Mεγάλη ανησυχία στον ΣΥΡΙΖΑ μήπως και ο υπηρεσιακός Υπουργός ΠΑΠΕΝ ενδώσει στις – αφόρητες, είναι η αλήθεια – πιέσεις και ανατρέψει την απόφαση Σκουρλέτη για αναστολή των εγκρίσεων τεχνικών μελετών Σκουριών και Ολυμπιάδας. Συγκινητική η στεναχώρια τους αλλά ας έπαιρνε η κυβέρνηση αποφάσεις για το ζήτημα των Σκουριών μερικούς μήνες νωρίτερα και όχι μια μέρα πριν την προκήρυξη εκλογών. Ούτε πειθόμαστε για τις καλές προθέσεις του πρώην Υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ να κλείσει αυτή την πληγή στη Χαλκιδική όταν η απόφαση του είναι μεν σωστά αιτιολογημένη, αλλά αφήνει στην παράνομη εταιρεία περιθώριο ενός έτους για τηρήσει τις υποχρεώσεις της, τη στιγμή που η ίδια η εταιρεία προκλητικά δηλώνει ότι δεν προτίθεται να τις τηρήσει.
Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούν. Ήδη ο υπηρεσιακός Υπουργός ανακοίνωσε ότι “το ΥΠΑΠΕΝ δεν θα προχωρήσει σε σχετικές αποφάσεις μέχρι την λήψη της αναμενόμενης δικαστικής απόφασης από το ΣτΕ”, αντιλαμβανόμενος προφανώς και ο ίδιος ότι μια τέτοια κίνηση θα δημιουργούσε μείζον πολιτικό θέμα, αφού μια υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν μπορεί να δεσμεύσει με τις αποφάσεις της την κυβέρνηση που θα εκλεγεί σε λίγες μέρες. Επιπλέον θα γεννούσε υποψίες για “μαγειρέματα”, θα άφηνε μια δυσάρεστη οσμή σαπίλας, θα φούντωνε η συζήτηση για το “βαθύ κράτος” και τη διαπλοκή. Θα δημιουργούσε ποικίλα ερωτηματικά γύρω από αυτήν την “επένδυση” που θέλει να παρουσιάζεται ως καθ’ολα νόμιμη αλλά για χάρη της γίνεται ένα μίνι-πραξικόπημα. Και η εταιρεία θέλει “καθαρές δουλειές”…
Τι χρειάζεται ο υπηρεσιακός Υπουργός όταν υπάρχει το ΣτΕ;
Η Eldorado έχει άλλο τρόπο να ανατρέψει την απόφαση Σκουρλέτη και αυτός είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας. Και εκεί επικεντρώνονται τώρα όλες οι πιέσεις. Υπενθυμίζουμε ότι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο μέχρι σήμερα δεν έχει αρνηθεί ΚΑΜΜΙΑ αίτηση της Ελληνικός Χρυσός, έχοντας βγάλει σειρά αποφάσεων που είναι η μία πιο σκανδαλώδης από την άλλη. Η συζήτηση της προσφυγής της εταιρείας κατά της απόφασης Σκουρλέτη έχει προσδιοριστεί για την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου. Η υπόθεση εισήχθη με διαδικασίες σούπερ-εξπρές και απευθείας στην Ολομέλεια, με εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Ηλία Μάζο. Παρέμβαση υπέρ της νομιμότητας της Απόφασης Σκουρλέτη κατέθεσαν χθες στο ΣτΕ 9 συλλογικοί φορείς του Δήμου Αριστοτέλη.
Νωρίτερα, στις 15 Σεπτεμβρίου, θα συζητηθεί η αίτηση αναστολής που έχει καταθέσει η εταιρεία ώστε να ξαναξεκινήσουν άμεσα όλα τα έργα. Η ακρόαση θα πραγματοποιηθεί ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ σε σχηματισμό όμως Ολομέλειας (αυξημένη σύνθεση δικαστών). Και την αναστολή είναι βέβαιο ότι θα την πάρει.
