Bayan Obo, Εσωτερική Μογγολία, Κίνα:
Το μεγαλύτερο μεταλλείο σπάνιων γαιών στον κόσμο. Περίπου 57 εκατ. τόνοι αποθέματα περιεκτικότητας 6% σε οξείδια σπάνιων γαιών.
Υψηλής προτεραιότητας φαίνεται ότι είναι για το ΙΓΜΕ η έρευνα για την ανακάλυψη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων σπάνιων γαιών – “τα hi-tech μέταλλα της Ελλάδας” – στις άμμους της θαλάσσιας περιοχής της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Σύμφωνα με τη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα ΕSPRESSO ο Γεν. Διευθυντής του ΙΓΜΕ κ. Παπαβασιλείου, εντός του Ιουνίου το ΙΓΜΕ θα υποβάλλει στο Υπουργείο Οικονομίας πρόταση για χρηματοδότηση της έρευνας από το 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Θα γίνει υποθαλάσσια έρευνα στην υφαλοκρηπίδα του βόρειου Αιγαίου, σε μικρή απόσταση από την ακτή και κοντά στις εκβολές των ποταμών Στρυμόνα, Νέστου και Έβρου. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εντοπίζεται στην περιοχή από την Καβάλα μέχρι την Αλεξανδρούπολη και η αξία των περιεχόμενων μετάλλων πιθανόν να ανέρχεται στα 125 εκατομμυρία δολάρια.
Υπενθυμίζεται ότι η περιοχή αυτή συμπίπτει με δυο από τα σημαντικότερα Εθνικά Πάρκα της Β. Ελλάδας: το Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (Δ. Νέστου- Βιστωνίδας- Ισμαρίδας, ΚΥΑ 44549/ 17.10.08/ΦΕΚ 497 Δ /17.10.08) και το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Έβρου (ΚΥΑ 4110/29.1.07/ΦΕΚ 102 Δ /16.3.07).
Είναι πολλά αυτά που ΔΕΝ είπε ο κ. Παπαβασιλείου στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη του και το σημαντικότερο από αυτά είναι η λέξη ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ. Τα κοιτάσματα σπάνιων γαιών περιέχουν σημαντικές συγκεντρώσεις θορίου και άλλων ραδιενεργών στοιχείων και παράγουν ραδιενεργά απόβλητα, η διαχείριση των οποίων έχει ειδικές απαιτήσεις και είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Αυτός είναι ο λόγος που εξόρυξη σπάνιων γαιών γίνεται πλέον αποκλειστικά στην Κίνα που ελέγχει πλήρως την παγκόσμια αγορά.
Στο θέμα αυτό έκανε ειδική αναφορά ο κ. Παπαβασιλείου και στην εισήγησή του στην ημερίδα ΕΞΠΡΕΣ-ΣΜΕ για τους “κρυμμένους θησαυρούς της Β. Ελλάδας” στις 29/5/2010. Αντιγράφουμε τα όσα σχετικά με τις σπάνιες γαίες είπε εκεί. Ολόκληρη η εισήγηση σε μορφή .ppt βρίσκεται εδώ.
ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΙΜΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ ΒΑΡΕΩΝ ΠΡΟΣΧΩΜΑΤΙΚΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΥΨΗΛΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ ΤΟΥ Β.ΑΙΓΑΙΟΥ.
- Τα αρχικά δείγματα των άμμων που μελετήθηκαν είναι πλούσια σε Th (1283 και 1710 ppm) πρόκειται δηλαδή για “Θοριούχο Μετάλλευμα” εμπλουτισμένο σε U (50ppm), Nb (200ppm), Y (150ppm).
- Τα ελαφρώς εμπλουτισμένα δείγματα πολλαπλασιάζουν σχεδόν κάθετα τις περιεκτικότητες τους σε U, Nb και Y, με ένα ξεχωριστό τρόπο αυτές σε Th και Zr.
- Τα αρχικά δείγματα άμμων παρουσιάζουν πολύ υψηλές περιεκτικότητες σε ελαφρές Σ.Γ. (La έως Sm ) πάνω από 7000 και 11000ppm, κάτι που αντιπροσωπεύει περίπου το 95% του συνολικού περιεχομένου σε Σ.Γ.
- Τις μεγαλύτερες περιεκτικότητες έχουν κατά σειρά το Ce, La, Nb και Pr που αντιπροσωπεύουν το 93% περίπου αυτών σε αναλογίες 52 έως 65%, 20 έως 27%, 11 έως 16% και 4 έως 5% αντίστοιχα για τις παραπάνω Σ.Γ. Οι αναλογίες αυτές είναι εντός των ορίων διάθεσης συμπυκνωμάτων στην διεθνή αγορά.
- Επομένως τα αρχικά δείγματα των άμμων είναι “Μετάλλευμα Σπανίων Γαιών” όμοιο με το συμπύκνωμα ( mischmetal ) Ce, La, Nb. Pr, το οποίο μάλιστα έχει και την υψηλότερη τιμή 10 – 15 $ /lb “mischmetal” έναντι 6-9 και 7$/lb των λοιπών δύο αντιστοίχων συμπυκνωμάτων που διατίθενται στην αγορά του La, Nb και Ce, La
Από αυτά που είπε ο κ. Παπαβασιλείου στην ημερίδα, αλλά δεν είπε στην εφημερίδα προφανώς για να μην τρομάξει τον κόσμο, επισημαίνουμε αυτό που είπαμε και πιο πάνω: πρόκειται για μετάλλευμα ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟ, με υψηλή περιεκτικότητα σε θόριο (Th) και μικρότερη σε ουράνιο (U).
ΕΙΝΑΙ ΟΙ “ΣΠΑΝΙΕΣ ΓΑΙΕΣ” ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΠΑΝΙΕΣ;
Πίνακας: Aφθονία (περιεκτικότητες) χημικών στοιχείων στον άνω φλοιό της Γης, σαν συνάρτηση του ατομικού αριθμού. Οι σπάνιες γαίες (rare earth elements) είναι με γαλάζιο χρώμα (πηγή: seekingalpha.com)
Στην πραγματικότητα, τα μέταλλα των “σπάνιων γαιών” δεν είναι ιδιαίτερα σπάνια. Ο όρος “σπάνιες γαίες” είναι μάλλον αρχαϊκός και ανάγεται στην αρχική ανακάλυψη κάποιων από τα στοιχεία της ομάδας το 1787. Οι ελαφρύτερες όπως το σέριο (δημήτριο), το λανθάνιο και το νεοδύμιο, βρίσκονται σε μεγαλύτερη αφθονία στο φλοιό της γης από ότι ο μόλυβδος ή ο άργυρος. Μόνον ορισμένες από τις βαρύτερες σπάνιες γαίες, όπως το ευρώπιο, το δυσπρόσιο και το τέρβιο, είναι πραγματικά σπάνιες.
