Περί “έξυπνων μεταλλείων” και “επιστημονικού βάθους” το ανάγνωσμα


Toυ Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας Α.Π.Θ.

αρβανιτιδης

Ο συνάδελφος Δρ. Γεωλογίας κ. Ν. Αρβανιτίδης σε πρόσφατη ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Green Minerals με τίτλο: “Τα έξυπνα μεταλλεία διαθέτουν μεγάλο επιστημονικό βάθος” αναφέρεται και ασκεί κριτική σε δύο επιστήμονες για όσα υποθέτει ο ίδιος οτι εξέθεσαν σε μια ενημερωτική παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε την 21η Οκτωβρίου στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.

Αντλώντας από δεύτερο χέρι λανθασμένη πληροφόρηση για το θέμα της παρουσίασης αυτής από έναν λανθασμένο τίτλο και μια εξίσου λανθασμένη εισαγωγική αναφορά του γεγονότος στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, υπέθεσε οτι η παρουσίαση αφορούσε την κοιτασματολογία του χρυσού και τα της σχεδιαζόμενης εξόρυξής του στις Σκουριές. Και με βάση αυτήν του την εσφαλμένη εντύπωση δεν άφησε να του ξεφύγει η ευκαιρία να δημοσιεύσει ένα κατηγορητήριο άρθρο όχι πολύ διαφορετικό από άλλα παρόμοια που συχνά εξαπολύει, στο οποίο εκτός από τις αναφορές σε “δημοσιογραφικές δεοντολογίες”, “φτιαγμένες ειδήσεις”, “επιλεκτικές τακτικές”, “επικοινωνιακούς κιτρινισμούς”, “επιστημονική απομείωση”, “κοινωνικούς διαχωρισμούς”, “συστημική αποδόμηση και κατάργηση της λογικής” -που ευτυχώς δεν απευθύνονται στους δύο επιστήμονες που τον ενόχλησαν αλλά στα ΜΜΕ- υπάρχει ένα πλήθος άλλων χαρακτηρισμών για τους δύο επιστήμονες, καθόλου βέβαια κολακευτικούς. Γράφει λοιπόν ο κ. Αρβανιτίδης αναφερόμενος σ’ αυτούς, που μας αποκαλύπτει μεν πως είναι καθηγητές πανεπιστημίου χωρίς όμως να αναφέρει τα ονόματά τους, πως:

1. “Για δικούς τους λόγους οικειοποιούνται, ερμηνεύουν και αξιολογούν στοιχεία και δεδομένα που μεθοδολογικά και πνευματικά δεν τους ανήκουν”.

Στο σημείο αυτό χρειάζεται, αφού παραδεχτώ πως είμαι ένας από τους δύο επιστήμονες στο στόχαστρο του κ. Αρβανιτίδη, να τον πληροφορήσω πως το θέμα της παρουσίασης στο Δημαρχείο της Θεσσαλονίκης δεν είχε κατ’ αρχήν σε τίποτα να κάνει με την κοιτασματολογία και την εξόρυξη χρυσού και χαλκού στις Σκουριές. Το θέμα ήταν οι δύο εκθέσεις με τα πορίσματα των επιθεωρητών περιβάλλοντος επί του πλήθους περιβαλλοντικών παραβάσεων που διαπιστώθηκαν στα υποέργα Μαύρων Πετρών και Ολυμπιάδας. Και ασφαλώς δεν οικειοποιηθήκαμε, ούτε αξιολογήσαμε τα στοιχεία των εκθέσεων αυτών, που και βέβαια δεν ήταν δικά μας. Απλώς τα αναφέραμε και τα εξηγήσαμε στο ακροατήριο.

2. “Η όποια παρέμβαση και εκτίμηση από την πλευρά τους δεν έχει πραγματική βάση, και στερείται έτσι αυθεντικής τεκμηρίωσης και αξιοπιστίας. Δεν προκύπτει άλλωστε από πουθενά οτι αυτά που ισχυρίζονται στηρίζονται σε δικές τους έρευνές, ούτε υπάρχουν ενδείξεις οτι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις “εν γένει” αλλά και τις ειδικότερες δραστηριότητες στις περιοχές των μεταλλείων”.

Να επαναλάβω, δεν κάναμε εκτίμηση, ούτε τεκμηρίωση, ούτε κρίνεται η δική μας αξιοπιστία. Τις διαπιστώσεις και την τεκμηρίωση των επιθεωρητών περιβάλλοντος μεταφέραμε, αυτούσιες. Αν θέλει ο κ. Αρβανιτίδης ας αμφισβητήσει ή αντικρούσει τα πορίσματα των επιθεωρητών περιβάλλοντος και την αξιοπιστία των ίδιων. Και δεν χρειάζεται να είμαστε εμείς γνώστες από πρώτο χέρι για τις εν γένει αλλά και τις ειδικότερες δραστηριότητες στις περιοχές των μεταλλείων. Αρκεί που είναι οι επιθεωρητές περιβάλλοντος.

