και, η κυβέρνηση κήρυξε στάση πληρωμών.
    Ως επίλογο, η 5
    η
    χρεοκοπία της χώρας μας έγινε με ιδιόμορφο τρόπο τον Μάιο του 2010
    και τον Φεβρουάριο του 2012 με το PSI, όταν η Βουλή ψήφισε την αποδοχή της νέας δανειακής
    σύμβασης των 130 δις ευρώ , αφού προηγουμένως συμπεριλήφθηκε στον προϋπολογισμό του
    κράτους. Έτσι, η σύγχρονη πολιτική ηγεσία απέδειξε εμπράκτως ότι δεν διδάχτηκε από την
    ιστορία του τόπου και μετέβαλε ξανά την Ελλάδα σε κλοτσοσκούφι των διεθνών δανειστών.
    Σπύρος Λαβδιώτης, Αθήνα 9 Μαρτίου 2014

    3
    Τα μέτρα λιτότητας περιελάμβαναν, α) απόλυση του 1/3 των δημοσίων υπαλλήλων, β) μείωση 20% των μισθών
    όσων παρέμειναν, γ) παύση πληρωμής των συντάξεων, (εκείνη την εποχή συντάξεις δεν δίνονταν στο σύνολο του
    πληθυσμού, αλλά σε ορισμένες κατηγορίες), δ) κατάργηση όλων των υγειονομικών υπηρεσιών του κράτους, ε)
    κατάργηση όλων των διπλωματικών αποστολών στο εξωτερικό, ζ) απόλυση όλων των μηχανικών του δημοσίου
    και παύση των δημόσιων έργων, η) μείωση 60% των στρατιωτικών δαπανών που περιλάμβανε και μείωση του
    αριθμού και του μισθού και αντί για μισθό οι αξιωματικοί έπαιρναν χωράφια. θ) αύξηση των φόρων και δασμών,
    ι) επιβολή προκαταβολής στο φόρο εισοδήματος και της «δεκάτης», που ήταν ο φόρος της αγροτικής παραγωγής,
    κ) νομιμοποίηση όλων των αυθαιρέτων κτισμάτων και καταπατημένων γαιών με την πληρωμή προστίμου.

  2. Ποιος απο εσάς δεν θα ήθελε να κατέχει μια εταιρεία με €6δις τζίρο, με 7,5εκ αποκλειστικούς πελάτες, καθαρά κέρδη το 2009  περίπου €1δις και περιούσια  €15-20 δις.
    Σκεφτείτε τώρα κι έναν τρόπο να αποκτήσετε μια τέτοιας εταιρεία, χωρίς αντίτιμο !
    Αν σας φαίνεται απίθανο, απλά ελάτε στην Ελλάδα και δείτε αυτά που συμβαίνουν στην ΔΕΗ τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η φιλολογία για το ξεπούλημα των Δημοσίων εταιρειών κι οργανισμών στα Μέσα Μαζική Ενημέρωσης (ΜΜΕ) κι Αποχαύνωσης είναι ότι το δημόσιο πουλάει εταιρίες που ήταν ζημιογόνες. Αλλά ποιος είναι τόσο κορόιδο στον κόσμο που θα αγόραζε κάτι για να ζημιωθεί ; Αλλά και γιατί κάποιος να πληρώσει το ακριβές αντίτιμο για κάτι κερδοφόρο, όταν μπορεί με τους κατάλληλους τρόπους να το αποκτήσει με μηδαμινό αντίτιμο, αφού πρώτα το απαξιώσει.
    Αυτό ακριβώς γίνεται στην ΔΕΗ μεθοδευμένα τα τελευταία χρόνια….και ετσι Εχθές (10 Μαρτίου 2013) έβαλαν σε δημόσια διαβούλευση το Νομοσχέδιο για τη «Δημιουργία νέας καθετοποιημένης εταιρίας Ηλεκτρικής Ενέργειας» μόνο για 4ημέρες ! Τόσο αξίζει γι αυτούς η μεγαλύτερη Εταιρία της Ελλάδος ! Να μην προλάβει το πόπολο να καταλάβει τι γίνεται, ότι δηλαδή κομματιάζουν την εταιρία, ώστε να πουλήσουν μέρη της για χάντρες και καθρεπτάκια !

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.