Εξόρυξη σπάνιων γαιών έχει γίνει στο παρελθόν σε πολλές χώρες, από τη Σουηδία μέχρι τη νοτιοανατολική Ασία. Στις ΗΠΑ, το μοναδικό μεταλλείο σπάνιων γαιών στο Mountain Pass στην έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνια που ήταν κάποτε το μεγαλύτερο στον κόσμο, έκλεισε το 2002, λόγω περιβαλλοντικών προβλημάτων και αδυναμίας ανταγωνισμού με τις φτηνές σπάνιες γαίες από την Κίνα που μπήκε δυναμικά στην αγορά από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ήταν τότε (1992) που ο Deng Xiaoping έκανε την περίφημη δήλωση: “Υπάρχει πετρέλαιο στη Μέση Ανατολή, υπάρχουν σπάνιες γαίες στην Κίνα!”, σηματοδοτώντας τη στροφή της χώρας του στην εκμετάλλευση αυτών των μετάλλων.
(Διάγραμμα από το http://www.australianrareearths.com/current-issues.html)
Σήμερα, οι σπάνιες γαίες που χρησιμοποιούνται σε όλες τις εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας παγκοσμίως προέρχονται από την Κίνα η οποία έλεγχει πλήρως την αγορά, για ορισμένα από αυτά τα μέταλλα μέχρι ποσοστού 97%.
ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΣΠΑΝΙΕΣ ΓΑΙΕΣ;
Η περιορισμένη προσφορά αυτών των μετάλλων στην αγορά δεν είναι αποτέλεσμα της σπανιότητάς τους, αλλά ενός συνδυασμού οικονομικών και περιβαλλοντικών λόγων. Ακόμα και με την τεράστια ζήτηση των iPad και τα καινούρια υβριδικά αυτοκίνητα, η ποσότητα των σπάνιων γαιών που καταναλώνεται είναι εξαιρετικά μικρή – περίπου 130.000 τόνοι το χρόνο, ίσο μόλις με το ένα δέκατο της παραγωγής χαλκού του Φεβρουαρίου 2010. Οι ειδικοί αναλυτές προβλέπουν ότι η παγκόσμια αγορά των σπάνιων γαιών θα φτάσει τα 2 με 3 δις δολάρια μέχρι το 2014, αλλά ακόμα και αυτό είναι ίσο μόνο με το 1% της σημερινής αγοράς σιδήρου. Επίσης, οι σπάνιες γαίες δεν αποδίδουν ιδιαίτερα στο μεταλλείο – το μεγαλύτερο μέρος της αγοραίας αξίας τους παράγεται στην διαδικασία της επεξεργασίας.
Υπάρχουν επίσης κίνδυνοι για το περιβάλλον. Η εξόρυξη σπάνιων γαιών παράγει ραδιενεργά απόβλητα, η διαχείριση των οποίων στις ΗΠΑ και τον Καναδά απαιτεί ειδική αδειοδότηση και δαπανηρές διαδικασίες αποκατάστασης, γεγονός που κάνει τις βορειοαμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες να μειονεκτούν έναντι των Κινεζικών που δεν έχουν περιβαλλοντικές ανησυχίες κι αναστολές. Σαν αποτέλεσμα, αν και οι τιμές έχουν ανέβει σημαντικά τα τελευταία χρόνια, η εξόρυξη των σπάνιων γαιών είναι ακόμα ολόκληρες τάξεις μεγέθους λιγότερο επικερδής από το χαλκό ή το σίδηρο. Για τις μεγάλες μεταλλευτικές εταιρείες απλά δεν αξίζει τον κόπο.
Are Rare Earth Elements Actually Rare? – By Charles Homans | Foreign Policy.
ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
Οι “σπάνιες γαίες”, αυτά τα μέταλλα με τις πολύ ξεχωριστές ιδιότητες, έχουνε λάβει μυθικές διαστάσεις χάρη στο ρόλο που παίζουν σε μια σειρά από “καθαρές” τεχνολογίες, από τις ανεμογεννήτριες μέχρι τα υβριδικά αυτοκίνητα. Υποστηρίζεται ότι η “πράσινη ανάπτυξη” δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τις σπάνιες γαίες. Μερικοί φτάνουν στο σημείο να ονομάζουν “πράσινα μέταλλα” τα μέταλλα που συμβάλλουν στην “πράσινη ανάπτυξη”, δηλαδή στις τεχνολογίες που εκπέμπουν λιγότερους ρύπους.
Όμως η λέξη “πράσινο”, που είναι της μόδας και κολλάει παντού, δίνει την εντύπωση ότι τα μέταλλα παράγονται με τρόπο μαγικό, χωρίς καμία επίπτωση στο περιβάλλον. Ουδέν αναληθέστερο τούτου. Η εξόρυξη και η μεταλλουργία έχουν μεγάλο περιβαλλοντικό κόστος, είναι ενεργοβόρες, χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες χημικών ουσιών και αφήνουν πίσω τους απόβλητα που συχνά είναι επικίνδυνα και χρειάζονται ειδική διαχείριση. Το να τα ονομάζουμε “πράσινα” επειδή χρησιμοποιούνται π.χ. σε ένα υβριδικό αυτοκίνητο που εκπέμπει λιγότερους ρύπους από ένα συμβατικό, είναι απλά κοροϊδία.
