Προς το Συντονιστικό Φορέων και Συλλόγων Σταγείρων – Ακάνθου, ενάντια στην εξόρυξη χρυσού
Δισπηλιό, 30.07.2013
Φίλοι του Μόχθου και του Αγώνα, παίρνοντας Οργή από την Οργή σας και χαρά από την πιο μικρή νίκη σας, θέλουμε να σας στείλουμε το ακόλουθο μήνυμα:
Είμαστε μια ομάδα αρχαιολόγων που δουλεύουμε στην περιοχή της Καστοριάς, όπου, ανασκάπτοντας έναν προϊστορικό οικισμό, προσπαθούμε με τη βοήθεια των ευρημάτων να μελετήσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι στο παρελθόν προσπαθούσαν να επιζήσουν σεβόμενοι το περιβάλλον και να φτιάξουν πολιτισμό. Και δεν είναι παράξενο να σας πούμε, ότι όσο πλαταίνει η γνώση μας για το τι σημαίνει αγώνας για τη ζωή και τον πολιτισμό, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνουμε το δικό σας Αγώνα, γιατί κι εσείς γι’ αυτά τα δυο πολεμάτε, τη ζωή τη δικιά σας και των παιδιών σας και τον Πολιτισμό. Φυσικά για μια ζωή αξιοπρεπή και προ παντός που δεν θα στηρίζεται απλώς σε μια φέτα ψωμί, γονατίζοντας καθημερινά κάτω από την πίεση των συνθηκών που επιβάλλει το κυνήγι του κέρδους.
Λυπόμαστε, όμως, που δεν μπορούμε να βρεθούμε κοντά σας αυτές τις δύσκολες και μεγάλες στιγμές. Ν’ αφήσουμε για λίγο την επιστήμη και να μαθητεύσουμε τη ζωή. Να μαθητεύσουμε, πιο πολύ τον τρόπο που προστατεύει κανείς τη ζωή, από αυτούς που την πουλάνε στα παζάρια μιας υπόδουλης πολιτικής, από αυτούς που την πολεμάνε με καπνούς, με δάκρυα, με άδικους διωγμούς και, προ παντός, με λόγια βαρβαρικά, του δρόμου και της αστυνομικής βίας. Δεν μπορούμε, όμως, να φύγουμε από εδώ, γιατί εδώ ένα άλλο καθήκον μας κρατάει, αυτό της Ζωής και του Πολιτισμού. Ας είναι όμως, τώρα μένουμε στα λόγια, στις ευχές και στα «ζήτω»! Όταν έρθει η ώρα της «Κερκόπορτας» θα είμαστε μαζί, για να νικήσουμε ή να μαρμαρώσουμε μαζί! Ως τότε τις ασπίδες ψηλά, όχι για να απλώσουν επάνω τους τα πτώματα των ονείρων σας, αλλά για να αποτελέσουν εφαλτήριο ενός νέου ελπιδοφόρου ξεκινήματος!
ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ!
Μια ομάδα αρχαιολόγων.
*Η φωτογραφία της ανασκαφής του Δισπηλιού είναι από FIXIT Aerospace
16 απαντήσεις στο ““Φίλοι του Μόχθου και του Αγώνα”: Μύνημα αλληλεγγύης από τους αρχαιολόγους ανασκαφείς του Δισπηλιού”
“Είμαστε μια ομάδα αρχαιολόγων που δουλεύουμε στην περιοχή της Καστοριάς, όπου, ανασκάπτοντας έναν προϊστορικό οικισμό…”
Όποιος ξεθάβει άγαλμα καμιάς ή κανενός
κι αν Καββαδίας λέγεται κι αν ίσως Κουμανούδης
μαζί μ’ αυτό να θάβεται κι εκείνος ζωντανός! (Σουρής)
O Σκεπτόμενος Πωλητής τα κάνει αυτά σύντροφε. Ολόκληρο το ποίημα.
Πολλοὶ ὡς τώρα ἔγραψαν ὅτι ἂν εἶχαν θρόνο,
θὰ ἔκαναν στρατεύματα καὶ στόλους φοβερούς,
πὼς γιὰ τὸ ἔθνος πάντοτε θὰ φρόντιζαν μὲ πόνο
καὶ τοὺς ἀρχαίους θἄφερναν τῆς δόξας μας καιρούς.
Δὲν ξέρουν τί τοὺς γίνεται καὶ λόγια μόνο χάνουν,
γιὰ βασιληάδες τῶν Ρωμῃῶν οἱ κύριοι δὲν κάνουν.
Ἐγὼ δὲν θέλω βασιληᾶς νὰ εἶμαι ὅπως ἄλλοι,
θέλω νὰ εἶμαι τύραννος ἀπόλυτος σατράπης,
νὰ ἔχω μάτια πύρινα καὶ πίσω στὸ κεφάλι,
νὰ εἶμαι τέρας, Ἐριννύς, Βριάρεως, χασάπης.
Νὰ ἔχω χέρια ἑκατὸ καὶ ἄλλα τόσα πόδια,
καὶ νὰ σηκώνω μόνος μου πενῆντα πέντε βώδια.
