Εξορύξεις στον παράδεισο. Αφιέρωμα σε τέσσερα μέρη #skouries


Του Γιάννη-Ορέστη Παπαδημητρίου από τα “Παραπολιτικά” του Σαββάτου 16/9/2017

Εμφύλιος για τις εξορύξεις στον «παράδεισο»

  

Είναι πολλοί οι κάτοικοι γύρω από τη 17 χιλιομέτρων ακτογραμμή της Ιερισσού στη Χαλκιδική που δηλώνουν πως έκλαψαν όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη σημερινή κατάσταση του Λάκκου Καρατζά.

Η δύσβατη, ορεινή περιοχή λίγο έξω από το χωριό -όπου «χρειαζόσουν μπουφάν το καλοκαίρι» λόγω της πυκνής βλάστησης- είναι πια αποψιλωμένη, με μεγάλο μέρος της έκτασής της να έχει απολέσει πλέον το δάσος που τη χαρακτήριζε. Τώρα, το μέλλον του Λάκκου σύμφωνα με τα σχέδια εκμετάλλευσης της περιοχής είναι να γίνει φράγμα εναπόθεσης αποβλήτων για την εξόρυξη στις Σκουριές, η κορωνίδα του φαραωνικού σχεδίου της Ελληνικός Χρυσός στην περιοχή εκείνη, που τα τελευταία πέντε χρόνια βλέπει την καθημερινότητά της να καθορίζεται από τις εξελίξεις στην πορεία της επένδυσης, με μεγάλο κοινωνικό κόστος.

Στην Ιερισσό, η αντίθεση στα μεταλλεία είναι πρόδηλη από τα δεκάδες πανό και τις αφίσες στους τοίχους και τις κολώνες της πόλης, αλλά και από την άνεση με την οποία οι περισσότεροι πολίτες της κυκλοφορούν στους δρόμους με τα μπλουζάκια «SOS Halkidiki» και «Οχι στην εξόρυξη χρυσού». Η έντονη αντίδραση του χωριού στο επενδυτικό σχέδιο της Eldorado Gold και της ελληνικής θυγατρικής της χαρακτηρίζει χωρίς καμία αμφιβολία την πλειονότητα των κατοίκων. Είναι, ως επί το πλείστον, άνθρωποι που καταφέρνουν να ζουν σε αυτό το απομακρυσμένο κομμάτι του Βορρά της ηπειρωτικής Χαλκιδικής, στις παρυφές του Αγίου Ορους, συνδυάζοντας τον τουρισμό με την αλιεία -ο υπό παγκόσμια σπάνι τόνος των νερών της Ιερισσού χαίρει διεθνούς φήμης-, αλλά και τη γεωργία, την τυροκομία και την κτηνοτροφία.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Οι κάτοικοι δεν φείδονται χαρακτηρισμών και η λέξη «παράδεισος» χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει την περιοχή. Περιστασιακά η πυκνή βλάστηση φτάνει μέχρι τα όρια της θάλασσας, ενώ τα υψώματα δίνουν τη δυνατότητα να απολαύσει κανείς την εντυπωσιακή θέα των καταγάλανων νερών με ελάχιστη μετακίνηση από οποιοδήποτε σημείο κι αν βρίσκεται. Στα μέρη όπου δεν έχει φτάσει ο φωτισμός του δρόμου, ο έναστρος ουρανός τη νύχτα είναι παραπάνω από εντυπωσιακός. Το κυνήγι, το ψάρεμα και οι πεζοπορίες δεν αποτελούν χόμπι, αλλά δραστηριότητες, στις οποίες ασκείται σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού. Η δε περιβαλλοντική προστασία είναι μάλλον αυτονόητη: όχι μόνο επειδή αποτελεί την κινητήρια δύναμη της τοπικής οικονομίας, αλλά επειδή έχουν καταφέρει να συνδέσουν τον βιοπορισμό τους με τις διασκεδάσεις της φύσης και να «απαλύνουν» έτσι τη σχετική απομόνωσή τους από τις άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις μοιάζουν να τους επιβεβαιώνουν – ή πιθανώς και να τους εμπνέουν. Οι τρεις άδειες που ενέκρινε νωρίτερα την ίδια ημέρα (13/9) το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας υπό τον Γιώργο Σταθάκη έχουν προκαλέσει σαφή εκνευρισμό στην τοπική κοινωνία, καθώς σε συνδυασμό με την ανακοίνωση της εταιρείας εντείνουν τις υποψίες ότι η ταραχή που προκάλεσε η απειλή της αποχώρησής της ήταν στην πραγματικότητα ένας μοχλός πίεσης ενάντια στα όποια θεσμικά εμπόδια συνάντησε. Ομως, εκτός του φιλοεπενδυτικού πυρετού που φαίνεται να έχει καταλάβει εσχάτως τον ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε να αναμοχλεύει και τις εντάσεις στην περιοχή, που είχαν εν μέρει κατακαθίσει. Το πρώτο συλλαλητήριο των κατοίκων έχει ήδη κληθεί για αύριο και εκτός από τις αδειοδοτήσεις θα έχει ως θέμα τις θηριώδεις δικογραφίες εναντίον των κατοίκων, που ξεκινούν να εκδικάζονται την προσεχή εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη.