Η αναστολή δεν σημαίνει ότι είναι παράνομη η απόφαση Σκουρλέτη. Σημαίνει ότι τα έργα μπορούν να συνεχιστούν χωρίς να έχει κριθεί η νομιμότητα της προσβαλόμενης πράξης, μέχρι την οριστική απόφαση του δικαστηρίου. Οι αποφάσεις αναστολής λαμβάνονται χωρίς οι δικαστές να μπουν στην ουσία της υπόθεσης και με κριτήρια οχι νομικά αλλά – με την ευρεία έννοια – “πολιτικά”. Μετράνε δηλαδή διάφορες σκοπιμότητες. Η αναστολή είναι μία προσωρινή κατάσταση – αλλά το ΣτΕ έχει αποδείξει ότι, όταν θέλει, το προσωρινό μπορεί να γίνει μόνιμο. Φυσικά πάντα υπέρ της εταιρείας και ποτέ υπέρ των κατοίκων. Ένα χαρακτηριστικό και εξοργιστικό παράδειγμα είναι αυτό εδώ.
Υπέρ του δημοσίου συμφέροντος η απόφαση Σκουρλέτη
Ξεχάστε την προπαγάνδα που μαίνεται εδώ και τρεις εβδομάδες στα κανάλια. Δεν είναι η απόφαση Σκουρλέτη που “έκλεισε τα μεταλλεία και έβγαλε στο δρόμο 2000 εργαζόμενους”. Η εταιρεία το έκανε αυτό.
Η απόφαση του πρώην Υπουργού ΔΕΝ κλείνει ΚΑΜΜΙΑ παραγωγική δραστηριότητα στα Μεταλλεία Κασσάνδρας (Μαύρες Πέτρες, Στρατώνι και εμπλουτισμό παλαιών τελμάτων Ολυμπιάδας), σταματάει ΜΟΝΟ την περαιτέρω διαδικασία υλοποίησης του επενδυτικού σχεδίου ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ για λόγους σοβαρού δημοσίου συμφέροντος. H Ελληνικός Χρυσός δεν έχει μέχρι σήμερα τεκμηριώσει τη δυνατότητα εφαρμογής της μεταλλουργικής μεθόδου του flash smelting στα συμπυκνώματα Σκουριών και Ολυμπιάδας, όπως απαιτούν οι εγκρίσεις τεχνικών μελετών που ανακλήθηκαν, με αποτέλεσμα να τίθεται εν αμφιβόλω η εκπλήρωση του στόχου της σύμβασης που είναι η κατασκευή μονάδας μεταλλουργίας χρυσού. Η εταιρεία δηλαδή πρέπει να αποδείξει ότι η μέθοδος εφαρμόζεται και αν δεν το αποδείξει, δεν μπορεί να προχωρήσει.
Για αυτήν την αυτονόητη ενέργεια διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος ωρύονται όλη μέρα πολιτικοί μαϊντανοί και δημοσιογράφοι στα κανάλια ότι είναι παράνομη και πρέπει να ακυρωθεί. Με αυτήν την υπόθεση το ΣτΕ θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό: διότι αποδεχόμενο την αίτηση της Ελληνικός Χρυσός θα υπονομεύσει την προοπτική ίδρυσης μεταλλουργίας χρυσού, με την οποία άρρηκτα συνδέεται το δημόσιο συμφέρον από την “επένδυση”.
Δεν θα αναφερθούμε ξανά στις ατράνταχτες αποδείξεις που υπάρχουν ότι η μέθοδος αυτή είναι ακατάλληλη για χρήση στα συμπυκνώματα Σκουριών και Ολυμπιάδας, έχουν κατατεθεί στο ΥΠΑΠΕΝ και έχουν παρουσιαστεί πολλές φορές από αυτό το ιστολόγιο χωρίς ποτέ να αντικρουστούν. Με πολύ απλά λόγια, πρόκειται για μια επιστημονική απάτη, για την οποία η εταιρεία πέτυχε να λάβει την περιβαλλοντική έγκριση με την ΚΥΑ 201745/2011, χάρη στον “μακροβιότερο προϊστάμενο του ΥΠΕΚΑ” που πολύ πρόσφατα – και πολύ ορθά – μπήκε “στο ψυγείο”. Τώρα που έχει έρθει η ώρα η εταιρεία να τεκμηριώσει επιστημονικά και τεχνικά την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου όπως αυτή εγκρίθηκε με την ΚΥΑ, φυσικά αδυνατεί. Και γι’αυτό προσφεύγει στο ΣτΕ.