Ἂν ἤμουν τέτοιος βασιλῃᾶς, τί ἔλεγα νὰ κάμω!
Ὀρθὴ καμμιὰ δὲν θἄφινα νὰ στέκεται κολῶνα,
κάθε ἀρχαῖο ἄγαλμα θὰ τὸ κυλοῦσα χάμω,
καὶ ἴσως θὰ ἐγκρέμιζα κι’ αὐτὸν τὸν Παρθενῶνα.
Κάτω, θὰ φώναζα παντοῦ, αἱ κλασσικαὶ Ἀθῆναι,
ἡ Δῆλος, αἱ ἀνασκαφαί, ὁ Σλῆμαν, αἱ Μυκῆναι.
Ὅποιος γυρεύει μνήματα τῆς κλασικῆς παιδείας,
ὅποιος ξεθάβει ἄγαλμα καμμιᾶς ἢ κανενός,
κι’ ἂν Κουμανούδης λέγεται, κι’ ἂν εἶναι Καββαδίας,
θὰ θάβεται μὲ τἄγαλμα κι’ ἐκεῖνος ζωντανός.
Θὰ λείψουν τόσα μάρμαρα καὶ οἱ ἀρχαιολόγοι,
κι’ ἡ δόξα τότε ἡ παλῃὰ τὸ ἔθνος δὲν θὰ τρώγῃ.
Σὲ κάθε δρόμο θἄστηνα καὶ ἀπὸ μιὰ κρεμάλα,
κι’ ἀφοῦ κρεμοῦσα ὅλη μας τὴ χωροφυλακή,
τοὺς Κυβερνήτας θἄστελλα σὲ γάϊδαρο καβάλλα
σὰν σκύλοι νὰ ψοφήσουνε στὸν Κάνθαρο ἐκεῖ…
Ἀρχὴ καμμιὰ δὲν θἄμενε στὸ ἔθνος οὔτε κόμμα,
καὶ ἴσως τότε θἄλειπε ἡ μοῦχλα καὶ ἡ βρῶμα.
Δὲν θἄφινα παράσημο κι’ οὔτε σταυρὸ κανένα
στὸν τάδε ὑψηλότατο, στὸ δεῖνα σπαθοφόρο,
ὅλα μὲ μιὰ θὰ τἄδινα γιὰ πεῖσμα μαζωμένα
εἰς τὸν Ἀθερινόπουλο καὶ τὸν Δὲ-Κάστρο δῶρο.
Μόνον σ’ αὐτοὺς θὰ φόρτωνα χρυσᾶ καὶ διαμαντένια,
ἀλλὰ στοὺς ἄλλους τίποτε, οὐδὲ τενεκεδένια.
Εἰς ὅλους τότε θἄλεγα: μακρὰν ἡ ἐπαιτεία,
ἀφίσετε τὰ γράμματα, τὸ Σύνταγμα, τοὺς νόμους,
ἂς λείψῃ κι’ ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ διπλωματία,
καὶ μέρα νύκτα σκάβετε ἀγρούς, χωράφια, δρόμους.
Ἔξω γιατροί, καθηγηταί, γραφιάδες, δικηγόροι,
ὅλοι σκαφτιάδες, κηπουροί, ποιμένες, τορναδόροι.
Ποιὸς εἶσαι σὺ ὁ κύριος; – σπουδαῖος βουλευτὴς –
δὺο κοφίνια κοπριὰ φορτῶστε του στοὺς ὥμους·
ἐσὺ ποιὸς εἶσαι; – Δήμαρχος – σὺ τ’ εἶσαι; – ποιητής –
πετάξετέ τους γρήγορα στοὺς νέους ὑπονόμους.
Κανεὶς Ρωμῃὸς ὑπήκοος ἀξίωμα δὲν θἄχῃ,
καὶ οὔτε κάμαις, ρόπαλα, κουμπούρια καὶ σελάχι.
Τῶν κουβαρντάδων θἄσπαζα ἀλύπητα τὴ μούρη,
θὰ κούραζα τὰ χέρια μου ἀπὸ δαρμοὺς καὶ κτύπους,
καὶ τῆς βουλῆς θὰ ἔκανα τὸ μέγαρο ἀχοῦρι
διὰ τοὺς ἐπιβήτορας τῆς Ἀραβίας ἵππους.
Ἀλλ’ ὅμως θὰ παρήγγελλα παντοῦ στοὺς ξένους τόπους
νὰ στείλουν κι’ ἐπιβήτορας γιὰ τῇς Ρωμῃαῖς ἀνθρώπους.
Νὰ πιάσῃ σόϊ ἀπ’ αὐτοὺς ἡ νέα Ρωμῃοσύνη,
νὰ μὴ γεννῶνται πλάσματα κουτὰ, σπασμένα, σάπια,
ἡ νέα πλάσις ὤμορφη καὶ δυνατὴ νὰ γίνῃ,
νὰ μὴ ζητῇ τὸ βρώμιον καὶ τοῦ σιδήρου χάπια.
