Aρχικά να θυμίσουμε ότι οι ιστορικοί “μύριοι” (10.000) ήταν ένα μισθοφορικό σώμα. Έλληνες μισθοφόροι που το 401 π.Χ. συμμετείχαν στην εκστρατεία του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη που μόλις είχε ανεβεί στο θρόνο της Περσίας. Mετά το θάνατο του Κύρου στη μάχη στα Κούναξα, οι “μύριοι” ξεκίνησαν το μακρύ ταξίδι της επιστροφής με τα πόδια, από τα Κούναξα στη Μεσοποταμία μέχρι τα νότια παράλια του Εύξεινου Πόντου και από κει στη Θράκη.
Οι σύγχρονοι “μύριοι” προαναγγέλεται ότι θα είναι οι εργαζόμενοι της Eλληνικός Χρυσός / Eldorado Gold / ΑΚΤΩΡ και των εργολάβων και υπεργολάβων της που θα εκστρατεύσουν συν γυναιξί και τέκνοις στην Αθήνα στις 16 Απριλίου. Οι δαπάνες της εκστρατείας και τα μεροκάματα φημολογείται ότι θα είναι πληρωμένα από τους εργοδότες. Η κινητοποίηση είναι μεγάλη, συντάσσονται καταστάσεις με ονόματα για να μη μείνει πίσω κανείς και οι πληροφορίες λένε ότι θα εκστρατεύσουν από 40 μέχρι …100 λεωφορεία. Διανέμονται φωσφοριζέ στολές και κράνη που θα βροντούν ρυθμικά στις πλάκες της Πλατείας Συντάγματος, με συνθήματα όπως “Εργατιά, εργατιά, ενωμένη σα γροθιά” και “Σκουριές, χρυσός, ευημερία, κάτω τα χέρια από τα μεταλλεία”. Το άλλο σύνθημα “Πρώτα δουλειά και μετά η υγεία” που είχε λανσάρει η προηγούμενη συνδικαλιστική ηγεσία εγκαταλείφθηκε ως μάλλον ατυχές.
Όσοι και αν είναι τελικά, τα διαπλεκόμενα κανάλια “μύριους” θα δουν, δέκα χιλιάδες δηλαδή, μπορεί και περισσότερους. Οι πληρωμένες πένες θα είναι σε θέση μάχης με τα ρεπορτάζ σχεδόν έτοιμα από πριν. Στα δελτία ειδήσεων του MEGA, του ΑΝΤ1 και του ΣΚΑΪ, ο Άδωνις Γεωργιάδης και άλλοι αστέρες της προηγούμενης συγκυβέρνησης, μαζί με τους έγκυρους τηλεδημοσιογράφους, θα ξεσπαθώνουν επί σειράν ημερών υπέρ της “μεγάλης επένδυσης” που απειλείται από τον κακό ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε αυτά τα κανάλια πάντα κάλυπταν εκτενώς και ανελλιπώς όλες τις κινητοποιήσεις εργαζομένων, όπως και όλες τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στην Eldorado… Οι δηλώσεις βέβαια προβάρονται από τώρα, να μην επαναληφθεί το φαινόμενο του αναξιοπαθούντος μεταλλωρύχου που αφηγούνταν το δράμα του ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο χαρτί που είχε μπροστά του.
Εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη διαδήλωση θα καταλάβει συνολικό τηλεοπτικό χρόνο περίπου ίσο με αυτόν της κρίσιμης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο, όχι επειδή τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν κάποια σχέση με εργολάβους αλλά γιατί είναι γνωστό ότι “η εξόρυξη χρυσού θα σώσει τη χώρα” και τα κανάλια πάνω από όλα νοιάζονται για τη χώρα. To “ποια χώρα” δεν είναι σαφές καθώς κυκλοφορούν περίεργες διαδόσεις ότι τα κέρδη τελικά πάνε στα Μπαρμπάντος…
Το βράδυ, οι εκδρομείς από τη Β. Χαλκιδική θα ξεκινήσουν το ταξίδι επιστροφής στα χωριά τους που, κατά μία αυθαίρετη και ανιστόρητη προσπάθεια σύνδεσης με το ιστορικό παρελθόν ονομάζουν “τα 12 Μαδεμοχώρια”. Ανιστόρητη, γιατί τα 12 “Μαδεμοχώρια” κατά την Τουρκοκρατία ήταν: η Γαλάτιστα (Ανθεμούς), ο Βάβδος, η Ριανά, ο Στανός, η Βαρβάρα, η Λιαρίγκοβη (Αρναία), το Νοβοσέλο (Νεοχώρι), ο Ίσβορος (Στρατονίκη), η Χωρούδα, τα Ρεβενίκια (Μεγ. Παναγία), η Ιερισσός και ο Μαχαλάς (Στάγειρα). Από αυτά, είναι ζήτημα αν σήμερα τον τίτλο “Μαδεμοχώρι” δικαιολογούν 5 χωριά: Στρατονίκη, Στάγειρα, Νεοχώρι, με το ζόρι η Μ. Παναγία, άντε και ο Στανός.