Ο Λάκκος Καρατζά, όπου είναι να φτιαχτεί το ένα φράγμα απόθεσης αποβλήτων, αποτελεί μία ενδεικτική διάψευση των υποσχέσεων της εταιρείας. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, το 2016 η εταιρεία χωρίς να ζητήσει αδειοδότηση από τις αρμόδιες Αρχές τροποποίησε τον εγκεκριμένο σχεδιασμό εξόρυξης και απόθεσης αποβλήτων στις Σκουριές. Το νέο σχέδιο είναι εντελώς διαφορετικό από το συγκεκριμένο και δεν καλύπτεται από την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Aδειοδοτήθηκε περιβαλλοντικά το 2011. Κοινώς, η περιβαλλοντική έγκριση που επιζητεί η εταιρεία για τα φράγματα θα φτάσει να αλλάζει όλον τον χαρακτήρα του σχεδίου, παρακάμπτοντας τις σχετικές επιπτώσεις στη σύμβαση. Το άγχος όμως των αντιδρώντων εκτείνεται στον αέρα, το νερό και τη γη.

Οι επιθεωρητές περιβάλλοντος έχουν διαπιστώσει ελλιπή επεξεργασία των υγρών αποβλήτων, τα οποία απορρίπτονται στη θάλασσα, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση των υδάτων με βαρέα μέταλλα και φυσικοχημικές παραμέτρους που ξεπερνούν τα όρια. Κατά τους επιθεωρητές περιβάλλοντος, τα στερεά απόβλητα εμπλουτισμού των μεταλλείων Ολυμπιάδας και Μαύρων Πετρών ταξινομούνται ως επικίνδυνα, αλλά η εταιρεία τα χαρακτηρίζει και τα διαχειρίζεται ως αδρανή. Σύμφωνα με τους κατοίκους, η άντληση των υδάτων από την εταιρεία έχει ήδη εμφανείς επιπτώσεις στο δάσος, με καταγγελίες για δέντρα που είναι πλέον κατά το ήμισυ ξεριζωμένα. Παράλληλα, πολλοί είναι και οι κίνδυνοι διασποράς αρσενικού στα νερά και εκπομπής στον αέρα εισπνεύσιμων ινών αμιάντου, με κάποιες εκτιμήσεις να θεωρούν ότι η τοξική σκόνη θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τη Θεσσαλονίκη.