Νὰ ἔβγουν ἄλογα καλά, ἀλλὰ νὰ βγοῦν καὶ ἄνδρες,
κι’ ὄχι μαϊμοῦδες, πίθηκοι, γυναικωτοί, γαλιάνδρες.
Θὰ ἔσβυνα τὴν κάμινον τοῦ Πανεπιστημίου,
κανεὶς δὲν θὰ ἐγίνετο ταμίας πουθενά,
ἐγὼ θὰ ἤμουν ὁ σκοπὸς τοῦ Κεντρικοῦ Ταμείου,
κι’ οὔτε ἀπ’ ἔξω θἄφινα κανένας νὰ περνᾷ.
Κυττάξετε τὰ μοῦτρα σας καλὰ μὲς στοὺς καθρέφτες…
σᾶς ξέρω καὶ μὲ ξέρετε, διαόλου παλῃοκλέφτες.
Ὅλους αὐτοὺς τοὺς κόρακας, τοὺς φαρδομανικάδες,
ὅλους αὐτοὺς τοὺς εὐσεβεῖς, τῆς πίστεως τοὺς στύλους,
ἀμέσως θὰ τοὺς ἔζεβα μὲ γκέμια καὶ χαλκάδες
εἰς τὰ μαγκανοπήγαδα, εἰς τἄροτρα, στοὺς μύλους.
Τῇς μίτρες των καὶ τἄμφια καὶ κάθε των στολίδι
θὰ τἄλλαζα μὲ ἄφθονο σιτάρι καὶ γρασίδι.
Κι’ ἀφοῦ μὲ τὸ στηλιάρι μου σᾶς ἔσπαζα στὸ ξύλο
καὶ κἄπως ἐσωφρόνιζα τὸ ἕνα κι’ ἄλλο φῦλο,
καὶ ἅμα ἔβλεπα κι’ ἐγὼ πὼς στὴν Ἑλλάδα πιὰ
εὑρίσκονται καὶ ἄνθρωποι μὲ λίγη ἀνθρωπιά,
θὰ ἔδινα τὸ στέμμα μου εἰς ἄλλον νὰ τὸ βάλῃ
καὶ ὅπως τώρα θἄρχιζα νὰ γράφω στίχους πάλι.
Σύντροφε, πρώτα-πρώτα να σε ευχαριστήσω για το ποίημα, που έψαχνα στο ίντερνετ και δεν το έβρισκα (θυμόμουν μόνο τους στίχους που παρέθεσα). Είναι πραγματικά απολαυστικό, φοβερό στη ριζοσπαστικότητά του και στην πολλά σημαίνουσα υπερβολή του.
Όσο για την “καταδίκη” της αρχαιολογίας, προφανώς είναι μια καταδίκη της προγονοπληξίας, που υμνούσε (και υμνεί) τα μεγαλεία της αρχαίας Ελλάδας, για να μας κάνει να θαμπωθούμε και να μη βλέπουμε τον κατήφορο και τα χάλια της νεότερης.
Αυτό φαίνεται καθαρά στους αμέσως επόμενους στίχους από αυτούς που παρέθεσα : “ἡ δόξα τότε ἡ παλῃὰ τὸ ἔθνος δὲν θὰ τρώγῃ”.
Στην περίπτωσή μας η “αρχαιολογία” είναι ένα από τα διάφορα προσχήματα που χρησιμοποιούνται για να μη γίνει η εξόρυξη του χρυσού.
Γι’ αυτό και η “ομάδα αρχαιολόγων” με γνήσια εθνικιστική ρητορική καμμενοκαζακική μέχρι και …. θου, Κύριε! “Κερκόπορτες” και “μαρμαρωμένοι βασιλιάδες”, παλουκάρια μου; Πότε θα πάρουμε την Πόλη;
Υ.Γ. Τι είναι αυτός ο “Σκεπτόμενος Πωλητής”; Βέβαια, το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν, αλλά, το παραλακωνίζειν καταντάει δυσνόητο.
“προσχηματα….” τι λε ρε βλαδιμηρε….πωπω ρε παιδι μου
μ αρεσει η οπτικη που εχεις για τα γεγονοτα….ισως θα μπορουσες να σταθεις ανταξια διπλα σε εναν πρετεντερη η μια μαρια σπυρακη
καληνυχτα σου
“Ποτέ δε διαπραγματευτήκαμε απευθείας με τις μεταλλευτικές εταιρίες γιατί, κατά την άποψή μας, το πρόβλημα δεν είναι πού και πώς να εξορύξεις. Το πρόβλημα είναι «να εξορύξεις ή να μην εξορύξεις» και αυτό είναι πολιτικό πρόβλημα και είναι αυστηρά μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων και της κυβέρνησης” (Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων).
Η αδιαφορία για το “πού” και το “πώς” θα εξορύξει είναι ακριβώς η ομολογία ότι όλα τα πάντα που επικαλείται κανείς (περιβάλλον, βιότοποι, αρχαιολογίες, ακόμα και ο Αριστοτέλης και η Πύλη του Αγίου Όρους) είναι απλά προσχήματα, αν έχει αποφασίσει ότι είναι γενικά κατά των εξορύξεων. Προσχήματα, που, απλώς τα επικαλείται για να πετύχει το στόχο του, που είναι η μη εξόρυξη.
