Ο “διεθνούς φήμης γεωλόγος” Ν. Αρβανιτίδης αμφιβάλλει για την εφαρμοσιμότητα της ακαριαίας τήξης #skouries


Με τον τίτλο “Η Γεωλογία λέει την αλήθεια και για τις Σκουριές“, ο ένθερμος οπαδός της Ελληνικός Χρυσός, γεωλόγος Νίκος Αρβανιτίδης, δημοσίευσε πριν από λίγες μέρες στο προσωπικό του ιστολόγιο ένα απόσπασμα από το βιβλίο του “Χαλκιδική: Φτιαγμένη από Γη και Θάλασσα” (2018). Είναι γνωστές οι απόψεις του κ. Αρβανιτίδη και δεν θα δίναμε περισσότερη σημασία, αν δεν υπήρχε μία παράγραφος – ή μάλλον μία φράση – με μεγάλο ενδιαφέρον. Γιατί άλλα μας έλεγε παλαιότερα ο συγγραφέας. Και scripta manent, ακόμα και στο διαδίκτυο.

“Εφόσον αποδειχθεί τεχνολογικά εφικτό”

Γράφει λοιπόν:

Η δυνατότητα ανάμιξης εμπλουτισμένου χρυσοφόρου χαλκούχου μεταλλεύματος των Σκουριών και χρυσοφόρου συμπυκνώματος αρσενοπυρίτη της Ολυμπιάδας αποτέλεσε αντικείμενο δοκιμών πιλοτικής κλίμακας, που εντάσσεται και αφορά στην τεχνολογική προοπτική και λειτουργική δυνατότητα πραγματοποίησης μεταλλουργίας χρυσού στη βάση της πολυσυζητημένης μεθόδου ακαριαίας τήξης (flash smelting). Ένα μετάλλευμα, που από τη μια –πέρα από το χαλκό– δίνει και χρυσό, και από την άλλη, εφόσον αποδειχθεί τεχνολογικά εφικτό, «βοηθάει» να ανακτηθεί και ο χρυσός από το μετάλλευμα της Ολυμπιάδας. Γίνεται ξεκάθαρο, βασει αυτών των δεδομένων, ότι οι Σκουριές αποτελούν εκ των πραγμάτων απαραίτητη προϋπόθεση, τόσο για τη διασφάλιση καθετοποιημένης αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της περιοχής όσο και για την πραγματοποίηση της επιθυμητής για τη χώρα μεταλλουργίας χρυσού.

Να λοιπόν που περιέχει πράγματι μιαν αλήθεια το πόνημα του κ. Αρβανιτίδη! Mέχρι το 2018 που εκδόθηκε το βιβλίο του, η εφαρμογή της ακαριαίας τήξης (flash smelting) στα συμπυκνώματα Σκουριών και Ολυμπιάδας δεν είχε αποδειχθεί τεχνικά εφικτή. Η παραδοχή αυτή έχει ειδική σημασία στη σημερινή συγκυρία όπου οι νέοι διαχειριστές της εξουσίας βιάζονται να εγκρίνουν οτιδήποτε τους ζητήσει η Ελληνικός Χρυσός /Eldorado Gold προκειμένου να προχωρήσει η “επένδυση” – ή μάλλον το τμήμα της περιβαλλοντικά εγκεκριμένης επένδυσης που η εταιρεία επιθυμεί να προχωρήσει.

Ωστόσο, τα γραπτά μένουν και ο συγγραφέας ελέγχεται για τη συνέπεια ή την ασυνέπειά του. Το Μάιο του 2016 το ίδιο άρθρο του κ. Αρβανιτίδη είχε δημοσιευθεί στο oryktosploutos.net με τον τίτλο “Το μετάλλευμα στις Σκουριές“. Ίδιο άρθρο ακριβώς με το απόσπασμα του βιβλίου, εκτός από την επίμαχη παράγραφο. Αυτή, στην εκδοχή του 2016 έχει ως εξής:

Το χρυσοφόρο χαλκούχο μετάλλευμα των Σκουριών αναμιγνυόμενο με αυτό της Ολυμπιάδας κάνει δυνατή τη μεταλλουργία χρυσού στη βάση της πολυσυζητημένης μεθόδου ακαριαίας τήξης (flash smelting). Με ένα σμπάρο δύο τριγώνια θα μπορούσε κάποιος να πει. Ένα μετάλλευμα που από τη μια πέρα από το χρυσό δίνει και χαλκό, και από την άλλη «βοηθάει» να παρθεί και ο χρυσός από το μετάλλευμα Ολυμπιάδας. Με άλλα λόγια οι Σκουριές αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την διασφάλιση βιώσιμης αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της περιοχής και την πραγματοποίηση της απαραίτητης για τη χώρα μεταλλουργία χρυσού.

Από την απόλυτη βεβαιότητα για την εφαρμοσιμότητα της ακαριαίας τήξης το 2016 (και παλαιότερα), ο κ. Αρβανιτίδης πέρασε στην απόλυτη αβεβαιότητα το 2018 με την προσθήκη στο κείμενο μιας κρίσιμης φρασούλας: “εφόσον αποδειχθεί τεχνολογικά εφικτό“. Αν δεν αποδειχθεί – που μέχρι στιγμής, 8 ολόκληρα χρόνια μετά την έγκριση της ΜΠΕ, δεν έχει αποδειχθεί – οι Σκουριές δεν είναι “προϋπόθεση” για τη μεταλλουργία. Εναι απλά άλλο ένα μεταλλείο που θα φυγαδεύει τα πολύτιμα μέταλλα στο εξωτερικό με τη μορφή συμπυκνωμάτων, χωρίς να αφήνει τίποτα στη χώρα εκτός από απόβλητα.

Από την “απαραίτητη” στην “επιθυμητή” μεταλλουργία χρυσού

Η δεύτερη διαφορά μεταξύ των δύο κειμένων, του 2016 και του 2018 είναι τόσο μικρή που να περνάει απαρατήρητη, αλλά είναι εξαιρετικά σημαντική. Από “απαραίτητη για τη χώρα”, από βασικός και εκ των ουκ άνευ όρος της σύμβασης, η μεταλλουργία χρυσού έγινε απλά “επιθυμητή” – καλή μεν, αλλά δε χάλασε ο κόσμος κι αν δε γίνει.

Ο κ. Αρβανιτίδης δεν είναι ασφαλώς τυχαίος, όπως θεωρούμε ότι και η επαναδημοσίευση αυτού του κειμένου σήμερα δεν είναι τυχαία. Ο κ. Αρβανιτίδης απηχεί τις επιθυμίες της Eldorado Gold, δηλαδή την υλοποίηση μιας κουτσουρεμένης “επένδυσης”, χωρίς την  καθετοποιημένη παραγωγή καθαρών μετάλλων που είναι το «δικαιοπρακτικό θεμέλιο της σύμβασης» και χωρίς δημόσιο όφελος. Πολύ σύντομα θα δούμε με ποιες αλχημείες και διαστρέβλωση της πραγματικότητας θα επιχειρηθεί να γίνει αυτό.


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.