Αντιγράφουμε δυο ειδήσεις από τους “Πολίτες Κατά του Λιθάνθρακα”:
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΤΡΙΓΩΝΙΚΟ ΚΟΖΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΟΡΥΧΕΙΑ ΛΙΓΝΙΤΗ
Φαίνεται ότι η υπομονή ξεχείλισε. Καθημερινά, νέες αντιδράσεις ξεσπούν σε διάφορες περιοχές των λιγνιτικών πεδίων της Δυτικής Μακεδονίας, ενάντια στη λογική και τις πρακτικές της υπερεκμετάλλευσης του λιγνίτη, μέχρι να εξαντληθεί και ο τελευταίος κόκκος. Αυτή τη φορά είναι οι κάτοικοι των χωριών Τριγωνικό, Πολύρραχο και Προσήλιο, νότια της Κοζάνης και του ποταμού Αλιάκμονα, κοντά στα Σέρβια, που ξεσηκώνονται σε κινητοποίηση, την Κυριακή 29 Μαρτίου. Περισσότερα στους ιστότοπους:
http://delinogr.blogspot.com/, http://www.delino.gr/ και στο http://lithanthrakas.wordpress.com/2009/03/25/trigoniko/
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Με πρωτοβουλία του δικτύου “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα”, γίνεται συνάντηση φορέων και κινήσεων πολιτών που έχουν δραστηριοποιηθεί για μια σειρά ενεργειακές δραστηριότητες, σε όλη την Ελλάδα. Η συνάντηση θα γίνει το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009, στις 5 μ.μ., στην Αθήνα, σε αίθουσα του ΤΕΕ (Καραγεώργη Σερβίας 2, 5ος όροφος).
Στη συνάντηση έχουν προσκληθεί: το Αντιπυρηνικό παρατηρητήριο Μεσογείου, το δίκτυο οικολογικών οργανώσεων Δυτικής Μακεδονίας, ο σύλλογος για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ανάπτυξη Αγίου Δημητρίου – Ρυακίου Κοζάνης και άλλοι φορείς από τις περιοχές του λιγνίτη, η Πανελλαδική κίνηση ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου και η πρωτοβουλία “Αχελώου ρους”, oσύλλογος προστασίας Αράχθου, το δίκτυο οικολογικών οργανώσεων Αιγαίου, η επιτροπή αγώνα Ελαφονήσου, η επιτροπή αγώνα Θριασίου, καθώς και οι κινήσεις – μέλη του δικτύου “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα”.
Περισσότερα στο http://lithanthrakas.wordpress.com/2009/03/25/polites-gia-tin-energia/
20 απαντήσεις στο “Κινητοποιήσεις πολιτών στα μέτωπα της ενέργειας”
Για το συγκεκριμένο θέμα απλώς θα θυμίσουμε ότι εδώ και πολλά χρόνια, οι συνήθεις κινητοποιήσεις από κατοίκους των λιγνιτοφόρων περιοχών (δηλ. αποκλεισμός ταινιοδρόμων της ΔΕΗ κλπ) είχαν μονίμως σαν κύριο αίτημα ΝΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΟΥΝ ΣΤΗ ΔΕΗ…Κάποια μικρή αντίφαση φαίνεται να υπάρχει εδώ (;)
Σε κάθε περίπτωση το ενεργειακό ζήτημα είναι πολύ μεγάλο και κρίσιμο γιά να αντιμετωπίζεται με τέτοια ελαφρύτητα. Το θέμα δεν είναι τί λένε μόνον οι “Πολίτες κατά του λιθάνθρακα, της πυρηνικής κλπ”. Ενέργεια πρέπει ούτως ή άλλως να παράγουμε, ανάλογα με το επίπεδο ανάπτυξης που προβλέπουμε. Επομένως το θέμα είναι ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΒΙΩΣΙΜΟ ΤΡΟΠΟ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΧΡΟΝΟΥ.
Σε παλαιότερο σχόλιό μας είχαμε παραθέσει κάποιες σχετικές σκέψεις. Οσοι από τους αναγνώστες επιθυμούν να συμμετάσχουν με καθαρό μυαλό σε ένα διάλογο γιά το ενεργειακό της Ελλάδας, ας το κάνουν εδώ.
(Υ.Γ. Προς Antigoldfreece: Περιμένουμε από περιέργεια να δούμε πότε θα σταματήσετε να αντιγράφετε άρθρα, ανακοινώσεις κλπ από άλλες πηγές, χωρίς κάν να τίς ελέγξετε και χωρίς να έχετε άποψη γιά τα θέματα που αναφέρονται. Η απορία μας δεν ισχύει πάντως, αν φιλοδοξείτε να είστε κάτι σαν ανταποκριτής ή αναμεταδότης ειδήσεων.)
1. Είναι προφανές ότι ο κ. Stinger ούτε που διάβασε την ανακοίνωση των κατοίκων του Δέλινου-Τριγωνικού Κοζάνης.
2. Είναι θλιβερό (και πρώτα πρώτα για τους ίδιους) το ότι ένα από τα αιτήματα των κατοίκων των περιοχών όπου εξορύσσεται λιγνίτης είναι οι προσλήψεις στη ΔΕΗ. Αφού όμως η ΔΕΗ έχει ρημάξει τον τόπο τους σε τέτοιο βαθμό που κυριολεκτικά δεν έχει απομείνει τίποτα άλλο, έχουν κάθε δίκαιωμα και κάθε δίκιο να απαιτούν τουλάχιστον δουλειά. Αυτοί που κινητοποιούνται ενάντια στα νέα ορυχεία, απλά δεν θέλουν να καταντήσουν σαν τους προηγούμενους. Παράλογο;
3. Τι να “ελέγξουμε” κ. Stinger; Αν έχουν δίκιο αυτοί που μιλούν εναντίον της ΔΕΗ; Έχει πλάκα να το αμφισβητείτε κι αυτό…
Χάρη στις κινητοποιήσεις των κατοίκων έχουν γίνει γνωστές στο πανελλήνιο οι τραγικές συνθήκες ζωής στο “ενεργειακό λεκανοπέδιο” της Ελλάδας …ευγενική προσφορά της κρατικής μας ΔΕΗ. Χάρη σε αυτούς και στις πολλαπλές καταδίκες της ΔΕΗ που έχουν πετύχει με τη δράση τους υπάρχει κάποια πίεση προς τη ΔΕΗ να συμμορφωθεί επιτέλους με τους νόμους. Κάθε υπεύθυνος πολίτης αυτής της χώρας έχει καθήκον να στηρίζει τον αγώνα αυτών των ανθρώπων και να συμβάλλει στο να γίνει ευρύτερα γνωστή η πραγματικότητα. Και επειδή δεν περιμένουμε βέβαια κάτι τέτοιο από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, ευτυχώς που υπάρχουν και τα blogs!
