Δήμος Αριστοτέλη: Η χώρα της Ουτοπίας ή η δημοτική αρχή της παράνοιας; #skouries


Aπλά διαβάστε την ανακοίνωση του Δήμου Αριστοτέλη για την ημερίδα που θα γίνει την Κυριακή 7 Μαίου, στο ξενοδοχείο Alexandros Palace στην Τρυπητή. Δεν συστήνεται σε όσους διαθέτουν ακόμα μαλλιά.

Επιχειρηματικότητα & Ενοποίηση Τουριστικού Προιόντος Ορεινού Όγκου & Παραλιακής Ζώνης στο Δήμο Αριστοτέλη – Ημερίδα 7 Μαίου 2017, στο ξενοδοχείο Alexandros Palace, στην Τρυπητή

Στις 7 Μαίου 2017, ο Δήμος Αριστοτέλη και η Δημοτική Επιχείρηση Αξιοποίησης Τουριστικών Ακινήτων ΑΞ.Τ.Α.Δ.Α. ΔΑΕ, στα πλαίσια του Έτους Αριστοτέλη 2016-2017 και των Διαρκών Αναπτυξιακών Δράσεων Ανάπτυξης & Καινοτομίας 2017-2018, διοργανώνουν ενημερωτική ημερίδα συνάντησης επαγγελματιών του Δήμου Αριστοτέλη, με στόχο την συνεργασία μεταξύ τους και την ενοποίηση του τουριστικού προϊόντος στο σύνολο του Δήμου.

Σκοπός της Ημερίδας

Ο Δήμος μας έχει μοναδικά συγκριτικά πλεονεκτήματα και με τις κατάλληλες ενέργειες μπορεί να αποτελέσει σημαντικό τουριστικό προορισμό για χιλιάδες επισκέπτες από όλο το κόσμο. Είναι η γενέτειρα του Αριστοτέλη, η πύλη του Αγίου Όρους, περιοχή με μοναδικές φυσικές ομορφιές, με πανέμορφες παραλίες, το νησί της Αμμουλιανής, με ορεινό όγκο και καταπράσινα δάση, ένας ιδανικός συνδυασμός του πράσινου με το γαλάζιο με την διαχρονική ματιά της ιστορικής διαδρομής και στρατηγικής σημασίας για το σύνολο του Ελλαδικού χώρου και του αρχαίου πνεύματος!

Μια από τις πιο σημαντικές ενέργειες σ’ αυτή τη κατεύθυνση είναι η ενοποίηση του τουριστικού προϊόντος, η προβολή του συνόλου του Δήμου στους επισκέπτες και η παρουσίαση και τόνωση των τοπικών προϊόντων, μέσα από τις δράσεις προώθησης του τουρισμού και ενίσχυσης των επισκεπτών. Ο επισκέπτης πρέπει να γνωρίζει και να έχει ευκολία πρόσβασης σε όλες εκείνες τις φυσικές ομορφιές, τα αξιοθέατα και τα «κρυμμένα μυστικά» της φύσης, τόσο στον ορεινό όγκο, όσο και στα παράλια, να έρχεται σε επαφή με τα τοπικά προϊόντα του πρωτογενή τομέα, τα παραδοσιακά προϊόντα και γενικά με την κουλτούρα και τις παραδόσεις της περιοχής.

Στην κατεύθυνση αυτή, σημαντικό μοχλό επιτυχίας μπορεί να αποτελέσει η συνεργασία όλων των επαγγελματιών του Δήμου από το χώρο του τουρισμού, των παραγωγών του πρωτογενούς τομέα, της εστίασης, των παραδοσιακών επαγγελμάτων, του τομέα των υπηρεσιών και γενικά όλων των επαγγελματιών, μια που όλοι οι κλάδοι της οικονομίας είναι αλληλένδετοι και αλληλοσυμπληρούμενοι.

Ένα τέτοιο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, ένα μοντέλο που άλλες αντίστοιχες περιοχές της Ελλάδας όπως π.χ. το Πήλιο, έχουν αναπτύξει με πολύ σημαντικά αποτελέσματα, εξασφαλίζει από τη μια το πιο υψηλό επίπεδο ικανοποίησης του επισκέπτη και από την άλλη διάχυση των επισκεπτών, τόσο στον ορεινό όγκο, όσο και στην παράλια ζώνη, με ισοκατανομή της ανάπτυξης και του οφέλους που αυτή συνεπάγεται στο σύνολο των περιοχών. Ταυτόχρονα επιτυγχάνει και την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, κάνοντας την περιοχή μας τουριστικό προορισμό για όλες τις εποχές του χρόνου.