ΑΠΟΒΛΗΤΑ. Σε απόσταση είκοσι λεπτών με το αυτοκίνητο βρίσκεται το αντιπαράδειγμα της Ιερισσού. Το Στρατώνι, το επίσης παραθαλάσσιο χωριό, που φτιάχτηκε για να στεγάσει τους εργαζόμενους της ΑΕΕΧΠΛ και πριν από 25 χρόνια προσδέθηκε στο εξορυκτικό σχέδιο της TVX Hellas, θεωρείται δυσοίωνη εικόνα από το μέλλον, αν όλα ακολουθήσουν τη σημερινή πορεία. Τα βιομηχανικά κατάλοιπα της τότε επένδυσης, της πρώτης που διακηρύσσοντας την πρόθεσή της να εξορύξει χρυσό δίχασε την περιοχή και ενέτεινε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, «κοσμούν» μέχρι και την ακτογραμμή. Η θυσία της θάλασσας του Στρατωνίου υπήρξε σταδιακή. Ηδη η εξορυκτική δραστηριότητα της ΑΕΕΧΠΛ της οικογένειας Μποδοσάκη είχε αφήσει πίσω της ποσότητες βαρέων μετάλλων, καθώς για πολλά χρόνια έριχνε τα απόβλητα από τον εμπλουτισμό στη θάλασσα.

Ωστόσο, ήταν η, σχεδόν, έλευση της TVX, του πρώτου «επίδοξου» χρυσοθήρα της περιοχής, που ταλάνισε την περιοχή από το 1996 έως το 2003, αυτή που τη στιγμάτισε για πάντα άλλο αν οι τοπικές Αρχές επέλεξαν να προσπεράσουν τη μελέτη του 2002, που χαρακτήριζε τη θάλασσα του Στρατωνίου ως το πιο ρυπασμένο οικοσύστημα της Ανατολικής Μεσογείου. Με την υποβάθμιση αυτή, ο πληθυσμός του Στρατωνίου βρέθηκε δέσμιος της ανάπτυξης των μεταλλείων και σήμερα, μεταξύ των παράκτιων περιοχών, το Στρατώνι είναι η περιοχή όπου η Eldorado Gold έχει τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της. Παρά τη ζημιά, το Στρατώνι ήταν μια προειδοποίηση. Οι φιλοδοξίες της TVX ήταν περιορισμένες εκεί, στην Ολυμπιάδα και στα ορυχεία του Μαντέμ Λάκκου. Το επενδυτικό σχέδιο της Ελληνικός Χρυσός, που τη διαδέχθηκε 10 χρόνια μετά, όμως, περιλάμβανε και ένα καινούργιο, επιφανειακό μεταλλείο στο παρθένο δάσος των Σκουριών, όπου έχει ήδη χτίσει 27 κτίρια και ένα εργοστάσιο εμπλουτισμού με αμφιλεγόμενες διαδικασίες αδειοδότησης.
«Από όταν εμφανίστηκε εδώ, η εταιρεία φρόντισε να εξαπατήσει με κάθε τρόπο και την τοπική κοινωνία και το υπουργείο όσον αφορά τις διαδικασίες αδειοδότησής της, αλλά και να αποφύγει την υλοποίηση των όποιων δεσμεύσεων έχει υπογράψει», δηλώνει ο κάτοικος της Ιερισσού Κώστας Ευθυμίου.

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/ta-parapolitika-sti-chalkdiiki-emfilios-gia-tis-exorixis-ston-paradiso

Σύγκρουση για το μέλλον της περιοχής

Η συζήτηση που έχει ανοίξει τα τελευταία χρόνια εκτείνεται στο συνολικό όραμα για το τι μέλλει γενέσθαι στη βορειοανατολική Χαλκιδική. Στο Σωματείο Μεταλλωρύχων Υπογείων Στοών στη Μεγάλη Παναγιά, ορεινό χωριό της περιοχής με πολλούς εργαζόμενους στα μεταλλεία, οι παρευρισκόμενοι μοιράζονται την άποψη ότι η τουριστική και η αγροτική ανάπτυξη είναι αδύνατη.