Γιατί αυτό το «πού» και «πώς» αφορά το περιβάλλον και τη διατήρηση ή την καταστροφή του, τη διάσωση ή όχι των βιότοπων και του τουρισμού, το αν υπάρχουν αρχαία, κλπ., κλπ.
Aναρωτιέμαι Βλαδίμηρε, γιατί δεν διαβάζεις κάποιο από τα νεότερα κείμενά μας κι έχεις κολλήσει σε αυτό του 1821. Το έχουμε πει και γράψει τόσες φορές ότι δεν είμαστε ενάντια σε κάθε εξόρυξη.
Το κείμενο αυτό δε γράφτηκε το 1821, αλλά, οπωσδήποτε μετά το 2004 και αφού είχατε καταφέρει να χρεοκοπήσει η πρώτη καναδική εταιρία (σε αγαστή συνεργασία με το Ε΄Τμήμα του ΣτΕ, που δε διάβασε καν την περιβαλλοντική μελέτη της εταιρίας – κι αυτό εσείς το αποδέχεστε με χαρά, αντί να το καταγγέλλετε).
Το κείμενο αυτό δεν έπρεπε να βγει στο φως και γι’ αυτό δεν το δημοσιεύσατε ποτέ (μάλλον, κάποιος το υπέκλεψε και το ανέβασε στο διαδίκτυο).
Το κείμενο αυτό ήταν στα αγγλικά (προοριζόταν, ίσως, για εσωτερική ενημέρωση, κάτι σαν αναφορά για τη δράση του Παρατηρητήριου στην Ελλάδα προς κάποιο διεθνές κέντρο). Από το διαδίκτυο μεταφράστηκε στα ελληνικά και ξανανέβηκε με τίτλο “Ο αγώνας ενάντια στην εξόρυξη του χρυσού στην Ελλάδα”.
Το ότι γράφεις πως έχετε πει ότι “δεν είσαστε ενάντια σε κάθε εξόρυξη” δεν ακυρώνει αυτό που γράφω για τα προσχήματα. Φυσικά, αν λέγατε αυτό που γράφει το κείμενο, θα έπρεπε να εξηγήσετε και το γιατί.
Το ότι είσαστε ενάντια σε κάθε εξόρυξη και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο φαίνεται καθαρά όταν επιχαίρεστε για το σταμάτημα μιας εξόρυξης ακόμα κι αν οφείλεται σε δεισιδαιμονίες των ιθαγενών, όπως στην παρακάτω περίπτωση.
ΘΙΒΕΤ:
Οι χωρικοί κάτοικοι του Θιβέτ πέτυχαν να σταματήσουν πρόγραμμα μεταλλείας χρυσού από Κινεζική εταιρεία στο βουνό Kawagebo, που είναι τόσο ιερό για τους Βουδιστές του Θιβέτ που ακόμα και η ορειβασία απαγορεύεται. Οι χωρικοί δέχτηκαν απειλές και βίαιες επιθέσεις από τους ανθρώπους της εταιρείας, απάντησαν με καταστροφή μηχανολογικού εξοπλισμού, ακολούθησαν συλλήψεις και προσπάθειες εξαγοράς των ηγετών τους και στο τέλος …το ιερό βουνό νίκησε. Στις 23 Ιανουαρίου ενώ η ένταση ανέβαινε, η τοπική κυβέρνηση διέταξε το κλείσιμο του μεταλλείου και την απομάκρυνση των μηχανημάτων.
E, πραγματικά διασκεδάζω με τις θεωρίες σου! “Αναφορά προς κάποιο διεθνές κέντρο”? Tι λε ρε παιδί μου, Χ-Files, κανονικά!
Χαιρόμαστε όταν νικούν οι άνθρωποι και νικάει ο τόπος, οποιοσδήποτε τόπος, απέναντι σε εξορυκτικά σχέδια που είναι τόσο μεγάλης κλίμακας ώστε αναπόφευκτα καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους. Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να θέσουν το μέτρο και τα όρια για το δικό τους τόπο, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες οποιασδήποτε εταιρείας. Ακόμα κι αν κάποιοι τους θεωρούν παράφρονες, δεισιδαίμονες ή οτιδήποτε άλλο. Ποιος έχει το δικαίωμα να πει στο χωρικό του Θιβέτ πώς θα ζήσει; Εσύ;
Πρόσεξε τη λέξη: “κλίμακα”. Θα σου απαντήσει πολλά από τα “πού” και τα “πώς”, αν υποθέσουμε ότι ενδιαφέρεσαι δηλαδή που δεν το νομίζω.
antigoldgreece
μου αρέσει που εφαρμόζεις τη διδασκαλία του Ιησού, “μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε”. Θα μου πεις μια και μιλάμε για θρησκευτικό σκοταδισμό και καθυστερημένα όντα γεμάτα προλήψεις, τι Βουδισμός, τι Χριστιανισμός, όλα τα γουρούνια την ίδια μύτη έχουν.
