Aπό το environmentfood
Φωτογραφία από ThePressProject
Χθες νομίζω ήταν μια καλή μέρα [ #SaveSkouries9N ]
πλήθος κόσμου φώναξε για το Δικαίωμα στη Ζωή, στο Δάσος, στο Νερό.
είπα νερό…και σκέφτηκα το ΥΠΕΚΑ…
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
Το νερό αποτελεί κληρονομιά η οποία πρέπει να προστατεύεται. Τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα ενισχύονται οι πιέσεις που υφίστανται οι υδατικοί πόροι, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ζήτησης από ποικίλους χρήστες για επαρκές σε ποσότητα και ποιότητα νερό”
Στη Διαβούλευση Διαχείρισης Υδατικών Πόρων Κεντρικής Μακεδονίας, το ΥΠ.Ε.Κ.Α με ανησυχητική ελαφρότητα δέχεται την ποσοτική και ποιοτική υποβάθμιση των υδατικών αποθεμάτων στη περισσότερο ευνοούμενη υδρολογικά περιοχή της Χαλκιδικής. Και αυτό σκανδαλωδώς προς χάρη ποιου και ποιας δραστηριότητας; (ιδιωτικών μελλοντικών εξορύξεων χρυσού να υποθέσουμε κατά την ταπεινή μας γνώμη;) 
Στο απόσπασμα του πίνακα 11-10 (σελίδα 210 στο έντυπο ή 207 στο διαδίκτυο) παρουσιάζονται περιοχές της ΛΑΠ Χαλκιδικής οι οποίες εντάσσονται στις εξαιρέσεις της επίτευξης των περιβαλλοντικών στόχων. Όπως φαίνεται και από τα στοιχεία που παρατίθενται στον πίνακα, οι εν λόγω περιοχές βρίσκονται σε καλή ποσοτική κατάσταση ενώ οι περιοχές Σκουριών και Ολυμπιάδας, και σε καλή ποιοτική κατάσταση. Η αναγνώριση της μη επίτευξης των περιβαλλοντικών στόχων, σε περιοχές που σήμερα πληρούν τους στόχους αυτούς, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή αφού συνιστά υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Πρόκειται για την ερευνητική ομάδα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Χημικών Μηχανικών, Μανασσή Μήτρακα και μέλη τους Σοφία Τρεσίντση, Κωνσταντίνο Συμεωνίδη, Ρωξάνη Τζήμου-Τσιτουρίδου, Ιωσήφ Γεωργίου, Γεώργιο Σταύροπουλο, Αναστάσιο Ζουμπούλη και Μαρία Κατσικίνη.
Η εργασία της ομάδας αναφέρεται στην ανάπτυξη και παραγωγή, σε βιομηχανική κλίμακα, ενός κοκκώδους προσροφητικού υλικού χαμηλού κόστους με ακρωνύμιο AquAsZero, το οποίο αποτελείται από υδροξυ-οξείδιο σιδήρου-μαγγανίου και μπορεί να συγκρατήσει με επιτυχία το τρισθενές αρσενικό ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει σημαντικά υψηλότερη απόδοση στην απομάκρυνση πεντασθενούς αρσενικού από το πόσιμο νερό, σε σχέση με τα αντίστοιχα, εμπορικά προϊόντα.
“Η διάκριση βοηθάει στο να καταφέρουμε να αντλήσουμε χρηματοδότηση για τη δημιουργία μονάδας παραγωγής του υλικού μας” εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής της έρευνας, κ. Μήτρακας [σ.σ. δείτε το ΥΓ για τον κ. Μήτρακα].
Όπως διευκρίνισε, το ειδικό αυτό φίλτρο που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με ιδιωτική εταιρεία, έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε ξενοδοχεία στην Ελλάδα και στην υδροδότηση δύο χωριών, της Νικήσιανης Καβάλας και του Μητρουσίου Σερρών. [ σ.σ. σε λίγο και στη Χαλκιδική; ]
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του προγράμματος «AquAsZero» που υποστηρίζεται από το 7ο πλαίσιο στήριξης για ενίσχυση της έρευνας σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Υ.Γ. (δικό μας…)
ο κ. Μήτρακας αναφέρεται εδώ
“Στην περίπτωση της Κεντρικής Μακεδονίας, το εξασθενές χρώμιο, όπως εξήγησε ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ, Μανασσής Μήτρακας, «προέρχεται από το υπέδαφος και οφείλεται στη γεωλογική σύσταση των εδαφών» “
Απορία δικιά μας…το γεωγενές εξασθενές χρώμιο είναι υγιεινό ενώ το ανθρωπογενές τοξικό?
Μήπως το ίδιο ισχύει και για το αρσενικό? Δηλ. το αρσενικό από μεταλλεία είναι καλό? ή απλά καρκινογόνο? …_
[για το environmentfood Γιάννης Ζαμπετάκης]