Στη συνάντηση αυτή θα παρουσιαστούν μέσα από ομιλίες, τοποθετήσεις, συζητήσεις και βίντεο, όλα αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, θα γνωριστούν οι επαγγελματίες μεταξύ τους και θα γίνουν προτάσεις για συγκεκριμένες δράσεις ενίσχυσης της συνεργασίας για την ενοποίηση του τουριστικού προϊόντος.

Επίσης, ο κάθε συμμετέχων  θα έχει τη δυνατότητα, με ευθύνη της γραμματείας της ημερίδας, να διανείμει στους υπόλοιπους οποιοδήποτε υλικό προβολής της επιχείρησής του επιθυμεί, έτσι ώστε να παρουσιάσει καλύτερα τη δουλειά και τα προϊόντα του, αυξάνοντας τη προοπτική συνεργασίας και θετικών αποτελεσμάτων.

Τόπος
Ξενοδοχείο  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ PALΑCE Τρυπητή

Ημερομηνία
Κυριακή 7 Μαΐου Ώρα 11.00

Ομιλητές

• Βαλσαμής Λευτέρης, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αριστοτέλη-Πρόεδρος ΑΞΤΑΔΑ
α. «Αυτός είναι ο τόπος μου, γενέτειρα του Αριστοτέλη, πύλη του Αγίου Όρους. Αξιοθέατα- Μνημεία – Φυσικό Κάλος»
β. Επίσημη παρουσίαση της νέας ηλεκτρονικής τουριστικής επαγγελματικής εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα visitaristotelis
• Δήμου Σωτήρης, Μηχανικός, μέλος του Δ.Σ της Κοιν.Σ.Επ. Path of Greece.
«Μονοπάτια περιηγητικών διαδρομών στο Δήμο Αριστοτέλη  και η σημασία τους στην ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος»
• Λαζαρίδης Χαράλαμπος, Καθηγητής Μηχανικής Τροφίμων Α.Π.Θ, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αριστοτέλη
«Τα τοπικά προϊόντα και ο διατροφικός μας πολιτισμός ως εργαλεία ενοποίησης και αναβάθμισης του τουριστικού μας προϊόντος»

Μετά το πέρας των ομιλιών θα ακολουθήσει ανοικτή συζήτηση με προτάσεις, ιδέες ή σκέψεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την ενοποίηση του τουριστικού προϊόντος στο Δήμο μας, καθώς επίσης θα δοθεί και η δυνατότητα σε όσους επιθυμούν (κατόπιν συνεννόησης με την  γραμματεία της ημερίδας) για ολιγόλεπτη παρουσίαση της επιχείρησής τους. Στη συνέχεια , θα μπορέσετε να έρθετε σε επαφή μεταξύ σας σε μια πρώτη γνωριμία για αλληλοενημέρωση και συνεργασία. Για τον σκοπό αυτό θα σας παρακαλούσαμε όπως μας αποστείλετε, στα γραφεία της Δημοτικής Επιχείρησης ΑΞ.Τ.Α.Δ.Α,   ότι ενημερωτικό ή διαφημιστικό υλικό έχετε εκδώσει σαν επιχείρηση ή σαν ιδιώτης καθώς και μικρά δείγματα προϊόντων σας (όσοι από εσάς έχετε αυτή την δραστηριότητα), προκειμένου να τα εκθέσουμε σε ειδικό stand στον χώρο της εκδήλωσης.

Τηλέφωνα επικοινωνίας για πληροφορίες σχετικά με την ημερίδα:
Γραφείο Δημάρχου 2377350003 &ΑΞΤΑΔΑ ΔΑΕ 2377021130

Γραφείο Επικοινωνίας & Δ. Σχέσεων
Δήμου Αριστοτέλη


4 απαντήσεις στο “Δήμος Αριστοτέλη: Η χώρα της Ουτοπίας ή η δημοτική αρχή της παράνοιας; #skouries”