Η δυσχέρεια της πρόσβασης, ο μακρύς χειμώνας και οι ελάχιστα πειστικές εναλλακτικές που έχουν προταθεί από το πολιτικό προσωπικό είναι παράγοντες που καθιστούν τα μεταλλεία και τη βιομηχανική ανάπτυξη της περιοχής μονόδρομο. Για τον πρόεδρο του σωματείου, Χρήστο Ζαφειρούδα, μάλιστα, μια τέτοια ανάπτυξη θα δικαιολογούσε και μια περιορισμένη επιβάρυνση του περιβάλλοντος, στον βαθμό που είναι αναγκαία. Ο δήμαρχος του Δήμου Αριστοτέλη, Γιώργος Ζουμπάς, έχει ωστόσο διαφορετική άποψη. «Πιστεύουμε ότι η Βόρεια Χαλκιδική έχει δώσει από τα σπλάχνα της γης της ό,τι είχε να δώσει στην ελληνική και στην παγκόσμια οικονομία».
Ο ίδιος προκρίνει ένα μοντέλο αειφόρου ανάπτυξης που έχει πιο μακροχρόνιο και πιο θετικό ορίζοντα από τη βιομηχανική ανάπτυξη. «Το Μεταγκίτσι, που έχει στραφεί στην ελιά, έχει καλύτερο εισόδημα από τη Μεγάλη Παναγιά και τα μεταλλευτικά χωριά. Το ίδιο και τα Βραστά», αντιπροτείνει στις ενστάσεις για τη δυνατότητα τουριστικής και αγροτικής ανάπτυξης των ορεινών περιοχών. Είναι αυτή η διχογνωμία στην οποία να φαίνεται να καταλήγει κάθε συζήτηση για τους περιβαλλοντικούς κινδύνους στην περιοχή και αυτή που πρέπει να επιλυθεί, προτού ο παράδεισος της Χαλκιδικής γίνει μια ωραία ανάμνηση και θλιβερό παρόν – με τον τρόπο που το έπαθε και ο Λάκκος Καρατζά.

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/ta-parapolitika-sti-chalkidiki-sigkrousi-gia-to-mellon-tis-periochis

Η διάλυση μιας κοινωνίας

«Αυτή η εταιρεία ήρθε εδώ να κάνει μια επένδυση που προκαλεί την υποβάθμιση του τόπου σ’ όλα τα επίπεδα. Ολα τα χρόνια που ξεκίνησε αυτή η ιστορία προσπαθούμε με τους καλύτερους τρόπους, με διαδηλώσεις, με πορείες, να αποτρέψουμε αυτό που θα γίνει στον τόπο μας. Πιστεύουμε ότι ο τόπος μας είναι πιο πλούσιος απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας. Ο τόπος δίνει πολλές ευκαιρίες -έχουμε το Αγιον Ορος δίπλα μας, έχουμε τη θάλασσα, έχουμε βουνό και τον Αριστοτέλη- νομίζω ότι υπάρχει τρόπος να δουλέψει ο καθένας και να κάνει πράγματα».

Ο τρόπος που βρήκε ο κάτοικος της Ιερισσού, Ι.Σ., στον οποίον ανήκουν τα παραπάνω λόγια, είναι μία τυροκομική μονάδα με 25 άτομα προσωπικό και 150-170 οικογένειες που στηρίζονται σ’ αυτήν. Κατά συνέπεια, δεν ανήκει στους αντιδρούντες που κατηγορήθηκαν ως «βολεμένοι» επειδή βιοπορίζονταν από τον τουρισμό της περιοχής. Ηταν, όμως, ένας από τους χιλιάδες ανθρώπους που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στα μεταλλεία, πράγμα το οποίο πλήρωσε με τέσσερις μήνες προφυλάκιση, κατηγορούμενος για τον εμπρησμό του εργοταξίου στις Σκουριές. Ο Ι.Σ. δεν έχει κάποιο ριζοσπαστικό παρελθόν.