Stinger- βλέπω ότι διακατέχεσαι από υψηλή διαθέση για την ασφάλεια τροφοδότησης ενέργειας και σωστά .Αφού έχεις αυτήν την ευαισθησία παρέθεσε μας επιτελούς εσύ το σημερινό πραγματικό ενεργειακό ισοζύγιο(μεταξύ αυτών και τα λαθραία η αφορολόγητα ) και αν διαθέτεις στοιχεία; ,όπως σε προκάλεσα παλιά ,δώσε μας το ενεργειακό ισοζύγιο για τα επόμενα 20 χρόνια .Για να είμαστε σοβαροί και να λέμε ότι ζούμε σε δημοκρατικό πολίτευμα επιτέλους ,διότι τα γραπτά σου όπως και τα δικά μας μένουν, και εκτός μιας εκθεσιολογίας δεν είδα μέχρι σήμερα σοβαρότητα .
Το ενεργειακό ισοζύγιο που καλά κάνει και ζητάει επίμονα ο Ν. Στεφανής έχει δυο σκέλη: Τι δυνατότητες παραγωγής ενέργειας έχουμε και πόση ενέργεια χρειαζόμαστε.
Όσον αφορά το πρώτο σκέλος, έχουμε επιεικώς μαύρα μεσάνυχτα… Δεν γνωρίζουμε – ή ακόμα χειρότερα γνωρίζουμε και δεν το λέμε – πόση ενέργεια μπορούμε να πάρουμε από τις ανανεώσιμες πηγές και φυσικά δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός για την ανάπτυξη αυτών των πηγών. Μάλλον το αντίθετο ισχύει. Η Ελλάδα έχει σημαντικό γεωθερμικό δυναμικό (http://www.igme.gr/ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΑ_ΠΕΔΙΑ_ΕΛΛΑΔΑΣ2007.pdf), αλλά κανένα σχέδιο εκμετάλλευσής του. Για το σύνολο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το νομοθετικό και οικονομικό πλαίσιο εισαγωγής τους είναι τόσο αποθαρρυντικό για τους πολίτες που καταντάει να είναι ένα σημαντικό αντικίνητρο. Στην πραγματικότητα οι κυβερνώντες δεν επιθυμούν μια ουσιαστική στροφή προς τις ανανεώσιμές πηγές ενέργειας γιατί τότε η ΔΕΗ θα έπρεπε να προσαρμοστεί και θα είχε σημαντική απώλεια κερδών. Τότε όμως πώς θα συντηρηθεί το κατεστημένο της ΔΕΗ, τα στελέχη με τα πολλά χιλιάρικα μισθο, το σύστημα της μίζας για την προμήθεια άχρηστου υλικού από το οποίο ζούνε πολλοί παρατρεχάμενοι και η τρομακτική σπατάλη δημοσίου χρήματος στο όνομα του εθνικού συμφέροντος της παραγωγής ενέργειας;;;
Και έτσι μένει ο ταλαίπωρος Έλληνας να αναρωτιέται γιατί οι Ισπανοί για παράδειγμα, όταν πρίν από μερικά χρόνια έφτιαξαν νέο οικοδομικό κανονισμό, έκαναν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών πάνελς ΣΕ ΟΛΕΣ τις νέες οικοδομές, ενώ εμείς …ψάχνουμε ακόμα για λιγνίτη. Και σε τι υπολείπεται η Ελλάδα από την Αυστρία, τη Σουηδία και τη Λετονία που παράγουν αντιστοίχως 57,9%, 54,3% και 48,4% (!!!) της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ενώ η Ελλάδα μετα βίας φτάνει το 10% (που πρέπει να είναι και “μαγειρεμένο”. Το πραγματικό ποσοστό είναι μάλλον κοντά στο 6-6,5%). Τα στοιχεία είναι παρμένα από εδώ:
Στο σκέλος των αναγκών σε ενέργεια έχουμε άλλα τεράστια ζητήματα… Η Ελλάδα, μια χώρα που δεν είναι ιδιαίτερα βιομηχανοποιημένη, έχει κατανάλωση ενέργειας ανά μονάδα ΑΕΠ (ένταση ενέργειας) που αντιστοιχεί στο 132% του μέσου όρου της Ε.Ε. Τι σημαίνει αυτό: ΣΠΑΤΑΛΗ ενέργειας, σπατάλη λιγνίτη, ψευδή εικόνα για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. “Η αποτελεσματική χρήση της ενέργειας συχνά αποκαλείται «πέμπτο καύσιμο», καθώς συνεισφέρει στην κάλυψη της αυξανόμενης ζήτησης τόσο όσο και το κάρβουνο, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο ή και το ουράνιο”, λέει άρθρο του ECONOMIST, αλλά εμείς πέρα βρέχει!!!
Γιά να βοηθήσουμε λίγο την κουβέντα, θα βάλουμε ένα-δυό πράγματα γιά βάση και θα επανέλθουμε:
– Το ενεργειακό ισοζύγιο έχει πράγματι δύο σκέλη και το πρώτο από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε είναι το πόση ενέργεια χρειαζόμαστε σε βάθος χρόνου. Δηλ. πόση και τί ανάπτυξη θέλουμε, πόση ενέργεια θα χρειασθούμε και πώς/πόσο αποτελεσματικά/αποδοτικά θα την παράγουμε/διανέμουμε/καταναλώνουμε. Οχι όμως απλώς σαν μέση ετήσια κατανάλωση, αλλά και σαν ζήτηση αιχμής.
