Η εξορυκτική δραστηριότητα στο αναθεωρημένο (υπό διαβούλευση) Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Κ. Μακεδονίας

Χάρτης από το αναθεωρημένο χωροταξικό της Κ. Μακεδονίας.
Η “ευρεία ζώνη ανάπτυξης δευτερογενούς τομέα” με ροζ χρώμα, πάνω από τη ΒΑ Χαλκιδική, συμπίπτει με τη Μεταλλευτική Ιδιοκτησία της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ

Από το oryktosploutos.net πληροφορούμαστε ότι τέθηκε σε διαβούλευση το Περιφερειακό πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για την Κεντρική Μακεδονία. Στην διεύθυνση http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=232&language=el-GR έχει αναρτηθεί το σχετικό υλικό.

1. Εισηγητική Έκθεση και Υπουργική Απόφαση
2. Ειδική Ενότητα για το Τοπίο
3. Θέση και ρόλος της Περιφέρειας στον Διεθνή, Ευρωπαϊκό και Εθνικό Χώρο
4. Πρότυπο Χωρικής Ανάπτυξης 
5. Στρατηγικές Κατευθύνσεις Χωρικής Ανάπτυξης
6. Εξειδίκευση των Κατευθύνσεων ανά χωρικές ενότητες
7. Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων
8. Χάρτες

Περιέργως το χρονικό πλαίσιο για την υποβολή σχολίων και προτάσεων δεν προσδιορίζεται, ενώ ούτε και στο opengov.gr φαίνεται να υπάρχει ανοικτή κάποια σχετική διαβούλευση.

Το πρώτο που πρέπει να σημειώσουμε – χωρίς να κρίνουμε το περιεχόμενο – είναι ότι αυτό μοιάζει πραγματικά με ένα “Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού” (ΠΠΧΣ), σε αντίθεση με το αρχικό του 2004 (ΦΕΚ 218/Β’/6.2.2004) που ήταν μια έκθεση ιδεών επιπέδου Γυμνασίου. Ακολουθούν μερικές αρχικές επισημάνσεις σε ότι αφορά (κυρίως) την αντιμετώπιση της εξορυκτικής δραστηριότητας στην Περιφέρεια από το εν λόγω  Χωροταξικό Πλαίσιο. Mε μπλε χρώμα είναι τα δικά μας σχόλια. Και τo ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ στο τέλος.

Αναμένουμε επίσης να βγει σε διαβούλευση και το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, που είναι άλλη μια Περιφέρεια πλούσια σε ορυκτές πρώτες ύλες, με τη βεβαιότητα ότι θα είναι εξίσου “ενδιαφέρον” με αυτό που συζητάμε εδώ…

1. Στρατηγική κατεύθυνση για την Κεντρική Μακεδονία η Εξόρυξη

• Η “περαιτέρω αξιοποίηση ορυκτού και μεταλλευτικού πλούτου και ενέργειας” τίθεται για την Κεντρική Μακεδονία σαν στρατηγική κατεύθυνση.
• Οι εξορυκτικές και μεταλλευτικές δραστηριότητες στην Περιφέρεια προσδιορίζονται ως τομέας όπου υπάρχουν “Δυνατότητες για παραγωγικές δραστηριότητες εθνικής και περιφερειακής εμβέλειας και για μεγάλες επενδύσεις”.
• Βασικό πλαίσιο πολιτικής για την εξόρυξη είναι η Εθνική Πολιτική για την Αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών (δείτε πιο κάτω).
• Θεσμοθετείται η “πρώτη προτεραιότητα” της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων ορυκτών πρώτων υλών (ΟΠΥ) που κρίνεται ότι είναι ιδιαίτερης σημασίας για την εθνική οικονομία, έναντι όλων των άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων (Σχέδιο Υπουργικής απόφασης, άρθρο 18, παρ. 4).

