The medium is the message: Babushka #skouries


Toυ Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας Α.Π.Θ.

Red_Matryoshka_Babushka_Russian_Wooden_Stacking_Nesting

Δημοσιεύθηκε χθες (24-1-2016) στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ άρθρο του Τάσου Τέλλογλου με τίτλο: «Σκουριές: Από την έγκριση της περιβαλλοντικής μελέτης στο τέλμα». Το άρθρο αυτό είναι από πολλές πλευρές αξιοπρόσεκτο.

Δεν είναι μυστικό οτι ο κ. Τάσος Τέλλογλου, έμπειρος ρεπόρτερ, και η Καθημερινή, σοβαρή, σοβαρότερη πάντως από πολλές άλλες εφημερίδα, ανήκουν στα μέσα που υποστηρίζουν την επένδυση της Ελληνικός Χρυσός στην ανατολική Χαλκιδική. Θα υπέθετε εξ αυτού ίσως κάποιος πως το “medium”(*) του τίτλου μου αναφέρεται στον Τέλλογλου και στην Καθημερινή, υπονοώντας ότι το περιεχόμενο του σχετικού τους δημοσιεύματος δεν μπορεί για το λόγο αυτό να είναι αντικειμενικό και πως το μήνυμα (message) που αυτό μεταφέρει δεν είναι παρά μια άλλη από τα ίδια υποστηρικτική προς την Ελληνικός Χρυσός προσπάθεια. Δεν είναι καθόλου αυτή όμως η πραγματικότητα: Το μήνυμα των Τέλλογλου – Καθημερινής είναι σημαντικότατο και αξίζει να διαβαστεί σωστά. Το μήνυμα δε αυτό υπάρχει σαφέστατο σε λίγες μόνο από τις πολλές γραμμές του δημοσιεύματός τους. Το υπόλοιπο του κειμένου είναι ένα άχρηστο ουσιαστικά περιτύλιγμά του.

Παραθέτω στη συνέχεια τον εξώτερο πυρήνα του μηνύματος:

«Το καλοκαίρι του 2011 η Τίνα Μπιρμπίλη, τότε υπουργός Περιβάλλοντος, βρισκόταν μπροστά στο δίλημμα αν θα έπρεπε να εγκρίνει ή όχι τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τις Σκουριές με μία κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ), που εκδόθηκε αργότερα, τον Ιούλιο του 2011. Όταν την ρωτήσαμε αν είχε κάποια ένσταση και σε ποιο ζήτημα, μας είχε πει ότι το σημαντικότερο είναι η δυνατότητα της δημόσιας διοίκησης να κάνει ουσιαστικό περιβαλλοντικό έλεγχο σε ένα τέτοιο σύνθετο έργο.

Κρίση

Με την πρώτη μείζονα κρίση που προέκυψε σε έναν έλεγχο του 2012-2013, που αποτυπώθηκε σε έκθεση ελέγχου 10 μέρες πριν από τις εκλογές του 2015, η κ. Μπιρμπίλη μοιάζει να επαληθεύθηκε. Οι ελεγκτές όχι μόνο εξέφρασαν την άποψη ότι κακώς εγκρίθηκε η ΜΠΕ, αλλά παράλληλα το υπουργείο δημιούργησε και επιτροπή ώστε αν χρειασθεί, να ληφθούν έκτακτα μέτρα για να αποτραπεί ανεπανόρθωτη ζημιά στο περιβάλλον.

Η ανάγκη να σχηματισθεί αυτή η επιτροπή κατ’ ουσίαν εισάγει διαδικασία ανάκλησης της άδειας λειτουργίας. Στην απάντησή της στους επιθεωρητές περιβάλλοντος, στις 16 Φεβρουαρίου 2015, η Ελληνικός Χρυσός σημειώνει ότι το ζήτημα της αναθεώρησης της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που κυρώνει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκφεύγει της αρμοδιότητας της υπηρεσίας του υπουργείου Περιβάλλοντος. Η ίδια η υπηρεσία των επιθεωρητών περιβάλλοντος είχε σημειώσει το 2012 ωστόσο ότι η έγκριση τεχνικών εκθέσεων, αλλά και η παροχή αδειών στο έργο, δεν περιλαμβάνεται στις αρμοδιότητές της.»

Αν αντιληφθήκατε, υπάρχει ένας ακόμα πιο εσωτερικός πυρήνας στο μήνυμα αυτό -μήνυμα μπαμπούσκα στην πραγματικότητα. Που είναι το εξής:

«Η ανάγκη να σχηματισθεί αυτή η επιτροπή κατ’ ουσίαν εισάγει διαδικασία ανάκλησης της άδειας λειτουργίας. ….στις 16 Φεβρουαρίου 2015 η Ελληνικός Χρυσός σημειώνει ότι το ζήτημα της αναθεώρησης της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που κυρώνει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εκφεύγει της αρμοδιότητας της υπηρεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος».