Ονομάζουμε “πράσινο” το αυτοκίνητο με μοναδικό και απόλυτο κριτήριο την εκπομπή ρύπων, παραβλέποντας ότι για την κατασκευή του καταναλώθηκαν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και κάνα-δυο τόνοι διαφόρων μετάλλων και άλλων υλικών. Έχουμε δε την απαίτηση να ονομάζουμε “πράσινα” και τα ίδια τα μέταλλα, αγνοώντας πλήρως το περιβαλλοντικό κόστος της εξόρυξης και μεταλλουργίας τους. Η όλη υπόθεση των “πράσινων μετάλλων” μυρίζει πράσινη μπογιά, δηλαδή greenwashing… Κι όλα αυτά για ένα προϊόν (αυτοκίνητο) που δεν προορίζεται να έχει διάρκεια ζωής μεγαλύτερη των 5-6 χρόνων, γιατί θα πρέπει γρήγορα να αντικατασταθεί από το νεότερο μοδάτο μοντελάκι της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Από πολλούς έχει διατυπωθεί η βάσιμη επιφύλαξη ότι όχι όλες, αλλά σίγουρα κάποιες από τις πολυδιαφημισμένες “πράσινες” τεχνολογίες δεν είναι παρά ένα άλλοθι για αύξηση της κατανάλωσης. Oι ίδιες οι εταιρείες που τις αναπτύσσουν τις χρησιμοποιούν έτσι. Δημιουργούνται “υψηλής τεχνολογίας”, “πράσινα” καταναλωτικά αντικείμενα που σκοπό έχουν να καθησυχάσουν τις ενοχές του περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένου κοινού, με παράλληλη αύξηση της κατανάλωσης και των κερδών. Θεωρούμε ότι με τη λέξη “πράσινο” οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και να τη χρησιμοποιούμε με φειδώ, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΞΟΡΥΞΗ ΣΠΑΝΙΩΝ ΓΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, μόνον η εξόρυξη των βαρύτερων και σπανιότερων σπάνιων γαιών όπως το ευρώπιο, μπορεί να είναι οριακά επικερδής για κάποιες μικρές εταιρείες κι αυτό μόνον αν οι τιμές συνεχίσουν να ανεβαίνουν. Ευρώπιο δεν έχουμε στη Β. Ελλάδα ή τουλάχιστον όχι αρκετό ώστε να αναφερθεί σε αυτό ο κ. Παπαβασιλείου.
Στις ΗΠΑ, η εταιρεία Molycorp, θυγατρική της Chevron, έχει αγοράσει το παλιό μεταλλείο του Mountain Pass που παρήγαγε νεοδύμιο και ευρώπιο και ελπίζει να το θέσει ξανά σε λειτουργία. Όμως η επιχείρηση ξεκινά με ένα σημαντικό μειονέκτημα σε σχέση με τους Κινέζους ανταγωνιστές της: $2,4 εκατ. το χρόνο για περιβαλλοντική προστασία και παρακολούθηση. Τα μέταλλα που θα παράγει θα είναι σαφέστατα ακριβότερα από τα Κινέζικα. Θα δεχτούν οι κατασκευαστές αυτοκινήτων να πληρώσουν περισσότερα για το “αμερικανικό” νεοδύμιο που χρησιμοποιείται στους κινητήρες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων;
Ο Πρόεδρος της Molycorp λέει “ναι”, γιατί έχει τη διαβεβαίωση των παλιών πελατών του μεταλλείου στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία και σίγουρο πελάτη τον Αμερικανικό στρατό. Όπως και τα άλλα μέταλλα που παράγονται σε μικρές ποσότητες, οι σπάνιες γαίες δεν εμπορεύονται στα χρηματιστήρια, αλλά μόνο μέσω εξειδικευμένων εταιρειών και εμπόρων. Ένα νέο μεταλλείο σπάνιων γαιών που δεν μπορεί να βασιστεί στις σχέσεις του με τους πελάτες, θα πρέπει να είναι σε θέση να δίνει στην αγορά μέταλλα σε ανταγωνιστική τιμή. Και εκεί οι Κινέζοι παίζουν χωρίς ανταγωνισμό, αφού έχουν μηδενικό κόστος προστασίας του περιβάλλοντος.
Οι περιορισμοί που έχουν θέσει οι Κινέζοι στις εξαγωγές σπάνιων γαιών και οι πρόσφατες δηλώσεις ότι θα απαγορεύσουν εντελώς τις εξαγωγές στις 5 βαρύτερες σπάνιες γαιες, έχουν οδηγήσει στην αναζήτηση εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων εκτός Κίνας. Τα πράγματα είναι δύσκολα από οικονομικη άποψη και η Αμερικανική κυβέρνηση σκέφτεται να ενισχύσει τους Αμερικανούς παραγωγούς (δηλαδη την Molycorp) με δάνεια με κρατική εγγύηση. Σύμφωνα με άρθρο των New York Times, από τις πάνω από 60 εταιρείες παγκοσμίως που φιλοδοξουν να εκμεταλλευτούν κοιτάσματα σπάνιων γαιών, μόνον η Μolycorp και η Αυστραλιανή Lynas Corporation έχουν στοιχειώδη σοβαρότητα ως εταιρείες και κάποιες ελπίδες να τα καταφέρουν. Όλες οι υπόλοιπες έχουνε βασικές ελλείψεις σε κεφάλαια, εξοπλισμό, τεχνογνωσία, εξειδικευμένο προσωπικό και εμπειρία στη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων. Άραγε πώς φαντάζεται το ΙΓΜΕ την εξόρυξη των σπάνιων γαιών στη χώρα μας; Εαν θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί, θα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να γίνουμε Κίνα!
Ανεξάρτητα από τα οικονομικά του εγχειρήματος που είναι απαγορευτικά, υπάρχουν κι άλλα πράγματα που πρέπει να σκεφτούμε. Το ΙΓΜΕ μας προτείνει να εξορύξουμε την άμμο της θάλασσας από τις εκβολές των τριών μεγάλων ποταμών που είναι σημαντικοί υδροβιότοποι, προστατευόμενοι από Διεθνείς Συνθήκες. Το ΙΓΜΕ έχει δείξει και στο παρελθόν ότι δεν έχει τέτοιους ενδοιασμούς, αρκεί να υπάρχει οικονομικό αντικείμενο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το έσοδο υποτίθεται ότι θα είναι 125 εκατ. ευρώ. Το οικονομικό κόστος της μακροπρόθεσμης απόθεσης των ραδιενεργών αποβλήτων (που έτσι κι αλλιώς δεν ξέρουμε πώς να την κάνουμε) και το κόστος της απώλειας σημαντικών οικοτόπων, ούτε λαμβάνονται υπόψην ούτε μπαίνουν στην οικονομική ανάλυση του κρατικού Ινστιτούτου.