Με δεδομένο ότι ως “ΟΠΥ ιδιαίτερης σημασίας…” έχουν χαρακτηριστεί οι εξής: Λιγνίτης, Λατερίτης (Fe-Ni), Βωξίτης, Μικτά θειούχα (Pb-Zn-Ag), Χρυσός, Λευκόλιθος, Μάρμαρα, Μπεντονίτης, Περλίτης, δε μένει και τίποτα. Αυτά (μαζί με κάποια δευτερεύοντα βιομηχανικά ορυκτά) είναι ΟΛΟΣ ο κλάδος της μεταλλείας στη χώρα μας. Άρα ουσιαστικά ΟΛΟΣ Ο ΚΛΑΔΟΣ χαρακτηρίζεται “πρώτης προτεραιότητας”, με ότι αυτό σημαίνει για την ανάπτυξη (ή την υπανάπτυξη) των άλλων κλάδων.

2. Ευρύτερες Αναπτυξιακές Ζώνες (ΕΑΖ)

Το Περιφερειακό Πλαίσιο προσδιορίζει επτά “Ευρύτερες Αναπτυξιακές Ζώνες” (Γεωργίας, Κτηνοτροφίας-Πτηνοτροφίας, Αλιείας, Μεταποίησης, Αιολικών Εγκαταστάσεων και ΜΥΗΣ, Τουρισμού) για τις οποίες δίνονται κατευθύνσεις  πολιτικής οι οποίες σε  ορισμένες περιπτώσεις τροποποιούν την υφιστάμενη κατάσταση. Εντός αυτών των ζωνών, το Περιφερειακό Πλαίσιο δίνει κατεύθυνση καταλληλότητας για τη χωροθέτηση μονάδων ή υποδοχέων των αντίστοιχων κλάδων.

Ευρύτερη Αναπτυξιακή Ζώνη Εξόρυξης

Προσδιορίζονται, με βάση τους υπάρχοντες ορυκτούς πόρους, επτά ζώνες εστίασης της μεταλλευτικής εξόρυξης, υφιστάμενες ή περιοχές διερεύνησης, που συναποτελούν την αντίστοιχη ευρύτερη Αναπτυξιακή Ζώνη: δύο στη Χαλκιδική (χρυσός, εκτεταμένη ζώνη περί την περιοχή Ολυμπιάδας, και Λευκόλιθος, Γερακινή) οι οποίες αποτελούν και το ισχυρότερο τμήμα της ΕΑΖ στην Περιφέρεια, εκτεταμένη ζώνη αναζήτησης (με υπάρχουσες εκμεταλλεύσεις) βορείως της Θεσσαλονίκης προς Κιλκίς, ζώνη βόρειο-δυτικά του Πολύκαστρου, και τρεις μικρότερης έκτασης πυρήνες στο δυτικό τμήμα της Περιφέρειας (δύο) και στη ζώνη Κορώνειας-Βόλβης (χάρτης). Ολες σχεδόν οι ζώνες αυτές επικαλύπτονται με ζώνες ειδίκευσης σε άλλους τομείς (τουρισμός, γεωργία), ενώ συχνά υπάρχουν και άλλες ευαίσθητες χωρικές παράμετροι, κυρίως φυσικού περιβάλλοντος (υγρότοποι, ακτές). Η στρατηγική περιλαμβάνει την αξιοποίηση των δυνατοτήτων αξιοποίησης ορυκτών πρώτων υλών σε στάθμιση με τις άλλες παραμέτρους.

Βασικό στοιχείο της όλης προσέγγισης είναι ο τελικός έλεγχος καταλληλότητας μέσω της (υποκείμενης του Περιφερειακού Πλαισίου) διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης.

Το παραλιακό τμήμα του Δήμου Αριστοτέλη εμπίπτει και στην ΕΑΖ Εξόρυξης και στην ΕΑΖ Τουρισμού, ενώ αντίστοιχες επικαλύψεις υπάρχουν και σε άλλες περιοχές (π.χ.  όλη η περιοχή μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κιλκίς εμπίπτει επίσης και στην ΕΑΖ Γεωργίας). Σημειώνουμε επίσης την ύπαρξη εκτεταμένου Δημόσιου Μεταλλευτικού Χώρου στη χερσόννησο της Σιθωνίας.