  1. είναι κοινός τόπος ότι οι Ευρωπαίοι (γιατί μετά τους Ισπανούς, ακολούθησαν Πορτογάλοι, Γάλλοι, Βρετανοί, Ολλανδοί και λοιποί εκπολιτιστές), λεηλατώντας το φυσικό πλούτο, καταστρέφοντας τους εντόπιους πολιτισμούς, εξολοθρεύοντας καθ’ ολοκληρίαν τους ιθαγενείς πληθυσμούς και εξαφανίζοντας όλη την αφρόκρεμα των αρχόντων ηγετών και των προικισμένων διανοητών μιας ολόκληρης ηπείρου που περιλάμβανε αρχιτέκτονες, μηχανικούς, αστρονόμους, ζωγράφους, θεραπευτές κ.λπ., επί τετρακόσια χρόνια, υπονόμευσαν το μέλλον των πληθυσμών που επέζησαν και των απογόνων τους, καταδικάζοντάς τους σε μια απροσδιορίστου χρόνου στέρηση και καθυστέρηση, που είναι αισθητή μέχρι τις μέρες μας. Αφού οι λευκοί Αμερικανοί συνεχίζουν την ίδια πολιτική οικειοποίησης του φυσικού πλούτου της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και αφανισμού του εκλεκτότερου ανθρώπινου δυναμικού της με δολοφονίες και εξαφανίσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε Αργεντινή, Χιλή, Γουατεμάλα, Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Βολιβία κ.λπ.
    Το «θαύμα» του καπιταλισμού τρέφεται, ανέκαθεν, από τη βία και τη λεηλασία.
    (Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο Η καταστροφή των Ινδιάνων του Βαρθολομαίου ντε Λας Κάζας, εκδόσεις Στοχαστής, και οι περισσότερες πληροφορίες από το βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο. Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής, εκδόσεις Κουκκίδα)

  2. Εμένα πάντως μου αρέσει εκείνο το: ο επισκέπτης πρέπει να γνωρίζει και να έχει ευκολία πρόσβασηςσε όλες εκείνες τις κρυφές ομορφιές, τα αξιοθέατα και τα “κρυμμένα μυστικά της φύσης”.
    Για τα τελευταία θα φροντίσει η Eldorado με τις ευγενικές περιηγήσεις όλων των τουριστών που θα επισκέπτονται τη Χαλκιδική στις εγκαταστάσεις της. Για να βλέπουν πώς παρασκευάζονται τα συμπυκνώματα των μεταλλευμάτων. Εκείνα που μετά η ίδια τα φυγαδεύει στο εξωτερικό για να βγάλει από αυτά και για πάρτη της τα περιεχόμενα σ’ αυτά μέταλλα. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα πρωτογενούς παραγωγής.
    Επίσης μου άρεσε η σύγκριση της ορεινής Χαλκιδικής με το Πήλιο. Μάλιστα παρέλειψαν να τονίσουν πως η ορεινή Χαλκιδική υπερτερεί σε σχέση με το Πήλιο. Γιατί εκείνο δεν έχει ούτε ένα μεταλλείο -τόσο χάλια.