26 απαντήσεις στο “Εξόρυξη ραδιενεργών κοιτασμάτων “σπάνιων γαιών” από την άμμο της θάλασσας σε όλη τη ζώνη από Στρυμόνα μέχρι Έβρο: μια εφιαλτική προοπτική”
Γεια σου ρε Τολη “οικολόγε”… Το κατάλαβες ότι η ¨πράσινη ανάπτυξη” είναι έργο των πλουσίων (εξορυκτικές εταιρείες, πετρελαιάδες, κλπ). Στο όνομα της “οικολογίας” έχουν γίνει και θα συνεχίζουν να γίνονται τα μεγαλύτυερα εγκλήματα στο Περιβάλλον αλλά κυρίως στην”ανθρώπότητα”. Από τα μέσα του 20 αιώνα η έννοια της “Οικολογίας” από Επιστήμη έγινε πολιτική άποψη για να μπορεί να χρησιμοποιείθεί από τους πλουσίους του κόσμου που για να μην “ξεμπροστιάζονται” δημιούργησαν τις “αφιλοκερδείς εταιρείες” τους όπως η “Greenpeace”, η “WWF”, οι “Οικολόγοι Πράσινοι”, και λοιπές κατά τόπους οικολογικές παπαρο-οργανώσεις, όπου και η ένοια της “προστασίας του περιβάλλοντος” χρησιμοποιείται μόνο εκεί που υπάρχει “ζεστό χρήμα”….(ενέργεια & πρώτες ύλες)…
Προφανώς και εσύ δεν εχεις καμιά σχέση με το περιβάλλον (μηχανικός ήσουν που έχτιζες πολυκατοικίες την δεκαετία του 70 – 80 και για πολλά χρόνια τώρα κανείς δεν ξέρει πως τα κονομάς…) Από την σχετική εμπειρία που και εσύ διαπιστώνεις (η κινδυνολογία, η τρομολαγνία και η προπαγάνδα μαζί με δυο τρεις πληρωμένους επιστήμονες έγινε εργαλείο των καπιταλιστών για την προώθηση των Business τους όπως ο έλεγχος εξορυσομένων πρώτων υλών, ελέγχος της ενεργειακής επάρκειας των χωρών, προώθηση άχρηστων προϊόντων που θα γεμίσουν τις τσέπες λίγων και θα οδηγήσουν σε υπέρμετρη αύξηση των εξορυσσομένων πρώτων υλών, αδιαφωρόντας πλήρως επί της ουσίας για το περιβάλλον)….
Αν κρίνουμε και τις δικιές σου δράσεις, οι πολύ καλές γνώσεις σου για την αγορά του χρυσού και γενικά των μετάλλων, η ασχετοσύνη σου για την Επιστήμη του Περιβάλλοντος & της Οικολογίας μαζί με την καταστροφολογία που θυμίζει “Greenpeace”, τρεμόπουλο και όλα τα σχετικά λαμόγια που όπως αποδεικνύεται υπηρετούν τις εξορυκτικές βιομηχανίες, η καλή οικονομική σου άνεση που δεν συμβαδίζει με την “αεργία” σου, οι προσβάσεις σου στα Υπουργεία και η μονομερής σου απασχόληση “και καλά” κατά των εξορυκτικών δραστηριοτήτων, ταιριάζει απόλυτα με την πρακτική όλων αυτών που αποφάσησαν να αγαπήσουν το περιβάλλον από τους άλλους για να “επιβάλουν” την προστασία του με νέους περιβαλλοντικούς φόρους και την αναστολή της ανάπτυξης των αναπτυσόμενων χωρών, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια… Εϊναι απλά αστείο την ώρα που προωθείτε εσείς οι “ψευτο-οικολόγοι” τις “πράσινες τεχνολογίες” να αγωνίζεστε κατά της εξόρυξης των πρώτων υλών για την κατασκευή τους. Αποτέλεσμα είναι η υπέρμετρη αύξηση των τιμών των πρώτων υλών που τις πληρώνουν οι απλοί πολίτες και όχι οι “κακές εξορυκτικές βιομηχανίες” οι οποίες αυξάνουν γεωμετρικά τα κέρδη τους…
Αξιολάτρευτε “οικολόγε”, εάν ήμουν μεγαλοβιομήχανος και τα συμφέροντά μου εξαρτιόταν από τις τιμές των μετάλλων, θα είχα σπείρει σε όλες τις χώρες που έχουν δυναμικό παραγωγής μετάλλων “μισθοφόρους οικολόγους” έτσι ώστε να μην αφήσω ανεξέλεγκτες τις κοινωνικές αντιδράσεις από “πραγματικούς κατοίκους των τοπικών κοινωνιών”… Με αυτόν τον τρόπο θα έλεγχα ποια κοιτάσματα και πότε θα βγαίναν στην αγορά, δηλαδή τις τιμές των μετάλλων και θα είχα καπελώσει οποιεσδήποτε “πραγματικές αντιδράσεις”… έτσι ώστε να καταλάβουμε ότι είσαι πολύ ποιό χρήσιμος για τις εξορυκτικές εταιρείες από ότι ο ποιό καλοπληρωμένος υπάλληλός της.
Την στιγμή που όλοι οι Έλληνες πεινάνε βλέπουμε γνωστά σε όλους μας λαμόγια όπως ο φίλος σου ο τρεμόπουλος (που θα διαφωνείς μάλλον τώρα τελευταία για τις κλιματικές αλαγές… που οδηγούν στην υπέρμετρη αύξηση της εξόρυξης νέων μετάλλων για τις και καλά οικολογικές τους τεχνολογίες) όπως και εσύ, να ζείτε πλουσιοπάροχα και να μην σας αγγίζει τίποτα…
Η υπόνοια σου βέβαια για αυτές τις ψευτοοικολογικές οργανώσεις που “προφανώς” στηρίζουν τους πλούσιους αυτού του πλανήτη, γυρνάει και προς τα εσένα… που την δουλεύεις την κινδυνολογία με περισή ευρεσυτεχνία… και κανείς δεν ξέρει που βρίσκεις τόσα φράγκα για τις δράσεις σου…
Πόθεν έσχες κύριε Παπαγεωργίου “Προστάτη του Περιβάλλοντος”;;;
Υ.Γ. Ξέρω ότι η ανικανότητά σου να απαντήσεις με επιχειρήματα, θα σε οδηγήσουν στα “σίγουρα συμπεράσματα” ότι είμαι της εταιρείας τσιράκι και λοιπά σχετικά… που απλά γυρνάνε σε εσένα. Απλά θα σου πω ότι όλοι όσοι χαράζουν “πολιτική κατά των συμφερόντων με αυταπάρνηση” η Ιστορία απέδειξε ότι ήταν υπάλληλοι των ίδιων των συμφερόντων (πρόσφατο παράδειγμα ο προηγούμενος αρχηγός του κόμματός σου, ο Καραμανλής). Κάθε άνθρωπος που τα πέρνει και έχει μάθει να λειτουργεί με “λαμογιά”, δεν μπορεί να δεχτεί ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που δεν τα πέρνουν (προβολή του εαυτού του στους άλλους), έτσι ώστε φτάνει στο “ασφαλές συμπέρασμα”. Τα πέρνουν όλοι οι άλλοι…. οι κακκοί…
Όχι ρε συ Τόλη, δεν είμαστε όλοι σαν κι εσένα!