3. Κατευθύνσεις χωρικού σχεδιασμού για την εξόρυξη

• Ο άκαμπτα χωροθετημένος χαρακτήρας των ορυκτών πρώτων υλών, η θέση των οποίων στο χώρο δεν μπορεί να μεταβληθεί, θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη σε όλα τα υποκείμενα επίπεδα χωρικού σχεδιασμού, που πρέπει να διασφαλίζουν τη δυνατότητα διενέργειας εξορυκτικών εργασιών και μεταφοράς των προϊόντων τους. Για τα γνωστά κοιτάσματα, όπου υφιστάμενος υποκείμενος σχεδιασμός δεν επιτρέπει την αξιοποίησή τους μέσω απαγορευτικών χρήσεων γης ή άλλων όρων, πρέπει να αναθεωρείται τεκμηριώνοντας ότι η παρουσία του κοιτάσματος έχει ληφθεί σοβαρώς υπόψη και εξαντληθεί η δυνατότητα αξιοποίησής τους χωρίς σημαντική βλάβη του περιβάλλοντος ή έντονες συγκρούσεις χρήσεων γης. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να εξετάζεται και το ενδεχόμενο μετακίνησης άλλων χρήσεων γης σε σχέση με τις οποίες προκύπτει σύγκρουση. Νέος σχεδιασμός πρέπει να ακολουθεί τις ίδιες κατευθύνσεις, κατ’ αναλογίαν. Σε περίπτωση που γίνονται γνωστά νέα αξιοποιήσιμα ορυκτά κοιτάσματα, πρέπει να ακολουθείται κατ’ αναλογίαν η προαναφερόμενη προσέγγιση.

• Κοιτάσματα πρώτων υλών που έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ιδιαίτερης σημασίας για την εθνική οικονομία, από την Εθνική Πολιτική για την Αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών, η αξιοποίησή τους είναι πρώτης προτεραιότητας και πρέπει, στο πλαίσιο των αναφερόμενων στην προηγούμενη κατεύθυνση, να εξασφαλίζεται η δυνατότητα αυτή από τον σχεδιασμό. Οι ΟΠΥ ιδιαίτερης σημασίας για την εθνική οικονομία είναι οι εξής: Λιγνίτης, Λατερίτης (Fe-Ni), Βωξίτης, Μικτά θειούχα (Pb-Zn-Ag), Χρυσός, Λευκόλιθος, Μάρμαρα, Μπεντονίτης, Περλίτης

• Τα σχέδια χρήσεων γης πρέπει να περιλαμβάνουν προβλέψεις για την χρήση του χώρου εξόρυξης μετά το τέλος της εκμετάλλευσης σε περιοχές στις οποίες αυτή βρίκεται σε εξέλιξη ή προβλέπεται να εκκινήσει μέσα στο χρονικό ορίζοντα του σχεδίου.

Οι παραπάνω κατευθύνσεις ισχύουν ιδιαίτερα για την Ευρύτερη Αναπτυξιακή Ζώνη Εξόρυξης.

Με αυτές τις κατευθύνσεις είναι πλέον σαφές ότι δεν τίθεται καν ερώτημα για το πώς θα διευθετηθούν οι συγκρούσεις χρήσεων γης μεταξύ Εξόρυξης-Τουρισμού ή Εξόρυξης-Γεωργίας. Μία δραστηριότητα απολαμβάνει την “πρώτη προτεραιότητα” κι αυτή δεν είναι ούτε η Γεωργία ούτε ο Τουρισμός…

4. Υποδοχή μεγάλων επενδύσεων

“Όσον αφορά στις εξορυκτικές – μεταλλευτικές και ενεργειακές δραστηριότητες:

Προκρίνεται η προσέλκυση επενδύσεων εθνικής και περιφερειακής κλίμακας κατά την υπερκείμενη νομοθεσία, με τήρηση των όρων και δεσμεύσεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των νομοθετημένων βάσει του υποκείμενου σχεδιασμού.”