«Είμαι 46 χρόνων και δεν συμμετείχα ποτέ σε πορείες, εμείς είμαστε άνθρωποι του χωριού, της δουλειάς, δεν ξέραμε από τέτοια πράγματα». Η αντίδρασή του είχε να κάνει με την προστασία του περιβάλλοντος για τα παιδιά του και με την απουσία πραγματικής διαβούλευσης για τα μεταλλεία. «Μάζεψαν τους εργαζόμενους στα μεταλλεία στον Πολύγυρο, μακριά από εδώ και είπαν “κάναμε διαβούλευση”». Οπως και οι περισσότεροι άνθρωποι που συναντάει κανείς σήμερα επιβαρυμένους με κατηγορίες κάθε είδους στην Ιερισσό, είχε μία λιγότερο ή περισσότερο φυσιολογική ζωή και αυτή ήταν που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του. Οταν προσήχθη στον ανακριτή και τον εισαγγελέα το 2013, το κατηγορητήριο εναντίον του αποτελούνταν από 13 αναπάντητες κλήσεις ένα πρωί από την ανήλικη κόρη του ενόσω ο ίδιος βρισκόταν στην εκκλησία. Και παρότι ο ιερέας της ενορίας του διαβεβαίωσε τις Αρχές ότι ήταν όντως στην εκκλησία την ώρα των αναπάντητων κλήσεων, ο λόγος του δεν κατάφερε να αποτρέψει τη φυλάκισή του.

ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. Παρόμοια είναι και η ιστορία του 27χρονου μεταφορέα, Γ.Π.. «Μας καλούσαν, όπως και όλο το χωριό, στον Πολύγυρο για ανακρίσεις και πηγαίναμε πάντα. Μία φορά δεν μπόρεσα να πάω στην ώρα μου και από εκεί βρέθηκα να σπάνε την πόρτα του σπιτιού μου και να με πηγαίνουν άρον-άρον Θεσσαλονίκη». Η ιστορία του Γ.Π. είχε κάνει έντονο θόρυβο το 2013, όταν η Αστυνομία έσπασε την πόρτα του σπιτιού του στις 3 τα ξημερώματα με τη σύζυγο και τα δύο μικρά παιδιά του να κοιμούνται μέσα, παρότι είχε το κλειδί απ’ έξω στην εξώπορτα και προσφέρθηκε να ανοίξει την πόρτα χωρίς να χρειαστεί να τη σπάσουν. Μετακινήθηκε σκυμμένος με σφιγμένες τις χειροπέδες δεμένες πίσω. Μόλις έφτασε μπροστά στους ανακριτές, μεταφέρθηκε σχεδόν ευθύς στη φυλακή, χωρίς να του εξηγήσει κανείς για τι πράγμα ήταν κατηγορούμενος. Ο οικοδόμος Β.Δ., 48 ετών, πήγαινε πάντα στην Αστυνομία, όποτε είχε κληθεί να καταθέσει.

Και η δική του σύλληψη, όπως και του Γ.Π., έγινε στις τρεις τα ξημερώματα στις 14/4/2013, με τους αστυνομικούς οπλισμένους και κουκουλωμένους να σπάνε την πόρτα του σπιτιού του. Η κόρη και η γυναίκα του κρατήθηκαν σε ένα δωμάτιο επιτηρούμενες από οπλισμένους αστυνομικούς όσο τον μετέφεραν στο όχημα που τον πήγε στο αστυνομικό μέγαρο, όπου τον επισκέφτηκε ο εισαγγελέας. «Δεν υπήρχε λόγος γι’ αυτά. Δεν είχα δώσει ποτέ δικαίωμα». Εκανε, παρ’ όλα αυτά, έξι μήνες φυλακή. «Ισως γι’ αυτό να έγινε: επειδή αγωνιζόμαστε για να έχουν τα παιδιά μας το δάσος, το νερό, την υγεία τους πάνω απ’ όλα».

ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ. Δεν υπήρχε δικαιολογία για την προφυλάκιση κανενός από τους τέσσερις συνολικά που υπέστησαν αυτή την εμπειρία. Είχαν όλοι τους λευκό ποινικό μητρώο, σταθερή δουλειά, σταθερή κατοικία, όπως και η πλειονότητα των κατοίκων της περιοχής που έχουν ξαφνικά βρεθεί να ζουν σκηνές που πριν από το 2012 θα τους ήταν αδιανόητες. Μέχρι πριν από πέντε χρόνια ήταν απλά οικογενειάρχες και εργαζόμενοι, ενώ αρκετοί ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία, αλλά στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ όταν συντάχθηκε με την αγώνα τους ενάντια στα μεταλλεία, την ίδια περίοδο που ο Αντώνης Σαμαράς δήλωνε ότι θα προστατεύσει την επένδυση με κάθε κόστος. «Την Ιγγλέζη εμείς την εκλέξαμε» είναι όμως η επωδός που ακούγεται σήμερα από πολλούς Ιερισσιώτες, συνοδευόμενη από διαφορετικό παράπονο κάθε φορά για τη στάση της ίδιας και του κόμματός της. «Από την εποχή που εμφανίστηκε η Eldorado έχουμε 370 διωκόμενους, από τους οποίους οι 74 για κακουργήματα» δηλώνει ο κ. Τόλης Παπαγεωργίου του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων.

