«Στη μέγκενη 12 ορυχείων» – Σεληνιακά τοπία στις Σάπες από την «ELDORADO GOLD»

Πάνω από 10 επιφανειακά ορυχεία, διαστάσεων πολλών εκατοντάδων μέτρων, καθώς επίσης και ισάριθμες και σε χωρητικότητα ισοδύναμες «χαβούζες» τοξικών μεταλλευτικών τελμάτων.

Ο δρ Κυριάκος Αρίκας, υφηγητής του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας – Πετρογραφίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Σε «χρυσό» κλοιό 12 επιφανειακών ορυχείων θα βρεθούν οι κάτοικοι των Σαπών και γενικότερα του Νομού Ροδόπης, αν προχωρήσουν τα σχέδια της «Eldorado Gold» για την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην ευρύτερη περιοχή. Σύμφωνα με τον υφηγητή του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας – Πετρογραφίας του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, δρα Κυριάκο Αρίκα, η «Eldorado Gold» αποσιωπά τα σχέδιά της για επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, τα οποία περιλαμβάνουν και πολλαπλές επιφανειακές εξορύξεις και χρήση κυανίου.

Πολυάριθμες εμφανίσεις της λεγόμενης «ζώνης επιθερμικού χρυσού», από Σάπες έως Πέραμα – Πετρωτά, αποτελούνται κυρίως από οξειδωμένα πετρώματα τύπου «Αγίου Δημητρίου» και «Περάματος» που προορίζονται για επιφανειακή εξόρυξη.

Οι 9 περιοχές

Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι από την εταιρεία χαρακτηρισμένες «νέες χρυσοφόρες δομές», δηλαδή οι προβλεπόμενες εννέα «περιοχές» μελλοντικών μεταλλευτικών δραστηριοτήτων: 1) Δυτική Οχιά (Wiper West), 2) Δυτικός Γκρεμός (Scarp West), 3) Καμένο, 4) Σάπανα, 5) Αγ. Νικόλαος, 6) Γαλαξίας, 7) Αγ. Βαρβάρα, 8) Αδουλάριος και 9) Εβρος. Στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του 2001 αναφέρεται και ο Αγ. Κωνσταντίνος, 800 μέτρα νοτιοανατολικά των Κασσιτερών, επισημαίνει ο Κυρ. Αρίκας.

Οπως λέει, η «επιθερμική ζώνη» από ανατολικά των Σαπών έως Κασσιτερά και Συκορράχη -συμπεριλαμβανομένων και των μεταλλείων Οχιάς, Αγ. Δημητρίου και Γκρεμού- θα μετατραπεί σε μερικές δεκαετίες σε ένα απέραντο συγκρότημα τουλάχιστον 12 μεταλλείων. «Μπορεί λοιπόν ο καθένας να φανταστεί τι σημαίνει να έχει σε μία περιοχή έκτασης 8 x 2-4 χιλιομέτρων πάνω από 10 επιφανειακά ορυχεία, διαστάσεων πολλών εκατοντάδων μέτρων, καθώς επίσης ισάριθμες και σε χωρητικότητα ισοδύναμες «χαβούζες» τοξικών μεταλλευτικών τελμάτων, εφ’ όσον τα εξορυχθέντα και επεξεργασθέντα πετρώματα 100% θα εναποθέτονται σε διπλανούς χώρους ως τοξικό μεταλλευτικό απόβλητο», τονίζει.

Και υπογραμμίζει ότι στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν οι απογυμνωμένες περιοχές για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας – δρόμοι, πλατείες συσσώρευσης εξορυχθέντων πετρωμάτων, τραβέρζες κ.λπ. «Τελικά, δημιουργείται το ερώτημα εάν και ποιοι χώροι θα παραμείνουν για την ποιοτική ζωή των κατοίκων στις περιοχές αυτές μεταξύ επιφανειακών ορυχείων, απογυμνωμένων σεληνιακών τοπίων και γιγαντιαίων λεκανών μεταλλευτικών τοξικών τελμάτων;», διερωτάται ο Κυρ. Αρίκας.

Επίσης, προσθέτει ότι παρά τα λεγόμενα για χρήση άλλης μεθόδου, η κυάνωση παραμένει στο προσκήνιο. Και αυτό γιατί προκαλεί αμφιβολίες το προτεινόμενο σχέδιο περί επεξεργασίας εξορυχθέντων πετρωμάτων χωρίς κυάνωση. Οπως λέει, η εταιρεία «Μεταλλεία Θράκης» προγραμμάτιζε έως το 2001 τη διαδικασία ανάκτησης χρυσού από τα εξορυχθέντα πετρώματα με τη μέθοδο της κυάνωσης, ακριβώς όπως και η εταιρεία Περάματος. «Σημειώνεται ότι η εκχύλιση χρυσού με κυανιούχο νάτριο αποτελεί στις προτάσεις της εταιρείας του έργου Περάματος έως σήμερα αμετάβλητο δεδομένο», επισημαίνει.

Και τονίζει: «Μετά την γνωστοποίηση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον Απρίλιο 2001, κατά της επεξεργασίας χρυσού στη Χαλκιδική με τη μέθοδο της κυάνωσης, η εταιρεία των Σαπών αφαίρεσε από τις προτάσεις της το καυτό θέμα “κυάνωση” και επινόησε ένα άλλο σχέδιο επεξεργασίας χρυσού, το οποίο ανακοίνωσε στις 7 Σεπτεμβρίου 2001 και παρουσίασε στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων το 2002.

Το ίδιο σχέδιο επεξεργασίας παρουσιάζεται και από το 2012». Αυτή τη φορά όμως, προσθέτει, παρουσιάζει απλοποιημένα τα εξής: 1) ανάκτηση των μεταλλικών θειούχων ορυκτών (σιδηροπυρίτης, χαλκούχα ορυκτά) από τα εξορύξιμα πετρώματα με τη μέθοδο της «επίπλευσης», διότι τα μεταλλικά θειούχα ορυκτά εγκλείουν ίχνη-ψήγματα χρυσού και 2) εξαγωγή του «χρυσοφόρου χαλκούχου συμπυκνώματος» στο εξωτερικό για πυρομεταλλουργική ανάκτηση του χρυσού. «Αλλά το σχέδιο αυτό είχε απορριφθεί στο παρελθόν ως μη αξιόπιστο από το Περιφερειακό Τμήμα Θράκης του ΤΕΕ, τα Νομαρχιακά και Δημοτικά Συμβούλια και όλους τους άλλους φορείς της Θράκης», υπογραμμίζει ο Κυρ. Αρίκας.

Οπότε, καταλήγει, μοναδική σίγουρη μέθοδος ανάκτησης του χρυσού από το μετάλλευμα παραμένει η κυάνωση, η οποία και θα χρησιμοποιηθεί στα 12 επιφανειακά ορυχεία που θα γίνουν στην περιοχή, αν προχωρήσουν τα σχέδια της Eldorado Gold.