Και υπάρχει και ο εσώτερος, γεμάτος ζουμί, πυρήνας του μηνύματος -ΤΟ μήνυμα δηλαδή:

Έχει ήδη εισαχθεί -εκ των πραγμάτων υποτίθεται- διαδικασία ανάκλησης της άδειας λειτουργίας και αναθεώρησης της Κοινής Υπουργικής Απόφασης που κυρώνει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία αναθεώρηση εκφεύγει της υπηρεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Τι δεν καταλαβαίνεις;

Τώρα που η εταιρεία στριμώχτηκε για λόγους αντικειμενικούς και από τα δικά της λάθη και παραλήψεις, και επειδή οι περιβαλλοντικοί όροι της Κοινής Υπουργικής Απόφασης είναι πια δυσβάσταχτοι γι’ αυτήν, τώρα κάνει στροφή 180 μοιρών, ζητάει η ίδια ανάκληση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Έγκρισης των Περιβαλλοντικών Όρων –κάτι που αντιμάχονταν στο παρελθόν- αλλά χωρίς την ανάμιξη του Υπουργείου Περιβάλλοντος, με μιαν εν λευκώ γενική και άνευ όρων αδειοδότηση υποθέτω. Από ποιον; τον πρωθυπουργό, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, από τον υπουργό οικονομίας ανάπτυξης και τουρισμού, από ποιον; Είναι φανερό πως η εταιρεία βρίσκεται σε απελπιστική θέση. Ίσως ένας καλύτερος τίτλος για το άρθρο των Τέλλογλου – Καθημερινής να ήταν:

“Από το τέλμα της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων στην πλήρη κατάργησή τους.”

Τα υπόλοιπα του δημοσιεύματος Τέλλογλου – Καθημερινής, για επιθεωρητές περιβάλλοντος, ευρημάτων τους και αντίκρουσής τους από μέρους της εταιρείας είναι σκέτη σάλτσα, χαλασμένη μάλιστα, επειδή όλα αυτά έχουν απαντηθεί από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος και τις υπηρεσίες του Υπουργείου προ πολλού και επαρκέστατα.
…………………………………………………………………………………………..
* για την έννοια του όρου βλέπε:
http://individual.utoronto.ca/markfederman/article_mediumisthemessage.htm
Σ.Δ.


2 απαντήσεις στο “The medium is the message: Babushka #skouries”

  1. Οι Σκουριές είναι μια θλιβερή υπόθεση όπου ο ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε πολύ κατώτερος των περιστάσεων.
    Είναι το κλασσικό σκηνικό διχασμού των κατοίκων μιας περιοχής σε αυτούς που το έργο σημαίνει δουλειά (σε συνθήκες μάλιστα χρεοκοπίας) και στους άλλους που σημαίνει επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι.
    Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο γιατρός Στόκμαν του Ίψεν. Είναι ο πολιτικάντης που μετράει κουκιά και γέρνει προς τη μια μεριά αγνοώντας μια σοβαρή ανάγκη, διχάζει τους κατοίκους ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και αδιαφορεί για τη συνέχεια. Η κίνηση Σκουρλέτη, όπως είχαμε γράψει κι εμείς, ήταν καθαρά προεκλογική υποκρισία, ξέροντας την τελική έκβαση.
    Ο ρόλος της Αριστεράς ήταν να έχει αναλάβει με ειλικρίνεια από Αντιπολίτευση τις ευθύνες της και να συμβάλλει και ως κυβέρνηση στις καλύτερες δυνατές συνθήκες λειτουργίας του εργοστασίου για το περιβάλλον, ιδανικές και εύκολες λύσεις σε τέτοιες συγκυρίες μάλιστα βαριάς ανάγκης, δεν υπάρχουν. Η χώρα χρειάζεται επενδύσεις, δεν ζει σε επαναστατικές συνθήκες, αυτός είναι ο λαός της, αυτό είναι το διεθνές περιβάλλον και το μήνυμα που στέλνουν οι Σκουριές του ΣΥΡΙΖΑ στον έξω κόσμο, απειλεί την Ελλάδα να γίνει ένα νέο Ντητρόιτ.
    Προτίμησε ως αντιπολίτευση το γνωστό εκ του ασφαλούς ‘Όχι σε όλα’, το οποίο την δεσμεύει ακόμη και την αναγκάζει να κάνει υποκριτικές κινήσεις, που τις κάνει παντού, καθυστερώντας οποιαδήποτε λύση και χάνοντας κρίσιμο χρόνο.
    Αυτό δηλαδή που έκανε σε όλα και το πληρώνουμε όλοι, άλλος λίγο, άλλος περισσότερο, πολλοί θανάσιμα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.