Έρευνα ΟΗΕ: Eξόρυξη και γεωργία ευθύνονται για το 50% των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα #skouries


Οι εξορυκτικές βιομηχανίες και η γεωργία είναι υπεύθυνες για το ήμισυ των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα και για περισσότερο από το 80% της απώλειας βιοποικιλότητας, σύμφωνα με την ολοκληρωμένη περιβαλλοντική μελέτη των Ηνωμένων Εθνών.

Φορτηγά στο εργοστάσιο της Syncrude στον Καναδά. Η εξόρυξη πετρελαιοφόρας άμμου είναι το μεγαλύτερο βιομηχανικό έργο στον πλανήτη και το πιο καταστροφικό περιβαλλοντικά.

Πηγή: Resource extraction responsible for half world’s carbon emissions – Τhe Guardian*

  • Το 10% των επιπτώσεων στην αλλαγή του κλίματος προέρχεται από τα μέταλλα
  • Το 10% προέρχεται από μη μεταλλικά ορυκτά
  • Το 16% προέρχεται από ορυκτά καύσιμα (εξόρυξη μόνο)
  • Το 17% προέρχεται από την παραγωγή βιομάζας.

Ενώ αυτό είναι ήδη κρίσιμης σημασίας για τα τρόφιμα, τα καύσιμα και τα ορυκτά, η μελέτη του ΟΗΕ προειδοποιεί ότι το αυξανόμενο βάρος των υλικών στις οικονομίες του κόσμου επιφορτίζει το κλίμα και τα φυσικά συστήματα υποστήριξης της ζωής σε βαθμό πιο επικίνδυνο  από ό, τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί.

Οι πόροι εξορύσσονται από τον πλανήτη τρεις φορές γρηγορότερα από ό, τι στη δεκαετία του 1970, παρόλο που στο ίδιο διάστημα ο πληθυσμός μόνο διπλασιάστηκε, σύμφωνα με την έκθεση Global Resources Outlook, η οποία δημοσιοποιήθηκε στο Ναϊρόμπι την Τρίτη.

Κάθε χρόνο, ο κόσμος καταναλώνει περισσότερους από 92 δισεκατομμύρια τόνους υλικών – βιομάζα (κυρίως τρόφιμα), μέταλλα, ορυκτά και ορυκτά καύσιμα – και αυτό το μέγεθος
αυξάνεται με ρυθμό 3,2% ετησίως.

Από το 1970, η εξόρυξη ορυκτών καυσίμων (άνθρακας, πετρέλαιο και φυσικό αέριο) αυξήθηκε από 6 δις τόνους σε 15 δις τόνους, η εξόρυξη μετάλλων αυξήθηκε κατά 2,7% το χρόνο, άλλα ορυκτά (ιδιαίτερα άμμος και χαλίκι για σκυρόδεμα) έχουν αυξηθεί σχεδόν πέντε φορές, από 9 δις τόνους σε 44 δις τόνους και η συγκομιδή βιομάζας αυξήθηκε από 9 δισ. σε 24 δις τόνους.

Μέχρι το 2000, αυτό ήταν μια τεράστια ώθηση στην παγκόσμια οικονομία, αλλά από τότε το ποσοστό απόδοσης μειώνεται, καθώς η εξόρυξη των πόρων γίνεται όλο και πιο δαπανηρή και το περιβαλλοντικό κόστος γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αγνοηθεί.

“Η παγκόσμια οικονομία επικεντρώθηκε στη βελτίωση της παραγωγικότητας της εργασίας σε βάρος της παραγωγικότητας των υλικών και της ενέργειας. Αυτό ήταν δικαιολογημένο σε έναν κόσμο στον οποίο η εργασία ήταν ο περιοριστικός παράγοντας της παραγωγής. Εχουμε περάσει σε έναν κόσμο όπου οι φυσικοί πόροι και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις έχουν καταστεί ο περιοριστικός παράγοντας της παραγωγής και είναι απαραίτητο να γίνουν αλλαγές για να επικεντρωθούμε στην στην παραγωγικότητα των πόρων”, λέει η μελέτη.

Τα οικονομικά οφέλη και τα περιβαλλοντικά κόστη αναλύονται ανά τομέα. Η αλλαγή της χρήσεων γης – κυρίως για τη γεωργία – ευθύνεται για πάνω από το 80% της απώλειας βιοποικιλότητας και για το 85% της πίεσης στους υδατικούς πόρους, καθώς τα δάση και οι βάλτοι καθαρίζονται για να γίνουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις που χρειάζονται άρδευση. Η εξόρυξη και η πρωτογενής επεξεργασία των μετάλλων και άλλων ορυκτών είναι υπεύθυνες για το 20% των επιπτώσεων στην υγεία από ατμοσφαιρική ρύπανση και για το 26% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Η μεγαλύτερη έκπληξη για τους συγγραφείς ήταν η τεράστια κλιματική επίδραση της απόσπασης υλικών από το έδαφος και της προετοιμασίας τους για χρήση. Ολοι οι τομείς μαζί αντιπροσωπεύουν το 53% των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα – χωρίς καν να υπολογιστούν τα καύσιμα που καίγονται.

