Στο άρθρο “Η Αλίκη και οι κωνοφάγοι” του κ. Σαράντη Δημητριάδη λάβαμε δύο πολύ ενδιαφέροντα σχόλια: από τον Δρ Ηλία Κονοφάγο και από τον κ. Δημητριάδη. Τα παραθέτουμε στη συνέχεια αυτούσια.
Αρχικά το σχόλιο του κ. Κονοφάγου:
“ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΩΝΟΦΑΓΩΝ (ΌΠΩς ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΑ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΆΡΘΡΟ) ΕΙΝΑΙ ΣΥΝEIΔHΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ……. ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ ΠΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ……..
ΟΙ ΚΩΝΟΦΑΓΟΙ ΜΕ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΠΟΣΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΡΑΦΟΥΝ.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΣΕ ΑΤΟΜΑ Ή ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΤΆ ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΚΑΙ ΧΕΡΣΑΙΟ ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ, ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΟΡΥΚΤΩΝ ΠΟΡΩΝ, ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ & ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΠΛΟΥΤΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΞΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΠΛΟΥΤΙΖΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ & ΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ, ΠΛΟΥΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΓΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ.
ΔΡ ΗΛΙΑΣ ΚΟΝΟΦΑΓΟΣ”
Ακολουθεί το σχόλιο του κ. Δημητριάδη:
“Ως μεταφορέας του σχετικού (αληθινού) παραμυθιού, οφείλω μιαν απάντηση στο σχόλιο που έκανε τον κόπο να παραθέσει ο καθ’ όλα αξιότιμος, καταξιωμένος και με 40 χρόνια εμπειρία στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, Δρ. Ηλίας Κονοφάγος.
Κατ’ αρχήν, από την σκιουροκοινωνία του δάσους του παραμυθιού αυτού πουθενά και καθόλου δεν διατυπώνονται ερωτήματα που ζητούν απάντηση από τον κ. Η. Κονοφάγο ή όποιον άλλο θεωρεί καθήκον του να συνηγορήσει υπέρ των εισβολέων κωνοφάγων. Όπως εξάλλου ούτε και οι κωνοφάγοι του παραμυθιού καταδέχτηκαν να απευθύνουν το οποιοδήποτε ερώτημα στην σκιουροκοινωνία, ούτε ζήτησαν την άδειά της, ούτε συζήτησαν το θέμα μαζί της πριν και κατά την απόβασή τους στο δάσος που έβαλαν στο μάτι για κωνοϋλοτόμηση. Καθόλου λοιπόν ερωτήματα παρά μόνο παράπονο, οργή και αποφασιστικότητα εξέφρασε η σκιουροκοινωνία, μαζί με όλη τη δασοκοινωνία, διαμαρτυρόμενη για την πλήρη αγνόηση από τους εισβολείς κωνοφάγους των επιθυμιών και των σχεδιασμών της ίδιας της δασοκοινωνίας και του δάσους-κατοικίας της από τους κωνοφάγους.
Ανεξάρτητα όμως από τα παραπάνω και επειδή ο αξιότιμος Δρ. Η. Κονοφάγος διατυπώνει εκείνος κάποια ερωτήματα, θα του απαντούσα ως εξής αν ήμουν σκίουρος με 40 χρόνια εμπειρία -ή αν είχα προγόνους ηπειρώτες, που μπορεί και να είχα, ποιος ξέρει:
Η Ήπειρος ίσως να διαθέτει βαθειά στα σπλάχνα της υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο ή φυσικό αέριο, «ορυκτό πλούτο» όπως το λέτε), σε ποσότητες σημαντικές ή όχι και υπό συνθήκες που να επιτρέπουν ή να μην επιτρέπουν την άντλησή τους. Αυτά δεν είναι βεβαιωμένα και μόνο ως υποθετικές εκτιμήσεις προβάλλονται. Εκείνο όμως που είναι απόλυτα βέβαιο είναι πως η Ήπειρος διαθέτει σημαντικότατο -ακόμα και με παγκόσμια κριτήρια- και μοναδικό για τη χώρα μας υπέργειο φυσικό και πολιτισμικό πλούτο, αειφορικό επιπλέον. Επειδή λοιπόν δεν αποκλείεται καθόλου, ενώ αντίθετα είναι πολύ πιθανό αυτός ο σημαντικός υπέργειος φυσικός και πολιτισμικός πλούτος να τεθεί υπό σοβαρή διακινδύνευση με την τυχόν προσπάθεια εξόρυξης και εκμετάλλευσης του άλλου, του αβέβαιου και μη αειφορικού ορυκτού πλούτου, χρειάζεται ως ελάχιστο και απολύτως απαραίτητο προαπαιτούμενο πριν την όποια προς τούτο ενέργεια να έχει προηγηθεί η πλήρης αποτίμηση (όχι βέβαια σε εκατομμύρια βαρέλια ούτε σε εκατομμύρια κυβικά μέτρα αλλά σε εκατομμύρια χρηματικής αξίας) του υπέργειου φυσικού και πολιτισμικού πλούτου της Ηπείρου.