– Το δεύτερο σκέλος είναι πόση ενέργεια θα παράγουμε γιά να κλείσει το ισοζύγιο, συμπεριλαμβάνοντας και τις αιχμές. Αν δεν μπορούμε να παράγουμε όση χρειαζόμαστε, τότε πρέπει να εισάγουμε.
– Βασικές παράμετροι είναι η εξοικονόμηση και αποδοτική χρήση, η προστασία του περιβάλλοντος και η βιώσιμη ανάπτυξη (όποια κι αν είναι) αλλά και η ΑΣΦΑΛΕΙΑ εφοδιασμού.
– Προυποθέσεις είναι η διαθεσιμότητα (μακροχρόνια), η πρόσβαση και η ΑΠΟΔΟΧΗ (από τις κοινωνίες)
– Πρωτογενείς πηγές με τα σημερινά δεδομένα γιά την Ελλάδα δυνητικά είναι (ήταν) τα καύσιμα (λιγνίτης, πετρέλαιο, λιθάνθρακας, φυσικό αέριο, βιομάζα), τα υδροηλεκτρικά, οι ΑΠΕ (αιολική, ηλιακή, γεωθερμία) και η πυρηνική.
– Οποιος θέλει ρίχνει μιά ματιά και στον επίσημο ενεργειακό σχεδιασμό 2008-2020. Ασχετα από τα εκεί συμπεράσματα και τις προτάσεις, αποτελεί μιά πρώτη μεθοδική προσπάθεια προσέγγισης και μιά πλατφόρμα δυνάμει συζήτησης και προβληματισμού.
Με βάση τα ανωτέρω ο ενεργειακός σχεδιασμός θα πρέπει να κλείνει το ισοζύγιο γιά τις επόμενες δεκαετίες ΣΥΝΕΧΩΣ. Κάτι καθόλου εύκολο, αφού ούτε είναι δυνατόν να στηριχθούμε μόνο σε μιά κατηγορία πηγών, αλλά ούτε και είναι όλες διαθέσιμες+προσβάσιμες+αποδεκτές.
Ειδικά γιά την κοινωνική αποδοχή δεν έχουμε παρά να επισημάνουμε ότι οι φίλοι Κατά του Λιθάνθρακα κλπ είναι και κατά της πυρηνικής, αλλά και κατά των υδροηλεκτρικών…Με το σκεπτικό αυτό διερωτώμαστε δηλαδή ποιές πηγές απέμειναν. Αυτό τουλάχιστον κυρία Antigoldgreece θα έπρεπε να το ελέγξετε πρίν μας αναμεταδώσετε το μανιφέστο τους. Είναι επίσης γεγονός ότι πάγιο (και σε πολλές κινητοποιήσεις αποκλειστικό) αίτημα των κατοίκων των λιγνιτοφόρων περιοχών είναι μιά θεσούλα στη ΔΕΗ. Στη ΔΕΗ ως γνωστόν βέβαια δεν δουλεύουν μόνον “υψηλόμισθοι”, αλλά και μιά στρατιά αργόσχολων, δημοσιουπαλληλίσκων, εργατοπατέρων κλπ που αναπαράγονται σαν τα τρωκτικά. Δυστυχώς.
“Tο πρώτο από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε είναι το πόση και τί ανάπτυξη θέλουμε και πόση ενέργεια θα χρειασθούμε”.
Συμβαίνει λοιπόν το εξής παράδοξο: Μια χώρα με έντονα ελλειμματικό ενεργειακό ισοζύγιο εγκρίνει και προωθεί κολοσσιαία ιδιωτικά έργα που δεν έχουμε ενέργεια να τα τροφοδοτήσουμε! Oι μεταλλουργίες και ειδικά οι μεταλλουργίες χρυσού είναι από τις πλέον ενεργοβόρες βιομηχανίες και με σημαντική συνεισφορά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Κατά μέσο όρο η παραγωγή ενός κιλού χρυσού απαιτεί 40.000 kWh ενέργειας. Το 1999 η TVX (προκάτοχος της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στα Μεταλλεία της Χαλκιδικής) είχε κάνει συμφωνία με τη ΔΕΗ να πάρει 58 MW ισχύος για την Ολυμπιάδα και άλλα 32 MW για τις Σκουριές. Συνολικά 90 MW εγκατεστημένης ισχύος για ένα και μόνο έργο!
Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ δεν μας κάνει βέβαια τη χάρη να μας δώσει έναν υπολογισμό της ενέργειας που θα απαιτήσει, όμως αφού το συνολικό σχέδιο είναι πολύ μεγαλύτερο, αναμένεται ότι και οι ανάγκες σε ενέργεια θα είναι πολύ μεγαλύτερες. Και βέβαια η Χαλκιδική δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Τα προγράμματα χρυσού Σαπών και Περάματος έχουν μπει στο ψυγείο λόγω ΣτΕ και αντιδράσεων των κατοίκων, όμως είχαν εγκριθεί από τη Διοίκηση. Βάλτε πάνω-κάτω άλλα 90 MW. Τα έργα αυτά εγκρίνονται χωρίς να υπάρχει κανένας σχεδιασμός για την τροφοδοσία τους με ενέργεια (την οποία υποχρεούται να παρέχει το Κράτος) με τη γνωστή ακαταμάχητη Ελληνική λογική: “Έλα μωρέ, θα δούμε τι θα κάνουμε”!!! Φυσικά, οι υποχρεώσεις μας από το Πρωτοκολλο του Κυότο είναι ψιλά γράμματα, όπως και ένα σωρό άλλα πράγματα (προστασία υδατικών πόρων, προστασία άλλων δραστηριοτήτων κ.λ.π.).
Τους κατοίκους του… Τριγωνικού Κοζάνης που θα πληρώσουν αυτή την “ανάπτυξη” τους ρώτησαν;
Α, και η πρόσκληση πολιτών και οργανώσεων σε μια συζήτηση για το σοβαρότατο θέμα της ενέργειας, δεν είναι βέβαια “μανιφέστο”! Είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει γίνει από το Υπουργείο Ανάπτυξης, όχι σήμερα αλλά πριν από χρόνια.