Βέβαια, ο καθένας έχει δικαίωμα να είναι καθυστερημένος και να θέλει να ζει σε όποιον αιώνα του κάνει κέφι, αρκεί αυτό να μην έρχεται σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που ζουν στον ίδιο τόπο. Και όταν μιλάμε για “τόπο”, εδώ και κάτι αιώνες, όταν συγκροτήθηκαν τα κράτη-έθνη, αυτή η λέξη πήρε εντελώς άλλη έννοια, από ότι είχε στις προηγούμενες κοινωνίες. Έτσι ο “τόπος” που λέγεται Θιβέτ είναι μέρος ενός κάπως μεγαλύτερο “τόπου” που λέγεται Κίνα. Και το δικαίωμα του θιβετιανού πάνω στον τόπο του, υποχωρεί όταν βλάπτει το δικαίωμα των πολιτών ολόκληρου του κινέζικου κράτους.
Το ίδιο και το δικαίωμα των κατοίκων της Χαλικιδικής υποχωρεί μπροστά στο δικαίωμα της υπόλοιπης Ελλάδας.
Το να υποστηρίζει κανένας το αντίθετο, σημαίνει ότι θέλει να γυρίσουμε στην ειδυλλιακή εποχή του Μεσαίωνα (όχι ότι απέχουμε και πάρα πολύ – απόδειξη τα σταυροκοπήματα των νέων στα λεωφορεία).
τι λες μικρε χιτλερ?
τελειωσε η αδεια της “ελληνικος” χρυσος?ξαναπιασες δουλεια?
εχεις παρει τις απαντησεις σου αλλα συνεχιζεις να ανασκαλιζεις και να συγχεεις ασχετα θεματα
1)μεσαιωνας-κατα πολλους ανθρωπους της σκεψης και του λογου-ειναι η σημερινη εποχη της υπνωσης, της χειραγωγησης και του ευνουχισμου των ανθρωπων…
2)καμια “υπολοιπη ελλαδα” δεν ειναι συμφωνη με την καταστροφη της χαλκιδικης,κανενα συμφερον δεν εχει κανεις απ αυτο,τα εχουμε πει αυτα και τα εχουμε αναλυσει παμπολες φορες
3)ο ορισμος του “μεσαιωνικου” εισαι εσυ που νομιζεις οτι εχεις το δικαιωμα να κρινεις το
“σταυροκοπημα” καποιου ανθρωπου σε οποιον χορο κι αν βρισκεται
4)το παραδειγμα Κινας-Θιβετ (Ελλαδα-Χαλκιδικη!!) που χρησιμοποιεις ειναι ατυχεστατο και ξεμπροστιαζει αθελα σου τον ολοκληρωτικο ανυποστατο τροπο που σκεφτεσαι.οι λεξεις “εισβολη”,”προσαρτηση”,”κατοχη” βεβαια ειναι ψιλα γραμματα για εναν προοδευτικο γενιτσαρο σαν εσενα
καληνυχτα σου
Βρε, nikos μου, δεν μπορείτε να πείτε κάτι χωρίς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και συκοφαντίες; Δεν καταλαβαίνετε ότι έτσι αδυνατίζετε τα επιχειρήματά σας (αν έχετε) και γινόσαστε αναξιόπιστοι ως εμπαθείς και φανατικοί; Θα μου πεις “κι εσένα τι σε νοιάζει;”. Με νοιάζει γιατί τότε η συζήτηση μετατρέπεται σε καβγά και ο στίβος σε αρένα. Τέλος πάντων, κακό του κεφαλιού σας.
1) Μου λες ότι “συγχέω άσχετα θέματα”, χωρίς να κάνεις τον κόπο όχι να το αποδείξεις (ίσως να ήταν κάτι πολύ δύσκολο), αλλά, ούτε καν να υποδείξεις τα θέματα που σου φαίνονται “άσχετα”.
Ας κάνω εγώ τη σχετική προσπάθεια.
Σου φαίνεται άσχετο η αναφορά στο Θιβέτ; Μα το κίνημα κατά των εξορύξεων γενικώς (και όχι μόνο του χρυσού) είναι διεθνές.
Σου φαίνεται άσχετη η αναφορά στο Μεσαίωνα και τις κοινωνίες όπου δεν υπήρχαν τα κράτη-έθνη; Μα, το να μιλάει κανείς για την προστασία του “τόπου” του, παραβλέποντας το ότι ο “τόπος” του είναι ένα μέρος του “τόπου” που λέγεται “κράτος-έθνος”, σημαίνει ότι ιδεολογικά ζει στην προκαπιταλιστική εποχή.
2) Λες : “μεσαιωνας-κατα πολλους ανθρωπους της σκεψης και του λογου-ειναι η σημερινη εποχη της υπνωσης, της χειραγωγησης και του ευνουχισμου των ανθρωπων…”
Πρώτα-πρώτα, αυτοί οι “πολλοί άνθρωποι της σκέψης και του λόγου” μου θύμισε τη διαφήμιση “45 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν ΣΚΙΠ. Αυτοί ξέρουν!”.