Οι περιοχές της ΕΑΖ εξόρυξης (και όποιες άλλες διαπιστωθεί στο μέλλον ότι διαθέτουν κοιτάσματα ορυκτών πρώτων υλών) προσανατολίζονται πλέον καθαρά στον τομέα της εξόρυξης-μεταλλουργίας, δηλαδή στη βαριά βιομηχανία. Όλα όσα λέγονται στις τοπικές κοινωνίες για να αποδεχθούν τα μεταλλευτικά έργα, ότι δήθεν θα είναι “μικρά” και “περιορισμένα”, είναι ψεύδη με μόνο στόχο τον περιορισμό των αντιδράσεων.

Άλλος ένας χάρτης από το  Περιφερειακό Πλαίσιο όπου φαίνονται καθαρά οι Παραχωρήσεις Μεταλλείων και οι Δημόσιοι Μεταλλευτικοί Χώροι που καταλαμβάνουν τη μισή έκταση του Δήμου Αριστοτέλη. Φαίνονται επίσης οι δυο Βιομηχανικές Περιοχές σε Στρατώνι και Ολυμπιάδα που λανθασμένα αναφέρονται στο χάρτη ως “Λατομικές Ζώνες” (Σύμφωνα με το ΠΔ 18.10.1979, ΦΕΚ 617 Δ’/31.10.1979 είναι ” Χώροι Βιομηχανικών Εγκαταστάσεων”).

5. Περιοχή Ειδικών Χωρικών Παρεμβάσεων (ΠΕΧΠ) στη ΒΑ Χαλκιδική;

“Ως ΠΕΧΠ προτείνονται:

Η ευρύτερη περιοχή της βορειοανατολικής Χαλκιδικής όπου και η μεταλλευτική περιοχή και η επένδυση της εξόρυξης χρυσού και η εγκατάσταση της «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», με ιδιαίτερα οξυμμένα περιβαλλοντικά προβλήματα και με ιδιαίτερης έντασης κοινωνικά προβλήματα”.

Οι ΠΕΧΠ προβλέπονται από το άρθρο 11 του Ν. 2742/1999 και ορίζονται με κοινές υπουργικές αποφάσεις για περιοχές “οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερα ή κρίσιμα προβλήματα χωρικής ανάπτυξης που απαιτούν ειδικό σχεδιασμό και ρύθμιση”. “Με τις ίδιες αποφάσεις γίνεται η οριοθέτηση των περιοχών αυτών και καθορίζονται οι γενικές κατηγορίες χρήσεων χώρου κατά λειτουργίες και τομείς παραγωγής, καθώς και συντονισμένο πρόγραμμα μέτρων και έργων, κατά φάσεις και φορείς χρηματοδότησης, για την ανάπτυξη, ενίσχυση, αποκατάσταση και εν γένει διαχείριση των περιοχών αυτών…”.

6. Οριζόντιες κατευθύνσεις για τη Διαχείριση Υδάτων

Τα εγκεκριμένα Σχέδια Διαχείρισης των Υδατικών Διαμερισμάτων τμήματα των οποίων περιλαμβάνονται στην ΠΚΜ αποτελούν το βασικό κατευθυντήριο πλαίσιο για τη διαχείριση των υδάτων. Το ΠΠΧΣΑΑ έχει ως στόχο “την ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων στο πλαίσιο εφαρμογής της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Νερά 60/2000/ΕΚ όπως έχει εξειδικευτεί από τα Σχεδία Διαχείρισης […], μέσα από την προώθηση ειδικών χωροταξικών ρυθμίσεων, όρων και περιορισμών που θα υποστηρίξουν την πλήρη, αποδοτική και αποτελεσματική εφαρμογή των γενικών και ειδικών μέτρων που τα εν λόγω Σχέδια προτείνουν”.