Stinger-Αγαπητέ συνομιλητή παρακολουθώ εδώ και καιρό τον συλλογισμό σου .Τελικά έχεις πάντα δίκαιο (για τον εαυτό σου!!!) και επιμένεις (?)σαν τον ξεροκέφαλο δημόσιο υπάλληλο ,αλλά εδώ όπως βλέπεις ανοίγει πάντα και γίνεται μια συζήτηση με επιχειρήματα. Αν δεν έχεις σε παρακαλώ μην γεμίζεις με ασυνάρτητα σχολια τον διάλογο και κουράζεσαι και κουράζεις κι εμάς. Είμαστε και κάποιας ηλικίας και προτιμώ το παιχνίδι με τα εγγονάκια μου παρά τον διαπληκτισμό μαζί σου (δεν είμαι δάσκαλος του σχολειού σου ) .
Αγαπητή Μαρία ,σε αυτά τα στοιχεία που παραθέτεις και σε ευχαριστώ (του ΙΓΜΕ) πρέπει να προστεθούν και οι Γεωτρήσεις τον ΕΛΠΕ για έρευνες πετρελαίου(μεγάλου βάθους ) ,που με την ευκαιρία αυτήν καταγράφουν και τα γεωθερμικά .Αρα ομιλούμε για τρομακτικό και μέχρι σήμερα ανεκμετάλλευτο θερμικό πεδίο .
[…] Για τα υπόλοιπα εδώ […]
Το πολύ χαμηλό ποσοστό γεωθερμίας υψηλής ενθαλπίας δηλ. αυτού που έχει εφαρμογή στα Ενεργειακά Ισοζύγια και πρακτική εφαρμογή , αποδεικνύει ότι η πολιτεία κατ επέκταση η κοινωνία μας δυστυχώς δεν έκανε τίποτα !!!!στο θέμα τον ΑΠΕ μιας και βασίστηκε τα τελευταία 40 χρόνια στο «εθνικό???» καύσιμο λιγνίτη που το σπατάλησε σε μια γενιά καταστρέφοντας ουσιαστικά όλη την Δυτική Μακεδονία .Είναι και αυτό μάθημα στους πατριώτες μου να αφυπνιστούν και αντιδράσουν ποιο σθεναρά και αποφασιστικά , μην επιτρέψουμε σε παρόμοια ληστρική εκμετάλλευση της περιοχής .
Αν και δεν πήραμε εποικοδομητικές απαντήσεις, θα συνεχίσουμε την συζήτηση και θα εξετάσουμε τις πρωτογενείς πηγές ενέργειας με βάση τα όσα είχαμε θέσει στο προηγούμενο σημείωμα. ΄Εχουμε και λέμε:
-Λιγνίτης:Η κύρια πηγή ενέργειας που διαθέτει η Ελλάδα επί του παρόντος. Αποθέματα μειούμενα. Εκπομπές CO2. Κακή προιστορία με περιβαλλοντικά φάλτσα της ΔΕΗ.
-Λιθάνθρακας: Εισαγόμενος. Μεγάλα αποθέματα. Αλλά βλ. και λιγνίτης.
-Πετρέλαιο: Εισαγόμενο. Αν και βέβαια το Αιγαίο (και όχι μόνο) έχει μεγάλα αποθέματα. Το ίδιο όμως σκέφτεται και η Τουρκία !!!…Απαιτεί καύση, δηλ παράγει CO2.
-Φυσικό αέριο: Πιο καθαρή καύση, αλλά πάλι CO2 και μην το ξεχνάμε. Απαιτείται σημαντική υποδομή για μεταφορά-διανομή, ενώ η διασφάλιση της σταθερής και αξιόπιστης προμήθειας μοιάζει ουτοπία, λόγω των χωρών προέλευσης.
-Βιομάζα κλπ Ονειρο θερινής νυκτός για την Ελλάδα. Ούτε κάν για τους φούρνους κλίνκερ στην τσιμεντοβιομηχανία δεν είναι κοινωνικά αποδεκτή σαν λύση.
-Πυρηνική ενέργεια: Κάποιοι την θεωρούν “πράσινη”…Η τεχνολογία και η εμπειρία δεκαετιών υποτίθεται έχει λύσεις για όλα, αλλά θέματα παραμένουν: Η εξάρτηση από εισαγόμενες ύλες και τεχνολογία, η διάθεση αποβλήτων με μεγάλη διάρκεια (ραδιενεργού) ζωής, τα περιβαλλοντικά ρίσκα ατυχήματος (αν και η γειτονιά μας είναι γεμάτη από πυρηνικούς σταθμούς), οι σεισμοί (αν και η Ιαπωνία έχει πάμπολλα εργοστάσια), οι θερμικές εκπομπές, οι τεράστιες ανάγκες σε νερό.
-Υδροηλεκτρικά: Κάποιοι τα κατατάσσουν στις ανανεώσιμες/ανεξάντλητες. Αλλά κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις, υποβαθμίζοντας τα ποτάμια και αλλοιώνοντας χλωρίδα, πανίδα και μικροκλίμα.
-ΑΠΕ: Σε παγκόσμια κλίμακα θεωρείται ότι μπορούν καλύψουν 20-25 % των αναγκών, αλλά βέβαια τοπικά το ποσοστό μπορεί να ανέβει (ή να κατέβει). Πρόβλημα η μη συνεχής και σταθερή παραγωγή (εξαίρεση η γεωθερμία) που απειλεί την ευστάθεια ενός συστήματος διανομής. Απαιτούν “αποθήκευση”. Αν και προτείνονται ένθερμα από τεχνοκράτες, κάποιους “οικολόγους”, πολιτικούς φορείς κλπ και προβάλλουν σαν μια λογική εναλλακτική λύση, δυστυχώς στην Ελλάδα δεν είναι αποδεκτές από τις τοπικές κοινωνίες.