κακκος ..και πάντα ανώνυμος …τέκνο
Κακκε- το τεστ ψυχανάλυσης ..που πραγματοποίησα αποδεικνύει ..ότι άρχισες να τρέμεις ..φοβάσαι τέκνο μου ..προσοχή η επόμενη φάση ..είναι επικίνδυνη ..το Δαφνί ..πάντως θα σε δεχτή ..καλοδεχούμενο…
Για να ασχολείται κάποιος τόσο πολύ και τόσο επίμονα με τα γραφόμενα του άρθρου, σημαίνει οτι τον αφορά το θέμα εκ των έσω. Δεν είναι κακό να σε αφορά ένα θέμα αλλά είναι Πολύ άσχημος ο τρόπος που εκφράζεις την άποψη σου. Προσωποποιείς πράγματα, είσαι όλο υπονοούμενα, μισόλογα, μπηχτές. συνομοσιολογία και άλλα ποταπά.
Ποιός είναι ο λόγος που γράφεις αυτά που γράφεις????
Συμαζέψου γιατί υποβαθμίζεις την αισθητική μου.
Ο Μέγας Αλέξανδρος άνοιξε τον δρόμο του μεταξιού. Οι Κινέζοι, αν ήξεραν τους Dayuan, προφανώς ήξεραν τα περάσματα βόρεια και νότια της μεγάλης ερήμου Τακλαμακάν. Ο δρόμος του μεταξιού έγινε δρόμος των μπαχαρικών, και τσαγιού, οπίου, και δεν ξέρω τι άλλο, μέχρι να γίνει ο δρόμος του Μεγάλου Παιχνιδιού, μέχρι και σήμερα, μόνο που σήμερα ο καυγάς είναι για πετρέλαιο, αέριο και ίσως άλλα ορυκτά.Τα υπόλοιπα είναι για …..κουτσομπολιό.
“Από αυτά που είπε ο κ. Παπαβασιλείου στην ημερίδα, αλλά δεν είπε στην εφημερίδα προφανώς για να μην τρομάξει τον κόσμο, επισημαίνουμε αυτό που είπαμε και πιο πάνω: πρόκειται για μετάλλευμα ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟ, με υψηλή περιεκτικότητα σε θόριο (Th) και μικρότερη σε ουράνιο (U).”
Δηλαδή πόσο ραδιενεργό είναι;
Δεν ξερω αν αξιζει στον κακκο απάντηση και αν υπάρχει ένομο συμφερον να το ψαξει (ποθεν εσχες)…
Κυριε κρινομαστε για τη σταση μας, τους αγωνες μας και τον τροπο ζωης μας καθημερινά. Τον Τολη τον ξερουμε και ευχαριστως να γνωριζαμε και σενα και να δουμε τους δικους σου αγωνες, τα δικα σου μετεριζια. Να σε γνωρισουμε! Τι λες, εισαι παληκαρι;
Εχω την υποψια οτι εισαι ζηλιαρης, φαφλατάς, μικροτσ… και το πιο βασικο ειναι οτι σου λειπει η ουσια (και μην παει το μυαλο στο πονηρο – ξερεις εσύ), φιλε εισαι ασχετος. Μπαινεις στον κοπο να γραψεις σε μια σελιδα με περιεχομενο ενα κατεβατο επι του προσωπικου (κανενα επιχειρημα) Αν κάποιος ειναι βαλτός και τα παιρνει (με αι) θα αποκαλυφθει απο την σταση του και το κινημα το ιδιο θα τον αποβαλλει! Πρεπει να την βγάζεις δυσκολα, κάνεις πράγματα που δε γουστάρεις; Ζεις καταναγκαστικα, εισαι ανικανοποιητος… ρε μπας και εισαι ρουφ… πτου! Αλήθεια σου αρεσει η δουλεια σου;
Δοκιμασε αλλου ισως εχεις και επιτυχιες!
Να υποθέσω ότι δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτησή μου;
Vagelford, δεν γνωρίζω και δεν αποτολμώ καμία εκτίμηση. Πάντως την αναφορά ότι τα κοιτάσματα σπάνιων γαιών περιέχουν ραδιενεργά στοιχεία και παράγουν ραδιενεργά απόβλητα την συνάντησα σε όλα τα άρθρα για τις σπάνιες γαίες.
Ναι, δεν αμφισβητώ ότι έχουν ραδιενεργά στοιχεία, αφού άλλωστε ραδιενεργά στοιχεία και ραδιενέργεια υπάρχουν παντού στη φύση και εμείς ακόμα είμαστε γεμάτοι ραδιενέργεια. Σημασία έχει το πόση ραδιενέργεια και αυτός είναι ο λόγος που ρωτάω.
Στην φύση, υπάρχει αποκλειστικά σχεδόν Th-232 (εκτός αν μιλάμε για κοιτάσματα ουρανίου), το οποίο είναι και το πιο σταθερό ισότοπο του θορίου με χρόνο ημιζωής 14 δισεκατομμύρια χρόνια (λίγο μεγαλύτερο από την ηλικία του σύμπαντος), ενώ το ουράνιο είναι κυρίως U-238 με χρόνο ημιζωής περίπου 4.4 δισεκατομμύρια χρόνια. Και τα δύο κάνουν α-διάσπαση. Στο χώμα υπάρχει θόριο σε συγκέντρωση περίπου 12 ppm, ενώ το ουράνιο υπάρχει σε συγκέντρωση περίπου 3 ppm (ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να είναι και περισσότερο).
