Aπό Χρυσές Αυτ-απάτες. Το 1ο μέρος της “σιωπής των αμνών ” εδώ.
Τρία χρόνια μετά από τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν με σφοδρότητα το Στρατώνι (10-02-2010) και την γύρω περιοχή και προκάλεσαν ανυπολόγιστες ζημιές, πολλά κρίσιμα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.
Για τη διερεύνηση των αιτιών του φαινομένου, συντάχθηκε σχετικό πόρισμα, από τριμελή ομάδα του ΤΕΕ απαρτιζόμενη από καθηγητές του Α.Π.Θ. (ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ- ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ – ΜΠΑΝΤΗΣ) που κατέληξε πως:
Με βάση τα προηγούμενα τα κύρια αίτια πρόκλησης του πλημμυρικού επεισοδίου
και των σχετικών καταστροφών στο Στρατώνι είναι τα ακόλουθα:
1. Τα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα(βροχόπτωση164mm εντός μερικών
ωρών) τα οποία προκάλεσαν πολύ μεγάλες υδατοπαροχές και σε
συνδυασμό με τις μεγάλες κλίσεις των υδατορευμάτων πρωτοφανείς
στερεοπαροχές από υλικά κοίτης αλλά και από αστοχίες εδάφους.
2. Η αδυναμία των οχετών των επιχωμάτων να παραλάβουν τις υδατοπαροχές
και στερεοπαροχές που εκδηλώθηκαν.
3. Η έλλειψη προστατευτικών μέτρων για τον έλεγχο στερεομεταφοράς στις
κοίτες των υδατορευμάτων.
4. Η ανεπάρκεια των διαστάσεων της αντιπλημμυρικής τάφρου εντός του
οικισμού.
Δηλαδή ένας συνδυασμός ακραίων καιρικών φαινομένων , “αδυναμιών”, “ελλείψεων” και “ανεπαρκειών” όπως περιγράφονται παραπάνω.
ΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ
Γιατί παρόλες τις καταγγελίες που έγιναν σχετικά με το ότι τα νερά παρέσυραν και κατέβασαν μαζί με όλα τ’άλλα υλικά και βαρέα μέταλλα δεν έγινε καμία δειγματοληψία τόσο στα νερά που κυλούσαν επί μέρες στους δρόμους του Στρατωνίου πριν καταλήξουν στη θάλασσα όσο και στα ιζήματα του βυθού της παραλιακής ζώνης και των εκβολών του ρέματος Καρβουνόσκαλας και του Κοκκινόλακα ;
Στην ΜΠΕ της εταιρείας, η περιοχή Μαντέμ λάκου – άνω λεκάνης Κοκκινόλακα χαρακτηρίζεται ως “διαταραγμενη” από “την προγενέστερη μεταλλευτική δραστηριότητα”.