-Ανεμογεννήτριες: Η αξιοποίηση απαιτεί εντοπιότητα. Μη αποδεκτές από πολλούς, Κατηγορούνται για αισθητική υποβάθμιση και θόρυβο.
-Ηλιακή : Τοπικής εμβέλειας παραγωγή. Πλην κάποιων εφαρμογών (πχ θερμοσίφωνες !) όχι και τόσο αποδεκτές, αφού απαιτούν μεγάλη έκταση επιφάνειας.
-Γεωθερμία: Πρακτικώς ανεξάντλητη. Η τεχνολογία σήμερα δίνει πλέον λύσεις σε όλα, συμπεριλαμβανομένων και των περιβαλλοντικών. Τα δικαιώματα εκμετάλλευσης ανήκουν αποκλειστικά στη ΔΕΗ, που για μια ακόμη φορά έδωσε κακά δείγματα γραφής από πιλοτική εφαρμογή στη Μήλο τη δεκαετία του ’80. Μη αποδεκτή από τοπικές κοινωνίες (βλ. Μήλος-Νίσυρος).
Να δούμε και κάποια νούμερα για το ισοζύγιο: Η κατανάλωση στην Ελλάδα είναι στην τάξη των 55.000 Gwh με εγκατεστημένη ισχύ περί τα 12.000 MW. Γιατί απαιτείται τόση ισχύς; Διότι ναι μεν η ανάγκη κατά μέσο όρο είναι περί τις 6.000-7.000 MW, αλλά σημειακά εμφανίζονται αιχμές των 10,000 MW. Που δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε από την παραγωγή της ΔΕΗ, οπότε εισάγουμε. Η εισαγωγή μπορεί να καλύψει έως το 10 %, αλλά υπάρχει και η πιθανότηα να μην είναι διαθέσιμη και τότε αντιμετωπίζουμε ρίσκο για black-out ! Ενδιαφέρον είναι ότι τα νοικοκυριά καταναλώνουν το 33 %, η βιομηχανία και το εμπόριο/υπηρεσίες από 30 % και η γεωργία και μεταφορές το υπόλοιπο. Θλιβερός καθρέφτης της αποβιομηχάνισης της χώρας μας. Ακόμη πιο ενδιαφέρον αλλά και απογοητευτικό είναι ότι ο λιγνίτης καλύπτει το 60 %, το πετρέλαιο 14 %, τα υδροηλεκτρικά 9 %, το φυσικό αέριο 14 % και οι λοιπές ΑΠΕ 3 %. Eκπέμπονται δε περί τα 777 γραμμάρια CO2 ανά παραγόμενη kwh, ένα πολύ υψηλό νούμερο.
Και για το μέλλον; Ο επίσημος ενεργειακός σχεδιασμός προβλέπει περί τα 80.000 Gwh το 2020 ή 72.000 Gwh με εξοικονόμηση/ορθολογικοποίηση/βελτίωση ενεργειακής απόδοσης. Δηλ. μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης/ανάπτυξης 4 με 4,5 % Το WWF προβλέπει 69.000 Gwh (παραπλήσιο νούμερο). Θέλετε να πούμε ακόμη λιγότερο; Αντε να υποθέσουμε γύρω στις 60,000 Gwh και να δούμε τι πηγές θα χρησιμοποιήσουμε. Ξαναγυρίζουμε στα αρχικά για τις πηγές και από εδώ αρχίζουν τα δύσκολα…
Γρήγορα-γρήγορα μπορούμε να αποκλείσουμε λιγνίτη, λιθάνθρακα, πετρέλαιο, πυρηνική. Δεν μας αρέσουν, ρυπαίνουν, είναι επικίνδυνες, μη βιώσιμες. Τι μένει; Το φυσικό αέριο, και κάποιες ΑΠΕ+υδροηλεκτρικά, με όλα όσα όμως αναφέραμε για τη διαθεσιμότητα/πρόσβαση/ασφάλεια κλπ. Ας υποθέσουμε ότι βάζουμε νερό στο κρασί μας για το CO2 και καίμε φυσικό αέριο και ότι οι τοπικές κοινωνίες πείθονται με μαγικό τρόπο και συναινούν για τις ΑΠΕ-υδροηλεκτρικά. Τα μη διασυνδεδεμένα νησιά πρέπει να καλυφθούν από πετρέλαιο και ΑΠΕ (εκτός κι αν γίνουν όλα “πράσινα’ σαν τον Αη-Στράτη…) Οι ΑΠΕ σύμφωνα με τον Ενεργειακό Σχεδιασμό μπορούν να δώσουν περί τις 22.000 Gwh (24,000 Gwh κατά WWF). Μας μένουν άλλες 36.000-38.000 Gwh, αλλά και οι αιχμές. Όλα αυτά θα καλυφθούν από το φυσικό αέριο; Πώς, από ποιόν, με τι μονάδες και πόσες επενδύσεις; Και πώς θα διασφαλισθεί η σταθερή και αξιόπιστη τροφοδοσία; Μήπως πρέπει να αλλάξουμε γνώμη και να στραφούμε και σε άλλες πηγές;
Συγγνώμη, αλλά κάπου εδώ εμάς δεν μας βγαίνει το ισοζύγιο !!!
(Y.Γ. Υπάρχουν και ένα σωρό άλλα θέματα βέβαια, όπως το κόστος και η τιμολόγηση του ρεύματος και το ποιός θα παράγει-μεταφέρει-διανέμει ενέργεια. Σημειωτέον ότι οι χώρες που έχουν βελτιώσει μέχρι στιγμής τις αποδόσεις τους είναι η Μ. Βρετανία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Δανία, η Αυστρία και η Ολλανδία και είναι ακριβώς αυτές που έχουν απελευθερώσει πλήρως την αγορά ενέργειας).
Η αλήθεια είναι ότι αν ρωτήσεις έναν καλό μαθητή του δημοτικού “πες μου παιδί μου τι γνωρίζεις για τις πηγές ενέργειας;”, θα απαντήσει περίπου αυτά που μας έγραψε ο κ. Stinger – με λιγότερο περισπούδαστο ύφος.