Ότο ορισμένοι άνθρωποι σε οποιαδήποτε κοινωνία βρίσκονται σε ύπνωση, ή χειραγωγούνται είναι σίγουρο. Το να το γενικεύεις μιλώντας για τη σημερινή κοινωνία, είναι μάλλον λάθος και απολύτως ιδεαλιστικός-παπαδίστικος τρόπος σκέψης, κοινός για όλη την αστική τάξη (μεγάλη, μεσαία και μικρή), ένας τρόπος που δίνει προτεραιότητα στο πνεύμα απέναντι στις υλικές συνθήκες και γι’ αυτό μόνο με γενικολογίες και αφηρημένα μπορεί να εκφράζεται.
Ελπίζω, πάντως, τα περί “ευνουχισμού” να αφορούν πνευματικό ευνουχισμό και όχι σωματικό, γιατί έτσι που το έγραψες…..
Το μόνο που δεν κατάλαβα, είναι που διαφωνείς μαζί μου. Θες να πεις ότι καλύτερα να ζούσαμε στο Μεσαίωνα όπως περιγράφεται στις Ιστορίες, παρά στο σημερινό “μεσαίωνα”; Μα, αυτό ακριβώς λέω κι εγώ, πως είναι η επιλογή σας.
3) Το ότι καμιά “υπόλοιπη” Ελλάδα δε θέλει την “καταστροφή της Χαλκιδικής”, αυτό είναι σίγουρο. Να μου επιτρέψεις να πω ότι ούτε κι εγώ θέλω μια τέτοια καταστροφή. Το θέμα είναι τι βαφτίζει κανένας “καταστροφή”. Κι εδώ μπαίνουμε στο κεφάλαιο των μυστηρίων της βάφτισης, στα οποία επιδίδεται η “αριστερά” (και όχι μόνο) από τότε που έγινε κόμμα των μικρομεσαίων και εγκατέλειψε κάθε ταξική ανάλυση.
Θέλει η αστική τάξη να περάσει ένα νόμο-πλαίσιο για την Παιδεία; Η “αριστερά” ξελαρυγγίζεται ότι “διαλύεται η Παιδεία”. Θέλει η κυβέρνηση να συγχωνεύσει τα ασφαλιστικά ταμεία; Η “αριστερά” κραυγάζει ότι “καταρρέει η ασφάλιση”. Παύει να είναι κλειστό το επάγγελμα των φορτηγατζήδων; Η “αριστερά” θρηνεί για τη διάλυση των μεταφορών. Παίρνονται μέτρα για την προώθηση του καπιταλισμού στην ύπαιθρο; Η “αριστερά” βογκάει για τον “αφανισμό της γεωργίας”. Κλπ., κλπ., κλπ.
Γενικά, βέβαια, έχει δίκιο : κάθε βήμα προς τα μπρος, οδηγεί στη διάλυση της παλιάς ελληνικής μισοφεουδαρχικής κοινωνίας και στη δημιουργία μιας σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Επειδή, όμως, οι μικροαστοί έχουν ταυτίσει την κοινωνία με την τάξη τους, θεωρούν πως κάθε καπιταλιστική πρόοδος που τους αφανίζει σαν τάξη, αφανίζει γενικά την κοινωνία, τη διαλύει, την καταστρέφει, κλπ.
Το μόνο αντίδοτο σε όλη αυτή την αρλουμπολογία είναι η διαλεκτική, δηλαδή, “η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης”.
Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα μεγάλα λόγια για “καταστροφή της Χαλκιδικής” και ας βάλουμε το ερώτημα : η “υπόλοιπη Ελλάδα” θέλει να γίνονται εξορύξεις γενικά και στη Χαλκιδική και όπου υπάρχει χρυσός (και άλλα μέταλλα), ή όχι; Εσείς δε θέλετε να γίνει ποτέ και πουθενά καμιά εξόρυξη (όυτε πέτρας, ούτε μαρμάρων, ούτε τίποτα). Και, ναι, αυτό είναι μεσαιωνική νοοτροπία και μαύρη αντίδραση. Κι αυτό επίσης “έχει αναλυθεί πάμπολλες φορές”.
4) Και τώρα φτάσαμε στο “πάρε τη σκούφια σου και βάρα με!”. Με κατηγορείς ότι είμαι “μεσαιωνικός” γιατί κρίνω το “σταυροκόπημα” των νέων στα λεωφορεία. Δηλαδή, όποιος κρίνει είναι “μεσαιωνικός”; Μα, νομίζω ότι στο Μεσαίωνα ειδικά ήταν απαγορευμένη η ελεύθερη κρίση, ειδικά σε θέματα θρησκευτικής πίστης. Το να κρίνει κανένας είναι ακριβώς αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το ζώο. Το αποβλακωτικό σύνθημα του χριστιανισμού ¨μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε” προστατεύει μονάχα τους έχοντες και κατέχοντες από την κριτική των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Αυτό είναι το γνωστό τροπάριο της αστικής τάξης : “Βλέπε, άκου, σώπα!”.