  3. Μία επένδυση κεφαλαίου, για να είναι πραγματική επένδυση – επί και ένδυση, ένδυση επί του ήδη υπάρχοντος – δηλαδή ένδυση του υπάρχοντος και όχι απέκδυση και μείωση μέχρι μερικής η και ολικής καταστροφής του, πρέπει πέρα από τα κέρδη του επενδυτή, να επιφέρει τουλάχιστον ένα αντίστοιχο ισοβαρές αντιστάθμισμα συνολικής κοινωνικής ωφέλειας. Για να συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρέπει αυτή η κοινωνική ωφέλεια να μην έχει μόνο επιφανειακά και προσωρινά χαρακτηριστικά, καθώς όλες οι παρόμοιες περιπτώσεις συνοδεύονται συνήθως από βαριές μεσοπρόθεσμες απώλειες, για να καταλήξουν σχεδόν πάντα σε μακροπρόθεσμες και μόνιμες κοινωνικές βλάβες.
    Αντίθετα με αυτή την λογική, η απατηλή επένδυση της Ελντοράντο Γκόλντ, όχι μονό δεν επιφέρει κανένα ανάλογο αντισταθμιστικό κοινωνικό όφελος, όχι μονό είναι απαγορευτική για οποιαδήποτε άλλου είδους επένδυση στην περιοχή, άλλα ουσιαστικά απαλλοτριώνει και όλες τις ήδη υπάρχουσες επενδύσεις σε άλλους τομείς, αφού απαξιώνει την υλική βάση κάθε ανάπτυξης (τους), το φυσικό περιβάλλον, που από βιότοπος οδηγείται να καταντήσει νεκρός χώρος, με μία και μονή προοπτική, αυτήν της ερημοποίησης.
    Εξετάζοντάς την ως «επένδυση», γίνεται από την αρχή εμφανές, ότι δεν πρόκειται για μια καθεαυτό Καπιταλιστική επένδυση, αλλά για μια «επένδυση» στην Καταστροφή, καθώς συνιστά αφεαυτής την απειλή μόνιμης κοινωνικής βλάβης και καταστροφής. Εδώ έχουμε να κάνουμε προοπτικά με μία καθολική κοινωνική από – επένδυση, μία από – επένδυση της κοινωνίας από τον εαυτό της καταρχήν, ένα πλήγμα εναντία στην ίδια την κοινωνία ως καθεαυτής αξίας, μια αποκλειστικά κερδοσκοπική επίθεση ενάντια στις ίδιες τις φυσικές προϋποθέσεις της ύπαρξης της Ανθρώπινης Κοινωνίας.
    Πρόκειται για την υποκατάσταση του ανθρώπου από έναν πολλαπλού τύπου αγριάνθρωπο, που ριζώνει στην βάση του μεγάλου Πολυεθνικού Μονοπωλιακού Κεφαλαίου, αναπτύσσει κορμό στις απάτριδες «Εθνικές» πλουτοκρατικές Κυβερνήσεις, διακλαδίζεται στις διεφθαρμένες Κρατικές Υπηρεσίες και τα φασιστοειδή Καθεστωτικά Σώματα Καταστολής, και συνεπικουρούμενο από τους λογάδες και γραφιάδες των ΜΜΕ, «καρποφορεί» με εξαγορές, δωροδοκίες, ύβρεις, δακρυγόνα, χημικά, ξυλοδαρμούς και ενίοτε και δολοφονίες, για να καταλήξει στην από – ανθρωποποίηση και τον θάνατο της κοινωνίας, που είναι η συνεπής και η μόνη δυνατή κατάληξη κάθε αντικοινωνικής «επένδυσης» του Πολυεθνικού κεφαλαίου, αφού οι προδιαγραφές της σχεδιάζονται με αποκλειστικό και μόνο κριτήριο το μέγιστο οικονομικό κέρδος, απαλείφοντας κάθε βασική και θεμελιώδη κοινωνική παράμετρο.
    Η αναζήτηση για ένα νεκρό και άχρηστο μέταλλο, που στην εποχή μας δεν έχει καμία ουσιαστικά αναντικατάστατη ωφέλιμη χρήση, πέρα από αυτήν του αποθησαυρισμού, έρχεται να σκοτώσει την ίδια την ζωή, σε κάθε μορφή της. Στην περίπτωσή μας μάλιστα, πρόκειται για μια αρκετά δαπανηρή αναζήτηση, λόγω της αραιής περιεκτικότητας του μεταλλεύματος, που δεν θα άξιζε τον κόπο μήτε καν κερδοσκοπικής «αξιοποίησης», αν δεν υπήρχε η δυνατότητα της μετακύλησης του κόστους της στην Κοινωνική ζωή και την Φύση.
    Ο μόνος λόγος που θεωρούν κάποιοι ωφέλιμη την επένδυση αυτή, δεν είναι ότι είναι συνολικά μεγαλύτερης αξίας από τις άλλες επενδύσεις που έχουν γίνει στην περιοχή, ούτε ότι είναι μεγαλύτερη από κάθε δυνατή μελλοντική επένδυση, άλλα ότι είναι μία επένδυση του Πολυεθνικού Κεφαλαίου. Και αυτό πάρα το ότι ακριβώς αυτή η επένδυση απαξιώνει όλες τις άλλες επενδύσεις που έγιναν ή και θα μπορούσαν να γίνουν, και που αθροιστικά την υπερβαίνουν κατά πολύ, τόσο κεφαλαιουχικά, όσο και από άποψή δυνατοτήτων απασχόλησης και κερδών.