Καλές οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, αλλά επί της ουσίας τίποτα. Από τα γραφόμενα του κ. Stinger δεν προκύπτει ποια πηγή ενέργειας θεωρεί ο ίδιος αποδεκτή. Αυτό που διαφαίνεται είναι μια προσπάθεια να ενοχοποιηθούν οι οικολόγοι και οι τοπικές κοινωνίες για την τους τραγικά λάνθασμένους σχεδιασμούς και την εγκληματική ολιγωρία της ΔΕΗ (και του Υπουργείου Ανάπτυξης, διαχρονικά) να προτείνουν ΕΓΚΑΙΡΩΣ μια αξιόπιστη λύση για το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας. Δεν το λέει καθαρά φυσικά, γιατί θα του την πέσουν οι αναγνώστες…
Έχουμε φτάσει σε σημείο οριακό από άποψη επάρκειας ενέργειας αφού η ΔΕΗ ξαφνικά ανακάλυψε ότι ο λιγνίτης δεν επαρκεί, όχι για τα δυο νέα εργοστάσια που προγραμματίζει αλλά ούτε για τα υπάρχοντα. Εν τω μεταξύ έχει ρημάξει τη μισή Μακεδονία. Και τώρα εκβιαστικά και υπό την απειλή της επερχόμενης κατάρρευσης (περίπου) της χώρας, ΔΕΗ και πολιτική ηγεσία βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό των πολιτών για να συναινέσουν σε λιθάνθρακες, πυρηνικά και δεν ξέρω τι άλλο. Ο ενεργειακός σχεδιασμός όμως δεν είναι κάτι που γίνεται ΑΦΟΥ ανακαλύψουμε ότι έχουμε πρόβλημα, αλλά πολλά χρόνια πριν ώστε να μπορεί να συζητηθεί επαρκώς και να βελτιωθεί όσο γίνεται, και φυσικά ΜΑΖΙ με τους πολίτες.
Θα θυμίσουμε στον κ.Stinger ότι και στον τομέα του περιβάλλοντος και σε πολλούς άλλους τομείς, καμία βελτίωση δεν έχει έρθει από μόνη της, χαρη στην καλή θέληση του κράτους, αλλά όλες έχουν κερδηθεί μετά από πολύ αγώνα και με συνεχή πίεση από τη βάση της κοινωνίας. Η ιστορία έχει δείξει ότι απέναντι σε ένα δυσκίνητο, απρόθυμο και συχνά εχθρικό κράτος, η επιμονή των πολιτών έχει πετύχει πολύ σημαντικά πράγματα.
Τέλος σημειώνω απλά ότι ο κ. Stinger, ένθερμος υποστηρικτής της δια των μεταλλείων και μεταλλουργιών “ανάπτυξης” της χώρας, αποφεύγει να μας πει πού θα βρεθεί η ενέργεια για όλες αυτές τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, οι οποίες προωθούνται ενεργά παρά την αντίθεση των πολιτών και “θεσμοθετούνται” με το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία που δημοσιεύεται όπου να’ναι σε ΦΕΚ. Θα έχει κάθε τέτοια βιομηχανία και το ατομικό της εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής δίπλα (βλέπε Αλουμίνιο, ΛΑΡΚΟ);
Με τις υγείες μας!
Δεν είναι καθόλου περίεργο που ο κόσμος δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στη ΔΕΗ και που αντιδρά σε οτιδήποτε προτείνει. Δεν χρειάζονται άλλες αποδείξεις για την κοινωνική και περιβαλλοντική αναλγησία της ΔΕΗ. Ούτε για την ανικανότητα της. Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος ο κ. Αθανασόπουλος θα είχε πάει σπίτι του γιατί απέτυχε παταγωδώς στην αποστολή του, εδώ όμως έχει την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης.
Η ουσία είναι ότι αν δεν αλλάξει ουσιαστικά η ΔΕΗ θα βρίσκει συνεχώς απέναντι της τον κόσμο και μάλιστα όλο και περισσότερο. Απλό αίσθημα αυτοσυντήρησης. Τι να περιμένει κανείς από μια εταιρεία που λειτουργεί τα πιο ρυπογόνα εργοστάσια στην Ευρώπη, ανοίγει τεράστια ορυχεία και δεν βρίσκει λιγνίτη και θέλει λέει τώρα να κάνει κι άλλα εργοστάσια που θα καίνε εισαγόμενο λιθάνθρακα!
Αυτός που μας είπε πιο πάνω για όλες τις πηγές ενέργειες ας μας πει τελικά ποια δέχεται. Και μετά ας μας πει αν θα ήθελε να ζήσει στην Πτολεμαϊδα ή στο Αλιβέρι όταν αρχίσουν να καίνε (και) λιθάνθρακα
Stinger- πάντως προσωπικά σε χαίρομαι μιας και μας κατέβασες πάλι ένα σεντόνι “έκθεση”που είναι για το δημοτικό .Ενεργειακό Ισοζύγιο (!!!!!) θα μας παρουσίασεις; Αν δεν έχεις κόφτο το παραμυθάκι σου γιατί κουράζεις και ξευτελίζεσαι όπως αυτοί της Ακαδημίας Αθηνών ,ΡΑΕ ,ΕΕΣΕ ,ΔΕΗ… Έλεος!
http://www.iospress.gr/ios2007/ios20070114.htm
http://www.antinews.gr/?p=5821
Συνήγορος του Πολίτη: Εύλογο το αίτημα μετεγκατάστασης της Ακρινής
Ημερομηνία Καταχώρησης : 2009-04-01 09:22:40 | button button
Ο Συνήγορος του Πολίτη απέστειλε στο Νομάρχη Κοζάνης Γιώργο Δακή έγγραφο σχετικά με την περιβαλλοντική επιβάρυνση της Ακρινής από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ και το αίτημα μετεγκατάστασης του οικισμού.
Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Κοζάνης με ομόφωνες αποφάσεις του, στις 20 Φεβρουαρίου 2007 και 1 Νοεμβρίου 2007, ζήτησε τη μετεγκατάσταση της Ακρινής.
