Toυ Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας ΑΠΘ.
Να το πάλι το Κιλκίς στα σχετιζόμενα με τον χρυσό, έστω και με τον χρυσό σαν παιγχνίδι ή χόμπυ.
http://www.oryktosploutos.net/
Πολύ σωστά νομίζω όσα προβάλλει ο συγγραφέας του άρθρου: Την μικρής δηλαδή κλίμακας αν όχι μηδαμινή βλαπτική παρέμβαση στο περιβάλλον που συνεπάγεται η παραπάνω ευχάριστη, ερασιτεχνική και μη εκμαυλιστική γεωτουριστική δραστηριότητα, το Gold panning δηλαδή. Σε αντίθεση, εννοείται, με την βλαπτική παρέμβαση στο περιβάλλον που συνεπάγεται η -και εκμαυλιστική μεταξύ άλλων που καταλήγει σε απληστία- μεγάλης κλίμακας εξορυκτική δραστηριότητα των επαγγελματιών χρυσοθήρων.
Ιδού λοιπόν πεδίο λαμπρό για μια ήπια και φιλική προς το περιβάλλον, επίσης δε αειφορική, γεωτουριστική εκμετάλλευση της υποτυπώδους χρυσοφορίας των, υποτυπωδών επίσης, “ποταμών” του Κιλκίς. Ωστε να διατηρηθεί, όπως προτείνει ο συγγραφέας του άρθρου, και στον τόπο αυτόν “η φυσική ομορφιά που ένας γεωλόγος ή ένας φυσιοδίφης εκτιμά διπλά όταν γνωρίζει για την γεωλογία της περιοχής, το πώς δηλαδή όλα αυτά δημιουργήθηκαν”. Να σημειώσω μόνο εδώ πως δεν εκτιμούν όλοι οι γεωλόγοι διπλά, ή ακόμα και απλά, τη φυσική ομορφιά ενός τόπου. Για να μην πω για κάποιους που αδιαφορούν παντελώς γι’ αυτήν μια και ο λογισμός τους είναι αποκλειστικά προσκολλημένος στα υπόγεια και μόνο -παρόμοια όπως ένας μυωπικά φανατικός ορθοπεδικός βλέπει (με τα μάτια της φαντασίας του) σε μια γυναίκα με υπέροχο κορμί που κάνει ηλιοθεραπεία στην αμμουδιά έναν κρυπτόμενο υπέροχο σκελετό -και τίποτε άλλο έξω από αυτόν.
Ασφαλώς και συντάσσομαι με τον συγγραφέα του άρθρου για τα τοπικά και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Gold panning με αναμενόμενες χιλιάδες συμμετοχές, ως μια ήπια μορφή αξιοποίησης των φυσικών πόρων. Πρωταθλήματα λοιπόν Gold panning, τοπικά, εθνικά, διεθνή, στο Κιλκίς, στις Σέρρες, στη Θράκη, στη Χαλκιδική κ.λπ. Ήπια δηλαδή εκμετάλλευση των φυσικών πόρων όπως προτείνει και ο συγγραφέας. Που βέβαια σημαίνει πως θα πρέπει να αποκλειστεί η μη ήπια εκμετάλλευσή των πόρων αυτών. Γιατί η συνύπαρξη της μη ήπιας με την ήπια εκμετάλλευση ακυρώνει το κάθε προβαλλόμενο πλεονέκτημα της δεύτερης, δεν περισώζει δηλαδή τίποτα από την πλευρά του περιβάλλοντος και της φυσικής ομορφιάς, απλά ή διπλά εκτιμούμενης. Και βέβαια δεν είναι και σωστό οι αθλητές του Gold panning ή οι ερασιτέχνες εκδρομείς του Σαββατοκύριακου να τσαλαβουτάνε στα όξινα, στο χρώμα της σκουριάς απόνερα κάποιων μεταλλείων. Είπαμε, το σπορ είναι για να απολαμβάνουμε σε συνδυασμό με τον γεωτουρισμό την ομορφιά μιας -παρθένας εννοείται- φύσης.
5 απαντήσεις στο “Περί ήπιας εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. Στο Κιλκίς και αλλού #skouries”
Ο γράφων gold-lover-planner
ας έρθει μια βόλτα στο Κιλκίς να δει ποιες είναι οι ανάγκες του τόπου σε μαρουλάκια κλπ, ας κάνει μια γύρα στα προσφυγικά επίσημα και ανεπίσημα κέντρα και μετά ας ξανασκεφτεί ποιοι θα είναι αυτοί του κοσκινίσματος και του χρυσο-τουρισμού.
Βασικά χρειάζονται πλαστικές λεκάνες για το πλύσιμο στο χέρι τελευταία
μαζί ο αγώνας ενάντια στις Σκουριες και τα νερά στη Θεσσαλονίκη
αγαπητοί Μαρία και Τολη
Oι παλαιότερες γενιές έχτισαν το θαύμα της ΔΕΗ με τον λιγνίτη, καθιστώντας την χώρα μας ενεργειακά αυτάρκη στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής. Σήμερα καλούνται οι δικές μας και οι επερχόμενες γενιές να δώσουμε νέες λύσεις ενεργειακής αυτάρκειας!!!
Αν όχι το λιγνιταέριο τι; Πως και που θα ανοίξουμε νέα λιγνιτικά πεδία με σκάμματα ανοιχτής εξορύξεως μετατρέποντας την περιοχή σε σεληνιακό τοπίο(Βλέπε Πεδιάδα Πτολεμαΐδας ); Η μόνη περιβαλλοντική επίπτωση του λιγνιταερίου είναι μία πιθανή αλλά και μικρή καθίζηση εδάφους, το ποίο κατά άλλα παραμένει ανέπαφο μετά την εκμετάλλευση!!! Πως μπορεί να συγκριθεί η μέθοδος της επιτόπου αεριοποιήσεως των λιγνιτών με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο επιφανειακής ή έστω υπόγειας εξορύξεως!!!
Όταν οι Αμερικανοί πριν 10 χρόνια αντιμετώπισαν έντονα προβλήματα εξαρτήσεως από εισαγόμενα καύσιμα, προχώρησαν με γενναιότητα στην εξαγωγή του σχιστολιθικού αερίου και σήμερα είναι ενεργειακά σχεδόν αυτάρκεις και μάλιστα κάνουν και εξαγωγές υγροποιημένου σχιστολιθικού αερίου.
Τώρα ήρθε η ώρα και εμείς να πάρουμε γενναίες αποφάσεις και να στραφούμε στην εξαγωγή του λιγινταερίου από τα “ξοφλημένα” πεδία λιγνίτη καθώς και την διάνοιξη νέων. Το λιγνιταέριο είναι κατά πολύ φιλοκότερο στο περιβάλλον και ευκολότερο στην εξαγωγή από το σχιστολιθιλό αέριο. Τι περιμένουμε λοιπόν, να ξεμείνουμε εντελώς από λιγνίτη ή έστω να δούμε τον λιγνίτη να συμμετέχει κάτω του 20% στο ισοζύγιο ηλεκτρικής ενέργειας;;;;
η πρόταση για λιγνιτοαεριο δεν είναι δική μου ,την έχει επεξεργαστεί και δημοσιοποιηση ακόμα τα χρόνια του 90 ο καθηγητής Κ.ΛΕΦΑΣ από εκεί την πείρα