Μ’ ένα σμπάρο, δύο άκρα


Για πολλούς η δολοφονία του Π.Φύσσα από το χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και υποχρέωσε την κυβέρνηση να λάβει μέτρα κατά της Χρυσής Αυγής. Και κάποιοι θα είπαν ίσως ότι, επιτέλους, η διερεύνηση της δράσης της Χρυσής Αυγής ανατέθηκε από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Νίκο Δένδια, στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, γι’ αυτό και υπάρχουν πλέον αποτελέσματα.

Και επιτέλους θα αποδειχθεί ότι η Χρυσή Αυγή είναι μια εγκληματική οργάνωση, μια συμμορία που δρασε όποια πόλη και σε όποιο χώρο μπορεί να εισχωρήσει, για να χτυπήσει με τη βία της κάθε δικαίωμα των πολιτών, που πηγάζει από τη Δημοκρατία.

Ομως η ταχύτητα με την οποία έδρασε η κυβέρνηση και ο Ν. Δένδιας κρύβει μία ανησυχητική πτυχή. Και μάλιστα με τις ευλογίες των πολιτών. Τον κίνδυνο να εφαρμοστεί η ίδια πρακτική σε κάθε οργανωμένη ομάδα πολιτών, είτε ανήκουν σε κάποιο πολιτικό κόμμα, ή χώρο, ή σε κλάδο εργαζομένων, ή φοιτητών, ή μαθητών. Ηδη η θεωρία των δύο άκρων γίνεται πράξη στη ΒΑ Χαλκιδική και στους κατοίκους που αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού. Ακόμη 27 εκλήθησαν να καταθέσουν ως ύποπτοι, αντιμέτωποι με βαρύτατες κατηγορίες, όπως η σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Οι 4, που είναι ήδη προφυλακισμένοι, αντιμετωπίζουν επίσης την ίδια κατηγορία.

Μάλλον βούτυρο στο ψωμί της τής ήρθε της κυβέρνησης η δολοφονία του Π. Φύσσα από το χρυσαυγίτη Γ. Ρουπακιά. Της έδωσε τη δικαιολογία να εφαρμόσει τον αντιτρομοκρατικό νόμο σε κάθε κόμμα, φορέα, κλάδο που μπορεί να αντιδράσει, να διαδηλώσει και να συγκρουστεί με τα ΜΑΤ. Αλλωστε, η κυβέρνηση παντού τα ΜΑΤ στέλνει. Ετσι, σε μία μαθητική πορεία, μία πορεία φοιτητών, καθηγητών, απεργών, απολυμένων γιατρών, νοσοκομειακών, της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, που θα έρθουν σε σύγκρουση με τα ΜΑΤ, οι συλληφθέντες μπορούν άνετα πλέον να κατηγορηθούν για «σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και δρώντας από κοινού επιτέθηκαν στους αστυνομικούς και προκάλεσαν σοβαρότατες σωματικές βλάβες». Ποιος ξέρει, την επόμενη φορά που ο Μανώλης Γλέζος βρεθεί απέναντι από τα ΜΑΤ, μπορεί να μην τον ψεκάσουν απλά, αλλά να τον συλλάβουν για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και συμμορίας. Κι αυτό που δεν κατάφεραν να κάνουν οι ναζί στην Κατοχή, να του το κάνει η ελληνική κυβέρνηση.


2 απαντήσεις στο “Μ’ ένα σμπάρο, δύο άκρα”

  1. Γιάννης Αικατερινάρης
    ΟΙ “ΣΚΟΥΡΙΕΣ” ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ “ΤΑ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ” ΜΥΑΛΑ
    του Γιάννη Κύρκου Αικατερινάρη, αρχιτέκτονα
    Διάβαζα προχθές ένα άρθρο με αναφορές και στοιχεία του ιστορικού της επέκτασης των μεταλλείων χρυσού στις “Σκουριές” της Χαλκιδικής. Ως Χαλκιδικιώτης προβληματίστηκα, αναπόφευκτα, με τους συχνούς τελευταία παραλληλισμούς από κυβερνητικούς παράγοντες (μέχρι και από τον πρωθυπουργό), των βίαιων γεγονότων που κορυφώθηκαν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, με …εκείνα στις “Σκουριές” και στην Ιερισσό!
    Τέτοιες όμως αφελείς (;) απόψεις μόνο σε ανενημέρωτους πολίτες μπορεί να απευθύνονται, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τους πείσουν για όσα απίστευτα συμβαίνουν στις μέρες μας… Γιατί όλες αυτές οι αναφορές φαίνεται να αποβλέπουν σε συμψηφισμούς και να εξυπηρετούν τις απαράδεκτες θεωρίες των δύο άκρων της πολιτικής ζωής στη χώρα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, έχουν ως σκοπό να επιβάλουν την άποψη ότι το πάνδημο λαϊκό κίνημα της Χαλκιδικής και οι αγώνες για την αποτροπή της επέκτασης των μεταλλείων, που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την ποιότητα ζωής των Χαλκιδικιωτών και την τοπική οικονομία, σύμφωνα και με τις γνωμοδοτήσεις των πιο έγκυρων επιστημονικών φορέων (ΑΠΘ, ΤΕΕ κ.λπ) …ταυτίζονται με τα αδιευκρίνιστα ακόμη (ως προς την σκοπιμότητα και τους υπεύθυνους) γεγονότα της καταστροφής των μηχανημάτων στις “Σκουριές” και στη συνέχεια με εκείνα του φονικού στο Κερατσίνι!!!
    “Εντυπωσιάζεται” ωστόσο κανείς με το τόλμημα και μόνο των συγκρίσεων, πολύ περισσότερο όταν συνειδητοποιήσει ότι μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι πολίτες που αγωνίζονται, καθημερινά, για την κατοχύρωση των συνταγματικών δικαιωμάτων τους, την προστασία του τόπου τους και την εξασφάλιση ανθρώπινης ζωής για τα παιδιά τους, με τους άλλους των γεγονότων του φονικού, που αντιστρατεύονται ακριβώς αυτό το “ιερό” δικαίωμα της ισονομίας και ισοπολιτείας…
    Επισυνάπτω το κατατοπιστικό, όσο και περιληπτικό δημοσίευμα της “Εφημερίδας των συντακτών” για το ιστορικό των μεταλλείων χρυσού στις “Σκουριές” (άρθρο του Σ. Ε. Ιωακειμίδη), πιστεύοντας ότι και ο τελευταίος δύσπιστος -και σε κάθε περίπτωση μη εμπλεκόμενος με συμφέροντα- πολίτης θα ενημερωθεί και θα κατανοήσει απολύτως τα πραγματικά γεγονότα και ποιες σκοπιμότητες μπορεί να εξυπηρετούν οι επιχειρούμενοι παραλληλισμοί.

    Πολύγυρος 30-9-2013

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.