Και μετά το ΙΓΜΕ τι;


Είναι αλήθεια ότι το ΙΓΜΕ ή μαλλον συγκεκριμένα υψηλόβαθμα στελέχη του έχουν προκαλέσει επανειλημμένως την οργή του κόσμου επειδή συμπεριφέρονται σαν υπάλληλοι/διαφημιστές των μεταλλευτικών εταρειών. 

Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές έχουμε κοντραριστεί με το ΙΓΜΕ λόγω της εμμονής της διοίκησής του στην “εξόρυξη των πάντων” και ειδικά των κοιτασμάτων χρυσού, συχνά σε βάρος άλλων φυσικών πόρων που θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με την ίδια βαρύτητα από ένα κρατικό ίδρυμα.

Όμως είναι επίσης αλήθεια ότι το ΙΓΜΕ με την υποδομή και το αξιόλογο επιστημονικό δυναμικό του είναι πολύτιμο κεφάλαιο για τη χώρα. Ήταν, γιατί μόλις το χάσαμε. Σαν κακό ανέκδοτο ακούγεται αυτή η ενσωμάτωση του ΙΓΜΕ (και μελλοντικά και απροσδιόριστου αριθμού άλλων φορέων) στο ΕΚΠΑΑ για να σχηματιστεί μια νόθα ΔΕΚΟ, χωρίς σαφές αντικείμενο και προσανατολισμό. Το σίγουρο είναι ότι η ερευνητική δουλειά του ΙΓΜΕ θα γίνει λεια ιδιωτικών συμφερόντων και η Ελλάδα από εδώ και πέρα ένα ξέφραγο αμπέλι. Κρίμα.

Το ότι πολλοί άξιοι και έντιμοι επιστήμονες θα οδηγηθούν στην ανεργία είναι από μόνο του τραγικό. Όμως το πιο τραγικό είναι ότι όλοι αυτοί που αναφέραμε στην αρχή μάλλον θα παραμείνουν ακλόνητοι στις θέσεις τους.


2 απαντήσεις στο “Και μετά το ΙΓΜΕ τι;”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.