Η Eldoradο χτίζει φράγμα σε σημείο που έχει δώσει σεισμό 7,2 Ρίχτερ χωρίς γνώση της αντισεισμικής προστασίας
Μαρία Παναγιώτου και Ντίνα Ιωακειμίδου
Εφημερίδα “Δημοκρατία”
ΜΕΡΟΣ 12ο
Το φράγμα που χτίζει η καναδική εταιρία εξόρυξης Eldoradο Gold, η οποία αποτελεί τη μητρική εταιρία της Ελληνικός Χρυσός, στον Κοκκινόλακκα, στον Δήμο Αριστοτέλη στη Χαλκιδική, μόλις 500 μέτρα από το Στρατώνι, αποτελεί, όπως επισημάναμε και χθες, ωρολογιακή βόμβα καθώς χτίζεται πάνω σε ένα από τα πιο επικίνδυνα ρήγματα του ελληνικού χώρου, το οποίο το 1932 έδωσε σεισμό 7,2 Ρίχτερ.
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας εκκρεμούν έξι υποθέσεις σχετικές με την Ελληνικός Χρυσός, η εκδίκαση των οποίων έχει αναβληθεί για τις 6 Φεβρουαρίου 2019. Μεταξύ αυτών είναι και η προσφυγή των πολιτών για τον Χώρο Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) στον Κοκκινόλακκα. «Δεν έχουν γίνει μελέτες για την περίπτωση που τα φράγματα αυτά αστοχήσουν, γιατί απλά υποθέτουν πως δεν θα αστοχήσουν. Ενα ερώτημα επίσης είναι ποιος παραλαμβάνει τις μελέτες για την κατασκευή τους, καθώς οι υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ στις οποίες κατατέθηκαν δήλωσαν ότι δεν διαθέτουν προσωπικό με γνώση στην αντισεισμική προστασία φραγμάτων» επισημαίνει στη «δημοκρατία» ο καθηγητής Σεισμολογίας του ΑΠΘ Κωνσταντίνος Παπαζάχος.
Οι πολίτες δεν φαίνονται διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τον αγώνα που άρχισαν, κι ας φαινόταν καθαρά ότι η εταιρία ήταν έτοιμη από την αρχή να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να τους τρομοκρατήσει και να τους σταματήσει.
«Στην περίπτωση της Χαλκιδικής η σύγκρουση έχει ημερομηνία έναρξης: 20 Μαρτίου 2012. Η μέρα που η εταιρία έστειλε τους υπαλλήλους της να εκδιώξουν από το βουνό τους “αντίπαλους” κατοίκους, τους αντίθετους στην εξόρυξη. Το φυλάκιο του αγώνα καταστράφηκε και τις επόμενες μέρες μπήκαν τα πρώτα συρματοπλέγματα, μπάρες στους δημόσιους δρόμους και κουκουλοφόροι μπράβοι για να κρατούν τους κατοίκους μακριά από το βουνό, που πλέον ήταν ιδιοκτησία της εταιρίας» θα πει η Μαρία Καδόγλου, μέλος του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων στη Χαλκιδική. Εκτός από την καθημερινή τρομοκρατία, οι περιπέτειες των κατοίκων περιλάμβαναν και πολυετείς δικαστικούς αγώνες.
Τελευταία υπόθεση ήταν αυτή η οποία αφορούσε την πυρκαγιά που ξέσπασε στο εργοτάξιο της εταιρίας στις Σκουριές, για την οποία βρέθηκαν στο εδώλιο 21 κάτοικοι της Χαλκιδικής, από την Ιερισσό και τη Μεγάλη Παναγιά. Η δίκη εξελίχθηκε βεβαίως σε παρωδία, καθώς από τους μάρτυρες-φύλακες στο εργοτάξιο κανείς δεν δήλωσε ότι είδε ή αναγνώρισε κάποιον εκ των κατηγορουμένων, ενώ όλοι οι μάρτυρες κατηγορίας έπλεξαν το εγκώμιο των 21 διωκομένων, κάνοντας λόγο για «οικογενειάρχες» και ανθρώπους που «δεν θα έκαναν ζημιά στις περιουσίες μας». Φυσικά όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν πανηγυρικά.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Στέλιου, ενός ανθρώπου με κινητικά προβλήματα, που σύρθηκε σε μια δίκη χωρίς αντικείμενο: «Δεν έλαβα κλήση για απολογία. Ηρθε ένα αυτοκίνητο ασφαλίτικο εδώ στο σπίτι. Με πήραν μαζί τους στο Αστυνομικό Τμήμα Πολυγύρου, όπου με ανέκριναν επί τέσσερις ώρες. Δεν βιαιοπράγησαν, ωστόσο η ατμόσφαιρα και το κλίμα ήταν ασφυκτικά. Στο τέλος, όταν υπέγραψα την κατάθεσή μου, ειπώθηκε κάτι προσβλητικό. Ηταν όλο αυτό κάπου φαιδρό. Είμαι με κινητικό πρόβλημα στο πόδι εκ γενετής. Κατά την άποψή τους λοιπόν περπάτησα 40 χιλιόμετρα στο βουνό με πατερίτσες και πέταγα μολότοφ ή ό,τι άλλο κι έτρεξα μετά με τις πατερίτσες μου να ξεφύγω» θα πει ο Στέλιος στη «δημοκρατία». «Δεν πρόκειται να σταματήσουμε τον αγώνα μας, επειδή κάποια εταιρία θέλει να καταλάβει τον τόπο μας» θα συμπληρώσει.
«Ειδικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι για την περιοχή των Σκουριών η ίδια η Περιβαλλοντική Μελέτη της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός αναφέρει ότι οι εκπομπές σκόνης -από ανατινάξεις, οχήματα, άλλες δραστηριότητες- θα είναι τεράστιες (3,116 τόνοι ανά ώρα). Η σκόνη αυτή θα περιέχει βαρέα τοξικά μέταλλα (αρσενικό, χρώμιο, νικέλιο, μόλυβδο κ.λπ.). Βαρέα μέταλλα μπορούν να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω του νερού και έμμεσα με την κατανάλωση τροφίμων, τα οποία και καλλιεργούνται στην ευρύτερη περιοχή ρυπασμένων περιοχών και επιβαρημένων με τοξικές συγκεντρώσεις βαρέων». Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε στην εισήγησή της πενταμελής επιστημονική επιτροπή της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ για τις συνέπειες που θα είχε η μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή της Χαλκιδικής. Μεταξύ των επιστημόνων ήταν και ο καθηγητής Δασολογίας Θεοχάρης Ζάγκας, ο οποίος λέει στη «δημοκρατία» ότι τα δάση θα μπορούσαν να έχουν μια συνεισφορά στο ΑΕΠ της χώρας της τάξης του 5%.
Eπένδυση που δεν είχαν κανένα σκοπό να κάνουν με χαμένο το Δημόσιο!
Οπως έχει γίνει εδώ και χρόνια γνωστό, η δομή φορολογικού σχεδιασμού της Eldorado Gold συμπεριλαμβάνει αρκετές ολλανδικές θυγατρικές που συνδέονται με τον φορολογικό παράδεισο των Μπαρμπάντος. Συγκεκριμένα, η Eldorado Gold χρησιμοποιεί ολλανδικές εταιρίες-βιτρίνα για να χρηματοδοτεί τις μεταλλευτικές της δραστηριότητες σε Ρουμανία, Ελλάδα και Τουρκία. Εν ολίγοις, τα κέρδη για το Ελληνικό Δημόσιο είναι ανύπαρκτα.
Κι όσο για το θέμα του εργοστασίου μεταλλουργίας, το οποίο η Eldorado είχε συμφωνήσει ότι θα κατασκευάσει στην περιοχή και από το οποίο το κράτος θα έπαιρνε κάποια φορολογικά έσοδα; Οπως φαίνεται, δεν έχει καμιά διάθεση να το δημιουργήσει.
Αντ’ αυτού έστειλε εξώδικο ζητώντας από το Ελληνικό Δημόσιο χρηματική αποζημίωση για διαφυγόντα κέρδη ύψους 783.211.000 ευρώ και υποστηρίζοντας ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθυστερεί να εκδώσει τις υπολειπόμενες άδειες στις Σκουριές, και άρα παραβιάζεται η σύμβαση μεταβίβασης του 2003. Φυσικά σε αυτό φέρει ευθύνη και η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που παρέχει τμηματικά άδειες στην εταιρία για να συνεχίσει να λειτουργεί, ενώ αυτή έχει παραβιάσει την αρχική σύμβαση.
Οπως τονίζει και ο κ. Ζάγκας, “θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε «ποιο μοντέλο ανάπτυξης και επενδύσεων θέλουμε και ποιο είναι το καταλληλότερο για τη Χαλκιδική και τη χώρα”. Γιατί πολύ απλά αυτό δεν είναι μοντέλο ανάπτυξης, αλλά καταστροφής.