Σε αυτούς τους “Μαδεμοχωρίτες” που αυθόρμητα θα διαδηλώσουν στις 16 Απριλίου στην Αθήνα, αφιερώνουμε ένα σχετικό μαπόσπασμα από την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ του Κ. Παπαρρηγόπουλου (τόμος Ε’, μέρος Β’):
“Το ιδίως περίεργον είναι ότι ενώ προϊόντος του χρόνου ηλαττώθη η εκ των μεταλλείων πρόσοδος, οι Μαδεμοχωρίται δεν εδήλωσαν την αλλοίωσην ταύτην των πραγμάτων εις την κυρίαρχον δύναμιν (σ.σ. την Οθωμανική Αυτοκρατορία), ίνα αποφύγωσι πάσαν αφορμήν επεμβάσεως. Προετίμουν δε να συμπληρώσι τας 220 οκάδας αργύρου αγοράζοντες Ισπανικά τάλληρα αργύρου και χύνοντες αυτά και στέλλοντες εις Κωνσταντινούπολιν τους ούτω σχηματιζομένους όγκους του αργύρου, ως αν παρήγοντο εκ των μεταλλείων. Ουδ’ εζημιούντο ίσως πραγματικώς, διότι σώζοντες τη ελευθέραν ενάσκησιν των κοινοτικών αυτών θεσμών, έσωζον συνάμα την ελευθερία της γεωργίας και της εμπορίας, δι ης συνέλλεγον επί της επιφανείας της γονίμου εκείνης χώρας, θησαυρούς μείζονες των προτέρων αναζητουμένων εν τοις σπλάχνοις της γης“.
Και έτσι είναι: ο τόπος αυτός έχει άπειρες δυνατότητες ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα και ανάδειξης του φυσικού κάλλους και της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του. Απειρες δυνατότητες που οι κάτοικοι αυτού του τόπου ποτέ δεν συνέλαβαν, δεν οραματίστηκαν και δεν προσπάθησαν να αξιοποιήσουν. εγκλωβισμένοι στο πλαίσιο απαξίωσης όλων των άλλων δυνατοτήτων που εγκατέστησε στην περιοχή ο “πατερούλης” Μποδοσάκης για τους δικούς του σκοπούς.
Και, το χειρότερο από όλα: Εγκλωβισμένοι σε μια βαθεια ριζωμένη νοοτροπία, καλλιεργημένη επί αιώνες πολλούς, που θέλει αυτόν τον ευλογημένο τόπο να μην μπορεί να επιζήσει χωρίς “επενδυτή” και χωρίς να τρώει τα σωθικά του.
Ο πλούτος είναι πάνω στη γη μας, όχι κάτω από αυτήν.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ – ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ!
4 απαντήσεις στο “Η “κάθοδος των μυρίων” της Eldorado στην Αθήνα”
Με μια σύντομη ματιά στο google μπορεί να δει κανείς οτι η eldorado gold, άλλοτε ως μητρική και άλλοτε ως θυγατρική άλλων εταιρειών παγκοσμίως, εκτός απο την εκμετάλλευση χρυσορυχείων και αλλων ορυχείων, ασχολείται και με την διαχείρηση πυρηνικών αποβλήτων.
Στις ΗΠΑ έχουν αποθέσει πυρηνικά και αλλά τοξικά απόβλητα σε κρατήρα ορυχείου παρόμοιου αυτού της Χαλκιδικής.
Η Eldorado Gold συνδέεται με πολλους τροπους με την Eldorado Nuclear, την Bruce Power και την Cameco.
Πληκτρολογώντας στο Google ολες μαζι τις λέξεις κλειδια Eldorado Gold Eldorado Nuclear Bruce Power Cameco εμφανιζονται πληθος στοιχείων και απο πολλές διαφορετικές ξενες πηγες που αναφερουν οτι η Eldorado Gold αποτελεί κρίκο αλυσίδας εταιρειων που ασχολουνται με την διαχείρηση πυρηνικών και αλλων
τοξικων υλικων.
Ο κρατήρας που θα δημιουργηθεί απο την ανοιχτή εξόρυξη στις Σκουριές, αποτελεί εναν πρώτης τάξεως χώρο εναπόθεσης χημικών, βιολογικών, πυρηνικών και
αλλων αποβλήτων.
Εαν συγκρίνει κάποιος τις σχετικες αεροφωτογραφιες απο σημεία που ενταφιάστηκε πυρηνικό υλικό στις ΗΠΑ τις περασμένες δεκαετίες, θα διαπιστώσει την καταπληκτική ομοιότητα με τα σχεδια που έχει υποβάλει
η Eldorado Gold για το πώς θα είναι το ανοιχτο ορυγμα στα ορυχεία της Χαλκιδικής.
Γιάννης
«Σκουριές, χρυσός, ευημερία, κάτω τα χέρια από τα μεταλλεία»…
Πολύ καλό!
Το άλλο με τον Τοττό το ξέρετε?
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και κατά την άποψή μου δεν λύνεται έτσι απλά αφορίζοντας την μία ή την άλλη πλευρά.