Με τα παραπάνω δεδομένα και πρόχειρους υπολογισμούς, ένα κιλό χώμα έχει ραδιενέργεια περίπου, εξαιτίας του ουρανίου και του θορίου που περιέχει, 500 bequerel χονδρικά.
Από την άλλη το ανθρώπινο σώμα περιέχει ραδιενεργό κάλιο (K-40, με χρόνο ημιζωής 1.25 δισεκατομμύρια χρόνια) σε τέτοια ποσότητα, που ένας μέσος άνθρωπος έχει ραδιενέργεια περίπου 4400 bequerel (K-40 μπορούμε να βρούμε για παράδειγμα στο αλάτι του εμπορίου).
Οπότε, το πόση ραδιενέργεια είναι σημαντική παράμετρος.
– Τα αρχικά δείγματα των άμμων που μελετήθηκαν είναι πλούσια σε Th (1283 και 1710 ppm) πρόκειται δηλαδή για “Θοριούχο Μετάλλευμα” εμπλουτισμένο σε U (50ppm), Nb (200ppm), Y (150ppm).
– Τα ελαφρώς εμπλουτισμένα δείγματα πολλαπλασιάζουν σχεδόν κάθετα τις περιεκτικότητες τους σε U, Nb και Y, με ένα ξεχωριστό τρόπο αυτές σε Th και Zr.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 που το ΙΓΜΕ έκανε έρευνες για ουράνιο, 100 ppm ήταν το όριο εκμεταλλευσιμότητας (και το κοιτασμα του Παρανεστίου Δράμας είχε μέσο όρο 500 ppm). Αρα υποθέτω ότι τα 150 ppm ουρανίου και τα 1200-1700 του θορίου δεν είναι αμελητέα ποσότητα ειδικά από τη στιγμή που παραμένουν στα απόβλητα.
Οι χρόνοι ημιζωής είναι μεγάλοι, όμως συνυπάρχουν πάντα σε κάποιες συγκεντρώσεις και τα προϊόντα της διάσπασης των αρχικών στοιχείων που είναι επίσης ραδιενεργά. Τη συνολική ραδιενέργεια δεν μπορώ να την υπολογίσω.
Ωραία, μιλάμε δηλαδή για συγκέντρωση στο μετάλλευμα περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από το μέσο όρο.
Οι συγκεντρώσεις όμως στα υπολείμματα μετά την επεξεργασία του μεταλλεύματος ποιες θα είναι;
Προφανώς δεν με ενδιαφέρει ένας απόλυτα ακριβής υπολογισμός. Και με μια χονδρική εκτίμηση μπορεί να καταλάβει κανείς τι γίνεται.
Tεράστια πηγή πληροφοριών για τις σπάνιες γαίες και τα τεχνολογικά μέταλλα είναι το http://www.techmetalsresearch.com/. Δεν το γνώριζα όταν έγραφα αυτό το άρθρο, αλλά σίγουρα θα δανειστώ πληροφορίες για το επόμενο σχετικό…
Το συμπέρασμα είναι ένα: Η παραγωγή συμπυκνωμάτων σπάνιων γαιών από μεταλλεία δεν είναι επικερδής δραστηριότητα για τον δυτικό κόσμο για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και το αυξημένο κόστος περιβαλλοντικής προστασίας. Εκτός, ΙΣΩΣ, αν πρόκειται για κοιτασμα με μεγάλες περιεκτικότητες στις “βαριές” σπάνιες γαίες: νεοδύμιο, πρασεοδύμιο, δυσπρόσιο και τέρβιο. Από την παρουσίαση του κ. Παπαβασιλείου δεν προκύπτει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα.
Ακόμα και με την ανατίμηση του κινεζικού γιουαν, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες οποιοδήποτε μεταλλείο στη Δύση να παράγει μόνο συμπύκνωμα και να βγάζει και κέρδος. Ο δε διαχωρισμός των σπάνιων γαιών είναι εξαιρετικά περίπλοκος και προς το παρόν γίνεται μόνο στην Κίνα που, έχοντας το παγκόσμιο μονοπώλιο της παραγωγής, συγκεντρώνει και όλους τους ειδικούς επιστήμονες και την τεχνογνωσία.
Ακόμα και οι Αμερικανοί, Καναδοί και Αυστραλοί που και “μεταλλευτική παράδοση” έχουν και μεγάλα κοιτάσματα, είναι αμφίβολο αν μπορούν να τα καταφέρουν. Εμείς πού πάμε;
Λυπάμαι πολύ αλλά το συμπέρασμά σας είναι και πάλι λάθος:
Η παραγωγή συμπυκνωμάτων σπάνιων γαιών από μεταλλεία είναι επικερδέστατη δραστηριότητα για τον δυτικό κόσμο. Αλλά δεν υπάρχουν αποθέματα εκεί δυστυχώς. Οι σπάνιες γαίες μάλιστα είναι στο top of the tops όταν μιλάμε για επικινδυνότητα εφοδιασμού ή αν θέλετε πιθανότητα διακοπής του λόγω πλήρους εξάρτησης από εισαγωγές από μία χώρα όπως η Κίνα καλή ώρα. Φανταστείτε λοιπόν κάποιος τυχερός να έχει και τα κοιτάσματα και την τεχνολογία (μεταλλουργική βεβαίως για να μην πω και πάλι βιοτεχνολογική και έρθει πάλι ο καλός “επιστήμονας” από το Δημόκριτο να μου αντιτάξει τα σοφά επιχειρήματά του…) να παράγει σπάνιες γαίες στη γειτονιά που καταναλώνονται, γιατί δε νομίζω να έρθει να αμφισβητήσει κανείς ότι τις θέλει και θα τις θέλει για πολύ η υψηλή και γιατί όχι η πράσινη τεχνολογική ανάπτυξη.
Εσείς όμως ως συνεπείς αντιμεταλλάδες κάνετε το γνωστό σας και με το χρυσό κολπάκι: τις υποβιβάζετε με ελαφρά προς βαρέα μεταλλικά νοητικά άλματα:
Έχουμε πιθανά κοιτάσματα λέει το ΙΓΜΕ? Α μπα από την παρουσίαση του κ. Παπαβασιλείου δεν προκύπτει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα (λέτε).