“Ποτέ δεν θα περίμενα ότι οι μισές κλιματικές επιπτώσεις μπορεί να αποδοθούν στην εξόρυξη και επεξεργασία των πόρων”, δήλωσε η Stefanie Hellweg, μία από τους συγγραφείς της μελέτης. “Έδειξε πώς πίσω από τα προϊόντα κρύβονται οι πόροι. Εστιάζοντας σε αυτούς, έγινε φανερή η τεράστια επίδρασή τους”.

Η μελέτη επισημαίνει τις αυξανόμενες ανισότητες. Στις πλούσιες χώρες, οι άνθρωποι καταναλώνουν κατά μέσο όρο 9,8 τόνους πόρων ετησίως, όσο είναι το βάρος δύο ελεφάντων. Αυτό είναι 13 φορές υψηλότερο από τις ομάδες χαμηλού εισοδήματος. Πολλοί από τους πόρους δεν φαίνονται επειδή συχνά χρειάζονται τεράστια ποσά υλικών για ένα μικρό τελικό προϊόν, όπως ένα κινητό τηλέφωνο.

Η Izabella Teixeira, πρώην υπουργός περιβάλλοντος της Βραζιλίας, δήλωσε ότι η έκθεση έδειξε πόσο τα πλούσια καταναλωτικά έθνη εξάγουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στις φτωχές χώρες παραγωγής. Τώρα που αυτό το μοντέλο χτύπησε το κλίμα και τα όρια της βιοποικιλότητας που επηρεάζουν τους πάντες στον πλανήτη, είπε ότι είναι καιρός για αλλαγή. “Επί του παρόντος, οι αποφάσεις βασίζονται στο παρελθόν, αλλά πρέπει να τις στηρίξουμε στο μέλλον. Αυτό σημαίνει πρωτοπορία”.

Από πού μπορεί να προέλθει η πρωτοπορία είναι δύσκολο να δει κανείς στο τρέχον πολιτικό περιβάλλον. Οι ΗΠΑ και η Βραζιλία περιορίζουν τους υπάρχοντες περιβαλλοντικούς κανονισμούς. Η Κίνα έχει κάνει πρόοδο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την καταπολέμηση της ρύπανσης, αλλά η ανάπτυξή της είναι ακόμη μεγαλύτερης έντασης εργασίας από ότι είναι των αναπτυγμένων κρατών. Σύμφωνα με την έκθεση, η Ασία οδηγεί την μεγαλύτερη ζήτηση ορυκτών μεταξύ των χωρών ανώτερου και μεσαίου εισοδήματος, οι οποίες τώρα – λόγω των μεγάλων πληθυσμών τους – έχουν μεγαλύτερο συνδυασμένο βάρος υλικών από τις πλούσιες χώρες.

Οι συγγραφείς δήλωσαν ότι είναι απαραίτητο να αποσυνδεθεί η οικονομική ανάπτυξη από την κατανάλωση υλικών. Αν δεν αλλάξει κάτι, είπαν ότι η ζήτηση για πόρους θα υπερδιπλασιαστεί στους 190 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως, τα αέρια του θερμοκηπίου θα αυξηθούν κατά 40% και η ζήτηση γης θα αυξηθεί κατά 20%.

Ωστόσο, είπαν ότι αυτό το δυσμενές σενάριο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ταχύτερη μετάβαση προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ευφυέστερο πολεοδομικό σχεδιασμό για να μειωθεί η ανάγκη για τσιμέντο, διαιτητικές αλλαγές για να μειωθεί η ανάγκη για βόσκηση και να μειωθεί η σπατάλη φαγητού (επί του παρόντος το ένα τρίτο των τροφίμων καταλήγουν στα σκουπίδια) και μεγαλύτερη εστίαση στη δημιουργία κυκλικής οικονομίας που επαναχρησιμοποιεί περισσότερα υλικά. Κάλεσαν επίσης για μια στροφή των φορολογικών πολιτικών, από τη φορολόγηση του εισοδήματος προς την εξόρυξη άνθρακα και πόρων.

“Είναι δυνατόν να αναπτυχθούμε με διαφορετικό τρόπο με λιγότερες παρενέργειες. Αυτή η έκθεση είναι σαφής απόδειξη ότι είναι δυνατό και με μεγαλύτερη μεγέθυνση”, δήλωσε ο Janez Potočnik, συμπρόεδρος του International Resource Panel και πρώην Επίτροπος Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. “Δεν είναι εύκολη δουλειά αλλά, πιστέψτε με, η εναλλακτική λύση είναι πολύ χειρότερη.”

Μετάφραση: antigoldgr.org. (Σημ.: Για λόγους σαφήνειας, η λέξη extraction του πρωτότυπου κειμένου μεταφράστηκε ως “εξόρυξη και γεωργία”)


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.