Μίζες vs Χορηγίες

Του Σαράντη Δημητριάδη, Ομότιμου καθηγητή Γεωλογίας Α.Π.Θ.

Άλλο βέβαια οι μίζες και άλλο οι χορηγίες. Αλλά ποιά είναι συγκεκριμένα η διαφορά μεταξύ τους;

Είναι θα έλεγε κανείς το γεγονός οτι η μίζα δίνεται κρυφά, κάτω από το τραπέζι, ενώ η χορηγία φανερά, ανακοινώνεται.

Αλλά εάν μια ποδοσφαιρική ομάδα κάνει φανερά και με μια σχετική ανακοίνωση δώρο ένα αυτοκίνητο στο διαιτητή του επόμενου ποδοσφαιρικού της αγώνα, αυτό τι είναι; Μίζα ή χορηγία;

Πιο σωστή ασφαλώς είναι η απαντηση οτι μίζα είναι η παροχή (φανερά ή κρυφά) εξυπηρετήσεων (μεταφραζόμενων σε χρήμα κατά κανόνα) από κάποιον σε κάποιον άλλον, όταν ο δεύτερος με συγκεκριμένες αποφάσεις του μπορεί ανταποδοτικά να ευνοήσει τον πρώτο, έναντι κάποιου ή κάποιων τρίτων. Ενώ χορηγία είναι η παροχή εξυπηρετήσεων όπου δεν υπεισέρχεται καμία τέτοια υστερόβουλη πρόθεση, ή έστω και δυνατότητα.

Όλοι ξέρουμε τη διαμάχη περί την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική. Από τη μια η εταιρεία και οι εργαζόμενοι σ’ αυτήν, μαζί και η εκφρασμένη κυβερνητική υποστήριξη, από την άλλη ένα σημαντικότατο μέρος της τοπικής, και όχι μόνο, κοινωνίας. Και στη μέση η ΕΛ.ΑΣ. Για να είμαστε ακριβέστεροι όχι ακριβώς στη μέση, αφού είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει την κυβερνητική πολιτική.

Είναι όμως υποχρεωμένη επίσης η ΕΛ.ΑΣ να παρέχει προστασία στους πολίτες. Έτσι γενικά κατ’ αρχήν. Αυτό είναι το θεμελιώδες πρωταρχικό της καθήκον στο οποίο πρέπει να υποκύπτει κάθε άλλη σκοπιμότητα.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν στη Χαλκιδική, στις Σκουριές, η ΕΛ.ΑΣ βρέθηκε (τουλάχιστον πρέπει -ελπίζω- να βρέθηκε) πολλές φορές ενώπιον ενός διλήμματος. Εννοώ όταν καλούνταν να συμπεριφερθεί με σκληρότητα σε διαμαρτυρόμενους ειρηνικά πολίτες. Ακόμα και όταν, λειτουργούσα ως φρουρά ιδιωτικής εταιρείας, απαγόρευε τη διέλευση πολιτών από δημόσιο δασικό δρόμο. Οι δε στιγμιαίες ή διαρκείς αντιδράσεις και αποφάσεις της είχαν και έχουν σημαντική επίδραση στον καθόλου επιθυμητό, υπαρκτό πάντως “πόλεμο” μεταξύ της εταιρείας (της Ε.Χ.) και μιας σημαντικότατης οπωσδήποτε μερίδας του τοπικού πληθυσμού.

Τούτων δοθέντων, πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η ανακοίνωση-διαφήμιση της εμπλεκόμενης εταιρείας δια μέσου των “Μεταλλευτικών Νέων”, όπου υπό τον τίτλο:

“Στηρίζουμε την τοπική κοινωνία με πράξεις” διαβάζουμε μεταξύ των άλλων και τα εξής:

“Σώματα Ασφαλείας

Βασικό μέρος της ανταποδοτικότητας καταλήγει σε δημόσιες υπηρεσίες και στα σώματα ασφαλείας,με οικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη σε κάθε επίπεδο (καύσιμα, ελαστικά, συντήρηση οχημάτων,κ.λπ.)”.

Εσάς πώς σας φαίνεται αυτό, ως άδολη χορηγία από μέρους της Ε.Χ.;

Και μια άλλη σχετική ερώτηση:

Έστω και αν δεχτούμε πως είναι άδολη χορηγία, σε ποιά χέρια δίνεται αυτή; Ποιος καθορίζει (ή προκαθορίζει) πού θα κατευθυνθεί, πού δηλαδή “καταλήγει”. Και τι είναι εκείνο το “κ.λπ.”;

Για να μην ξυπνήσουμε πάλι κάποια μέρα, όπως αυτές τις μέρες, και ανακαλύψουμε -εμείς και οι “ανύποπτοι” δημοσιογράφοι- περίεργες διασυνδέσεις που από πολύ καιρό φλασάριζαν κάτω απ’ τα μάτια μας.

Σ.Δ.