3. “Επιλέγουν έτσι, χωρίς δεοντολογικά κριτήρια και κανόνες, να μεταφέρουν ‘αμοντάριστες’ πληροφορίες, να παραβλέψουν το διαθέσιμο και ενεργό τεχνογνωσιακό κεφάλαιο και να βρεθούν απέναντι στους 105 και πλέον συναδέλφους τους επιστήμονες (μεταξύ τους περισσότεροι από 50 μηχανικοί και 20 γεωλόγοι διαφόρων ειδικοτήτων) που εργάζονται στα μεταλλεία Ολυμπιάδας και Μαύρων Πετρών, στις εγκαταστάσεις του Στρατωνίου και στο εργοτάξιο των Σκουριών. Να πάνε κόντρα στους χιλιάδες Σουηδούς, Φινλανδούς και άλλους γεωεπιστήμονες, που λειτουργούν με ασφαλή και βιώσιμο τρόπο περισσότερα από 450 μεταλλεία χρυσού σε όλο των κόσμο”.

Να με συγχωρέσει ο κ. Αρβανιτίδης αλλά μου φαίνεται πως εδώ ξέφυγε πια εντελώς. Κατ’ αρχήν δεν ξέρω αν αυτά που λέει απευθύνονται σε μας τους δυο ή στους επιθεωρητές περιβάλλοντος. Αν αναφέρονται σε μας, καλοσύνη του που τουλάχιστον παραδέχεται πως οι πληροφορίες (που πάντως δεν ήταν πληροφορίες αλλά πορίσματα) που μεταφέραμε ήταν αμοντάριστες. Αν αναφέρονται στους επιθεωρητές που συνέταξαν τα πορίσματα, τους φέρνει με το έτσι θέλω απέναντι σε μια στρατιά μηχανικών, γεωλόγων κ.λπ. που δεν ξέρω αν του έχουν δώσει εξουσιοδότηση για κάτι τέτοιο. Δηλαδή τι θεωρεί σωστό ο κ. Αρβανιτίδης και ισχυρίζεται πως θα θεωρούσαν σωστό και οι 105 επιστήμονές του: να σωπάσουν οι επιθεωρητές και να μην καταγράψουν τις παραβάσεις που διαπίστωσαν για να μην έρθουν σε αντίθεση με τον ίδιο και τους 105 -και να μην δυσφημιστεί βεβαίως και η εταιρεία; Αυτό μας λέει; Και πού να ήξεραν βέβαια οι επιθεωρητές περιβάλλοντος πως με τα πορίσματά τους θα ερχόταν σε αντίθεση με χιλιάδες Σουηδούς, Φινλανδούς και άλλους γεωεπιστήμονες που -εκείνοι τουλάχιστον- λειτουργούν με ασφαλή και βιώσιμο τρόπο περισσότερα από 450 μεταλλεία χρυσού σε όλο τον κόσμο.

4. “Καθηγητές λοιπόν του πανεπιστημίου, που δεν συμμετέχουν στη διαδικασία παραγωγικής εκμετάλλευσης, και δεν έχουν οι ίδιοι μελετήσει την κοιτασματολογία του χρυσού στην περιοχή, κρίνουν τη δουλειά και την αντικειμενική αξιοπιστία συναδέλφων τους που σχεδιάζουν, διαχειρίζονται και παρακολουθούν τη λειτουργία των μεταλλείων και τα θέματα περιβάλλοντος σε καθημερινή βάση”

Αν αφήσουμε την εκτός θέματος εμμονή του κ. Αρβανιτίδη με την κοιτασματολογία του χρυσού, εκείνοι που κρίνουν τη δουλειά όσων σχεδιάζουν, διαχειρίζονται και παρακολουθούν τη λειτουργία των μεταλλείων και τα θέματα περιβάλλοντος σε καθημερινή βάση ασφαλώς και δεν είναι οι καθηγητές του πανεπιστημίου. Είναι βεβαίως, όπως και ο νόμος ορίζει, οι επιθεωρητές περιβάλλοντος. Και αν αυτοί κρίνουν πως κάποια πράγματα από τους σχεδιασμούς, τη διαχείριση και την περιβαλλοντική εποπτεία των μεταλλείων δεν γίνονται σωστά -ή γίνονται πολύ λανθασμένα- οφείλουν να το καταγράφουν στα πορίσματά τους που πρέπει και να κοινοποιούνται.

Για τα υπόλοιπα στο άρθρο του κ. Αρβανιτίδη δεν νομίζω πως χρειάζεται σχολιασμός από εμένα. Εντάξει, μας παραθέτει διάφορα τεχνολογικά επιτεύγματα εδώ κι’ εκεί στον κόσμο και θα μπορούσε ο καθένας να παραθέσει άλλα τόσα, αλλά τι σχέση έχουν αυτά με τις περιβαλλοντικές παραβάσεις που διαπίστωσαν οι επιθεωρητές περιβάλλοντος στα δύο υποέργα των μεταλλείων Κασσάνδρας για τα οποία δεν λέει λέξη ο κ. Αρβανιτίδης. Και πού κολλάει εκείνο το περί “έξυπνων μεταλλείων”. Εκτός αν εννοεί τόσο έξυπνων που να μπορούν να ξεφεύγουν από ενοχλητικές επιθεωρήσεις -περιβαλλοντικές ή άλλες. Ή εκτός επίσης και αν εννοεί εκείνα που η διεύθυνσή τους μπορεί να βρει οδούς φοροποφυγής – πάντα νόμιμες βεβαίως βεβαίως – μέσω Ολλανδίας και νήσων Μπαρμπέιντος.


Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.