Ο Νομάρχης Κοζάνης Γιώργος Δακής με απόφασή του, στις 12 Μαΐου 2008, επέβαλε πρόστιμο τριάντα χιλιάδων ευρώ (30.000 €) στη ΔΕΗ για τη διακοπή της κυκλοφορίας της επαρχιακής οδού Κλείτου – Ακρινής και την κατασκευή τεχνικών έργων χωρίς τις προαπαιτούμενες άδειες και εγκρίσεις.
«Η Ακρινή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα καταστρατήγησης των αρχών της αειφορίας ενός τόπου: του οικονομικού, του κοινωνικού και του περιβαλλοντικού» επισημαίνει σε δήλωσή του ο Νομάρχης Κοζάνης Γιώργος Δακής.
πίσω από την αλλαγή καύσης του λιθάνθρακα κρύβεται η πυρηνική ενέργεια….
Για τη μέχρι σήμερα ασκούμενη Ενεργειακή πολιτική, υπό την έννοια της εξασφάλισης της χώρας με ενεργειακά προϊόντα, (πρωτογενή καύσιμα και Ηλεκτρική Ενέργεια), αλλά και για το Σχεδιαζόμενο Ενεργειακό Προγραμματισμό κατά τα επόμενα χρόνια, έχουν γραφεί πολλά και σίγουρα θα γραφούν ακόμη περισσότερα δεδομένου ότι τα Ενεργειακό πρόβλημα όχι μόνο δεν έχει λυθεί σ΄ εθνικό επίπεδο αλλά και διεθνώς τείνει να εξελιχθεί σε έναν παγκόσμιο εφιάλτη.
Πράγματι τόσο η ασφάλεια εφοδιασμού με Ενεργειακά προϊόντα σε προσιτές τιμές, όσο και οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον, παγκοσμίως και τοπικά είναι ζητούμενα που πρέπει με πολύ μεγάλη υπευθυνότητα, γνώση και σοφία να μελετηθούν σε βάθος και στη συνέχεια να σχεδιαστεί η αντιμετώπισή τους με την πρέπουσα σοβαρότητα τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, σε τελευταία δε ανάλυση ακόμη και ατομικά περιορίζοντας τη σπατάλη των ενεργειακών προϊόντων.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το ζωτικής σημασίας πρόβλημα της καταστροφής του περιβάλλοντος πέρα από τις παγκόσμιες συνέπειες, με κύριες αιτίες την υπέρμετρη κατανάλωση από τις πλούσιες χώρες και την εκρηκτική πληθυσμιακή αύξηση των ήδη πληθυσμιακά μεγάλων αλλά και φτωχών χωρών, έχει ταυτόχρονα και σημαντικές επιπτώσεις τοπικού χαρακτήρα που συχνά έρχονται να προστεθούν στα γενικότερα προβλήματα που αναφέρθησαν και μάλιστα σε βάρος της αειφόρου ανάπτυξης των μικρών περιοχών.
Με οδηγό τις σκέψεις αυτές, ο Σ.Δ.Μ.Ε., θα επιχειρήσει να εστιάσει στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής Εορδαίας, που οδήγησε η μέχρι σήμερα ασκούμενη Ενεργειακή Πολιτική από την Πολιτεία, καθώς και τις προοπτικές, που διαγράφονται από τα Προγράμματα-Σχέδια, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βλέπουν διαχρονικά το φως της δημοσιότητας.
Όπως όλοι γνωρίζουμε ο όρος Λιγνιτική Εποχή χρησιμοποιήθηκε στην περιοχή για να δηλώσει την χρονική περίοδο που άρχεται από τη συστηματική εκμετάλλευση του Λιγνίτη από την τότε ιδιωτική ΛΙΠΤΟΛ και την κρατική ΔΕΗ και περατούται με την εξάντληση των αποθεμάτων.
Η Χρονική αυτή περίοδος έχει ως έτος έναρξης το 1957 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Κατά το διάστημα αυτό πραγματοποιήθηκε η διάνοιξη τεράστιων υπαίθριων Ορυχείων και κατασκευάστηκαν συνολικά 18 λιγνιτικές μονάδες στο λεκανοπέδιο, Κοζάνης – Πτολεμαίδας – Αμυνταίου – Φλώρινας, δεσμεύοντας συνολικά περίπου 200 χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης.
Για την πλήρη λειτουργία όλων αυτών των μονάδων απαιτούνται σε ετήσια βάση, περισσότεροι από 50 εκατομμύρια τόνοι λιγνίτη και συνολικές εκσκαφές πάνω από 300 εκατομμύρια κυβικά μέτρα εδαφών, δηλαδή κάθε χρόνο θα μπορούσε να καλυφθεί μια έκταση σαν την πόλη της Πτολεμαίδας σ΄ ένα ύψος 60 μέτρων.
Η τεράστια αυτή εξορυκτική δραστηριότητα είναι φυσικό να αλλάζει την όψη του φυσικού τοπίου ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας μόνο ημέρας.
Είναι επομένως εύκολα κατανοητό ότι, εκτός των άλλων η ορθολογική διαχείριση της εξόρυξης, της διακίνησης και της απόθεσης όλων αυτών των γαιών απαιτεί (και απαιτούσε) ένα συνολικό και πολύ καλά μελετημένο Διαχειριστικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης του Λιγνίτη (ευθύνη ΔΕΗ) και ταυτόχρονα ένα Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο (ευθύνη της πολιτείας). Τα εν λόγω σχέδια θα θεράπευαν ή θα προλάμβαναν την καταστροφή του περιβάλλοντος καθώς επίσης και τη συρρίκνωση του πρωτογενή τομέα απασχόλησης (γεωργία-κτηνοτροφία) στις πληττόμενες περιοχές.
Παρότι όμως η λιγνιτική δραστηριότητα ξεκίνησε το 1957 μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η ΔΕΗ ως Δημόσιος ακόμα φορέας, ανέθεσε την εκπόνηση μιας πράγματι συνολικής τεχνικοοικονομικής και περιβαλλοντικής μελέτης, σε έναν μεγάλο και έμπειρο οίκο του εξωτερικού, την γερμανική εταιρεία RHEINBRAUN -ENGINEERING (R.E).