Η απόφαση Σκουρλέτη εδράζεται στέρεα επί μιας διοικητικής πράξης – της έγκρισης τεχνικής μελέτης – η νομιμότητα της οποίας ουδέποτε από τις 10.2.2012 έχει αμφισβητηθεί από την Ελληνικός Χρυσός. Πέρα από τους νομικούς ή νομικίστικους λόγους που σύμφωνα με τα δημοσιεύματα επικαλείται η εταιρεία για την ακύρωση της απόφασης του πρώην Υπουργού, αυτό που καλείται να κρίνει το ΣτΕ είναι το αν το ΥΠΑΠΕΝ ορθώς δεν έκανε δεκτή και δεν ενέκρινε τη μελέτη (προσάρτημα) της μεταλλουργίας. Όμως αυτό είναι ένα υπέρ-εξειδικευμένο τεχνικό θέμα που το ΣτΕ ούτε μπορεί ούτε δικαιούται να κρίνει.
Έχουμε εισέλθει στη σφαίρα του παραλόγου: αντί να προσπαθήσει να πείσει για την ορθότητα της μελέτης την αρμόδια υπηρεσία που θα εγκρίνει την κατασκευή του εργοστασίου μεταλλουργίας, θα βάλει όρους και θα επιβλέψει τη λειτουργία του σε όλη τη διάρκεια της υποτιθέμενης “επένδυσης”, η εταιρεία προσπαθεί να πείσει το ΣτΕ!
Ρεσιτάλ παραπληροφόρησης
Η υπέρ της εταιρείας κρίση του ΣτΕ ήδη προαναγγέλεται ανοιχτά και χωρίς ντροπή από κύκλους της εταιρείας, καθώς και μέσα από μια καταιγιστική προπαγάνδα από τηλεοράσεις, εφημερίδες και δημοσιογραφικούς ιστοτόπους. Γνωστός δημοσιογράφος του capital.gr έχει ακυρώσει την απόφαση Σκουρλέτη ήδη από τις 27 Αυγούστου! «Άκυρη η απόφαση Σκουρλέτη για τις Σκουριές σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ». Η απόφαση Σκουρλέτη συγχέεται σκόπιμα με το προγενέστερο έγγραφο Λαφαζάνη με το οποίο επιστράφηκε στην εταιρεία η μελέτη της μεταλλουργίας για διόρθωση και συμπλήρωση. Το έγγραφο αυτό ακυρώθηκε από το ΣτΕ με την απόφαση 3191/2015, για την οποία βούιξαν τα κανάλια ότι είναι “δικαίωση της εταιρείας” και “προπομπός ακύρωσης της απόφασης Σκουρλέτη”. Σχετικά με τα επιστημονικά ατοπήματα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, διαβάστε το άρθρο του ομότιμου καθηγητή γεωλογίας ΑΠΘ κ. Δημητριάδη: “Απόφαση 3191/2015 του ΣτΕ: Η γη δεν κινείται”.
Μια απλή ανάγνωση της απόφασης 3191/2015 αποκαλύπτει ότι δεν είναι ούτε “δικαίωση” ούτε “προπομπός”. Το ΣτΕ, όπως προαναφέραμε, δεν δικαιούται να εκφέρει κρίση επί ενός καθαρά τεχνικού ζητήματος και φυσικά δεν το κάνει. Αναπέμπει την υπόθεση ξανά στη Διοίκηση για να βγάλει νέα απόφαση η οποία θα εξειδικεύει και θα αιτιολογεί τους λόγους της απόρριψης της μελέτης. Και εδώ την πάτησε η εταιρεία, διότι αυτά που ζητάει το ΣτΕ περιλαμβάνονται στο σκεπτικό της απόφασης Σκουρλέτη. Ως εκ τούτου, η ακύρωση του εγγράφου Λαφαζάνη από το ΣτΕ πολύ λίγη σημασία έχει πλέον διότι έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.