“διαταραγμένη περιοχή” σημαίνει μολυσμένη;
Ποια είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της “διαταραχής”;
Που ακριβώς εντοπίζεται ;
Υπάρχουν μελέτες και τι λένε;
Εάν έχει εντοπιστεί μόλυνση, τα νερά της βροχής ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπως της πλημμύρας του 2010 μεταφέρουν την “διαταραχή” στη θάλασσα;
Υπάρχει κάποιος να απαντήσει ΥΠΕΥΘΥΝΑ ή αντιμετωπιζόμαστε ως ιθαγενείς;
[youtube=https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=xC7BT7YQjPQ]
Πώς η εταιρεία θα κατασκευάσει τεράστιες εγκαταστάσεις αποβλήτων στην περιοχή χωρίς να θέσει σε κίνδυνο το περιβάλλον και τις ανθρώπινες δραστηριότητες όταν τα απόβλητα της μεταλλουργίας θεωρούνται παγκοσμίως από τα πιο ρυπογόνα και επικίνδυνα;
Η ίδια η εταιρεία αναγνωρίζει την επικινδυνότητα των ουσιών που θα διακινούνται – αποθηκεύονται – απορρίπτονται σε τεράστιες ποσότητες στην ΒΑ Χαλκιδική , σύμφωνα με την ΜΠΕ (σε σχέση με την μέχρι πρόσφατη μεταλλευτική δραστηριότητα που συγκριτικά ήταν πάρα πολύ μικρότερη) υιοθετώντας αυστηρά – υποτίθεται- κριτήρια στην κατασκευή των φραγμάτων , τελμάτων και λοιπών εγκαταστάσεων. Την επικινδυνότητα αυτή αναγνωρίζει και η πλευρά της πολιτείας που “υπόσχεται” αυστηρό έλεγχο των δραστηριοτήτων της. Έλεγχο που δεν έκανε ή έκανε πλημμελώς μέχρι σήμερα, θα τον κάνει τώρα , τη στιγμή που ο κρατικός μηχανισμός είναι υπό κατάρρευση ή στην καλύτερη των περιπτώσεων υπολειτουργεί στην Ελλάδα του μνημονίου και της χρεοκοπίας ;
Όσον αφορά τον κίνδυνο ατυχήματος, να σπάσουν δηλαδή τα φράγματα και να γεμίσει η ευρύτερη περιοχή βαριά τοξικά απόβλητα η ίδια η εταιρεία , στην ΜΠΕ τον αξιολογεί ως πολύ μικρό, τη δε πιθανότητα να κινδυνεύσουν άνθρωποι ως αμελητέα.
Δυστυχώς η ίδια η εμπειρία διαψεύδει την εταιρεία.
Υπάρχει πρώτα το “δεδικασμένο” του μετροπόντικα της Στρατονίκης που χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι για να αδειοδοτηθεί και στη συνέχεια ‘”μίλησαν ” και “μιλάνε” τα φουρνέλα και οι εκρήξεις.
Ποια αξιοπιστία μπορεί να έχει μια τέτοια εταιρεία πλέον;
Ποια αξία μπορεί να έχουν δεσμεύσεις για “τήρηση αυστηρών μέτρων”, “υψηλών στάνταρ” , “συμμόρφωσης με τους κανόνες της Ε.Ε” κτλ μετά το φιάσκο με τον μετροπόντικα ;
Όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση, παρόλα τα υψηλά στάνταρ κατασκευής, παρόλους τους ελέγχους, τις μικρές πιθανότητες “ατυχήματος”, τα φράγματα σπάνε και θα σπάνε σκορπίζοντας την καταστροφή και αρκετές φορές και τον θάνατο στις περιοχές που έχουν την ατυχία να γειτνιάζουν με τέτοιες εγκαταστάσεις.
Είτε λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων, είτε λόγω ανθρώπινου λάθους, είτε λόγω “αστοχίας υλικού”, είτε , είτε είτε…
ΕΙΜΑΣΤΕ Διατεθειμένοι ως άτομα και ως κοινωνίες να πάρουμε τέτοια ρίσκα ;
ΜΠΟΡΟΥΜΕ να παίζουμε με τις “πιθανότητες”;
Μπορούμε να δεσμεύουμε με τις αποφάσεις μας τις επόμενες γενιές;
Μέχρι που μπορούμε να επεμβαίνουμε στη φύση, ποια είναι τα ΟΡΙΑ ΜΑΣ;
Το τελικό ερώτημα παραμένει αναλλοίωτο και μας φέρνει μπροστά στο πανανθρώπινο και διαχρονικό θέμα της διάπραξης της ύβρεως και των συνεπειών της, θέμα που αριστοτεχνικά πραγματεύτηκαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι…
Χρησιμοποιήθηκε υλικό από:
TV Super Χαλκιδικής
http://www.e-stratoni.gr/
http://kinisipoliton.wordpress.com/
Τη ΜΠΕ της εταιρείας Ελληνικός χρυσός (Παράρτημα V).
Το πόρισμα του ΤΕΕ για τις πλημμύρες.
You Tube video.