Η εν λόγω μελέτη ξεκίνησε τον Μάιο του 1993 και ολοκληρώθηκε το 1995.
Αποτελείται από πολλές εκατοντάδες σελίδες και επεξεργάσθηκε δεκάδες θέματα και πτυχές της όλης εξορυκτικής δραστηριότητας.
Μετά την παράδοση της μελέτης θα περίμενε κανείς να ακολουθήσουν σημαντικές πρωτοβουλίες και διεργασίες, έτσι ώστε το πολύτιμο αυτό ¨Εργαλείο δουλειάς¨ να λαμβάνεται υπ΄ όψη στη χάραξη της Εθνικής Ενεργειακής Πολιτικής, δεδομένου ότι η παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας από τους εγχώριους λιγνίτες για αρκετά χρόνια έφτασε μέχρι το ποσοστό του 70 τοις εκατό της συνολικής της Εθνικής Ηλεκτροπαραγωγής.
Σε ότι δε αφορά τη διαχείριση και αποκατάσταση των εδαφών, που είναι και το θέμα με το οποίο σήμερα ασχολείται ο Σ.Δ.Μ.Ε., η μελέτη αυτή προέβλεπε και πρότεινε ως τελική διαμόρφωση των εδαφών που θα πλήττονταν διαχρονικά να πάρουν την τελική μορφή όπως στο εικονιζόμενο αντίγραφο του σχεδιαγράμματος που δημοσιεύτηκε στον τύπο από τον πρώην πρόεδρο του Δ.Σ. ΔΕΗ και Ομότιμο Καθηγητή του Ε.Μ.Π. κ.Γεώργιο Γκρος,
Ο Σ.Δ.Μ. θεωρώντας ότι το εν λόγω άρθρο παραμένει ακόμα και σήμερα επίκαιρο μετά από 11 χρόνια αφού ζήτησε την άδεια από τον Ομότιμο Καθηγητή κ. Γεώργιο Γκρος το επαναδημοσιεύουμε αυτούσιο συνημμένο στην παρούσα ανακοίνωση.
Εκείνο όμως που τελικά συνέβη, ήταν να εφαρμοσθεί εν μέρει η εν λόγω μελέτη, παραβλέποντας την περιβαλλοντική πλευρά όπως λίγο ή πολύ όλοι διαπιστώσαμε, με τελικό αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σήμερα σε μια Ενεργειακή κατάσταση, που να μοιάζει ως ένα βαθμό ανεξέλεγκτη και μη αναστρέψιμη με έλλειψη ισχύος, παλαιές ρυπογόνες και χαμηλού βαθμού απόδοσης Μονάδες, να λειτουργούν ακόμα ως μονάδες βάσης και ταυτόχρονα ένα βαριά πληγωμένο Φυσικό Ανάγλυφο.
Ο Σ.Δ.Μ.Ε. αφ΄ ενός ευαισθητοποιημένος από τις διαφαινόμενες δυσμενείς εξελίξεις σε ότι αφορά τα ενεργειακά θέματα σε Εθνικό Επίπεδο αλλά και τις προοπτικές της περιοχής ανησυχεί για την ουσιαστική ανυπαρξία αξιόπιστων και επικαιροποιημένων Σχεδίων Δράσης και Προοπτικής, τόσο σε Τοπικό, όσο και σε Εθνικό επίπεδο.
Θεωρεί ότι η σύνταξη των προαναφαιρόμενων Σχεδίων Δράσης – Προοπτικής (Διαχειριστικό Σχέδιο Εκμετάλλευσης του Λιγνίτη, Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο) που θα τύχουν της ανάλογης κοινωνικής Διαβούλευσης και Συγκατάθεσης, καθώς επίσης και η ύπαρξη ενός πνεύματος αρμονικής συνεργασίας με τη ΔΕΗ Α.Ε., θα οδηγούσε την περιοχή ομαλά στην Μεταλιγνιτική εποχή, θα συνέχιζε δε η περιοχή να συμβάλλει κύρια και ουσιαστικά στην Ηλεκτροπαραγωγή της χώρας.
Τελειώνοντας θεωρούμε ότι είναι χρήσιμο και επίκαιρο να θέσουμε μια σειρά από ερωτήματα τα οποία χρήζουν αξιόπιστων και πειστικών απαντήσεων από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας και τις Υπηρεσίες.
– Γιατί δεν υλοποιήθηκε στο σύνολό του το Στρατηγικό Σχέδιο ανάπτυξης των Ορυχείων (Mine Master Plan);
– Ποιο είναι σήμερα το αντίστοιχο Επικαιροποιημένο Σχέδιο;
– Πώς το σχέδιο αυτό εντάσσεται στη γενικότερη Ενεργειακή Πολιτική της χώρας και ποια είναι η πολιτική αυτή;
– Ποια είναι τελικά η μορφή που θα πάρει το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής, μετά το πέρας της εξορυκτικής δραστηριότητας και ποια θα είναι η μορφή αυτού στα ενδιάμεσα στάδια;
– Πότε θα συνταχθεί και θα δοθεί σε Δημόσια Διαβούλευση ένα Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Ανάπτυξης της Δ. Μακεδονίας στο οποίο να εντάσσονται οι πληττόμενες περιοχές με τα προβλήματά τους και τις προοπτικές τους;
– Ποιες υποδομές, δίκτυα, υπηρεσίες, κτήρια, έργα και επενδύσεις γενικά προβλέπει να υλοποιήσει η πολιτεία στις πληττόμενες περιοχές και πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν που θα εξισορροπούν σε κάποιο βαθμό τις χαμένες θέσεις εργασίας από τη συρρίκνωση της εξορυκτικής δραστηριότητας και της προβλεπόμενης μείωσης της ηλεκτροπαραγωγής από τον λιγνίτη που προβλέπεται στο νέο Επιχειρησιακό Σχέδιο της ΔΕΗ.
Διευκρινίζω ότι ο Σ.Δ.Μ.Ε. που αναφέρεται στο παραπάνω κείμενο είναι ο “Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών Εορδαίας”.