Ο ίδιος είχε βρεθεί κατηγορούμενος ως επικεφαλής… εγκληματικής οργάνωσης σε μια δικογραφία στη βάση του νόμου 187Α, υπόθεση η οποία κατέπεσε το περασμένο καλοκαίρι και υποβιβάστηκε στην πιο «απλή» κατηγορία για σύσταση συμμορίας. Δύο από τις τρεις μεγάλες δικογραφίες με τις οποίες διώκονται οι αντιδρούντες κάτοικοι ξεκινούν την επόμενη εβδομάδα. «Στην περιοχή έχουμε τη μεγαλύτερη τράπεζα DNA παγκοσμίως. Εχουν πάρει DNA από 370 κατοίκους. Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά στον κόσμο. Εχουν προσάγει στην ασφάλεια Πολυγύρου ακόμα και μαθήτριες Λυκείου από τις οποίες απέσπασαν DNA». Κατά τα ειωθότα στην Ελλάδα, οι περισσότερες τέτοιες διώξεις γίνονται με ταυτοποίηση σε κινητά αντικείμενα, για τα οποία δεν μπορεί να διασταυρωθεί η προέλευση με ασφάλεια, ενώ έχουν αρχίσει να αποκτούν ανεκδοτολογικό χαρακτήρα στην Ιερισσό οι απλές, καθημερινές τηλεφωνικές επικοινωνίες που θεωρήθηκαν «συνθηματικές».

Το σχέδιο και το κατηγορητήριο

«Το σχέδιο ήταν να προκαλέσουν την τοπική κοινωνία, τους ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία για να δημιουργήσουν μια αντίδραση με το θυμικό τους. Δημιουργήθηκε αυτή η αντίδραση και μετά τους κατηγόρησαν χωρίς στοιχεία ότι έκαναν εγκληματική οργάνωση», λέει ο δήμαρχος του Δήμου Αριστοτέλη, Γιώργος Ζουμπάς. «Είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό: έγινε με σχέδιο. Αυτές οι εταιρείες όπου πάνε βρίσκουν συνεργάτες -κυβερνήσεις κ.λπ. και δημιουργούν αυτά τα πράγματα γιατί έτσι έχουν την κοινωνία σε ομηρία». Με σχέδιο ή χωρίς, το κλίμα ύστερα από την ανακοίνωση της Eldorado Gold είναι τεταμένο για πολέμιους και υπέρμαχους των μεταλλείων.

Ο υπεύθυνος επικοινωνίας του Σωματείου Μεταλλωρύχων, Γιάννης Βούλγαρης, φοβάται ότι οι εργαζόμενοι «θα μπορούσαν να αντιδράσουν άσχημα και θα είναι άκρως φυσιολογικό», ενώ ο Παναγιώτης Αγγελίδης, εργαζόμενος στο εργοστάσιο εμπλουτισμού της Ολυμπιάδας, δεν αποκλείει, άμα κλείσουν τα εργοστάσια, οι εργαζόμενοι να έρθουν σε αντιπαράθεση με όσους ζητούσαν το κλείσιμο των μεταλλείων. Το πολεμικό αυτό κλίμα μοιάζει αντιθετικό με το πνεύμα του προέδρου της Eldorado όταν δήλωνε στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Δευτέρας ότι «ο καρδιακός παλμός μιας περιοχής είναι οι άνθρωποι της, έτσι όταν χτίζεις ευκαιρίες μαζί, επιτυγχάνεις μαζί». Εχοντας επιβαρυνθεί με μία ολόκληρη βιομηχανία διώξεων εναντίον τους, οι κάτοικοι της Ιερισσού καταγγέλλουν μία προνομιακή μεταχείριση των υπέρμαχων της εταιρείας.
«Είναι δυνατόν να βλέπεις να επιτίθενται σε αστυνομικούς, να κάνουν έφοδο στο υπουργείο και να μη γίνεται ούτε προσαγωγή;» απορεί ένας εξ αυτών που επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία του, φοβούμενος με όλα αυτά που έχει δει μέχρι τώρα.