Εαν λοιπόν έχουμε απόφαση αναστολής θα συμβούν τα εξής:
- Τα μεταλλεία θα ξανανοίξουν με τυμπανοκρουσίες και το ρήμαγμα του βουνού θα συνεχιστεί. Η εταιρεία θα προχωρήσει την ανάπτυξη του επενδυτικού της σχεδίου σε Σκουριές και Ολυμπιάδα, συνεχίζοντας να παραβιάζει τις συμβατικές της υποχρεώσεις και τους σχετικούς με τη μεταλλουργία όρους των τεχνικών εγκρίσεων.
- Άμεσα θα αρχίσουν οι πιέσεις για την έκδοση των αδειών που υπολείπονται: α) άδεια δόμησης του εργοστασίου εμπλουτισμού Σκουριών, πιθανότατα με τη βοήθεια μιας ακόμα απόφασης υπέρ της εταιρείας από το αγαπημένο της ΣτΕ η οποία θα πρέπει να αναμένεται πολύ σύντομα β) άδεια εγκατάστασης των φραγμάτων και των χώρων απόθεσης αποβλήτων του μεταλλείου των Σκουριών.
-
Η “επένδυση” θα προχωράει χωρίς να μπορεί να υλοποιηθεί ο συμβατικός της στόχος που είναι η μεταλλουργία, ενάντια στο δημόσιο συμφέρον και προς όφελος μόνον της εκμεταλλευτριας εταιρείας. Όσο θα διαρκεί η εκκρεμότητα ενώπιον του ΣτΕ, το ζήτημα της μεταλλουργίας και του δημοσίου συμφέροντος θα παραμένει μετέωρο. Η μελέτη της μεταλλουργίας θα επανέλθει στο τραπέζι για νέα κρίση από την αρμόδια υπηρεσία μόνο μετά τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ, όποια και αν είναι αυτή.
-
Στόχος της εταιρείας είναι όταν θα ξανανοίξει το θέμα της μεταλλουργίας να υπάρχει ήδη πολιτική συμφωνία με τη νέα αριστεροδέξια κυβέρνηση που προδιαγράφεται ότι θα προκύψει από τις εκλογές. Η συμφωνία αυτή θα παρακάμπτει το ενοχλητικό ζήτημα της μεταλλουργίας, δηλαδή του δημοσίου συμφέροντος και θα δέχεται την υλοποίηση ενός κουτσουρεμένου επενδυτικού σχεδίου, όπως συμφέρει την εταιρεία. Σύμφωνα με πολλούς, η συμφωνία υπάρχει ήδη. Άλλωστε το είπε καθαρά ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας κ. Θεοδωρακόπουλος: Δεν είναι δυνατόν να προχωρήσουμε με τα δικαστήρια. Εμείς θέλουμε πολιτική δέσμευση. Για τη “νομιμοποίηση” της συμφωνίας δεν μπορεί να αποκλειστεί μια ενδεχόμενη τροποποίηση της σύμβασης χωρίς κύρωση από τη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 8.
Αλλά ας επανέλθουμε στο σήμερα. Με την έκδοση της απόφασης αναστολής, που θα εκδοθεί σίγουρα πριν από τις 2 Οκτωβρίου, η εταιρεία θα βγει να πανηγυρίζει ξανά για “δικαίωση από τη δικαιοσύνη και επιβεβαίωση της νομιμότητας της επένδυσης“. Το ψέμμα θα καταπιούν αμάσητο οι μάζες των τηλεθεατών του ΣΚΑΪ και του ΜΕΓΚΑ που έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου επί τρεις εβδομάδες και που αδυνατούν να συλλάβουν έστω τη διαφορά ανάμεσα στην “ακύρωση” και στην “αναστολή”.
Αλλά να μη γελιόμαστε, αυτό το καρναβάλι δεν έχει καμμία σχέση ούτε με νομιμότητα ούτε με δικαιοσύνη. Ούτε φυσικά με το δημόσιο συμφέρον. Είναι απλά ακόμα ένα ρούχο στο πλυντήριο.