Φόνοι, απόπειρες ανθρωποκτονίας, ξυλοδαρμοί, ρατσιστικές επιθέσεις, μαστροπεία, παραχάραξη, εκβιασμοί, μαύρο χρήμα, στρατολόγηση ανηλίκων, οπλοστάσιο, τάγματα εφόδου, εγκληματική οργάνωση …
Η Ελληνική Δικαιοσύνη αφήνει ελεύθερους τους κατηγορούμενους της Χρυσής Αυγής, με απλούς περιοριστικούς όρους. “Δεν είναι ύποπτοι φυγής”.”Δεν είναι ύποπτοι τέλεσης νέων κακουργημάτων”.
Την ίδια στιγμή τέσσερις αγωνιστές, με λευκό ποινικό μητρώο, από τη Χαλκιδική βρίσκονται εδώ και έξι μήνες προφυλακισμένοι, χωρίς κανένα στοιχείο, χωρίς να έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη από το νόμο διαδικασία, χωρίς να πληρούνται οι προϋποθέσεις προφυλάκισης.
Η απόφαση αυτή είναι προκλητική, για κάθε έντιμο άνθρωπο. Είναι προκλητική για τους αγωνιζόμενους κατοίκους της Χαλκιδικής. Παραβιάζει κάθε κοινό περί δικαίου αίσθημα. Δεν μπορεί η δικαιοσύνη να λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά, ώστε να μπορεί η κυβέρνηση να εκμεταλλεύεται τη θεωρία των δύο άκρων κατά βούληση.
Το σόου των δύο άκρων αποδίδει καρπούς. Σ΄αυτό το σόου εμείς δεν θα παίξουμε το παιχνίδι τους. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Η Δικαιοσύνη έχει δεμένα τα μάτια και τώρα της βούλωσαν και τα αυτιά.
Δεν ξέρουμε πότε θα της κλείσουν και το στόμα.
Συντονιστικό Συλλόγων και Φορέων Σταγείρων-Ακάνθου
5 απαντήσεις στο “Δικαιοσύνη κατά το δοκούν”
[…] μέσω Δικαιοσύνη κατά το δοκούν. […]
Σιγά τα “δύο άκρα”! Αν η Χρυσή Αυγή είναι το δεξί άκρο, οι αντιδρώντες στην εξόρυξη του χρυσού, στην εξόρυξη γενικά του ορυκτού πλούτου, στην ανάπτυξη γενικότερα, σιγά να μην είναι το άλλο άκρο, το αριστερό! Κι η μυλωνού τον ΄άντρα της με τους πραματευτάδες! Στο ίδιο άκρο ανήκουν πολιτικά όλοι μαζί. Μαύρη αντίδραση και η Χ.Α. και οι αντιδρώντες. Και οι μεν και οι δε κατά της εργατικής τάξης. Φασιστική βία και από τις δύο μεριές. Μια μόνο διαφορά που στις αναπτυγμένες χώρες είναι βασική, ενώ στην υποανάπτυκτη Ελλάδα είναι δυσδιάκριτη : οι φασίστες είναι αντίδραση απέναντι στην εργατική τάξη, γιατί θέλουν να διατηρήσουν το καθεστώς της εκμετάλλευσης, την κυριαρχία των καπιταλιστών χρησιμοποιώντας την πιο κτηνώδη βία. Οι αντιδρώντες στην εξέλιξη του καπιταλισμού είναι αντίδραση όχι μόνο απέναντι στην εργατική τάξη, αλλά και απέναντι στην αστική τάξη, ζητώντας να διατηρηθεί ο καπιταλισμός ανεξέλικτος και βαλτωμένος για να διατηρηθούν οι τάξεις του παρελθόντος, που η ίδια η καπιταλιστική εξέλιξη τις καταστρέφει.