Είναι τα πιο σπάνια και κρίσιμα και στρατηγικά ορυκτά στη γη λέει η διεθνής αγορά? Α μπα δε μπορεί κάποιος και να τα έχει αν παράγει μόνο συμπυκνωμα να καταφέρει να βγάζει και κέρδος (λέτε). Το τελευταίο απόφθεγμα είναι μάλιστα τόσο βέβαιο στην επιφανειακή ανάλυση που κάνετε αφού είναι βγαλμένο μέσα από τη μακρά εμπειρική σας ενασχόληση με τα γνωστά μεταλλεία της περιοχής σας.
Εμείς πού πάμε ξυπόλητοι στ’ αγκάθια (προσθέτω τα αγκάθια λόγω ακάνθου); Οσο και να απορείτε μπορούμε να διαπρέψουμε! Οσο και να θέλετε δε θα παρουσιάσετε την ευλογία του φυσικού πλούτου σαν κατάρα. Μπορεί να είναι κατάρα όταν τα κράτη είναι στα χέρια δικτατόρων που τον κακοδιαχειρίζονται. Εδώ δεν ήταν ποτέ και ούτε πρόκειται να γίνει. Εδώ είσαστε να το δείτε, αλλά όπως φαίνεται θα μείνετε για πάντα παρατηρητές – θεατές και όχι πρωταγωνιστές. Sorry…
Χμμ… λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω, αλλά τα συμπεράσματα δεν είναι δικά μου…
Αντιγραφή είναι. Είναι παρμένα από το http://www.techmetalsresearch.com/2010/06/chinas-currency-valuation-change-and-the-rare-earth-mining-sector/ και ο συγγραφέας του άρθρου είναι ο Jack Lifton, ειδικός στις σπάνιες γαίες και τα μέταλλα τεχνολογικών εφαρμογών. Δεν είναι “δικός μας”, “οικολόγος”, είναι άνθρωπος της βιομηχανίας, με λογική και ψύχραιμη σκέψη.
Δεν φτάνει που δεν διαβάζεις πριν γράψεις, έχεις έτοιμο και το λογίδριο! Και φυσικά κάνεις γκάφες… Προτείνω να πας στο συγγραφέα του άρθρου να του πεις ότι είναι άσχετος και ότι εμείς παρ’όλα όσα λέει “μπορούμε να διαπρέψουμε” στις σπάνιες γαίες, επειδή είμαστε Έλληνες και μάγκες!
Βλέπω έμαθες και την Άκανθο… Πρόοδος!
Antigoldgreece έχω αρχίσει να γελάω με αυτά που γράφεις……. Εάν η παρακάτω παράγραφος από το άρθρο του κ . Jack Lifton σημαίνει ότι η παραγωγή συμπυκνωμάτων σπανίων γαιών δεν είναι κερδοφόρα δραστηριότητα εγώ θα πάρω τα βουνά!!!! Δεν αντιλαμβάνεσαι τον όρο generally και το except, που ο Αγγλοσάξωνας αρθρογράφος έχει βάλει για να κρατήσει την αξιοπιστία του. Μήπως αυτά που ανακοίνωσε ο κ. Παπαβασιλείου ανήκουν στην κατηγορία του except….. Απλά ερωτώ εγώ ο αδαής.
«The production of rare earth ore concentrates, which is the goal of most mines, is generally a non-profitable enterprise in the Western world except, perhaps, for those few deposits that have economically recoverable quantities in their ore bodies of the ‘Big Four’ rare earths: neodymium, praseodymium, dysprosium and terbium.»
Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο κ. Jack Lifton και δεν με ενδιαφέρει να τον γνωρίσω. Αυτό που αποδεικνύει όμως η τοποθέτησή σου είναι ότι προσπαθείς με νύχια και με δόντια να αμφισβητήσεις την αξιοπιστία των πανεπιστημιακών είτε αυτός λέγεται Σκαρπέλης είτε αυτός λέγεται Παπαβασιλείου.
Άντε καλά… Καλά θα κάνεις να τα πάρεις τα βουνά γιατί μάλλον δεν ξέρεις να διαβάζεις. Ξαναδιάβασε αυτό που έγραψα. Εκεί είναι το except, όπως επίσης και ένα μεγάλο PERHAPS.
Αν τα δικά μας κοιτάσματα ανήκαν στην κατηγορία του except PERHAPS, δηλαδή σε αυτά που περιέχουν “the Big Four”, δε νομίζεις ότι αυτό θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα προέβαλε ο Παπαβασιλείου; Που ακριβώς αυτή την εποχή ψάχνει και χρηματοδότηση για την έρευνα;
Παρακάτω στο άρθρο ο συγγραφέας Jack Lifton κάνει ακόμα πιο ξεκάθαρη τη θέση του:
“I doubt whether a renminbi re-valuation in even the mid-term future, could cause enough of a price increase to move the vast majority of rare earth mining ventures in the West to anywhere near profitability, as ore concentrate suppliers”.
Η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων εξόρυξης σπάνιων γαιών στη Δύση είναι ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑ σαν προμηθευτές συμπυκνωμάτων, λέει ο συγγραφέας …Αλλά ο Νικολάκης έχει δική του μετάφραση (και επιμένει κιόλας)!
Υ.Γ. Κάτι το ετούτο του, κάτι τα φτερά, κάτι η βρώμα… Τέτοια τρομακτική ομοιότητα με το τροπικό πτηνό… σύμπτωση να’ναι;
Η ημιμάθεια χειρότερη από την αμάθεια. Αυτά λέει ο λαός μας για την περίπτωσή σου!!
Καταφεύγεις σε γενικές αναφορές τρίτων, υποτίθεται ειδικών, για να υποστηρίξεις την θέση σου, και αγνοείς τα στοιχειώδη. Ότι δηλαδή η αξιοποίηση οποιουδήποτε φυσικού πόρου είναι συνάρτηση πολλών παραμέτρων (τεχνικοικονομικών, περιβαλλοντικών, πολιτικών κλπ) και όχι μόνο της ανατίμησης του νομίσματος της Κίνας……, όπως αναφέρει ο ειδικός σου.