Κι εδώ να κάνω μαι διάκριση μεταξύ της κριτικής των αντιλήψεων και της κριτικής των ανθρώπων. Η έχθρα κατά των αντιδραστικών αντιλήψεων δεν πρέπει να καταλήγει σε έχθρα κατά των φορέων αυτών των αντιλήψεων. Ο μαρξιστής εχθρεύεται τη θρησκεία, όχι τους πιστούς. Όταν κάνει κριτική ή πολεμική κατά των θρησκευτικών αντιλήψεων ή προλήψεων το κάνει για να καταλάβουν οι πιστοί το λάθος τους και να το διορθώσουν, δεν το κάνει για να τους ταπεινώσει ή να τους εκμηδενίσει σαν ανθρώπους αλλά για να τους βοηθήσει να εξελιχθούν.
Αντίθετα, η μικροαστική σκέψη επιτίθεται στους ανθρώπους και όχι στις αντιλήψεις τους (κλασικοί εκπρόσωποι της σκέψης αυτής οι αναρχικοί και οι “αριστεροί” οπαδοί της “επαναστατικής βίας”), καλλιεργεί το μίσος ενάντια στους ανθρώπους που ενσαρκώνουν τους θεσμούς και όχι ενάντια στους θεσμούς. Ο μαρξιστής λέει “θάνατος στον καπιταλισμό”, ο μικροαστός λέει “θάνατος στους καπιταλιστές”. Εδώ βρίσκεται η βάση των προσωπικών επιθέσεων και του τραμπουκισμού ενάντια σε όσους θεωρούνται “εχθροί”.
Αυτό ακριβώς είναι μεσαιωνισμός : η μισαλλοδοξία, το κυνήγι μαγισσών, η Ιερή Εξέταση, το κάψιμο των “αιρετικών” βιβλίων. Ποτέ δεν υπήρξε, ως τότε, τέτοιο μίσος κατά όσων τολμούσαν να κάνουν κριτική. Και θέλεις να το επαναφέρουμε, με τη σάπια δικαιολογία ότι η κριτική των αντιλήψεών του “θίγει” τον κρινόμενο;
Για ξανακοίταξε το σχόλιό σου; Δεν αποπνέει, ολόκληρο, ένα μίσος για το “γενίτσαρο” στον οποίο επιτίθεσαι;
Όσο για τις οι λέξεις “εισβολη”,”προσαρτηση”,”κατοχη” δεν “ειναι ψιλα γράμματα” για μένα, αλλά, απλώς βλακώδεις εκφράσεις, επειδή δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα και εμπίπτουν και οι τρεις στην κατηγορία της “βάφτισης”, που έγραφα πιο πάνω.
φτηνη προπαγανδα ανευ ουσιας.οταν εχω χρονο θα σου απαντησω.πρεπει να δουλεψω πωλητη,και δουλεια μου δεν ειναι να γραφω στα blogs
Εντάξει, αφού επιμένεις (χωρίς να λες έστω και ένα επιχείρημα) “πωλητής”. Δεν πειράζει, έχω ακούσει και χειρότερα (όπως λέει και ο Μούτσης : το να λέει, όμως, κάποιος την αλήθεια, είναι μια πολύ κακή συνήθεια, που, αν την έχεις, την πληρώνεις κάπως ακριβά).
Το καλό με σένα είναι ότι συζητάς, έστω και μετ’ εμποδίων. Το άλλο καλό είναι ότι δουλεύεις και δεν είσαι άνεργος ή χασομέρης.
Ούτε κι εμένα είναι η δουλειά μου να γράφω στα μπλογκ. Μπορώ, όμως και το κάνω, γιατί έχω ένα μικρό εισόδημα κι όχι από εκεί που νομίζεις εσύ΄. Εξάλλου, ούτε κι εσύ πιστεύεις ότι με πληρώνουν σκοτεινές δυνάμεις για να τις βοηθάω στις βρομοδουλειές τους, απλά, το λες πάνω στην αγανάκτησή σου, που τη βρίσκω απόλυτα αιτιολογημένη. Να ΄σαι καλά.
λοιπον ξεκινας φτηνα σαν γνησιος φτηνος πολιτικαντης που εισαι
“δεν μπορειτε να πειτε…’,”δεν καταλαβαινετε οτι….” ενω εγω που σου απευθυνομαι ειμαι ενα (1) ατομο.δεν εκπροσωπω ουτε το Παρατηρητηριο ,ουτε τους αντιδρωντες -και ας ειμαι ενας απο αυτους, κατοικος χαλκιδικης-εκπροσωπω τον ευατο μου
συνεχιζεις να ριχνεις την συζητηση σε επιπεδο τηλεοπτικου δελτιου ειδησεων
γιατι εκει ειναι το φυσικο σου πεδιο.