Είναι βέβαιο ότι κάθε μεταλλευτική δραστηριότητα επιφέρει δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον και πολλές φορές στην υγεία των εργαζομένων ή και των κατοίκων των εγγύς περιοχών. Όμως η πρόοδος της τεχνολογίας καθώς και η εφαρμογή αυστηρών πρωτοκόλλων περιορίζουν σημαντικά (χωρίς στις περισσότερες περιπτώσεις να το εκμηδενίζουν) το εύρος της «βλάβης». Ωστόσο χρειάζεται ένας διαρκής έλεγχος από την πολιτεία και τα θεσμικά της όργανα.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν μπορεί η χώρα μας με την υπάρχουσα θεσμική δομή να ανταποκριθεί στην αποστολή της και ιδιαίτερα στη δύσκολη περίοδο της οικονομικής ύφεσης και την κοινωνικής κρίσης που διανύουμε τα τελευταία χρόνια . Ειλικρινά πιστεύω πως όχι αφού – όπως γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι από τις εμπειρίες μας αλλά και όπως απεικονίζεται στις διεθνείς στατιστικές – η διαφθορά είναι ο κύριος παράγοντας ώστε να μην τηρούνται πολλές φορές και οι στοιχειώδεις κανόνες περιβαλλοντικής προστασίας. Παραδείγματα δυστυχώς πολλά όπως τα διάφορα ανοιχτά ορύγματα από λατομικές και μεταλλευτικές δραστηριότητες διασπαρμένα στον Ελληνικό χώρο, τα οποία δεν αποκαταστάθηκαν από τους επιχειρηματίες ως όφειλαν διότι άλλοτε υπήρξε –όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος- ελλιπής έλεγχος από την πολιτεία ή διότι οι εταιρείες ευνοήθηκαν από νομικές ασάφειες ή από το πολύ μικρό τίμημα παραβατικότητας σε σύγκριση με τη δαπάνη αποκατάστασης κλπ. Αποτέλεσμα ήταν η ολοένα αυξανόμενη αποστροφή των τοπικών κοινωνιών σε κάθε μεταλλευτική ή και λατομική δραστηριότητα στη περιοχή τους.
Όμως εδώ στο κείμενο αυτό, τίθεται το ψευδεπίγραφο δίλημμα, αν το κατάλαβα καλά, αξιοποίηση του υπεδάφους ή του εδάφους. Και είναι ψευδεπίγραφο διότι μπορούν να γίνουν και τα δύο. Διότι κατ’ αρχήν η εκμετάλλευση του υπεδάφους γίνεται σε πολύ μικρότερη κλίμακα σε σύγκριση με την γεωργική και αγροτική δραστηριότητα, με συνέπεια να μην επηρεάζεται αυτή δραματικά από τις μεταλλευτικές εργασίες. Άλλωστε το θέμα της ευρείας χρήσης των λιπασμάτων στα πλαίσια της αγροτικής δραστηριότητας δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στο περιβάλλον λόγω αφενός του είδους των χρησιμοποιούμενων χημικών συστατικών και αφετέρου της ευρείας επιρροής τους σε μεγάλες εκτάσεις, απ’ ότι μία μεταλλευτική ή λατομική δραστηριότητα.
Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζει λοιπόν ο κόσμος και γι αυτό αρμόδιοι είναι το Υπουργείο, και οι ερευνητικοί φορείς (ΙΓΜΕ, Πανεπιστημιακά Ιδρύματα κλπ) ότι η χώρα μας είναι πλούσια σε χρυσοφόρα κοιτάσματα (βεβαιωμένα κοιτάσματα έτοιμα για εκμετάλλευση ή χώροι με πιθανά αποθέματα μέρος των οποίων μπορεί –ύστερα από μεταλλευτικές έρευνες – να τύχουν εκμετάλλευσης σε μεσοπρόθεσμη βάση ή και κοιτασματοπιθανές περιοχές με ευνοϊκές προοπτικές για μελλοντική αξιοποίηση) σε διάφορες περιοχές όπως η γνωστή Χαλκιδική , η Θράκη, η Μήλος, η Λήμνος κ.α. τα οποία μένουν ανεκμετάλλευτα και αναξιοποίητα.
Κατά την άποψή μου πρέπει η πολιτεία με τα αρμόδια επιστημονικά ιδρύματα και τα θεσμικά της όργανα να αξιοποιήσει τον πλούτο αυτό λαμβάνοντας όλα τα μέτρα και χρησιμοποιώντας σύγχρονες τεχνολογίες για τον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, υποχρεώνοντας τις εταιρείες εκμετάλλευσης να τηρούν τα διεθνή πρωτόκολλα για την ασφάλεια των εργαζομένων και των κατοίκων των εγγύς περιοχών και αποκομίζοντας τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες.
Εφόσον υπάρχει βούληση από όλους και έντιμη διάθεση για το κοινό καλό τότε θα βρεθεί η λύση και θα συνδυασθούν δραστηριότητες που κατ’ αρχήν φαίνονται να είναι ανταγωνιστικές.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δημήτρης Μπίτζιος
Δρ. Δημήτρης Μπίτζιος