    Για ορισμένους και το παραμικρό κέρδος του πολύ μεγάλου κεφαλαίου, αξίζει περισσότερο από το συνολικότερο κέρδος της κοινωνίας, περιλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, όπως πχ των τουριστικών και συναφών τους εν γένει.
    Έχοντας ήδη ζήσει τις βάρβαρες επιδρομές των σωμάτων καταστολής του Κρατικού – Καθεστωτικού – Κυβερνητικού υπόκοσμου, είναι λογικό να αναρωτιόμαστε αν η εμμονή στην «αξιοποίηση» μίας τέτοιας φυσικής – κοινωνικής απαξίωσης πρέπει να μας δημιουργεί και μία προσθετή απορία, για το αν εδώ πρόκειται μονό για τον χρυσό, η αν πίσω από αυτήν την εκμετάλλευση υποκρύπτεται κάτι άλλο, ακόμα πιο κερδοφόρο, όπως πχ η κρύφια εξόρυξη και εξαγωγή κάποιου άλλου σπάνιου και υπέρ πολύτιμου μεταλλεύματος, το θάψιμο επικίνδυνων χημικών ή ραδιενεργών υλικών, μία στρατιωτική εγκατάσταση κτλ.
    Η Εθνική γη είναι ο ζωτικός χώρος του Έθνους, της Εθνικής Κοινωνίας. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει Κοινωνική και άρα ούτε Εθνική ζωή. Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος ισοδυναμεί με την θανατική καταδίκη της Κοινωνίας, του Έθνους. Οι μεταμοντέρνοι «εθνικόφρονες», ταγοί ενός Οικονομίστικου «εθνικισμού» για μία τάχα Εθνική «ανάπτυξη», στην πραγματικότητα είναι εχθροί του Έθνους, τόσο ως προς τις κοινωνικά ουσιαστικές, όσο και τις φυσικές προϋποθέσεις της ύπαρξης του. Ο δωσιλογισμός τους δεν είναι διάφορος από τον προγονικό τους παρά μόνο στο ότι επικαλείται πρωταρχικά το οικονομικό αντί του Πολιτικού και Κοινωνού στοιχείου και γίνεται εμφανέστατος στην περίπτωση της Ελντοράντο Γκόλντ, που δεν προσωποποιεί μία απλή Οικονομική δύναμη Κοινωνικής και Πολιτικής Κατοχής, αφού δεν αρκείται μόνο στην Οικονομική Κατοχή επί του Έθνους, άλλα επεκτείνει την αρμοδιότητα της μέχρι και της ολικής αφαίμαξης όλων των πηγών βιοδυναμικής στην Κατοχική της επικράτεια. Η Εθνοκοινωνική καταστροφή που επιφέρουν οι δραστηριότητες αυτής της εγκληματικής εταιρείας, καθιστούν την ίδια και τους κακοποιούς εγχώριους συνεργάτες και υποστηρικτές της, χειρότερους εχθρούς του Έθνους από τους προηγηθέντες της, Οθωμανούς και Ναζί.
    Καθόλου περίεργο που αυτός ο εκσυγχρονισμένος δωσιλογισμός, διεξάγει τον Ιδεολογικό του πόλεμο εναντίον του Έθνους με πεπαλαιωμένο Ιδεολογικό εξοπλισμό και ληγμένα πυρομαχικά, επικαλούμενος την απαρχαιωμένη πατρογονική του «θεωρία» των «Δύο Άκρων», καθώς βρίσκεται σε κατάσταση καθολικής κοινωνικής χρεωκοπίας και δεν αδυνατεί να προμηθευτεί ή να κατασκευάσει νέα οπλικά συστήματα. Ας έχουν γνώσιν οι φύλακες : «Το πιο βαθύ σκοτάδι, είναι λίγο πριν να ξημερώσει» ….
    Μένει στον χρόνο να μας αποδείξει ξανά ότι ίσως ο μόνος δυνατός δρόμος για την επιβίωση του Λαού και του Έθνους να είναι αυτός που μας υποδεικνύει από τον Κάκαβο το περιπλανώμενο κι ανυπότακτο πνεύμα του Παπαγιώργη. Ίσως τότε, κάτω από την ασφυκτική πίεση της ειμαρμένης, οι Σκουριές να γίνουν το νέο Αρκάδι που θα φωτίσει το Λαοκρατικό πεπρωμένο του Έθνους.
    «Ένας Κομμουνιστής Ήλιος, αγρυπνά στο τέλος της κάθε νύχτας».
    Ν.Δ.ΣΤΕΦΑΝΗΣ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.