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/ta-parapolitika-sti-chalkdiki-dialisi-mias-kinonias

O Χρήστος Πάχτας και η Γαλάζια Σημαία

«Το 2006, ο τοπικός δήμαρχος αποφάσισε να αγνοήσει το κακό ιστορικό και με τη συνεργασία του τοπικού Λιμεναρχείου χαρακτήρισαν επισήμως την παραλία Στρατωνίου “ακτή κολύμβησης”. Το 2010, ο ίδιος δήμαρχος επεδίωξε και πήρε για το Στρατώνι την πρώτη Γαλάζια Σημαία.

Η αντιπολίτευση του δημοτικού συμβουλίου είχε επισημάνει τότε ότι τυχόν αποκάλυψη της αλήθειας για την παραλία Στρατωνίου θα συμπαρασύρει και τις υπόλοιπες 13 Γαλάζιες Σημαίες του Δήμου, σαν αμφισβήτηση της αξιοπιστίας τους». Αυτά γράφει, μεταξύ άλλων, η έκθεση την οποία απέστειλε το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων στους αρμόδιους για τις Γαλάζιες Σημαίες πετυχαίνοντας την ανάκληση αυτής που είχε τοποθετηθεί στο Στρατώνι, δηλαδή σε μια παραλία που λειτουργούσε για χρόνια ως χώρος απόθεσης αποβλήτων, όπου ίσχυε απαγόρευση κολύμβησης μέχρι το 1980 και που σήμερα αποτελεί το κύριο παράδειγμα των περιβαλλοντικών κινδύνων που εγκυμονεί το σχέδιο της Eldorado. Φυσικά, οι εξορυκτικές δραστηριότητες στην περιοχή έχουν έναν προστάτη, τον Χρήστο Πάχτα, τον πρώην δήμαρχο Αριστοτέλη που ως υφυπουργός Βιομηχανίας ήταν αυτός που εισηγήθηκε την εκμετάλλευση της περιοχής για εξόρυξη χρυσού.

Είναι αυτός που υπέγραψε μία πύρινη επιστολή στην επιτροπή για τις Γαλάζιες Σημαίες όπου ζητούσε την ανάκληση, επικαλούμενος όχι κάποια ανακρίβεια των στοιχείων που προσκόμισε το Παρατηρητήριο, αλλά επιτιθέμενος στο ποιόν των συντακτών της έκθεσης για το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου. Στην αρχή του κατηγορητηρίου ο κ. Πάχτας αναφέρεται στην Eldorado ως «μια ιδιωτική επιχείρηση που δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή, έχει αδειοδοτηθεί νόμιμα και έχει εξαντλητικά ελεγχθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες».
Πιθανώς, ωστόσο, αυτή η εξαντλητικά ελεγμένη εταιρεία να ξέχασε να ελέγξει εξαντλητικά τη γύρω περιοχή, αν κρίνουμε από τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλό της, κ. Στρατουδάκη, που το 2014 παρότρυνε τον κόσμο να κολυμπάει στο Στρατώνι «άφοβα», καθώς η περιοχή «είναι σήμερα καθαρή με Γαλάζιες Σημαίες».

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/ta-parapolitika-sti-chalkidiki-christos-pachtas-ke-galazia-simea

 


Μία απάντηση στο “Εξορύξεις στον παράδεισο. Αφιέρωμα σε τέσσερα μέρη #skouries”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.