οπως βλεπεις σου μιλαω ευθεως χωρις να χρησιμοποιω ξυλινη γλωσσα και περισπουδαστο υφος
ο κοσμος που αντιδρα ειναι μια ετεροκλητη μαζα ανθρωπων διαφορετικων ιδεολογιων,ταξεων,πολιτικων πεποιθησεων και ηλικιων.εγω το εχω δει με τα ματια μου δεν θα με πεισεις εσυ και η ολγα τρεμη για το αντιθετο πιστεψε με.
σου εχουν εξηγησει τοσοι γιατι αντιστεκομαστε -μην κανεις τον χαζο-και δεν μπορεις να απαντησεις ουτε εσυ ουτε κανενας απο την “εταιρια” στα περιβαλλοντικα-κοινωνικα ζητηματα που βγαζουν ματι και συνεχιζεις να μας ζαλιζεις με την παλη των ταξεων ,τον χριστιανισμο,την ερτ,και στη συνεχεια χανεις την μπαλα-αυτα ειναι υποκειμενικα προσωπικα ζητηματα τα οποια δεν εχω σκοπο να τα συζητησω μαζι σου μεσω γραπτων μυνηματων,δεν εχω τοσο χρονο και ειναι ασκοπο αφου ουτως η αλλως δεν σε ενδιαφερει η κατασταση και οι πραγματικες παραμετροι της αλλα μαλλον η δυνατοτητα να γραφεις εξυπναδες με μια υπουλη ειρωνικη υποτιμιτικη διαθεση εναντιον οσων αντιδρουν να υποβοσκει παντου-απανταω γενικοτερα για τις αναρτησεις σου και σε αλλα ποστ
η σταση σου ειναι φοβερα παθητικη και “στημενη” και αν πραγματικα δεν σχετιζεσαι με την “εταιρια” εχεις μεγαλο προβλημα,βρες κανενα κοριτσι
παντως το “προλεταριατο” με μπροσταρη των αδωνι και τον παχτα να βγαινει μεσα απο την ερημη και αγονη πια χαλκιδικη με γκασμαδες στους ωμους οδευοντας στην ανατροπη του καπιταλισμου και των μεσαιωνικων συριζαιων κκεδων κατοικων που αγαπουσαν τη γη τους ειναι μια εικονα που θα εφτιαχνε καποιος βλαμμενος πραγματικα που δεν εχει καμια επαφη με την πραγματικοτητα
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
Τελικά, βρήκες το χρόνο να απαντήσεις; Κι αυτά βρήκες να απαντήσεις;
Τις βλακείες για τον Άδωνι και τον Πάχτα; Ε, βέβαια, οι μικροαστοί μόνο τους μεγαλοαστούς βλέπουν σαν εχθρό τους, απέναντί τους έχουν τόσο τεράστιο κόμπλεξ, που δεν υπάρχει φοβερότερος εχθρός. Για τα ποντίκια το φοβερότερο θηρίο είναι η γάτα.
Την εργατική τάξη, επειδή δεν την καταλαβαίνουν, την περιφρονούν. Το πολύ-πολύ, να την κατηγορήσουν ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοαστών και δεν έχει την κοινωνική ευαισθησία (πώς το έλεγες στο άλλο ποστ; το “ανθρώπινο ένστικτο”) να ¨συμπονέσει¨τους “μικρομεσαίους”, που η εξέλιξη θα τους προλεταριοποιήσει.
Είναι σίγουροι πως είναι πολυ ανώτεροι από τους βρομοεργάτες και θεωρούν κατάντημα το να είσαι προλετάριος.
Γι’ αυτό, άστο το θέμα, ρίξτο στην προσωπική επίθεση και κυρίως μακριά από τα μιάσματα, Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, κλπ., και τη θεωρία της πάλης των τάξεων, που τόσο “ζαλίζει” όλη την αστική τάξη, γιατί της αμφισβητεί την κυριαρχία και την κάνει να βλέπει εφιαλτικά όνειρα.
Μόνο που για τις ενδιάμεσες τάξεις, μεταξύ καπιταλιστών και προλετάριων, δεν υπάρχει η λύση να κυβερνήσουν οι ίδιες, οπότε ή θα πάνε με τους αστούς ενάντια στους εργάτες (κι αυτό έκαναν πάντα οι μικροαστοί – και κάνουν – στην Ελλάδα), ή θα πάει με τους εργάτες ενάντια στους αστούς (και μόνο όταν η προλεταριοποίησή τους είναι ένα τσιγάρο δρόμος – ποτέ πρωτύτερα).
Όσο για την επίδίωξή τους να διατηρήσουν την κοινωνική τους θέση, μπορεί να γίνει μόνο όταν η κοινωνία κάνει βήμα σημειωτόν. Γι’ αυτό μισούν τόσο την ανάπτυξη.
Σταματάω, για να μη σε “ζαλίζω” άλλο. Εξάλλου, δεν έχει και νόημα.
δεν βρισκω κατι κακο σε αυτο το ποστ,εκτος απο τους χαρακτηρισμους σου και την υποτιθεμενη αποψη μου για τους 3 κυριους κλπ
α.και οτι ειναι παντελως ασχετο με το θεμα αλλα αυτο το συνηθιζεις