Κάλυψη νομιμότητας στην καταστροφική δράση της S&B του κ. Κυριακόπουλου στη Μήλο

Καθαρα εισπρακτικη και επικοινωνιακη η “πολιτικη προστιμων” του ΥΠΕΧΩΔΕ στις βιομηχανιες

Με τον τίτλο “Υπεγράφη η τουριστική καταδίκη της Μήλου”, η εφημερίδα “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ” παρουσίασε στο φύλλο της 7/9/2008 την απόφαση του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου με την οποία απορρίπτει την προσφυγή πολιτών της Μήλου που ζητούσαν να ακυρωθεί η απόφαση χωροθέτησης του αγωγού αποβλήτων περλίτη της εταιρίας “S&B Βιομηχανικά Ορυκτά”, κοντά σε δυο από τις πιο φημισμένες παραλίες του νησιού. Το πλήρες άρθρο υπάρχει στο δικτυακό τόπο της εφημερίδας “Μηλέικα Νέα”.

Η “απόφαση-ντροπή” της Νομαρχίας Κυκλάδων για την χωροθέτηση του αγωγού παρουσιάζεται και σε προηγούμενο άρθρο της ίδιας εφημερίδας, στις 2/8/2008: Εγκλημα στη Μήλο: Αντί να κλείσουν τα λατομεία, κλείνουν τις παραλίες! Με δυο λόγια:

Ο βιομηχανικός κολοσσός S&B  του …φιλότεχνου Προέδρου της Λυρικής κ. Κυριακόπουλου έχει ρημάξει τη Μήλο, αγνοώντας πλήρως την περιβαλλοντική νομοθεσία της χώρας. Όπως συμβαίνει και με άλλες, γνωστές και μη εξαιρετέες, περιπτώσεις μεγάλων βιομηχανιών στην Ελλάδα, όλα γίνονται με την ανοχή, συγκάλυψη ακόμα και ωμή παρέμβαση των δημόσιων υπηρεσιών υπέρ του παραβάτη βιομήχανου. Τον περασμένο Οκτώβριο, το πόρισμα του- πραγματικά αδιάφθορου- σώματος Επιθεωτητών Περιβάλλοντος είχε διαπιστώσει σωρεία περιβαλλοντικών παραβάσεων στις μονάδες επεξεργασίας περλίτη της S&B στα Βούδια και το Τσιγκράδο της Μήλου, βάσει του οποίου το ΥΠΕΧΩΔΕ επέβαλε στην εταιρεία πρόστιμο 392.000 ευρώ.

Μεταξύ των παραβάσεων που διαπιστώθηκαν ήταν  και η έλλειψη άδειας διάθεσης των στερεών αποβλήτων από την επεξεργασία του περλίτη, τα οποία χύνονται στη θάλασσα και έχουν μετατρέψει τα ακρογιάλια του νησιού σε βούρκο. Αντί λοιπόν η S&B να τηρήσει τις διαδικασίες και να εφοδιαστεί με νομιμη άδεια, έρχεται το Μάρτιο του 2008 μια απόφαση της Νομαρχίας Κυκλάδων, η οποία απλά νομιμοποιεί την παρανομία! Και σα να μην έφτανε αυτό, με την απόφαση της Νομαρχίας για την “χωροθέτηση του αποδέκτη” των αποβλήτων (ΦΕΚ 835/ 12/5/2008) μπαίνουν απαγορεύσεις στην κολύμβηση και την αλιεία, ώστε η εταιρεία να μπορεί να ρυπαίνει ανενόχλητη:

«Ανεξάρτητα από τον βαθμό καθαρισμού των υγρών αποβλήτων, θα τοποθετηθεί σήμανση στην παραλία και σε απόσταση 200 μέτρων από τον αγωγό θα απαγορευτεί η κολύμβηση. Επίσης, σε απόσταση 300 μέτρων από τον αγωγό θα απαγορεύεται η αλιεία εδώδιμων οστρακόδερμων».

Πολίτες της Μήλου κατέθεσαν προσφυγή στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης διότι δημιουργούνται σοβαροί κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία, υπόβαθμίζεται το τουριστικό προϊόν του νησιού και πλήττεται η αλιεία. Η Περιφέρεια θεώρησε τυπικά νόμιμη την απόφαση του Νομάρχη, χωρίς καμία από τις “αρμόδιες” υπηρεσίες να εξετάσει την ουσία την υπόθεσης. Οι κάτοικοι της Μήλου καταγγέλουν ότι η απόφαση έρχεται σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και τις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Δεν γνωρίζουμε αν τα απόβλητα ρυπαίνουν, δεν γνωρίζουμε τις επιπτώσεις τους στο θαλάσσιο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία όμως …τοποθετούμε προληπτικά πινακίδες, σε ένα από τα πλέον τουριστικά νησιά της Ελλάδας! Kαι η εταιρεία μπορεί να συνεχίσει, σα να μη συμβαίνει τίποτα!

Η “περιβαλλοντικη πολιτικη” που ειναι “εισπρακτικη πολιτικη”

Η εταιρεία πλήρωσε το πρόστιμο που της επιβλήθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ, χωρίς να αλλάξει ούτε κατά κεραία τις πρακτικές της. Για πολλές από αυτές τις ρυπαίνουσες βιομηχανίες, η συμμόρφωση με τους περιβαλλοντικούς νόμους κοστίζει πολύ ακριβότερα από τα πρόστιμα. Τον τελευταίο χρόνο το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει εγκαινιάσει μια “πολιτική προστίμων” σε μεγάλες βιομηχανίες – S&B, λατομεία Μαρκοπούλου, Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, ακόμα και ΔΕΗ. Δεν γνωρίζουμε αν τα πρόστιμα πληρώθηκαν, γνωρίζουμε όμως ότι καμιά από αυτές τις βιομηχανίες δεν έχει αλλάξει συμπεριφορά στον τομέα του περιβάλλοντος, ούτε πρόκειται να αλλάξει αν δεν καθιερωθεί επιτέλους ένα σύστημα ΤΑΚΤΙΚΩΝ και ΑΔΙΑΒΛΗΤΩΝ ελέγχων από το Υπουργείο που θέλει να ονομάζεται “Περιβάλλοντος”.

Χωρίς ένα τέτοιο σύστημα, η “πολιτική των προστίμων” δεν είναι παρά “πολιτική εσόδων”, κενή άλλου περιεχομένου. Το ΥΠΕΧΩΔΕ εισπράττει πρόστιμα και το εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά, επιδεικνύοντας την περιβαλλοντική του ευαισθησία. Όμως ούτε τα κακώς κείμενα διορθόνωνται ούτε οι παραβάτες συμμορφώνονται, αφού το Υπουργείο δεν παρακολουθεί την εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων που το ίδιο θέτει. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης του Υπουργείου “Περιβάλλοντος” μας έχει αφήσει να μετράμε πληγές στην ελληνική ύπαιθρο, ενώ τα έσοδα από τα πρόστιμα μάλλον κατευθύνονται στον τομέα “Δημοσίων Έργων” αυτού του περίφημου Υπουργείου!