Καλείται λοιπόν ο κάθε ειδικός και με πάνω από 40 χρόνια εμπειρία στον τομέα του, πριν κάνει την οποιαδήποτε, αβέβαιη εξάλλου, εκτίμηση για το πόσα εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο ή πόσα εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικό αέριο φαντάζεται ότι θα μπορούσε ίσως να αντλήσει από τα σπλάχνα της Ηπείρου, να αποτιμήσει πρώτα, αν μπορεί βέβαια, το πόσο ακριβώς αξίζουν τα βουνά της Ηπείρου όπως είναι σήμερα, ανέγγιχτα από γεωτρήσεις, αντλήσεις και μεταφορές υδρογονανθράκων: πόσο δηλαδή ο ίδιος «κόβει» με την 40 χρόνων έμπειρη ματιά του να αξίζουν τα δάση της, τα ποτάμια της, τα φαράγγια της, οι πηγές της, ο αέρας της, τα γεφύρια της, οι παραδοσιακοί οικισμοί της, η κτηνοτροφία της, τα βότανά της, τα μελίσσια της, οι προστατευόμενες περιοχές της, οι παραλίες της, οι ξενώνες της και η ζώσα παράδοσή της.
Και αφού καταφέρει, αν καταφέρει, να τα αποτιμήσει όλα αυτά σωστά και υπεύθυνα, τότε να βγει και να ισχυριστεί αν έτσι έχει κρίνει, κυρίως απευθυνόμενος σε όλους εκείνους, ηπειρώτες την καταγωγή ή όχι που ζουν και δραστηριοποιούνται στην Ήπειρο, ότι με την 40 χρόνων εμπειρία του κόβει πως συμφέρει αυτά όλα να τα διακινδυνεύσουν προς χάριν της γεμάτης ρίσκα αναζήτησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στον τόπο τους. Της μη αειφορικής εκμετάλλευσής τους επί πλέον.
Πριν από μια, όπως η παραπάνω, συγκεκριμένη αποτίμηση του υφιστάμενου φυσικού και πολιτισμικού πλούτου της Ηπείρου, ούτε η μακρινή ηπειρωτική καταγωγή, ούτε η 40χρονη εμπειρία, ούτε η στενή επαγγελματική σύνδεση με πετρελαϊκές εταιρείες βαφτίζουν οποιονδήποτε ως μόνο αρμόδιο να αποφαίνεται για το θέμα των χερσαίων γεωτρήσεων στην Ήπειρο, πέρα και πάνω κιόλας από την όποια σχετική γνώμη μιας πληροφορημένης, όπως θα έπρεπε, ηπειρωτικής κοινωνίας. Και όχι βέβαια μιας απληροφόρητης ηπειρωτικής κοινωνίας που σκοπίμως μέχρι τώρα κρατιόταν στο σκοτάδι για τα τεκταινόμενα.
Και σε όποιον τυχόν πει πως ο διαθέσιμος φυσικός και πολιτισμικός πλούτος της Ηπείρου δεν υπήρξε μέχρι τώρα ικανός ώστε να την απογειώσει από την άσχημη σημερινή αναπτυξιακή της κατάσταση, θα αντιτείνω ότι το φταίξιμο γι’ αυτό δεν οφείλεται στη μειωμένη του αξία, αλλά στο ότι εκείνοι που θα όφειλαν να έχουν, δεν είχαν δυστυχώς ούτε την διορατικότητα, ούτε τις γνώσεις, ούτε και την ικανότητα ώστε να εκτιμήσουν σωστά και να αξιοποιήσουν όπως έπρεπε και όπως του αξίζει τον πλούτο αυτόν. Και αυτό ακριβώς ελπίζω και εύχομαι να έχει γίνει σήμερα απόλυτα κατανοητό από τους πολίτες της Ηπείρου. Γιατί αυτοί είναι που θα πρέπει να ορίσουν το μέλλον της, όπως βέβαια κατ’ επέκταση και το δικό τους μέλλον.
Σαράντης Δημητριάδης“.