Πάντως, εγώ επανέρχομαι και άσχετα το ότι αυθαίρετα έκοψες μέρος της προηγούμενης ανάρτησής μου, χωρίς καν να το αναφέρεις ( άραγε πως θα χαρακτήριζες τέτοιες ενέργειες εάν συνέβαιναν στην αφεντιά σου?) και επιμένω ότι η όλη προσπάθεια σου με τέτοιου τύπου αναρτήσεις είναι να απομειώσεις την αξία των τοποθετήσεων των κ.κ. Παπαβασιλείου και Σκαρπέλη.
Υ.Γ Όσο για το πτηνό, τα φτερά και τη βρώμα σου τα επιστρέφω γιατί σου ταιριάζουν γάντι!!
Προσπάθησα εγώ να μειώσω την αξία της τοποθέτησης του κ. Παπαβασιλείου; Κάθε άλλο!!! Ίσα ίσα που τα πήρα πάρα πολύ σοβαρά αυτά που είπε και τα αντέγραψα χωρίς ν’αλλάξω ούτε κόμμα!
Για να τελειώνουμε με τις γκρίνιες: O διαχειριστής του blog έχει το δικαίωμα να διαγράφει υβριστικά ή προσβλητικά σχόλια. Την επόμενη φορά που θα έχεις όρεξη να βρίσεις, να ξέρεις ότι θα διαγραφεί ολόκληρο το σχόλιο.
Antigoldgreece,
μπορείς να μας πεις ποιά ήταν τα υβριστικά ή προσβλητικά σχόλια στην ανάρτησή μου? Τέλος πάντων, καλός ο μονόλογός σου, αλλά να ξέρεις ότι στην επόμενη δημόσια εμφάνιση σουθα έχεις να μας αντιμετωπίσεις δια ζώσης και τα ερωτήματα θα είναι αμείλικτα…. Γιατί η ιστορία δεν διαγράφεται, όσες προσπάθειες και συμμαχίες και εάν κάνεις. Είναι το τελευταίο μου post σε αυτό το blog.
Nick- περίεργη ευαισθησία .. πράγματι .. αναρωτιέμαι τι θέλεις της απειλές σου … κρίμα
Αγαπητέ Nick, πιστεύω ότι o αντίλογος στον “οικολογικό” παραλογισμό και στην υστερία του, πρέπει να είναι και μέσα και έξω από τα μπλογκς και παντού όπου οι “οικολόγοι” προσπαθουν να επιβάλουν έναν ιδιότυπο μεσαίωνα.
Οι εδώ οικοδεσπότες, όποτε τραβάνε ζόρια με τα (αντ-)επιχειρήματα, διαγράφουν τα αντίθετα σχόλια του μπλογκ, αυτό είναι γνωστό. Η κουβέντα όμως που γίνεται εδώ μέσα, δεν αφορά μόνον αυτούς και τους ομοιδεάτες, αλλά (κυρίως) όποιον θέλει να “συλλογάται καλά”.
Κολοκύθια με τη ρίγανη, αγαπητέ Stinger…
Ποτέ δεν έχουμε διαγράψει σχόλιο με απόψεις και επιχειρήματα και εσύ ειδικά το ξέρεις πάρα πολυ καλά. Τα μόνα σχόλια που διαγράφουμε είναι τα υβριστικά και συκοφαντικά. Ακόμα και τότε, όπως στην περίπτωση του Νικ, κάνουμε προσπάθεια να κρατήσουμε τις απόψεις και να διαγράψουμε μόνο τις ύβρεις. Και σε διαβεβαιώ ότι κανένας από “εσας” δεν έχει λογοκριθεί περισσότερο από τον Στεφανή και τον Perlomin!
Εαν είχαμε πρόβλημα με τις αντίθετες απόψεις , θα σας είχαμε “κόψει” από την αρχή για να μιλάμε μόνοι μας. Tι ποιο εύκολο; Δεν το κάναμε για έναν λόγο. Γιατί οι αναγνωστες έχουν μυαλό και κρίνουν αυτά που διαβάζουν. Γιατί είναι σαφές ακόμα και στον πιο άσχετο επισκέπτη του μπλογκ ποιοι είστε και τι συμφέροντα στηρίζετε. Γιατί είναι πεντακάθαρο ότι πάτε να αποπροσανατολίσετε την κουβέντα και να την στρέψετε μακριά από τα συγκεκριμένα “επενδυτικά σχέδια” και τις παρανομίες των εταιρειών σας (ακόμα περιμένω να μας πεις για τo Λαρνάκι). Στις πιο “ζουμερές” αναρτήσεις μας, κάνετε όλοι μαζί την πάπια. Στις πιο άσχετες ξεσπαθώνετε με μανιφέστα τύπου ΟΑΚΚΕ και Καρατζαφέρη, ανοησίες σαν του Μάργαρη, Σουηδίες, Φινλανδίες, αερολογίες και λοιπά. Η γύμνια των επιχειρημάτων σας δεν κρύβεται!
Γιατί να σας κόψω; Καλό μας κάνετε!
Να διαβάσουμε τον κ. Lifton αλλά να τον διαβάσουμε ολόκληρο!
On November 4, 2008, the European Commission issued a press released entitled “European Commission proposes new strategy to address E.U. critical needs for raw materials.” The press release title and summary says it all:
European Commission proposes new strategy to address E.U. critical needs for raw materials
Europe is coming awake. America slumbers on in hypocrisy and utterly criminal disregard of the consequences of misguided environmentalism for the future economic security of the U.S.
Αυτά και καλά ξυπνητούρια αποπροσανατολισμένα μου!
Πολύ καλό και ενημερωμένο άρθρο.
Συμφωνώ πως οικονομικά μόνο η Κίνα έχει συμφέροντα εξόρυξης τέτοιων μετάλλων αφού παρακάμπτει οποιαδήποτε περιβαλλοντική μέριμνα, γλιτώνοντας έτσι μεγάλο μέρος του κόστους παραγωγής.
πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφεις. Κινηθήκαμε απο άλλες πηγές, αλλά με τις ίδιες σκέψεις. Διάβασα και τον φίλο τον Vagelfold, ο οποίος είναι πάντα αναλυτικός. Για 125 εκατομμύρια Ευρώα, που καταναλώνει η Βολή των Ελλήνων για τους καφεδες της, θέλουν να μετατρέψουν βιότοπους σε σεληνιακά τοπία. Αλλά εκεί μας οδηγάει η διαχείρηση του κόσμου σήμερα.
Χαρηκα που σε διάβασα!