Υπενθυμίζεται ότι το πρόσφατα θεσμοθετημένο (2014) Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Κεντρικής Μακεδονίας (GR10) ΕΞΑΙΡΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ από τους στόχους της Οδηγίας Πλαίσιο 60/2000/ΕΚ τα υπόγεια υδατικά υποσυστήματα (ΥΥΣ) Σκουριών-Μαύρων Πετρών και Ολυμπιάδας λόγω της πτώσης στάθμης που θα προκαλέσουν οι νέες μεταλλευτικές δραστηριότητες της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Για την προστασία των νερών αυτών, από τα οποία σήμερα υδρεύεται το μεγαλύτερο μέρος του Δήμου Αριστοτέλη, το Σχέδιο Διαχείρισης δεν προβλέπει κανένα γενικό ή ειδικό μέτρο και δεν θέτει κανένα εναλλακτικό στόχο, πράγμα που μάλλον συνιστά παραβίαση της Οδηγίας…

Ο παρακάτω χάρτης προέρχεται από το Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών του GR10 και δείχνει τις ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ από τους στόχους της Οδηγίας. 

Ως “γενική κατεύθυνση” για την εφαρμογή των ανωτέρω Σχεδίων Διαχείρισης, το Περιφερειακό Πλαίσιο θέτει μεταξύ άλλων και το εξής:

“Ο ορισμός απαγορεύσεων – περιορισμών νέων υδροληπτικών έργων και επεκτάσεων σε περιοχές που ορίζονται ΥΥΣ σε κακή κατάσταση για την εξυπηρέτηση οποιασδήποτε χρήσης (συμπεριλαμβανομένης ζωνών εγκατάστασης κατοικίας) πέραν των εξευρέσεων που ορίζουν τα εν λόγω μέτρα”.

Στην ΒΑ Χαλκιδική, το υπόγειο υδατικό υποσύστημα Σκουριών-Μαύρων Πετρών έχει χαρακτηριστεί ότι είναι σε κακή χημική κατάσταση, λόγω της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Με βάση αυτό το χαρακτηρισμό, η Διεύθυνση Υδάτων Κ. Μακεδονίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης απαγόρευσε τη διάνοιξη υδρευτικής γεώτρησης στο Νεοχώρι (εδώ). Αποδεικνύεται ότι το έγγραφο αυτό δεν ήταν μια “απερίσκεπτη” και “αστήρικτη” ενέργεια της Διεύθυνσης Υδάτων, όπως επιχειρούν να το παρουσιάσουν ο Δήμαρχος Αριστοτέλη (εδώ) και τα ιστολόγια που πρόσκεινται στην εταιρεία, αλλά εφαρμογή μιας “γενικής κατεύθυνσης”.

7. Σχέση του ΠΠΧΣ με άλλα χωροταξικά σχέδια

– Το ΠΠΧΣΑΑ λαμβάνει υπ’οψη το Γενικό και τα Ειδικά (σ.σ. τομεακά) Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης που αποτελούν το υπερκείμενο επίπεδο χωροταξικού σχεδιασμού και σε ορισμένες περιπτώσεις κάνει προτάσεις τροποποίησης τους (ανάδραση). Το αν και πως θα υπάρξει τελικά και κάποιο είδος τροποποίησης των Ειδικών Πλαισίων θα κριθεί από το ΥΠΕΚΑ.

– Συντονίζει και καθοδηγεί τα υποκείμενα χωρικά σχέδια (π.χ. ΓΠΣ, ΖΟΕ, ΡΣΘ) και τις αδειοδοτικές διαδικασίες με χωρική διάσταση (π.χ. περιβαλλοντική αδειοδότηση). Υιοθετείται μια  top-down προσέγγιση από το επίπεδο της Χωρικής Ενότητας προς το επίπεδο του Καλλικράτειου Δήμου.

Ο χωροταξικός σχεδιασμός επιβάλλεται άνωθεν. Τα κατώτερου επιπέδου χωρικά σχέδια οφείλουν να ενσωματώσουν τις κατευθύνσεις που δίνει το ΠΠΧΣΑΑ που κι αυτό με τη σειρά του οφείλει να είναι εναρμονισμένο με το ανώτερο επίπεδο σχεδιασμού, το Γενικό και τα Ειδικά Πλαίσια ΧΣΑΑ.