Αυτή η διαφορά είναι οφθαλμοφανής στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες, όπου η μεγαλοαστική τάξη παίζει έναν προοδευτικό ρόλο σχετικά με τους μικροαστούς. Στην καθυστερημένη Ελλάδα, η ίδια η “μεγαλο”αστική τάξη ήταν πάντα ξενόδουλη κι έτσι δεν ανέπτυξε τον καπιταλισμό (ούτε δείχνει καμιά διάθεση να το κάνει τώρα) κι έτσι είναι εντελώς δυσδιάκριτος ο προοδευτικός της ρόλος απέναντι στους μικροαστούς.
Έτσι, λοιπόν, το άκρο είναι ένα, το δεξιό και σ’ αυτό το άκρο βρίσκεται και η “αριστερά”. Το άλλο “άκρο” θα ήταν ένα κομμουνιστικό κόμμα, επαναστατικό, που θα ήταν υπέρ της εξέλιξης του καπιταλισμού, γιατί αυτή η εξέλιξη αναπτύσσει την εργατική τάξη και ανοίγει το δρόμο για την ανατροπή του καπιταλισμού και την κυριαρχία της εργατικής τάξης, παρέχοντας συγχρόνως και την υλική υποδομή που θα χρειαστεί η νέα σοσιαλιστική κοινωνία.
Το ΚΚΕ (για να μη μιλήσουμε για τα εκτρώματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ.) είναι ένα αρχιαντιδραστικό, φασιστικό κόμμα, κόμμα των μικροαστών ιδεολογικά και των δικών του μεγαλοαστών οικονομικά, που στέκεται επάξια στο πλευρό της Χρυσής Αυγής (στη Χαλυβουργία στάθηκε και στην κυριολεξία στο πλευρό της). Το ΚΚΕ καπηλευόμενο εδώ και μισό αιώνα το όνομά του, είναι η κύρια αιτία που η εργατική τάξη στην Ελλάδα είτε είναι απολίτικη, είτε καταφεύγει στο ίδιο το ΚΚΕ, είτε στη Χ.Α. Το δεύτερο άκρο, το κομμουνιστικό, θα φτιαχτεί μόνο όταν χάσει ο φασισμός την οποιαδήποτε επιρροή του στην εργατική τάξη, είτε με τη μορφή του ΚΚΕ, είτε με τη μορφή της Χ.Α.
Εμείς την έχουμε εμπεδώσει τη θεωρία σου, εσύ δεν έχεις βαρεθεί να την ξαναγράφεις; Το ξέρεις ότι δε σε διαβάζει πια κανείς, ε;
Δεν ξέρω ποιους περιλαβαίνεις στο “εμείς”. Αν εννοείς όλους τους αντιδρώντες, νομίζω πως κάνεις λάθος. Εσύ η ίδια μπορεί να την έχεις εμπεδώσει, αλλά, να είσαι δεσμευμένη απέναντι στους οπαδούς του “κινήματος” και να μην μπορείς να αλλαξοπιστήσεις.
Από την άλλη μεριά, είναι δύσκολο στα μικροαστικά στρώματα να αφομοιώσουν τη θεωρία της εργατικής τάξης, που τους φαίνεται απολύτως παράλογη. Την κατάσταση τη χειροτερεύει η αδιάκοπη πλύση εγκεφάλου που εδώ και μισό αιώνα επιδίδεται η λεγόμενη αριστερά σε βάρος του ελληνικού λαού και των εργαζόμενων. Αν ζούσε ο Ένγκελς, θα έγραφε βιβλίο
“Η ανατροπή της επιστήμης από την ελληνική αριστερά”.
Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται να λες και να ξαναλές τα ίδια και να τα επεξηγείς, να τα διασαφίζεις με καινούργια παραδείγματα, ώστε να φανεί ότι η “παράλογη” θεωρία είναι η μόνη που επαληθεύεται καθημερινά από την πραγματικότητα.
Όπως έλεγε ο Ουάιλντ : Ζούμε σε μια εποχή, που ακόμα και το πραγματικό μπορεί να αποδειχτεί.
Μπαράζ διώξεων για το Αποπηγάδι – Τρία δικαστήρια σε ένα μήνα
http://www.kandanos.eu/node/2113