Σε ότι αφορά την εξορυκτική δραστηριότητα, το “Πρόγραμμα Δράσης” για την περίοδο 2014-2019 επιβάλλει την:

“Αναθεώρηση / ολοκλήρωση υποκείμενου σχεδιασμού σε περιοχές Δήμων με έντονα προβλήματα συγκρούσεων χρήσεων γης και ασυμβατότητας με τις κατευθύνσεις του ΠΠΧΣΑΑ… Εκπόνηση ΓΠΣ  στις ΔΕ στις οποίες χωροθετούνται μεταλλευτικές ζώνες ορυκτών πόρων πρώτης εθνικής προτεραιότητες (μεσοπρόθεσμος στόχος – να έχουν ολοκληρωθεί εντός της επόμενης πενταετίας)”.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αναθεωρηθούν τα ΓΠΣ των τριών ΔΕ του Δήμου Αριστοτέλη (Σταγείρων-Ακάνθου, Αρναίας, Μ. Παναγίας) ώστε να καθιερωθεί ακόμα περισσότερο η κυριαρχία της εξορυκτικής δραστηριότητας. Αλλά:

“Βασικό στοιχείο της όλης προσέγγισης είναι ο τελικός έλεγχος καταλληλότητας μέσω της (υποκείμενης του Περιφερειακού Πλαισίου) διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης”!!!

8. ΕΔΩ ΓΕΛΑΝΕ! ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

– ΑΦΟΥ θα έχουν ορίσει ότι μια συγκεκριμένη περιοχή, π.χ. η ΒΑ Χαλκιδική, επειδή έχει την “τύχη” να φιλοξενεί ένα κοίτασμα κάτω από τα δάση και τα βουνά της, είναι “κατάλληλη” για την υποδοχή μεταλλευτικών και μεταλλουργικών δραστηριοτήτων, δηλαδή βαριάς βιομηχανίας με βαρύτατες και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις…

– ΑΦΟΥ θα έχουν “δημιουργήσει τις προϋποθέσεις” για την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων, θα έχουν φτιάξει δηλαδή ένα ειδικό προνομιακό καθεστώς “πρώτης προτεραιότητας” για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, αποκλείοντας ή περιορίζοντας όλες τις άλλες…

– ΑΦΟΥ θα έχουν ενσωματώσει αυτές τις “κατευθυντήριες γραμμές” σε όλους τους άλλους νόμους και πολιτικές, οριζοντίως και καθέτως, δημιουργώντας ένα αδιαπέραστο πλέγμα διατάξεων που θα οδηγούν όλες στο ίδιο συμπέρασμα: ότι αυτός ο τόπος είναι προορισμένος για αυτή τη συγκεκριμένη δραστηριότητα και μόνο…

– ΑΦΟΥ θα έχουν φτιάξει το κατάλληλο “πλαίσιο” για την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων στον εξορυκτικό τομέα, παρέχοντας στους επίδοξους επενδυτές κίνητρα, διευκολύνσεις και τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις ότι η επένδυσή τους θα είναι ασφαλής…

– ΑΦΟΥ θα έχουν παράλληλα αποθαρρύνει και αποδιώξει και κάθε άλλη επενδυτική προσπάθεια σε άλλους τομείς, ώστε να μη δημιουργούνται “συγκρούσεις” με την κυρίαρχη δραστηριότητα της εξόρυξης και ΑΦΟΥ η περιοχή θα έχει αλλάξει ολοκληρωτικά χαρακτήρα και μορφή…

– ΑΦΟΥ θα έχουν εξασφαλίσει ότι οι τοπικές κοινωνίες δεν θα μπορούν ποτέ να πουν “όχι” και να εισακουστούν γιατί, όσο τεκμηριωμένο κι αν είναι αυτό το “όχι”, θα είναι πάντα  αντίθετο στις άνωθεν εντολές…

– ΑΦΟΥ θα έχουν φτιάξει την “κατάλληλη” νομοθεσία για την αδειοδότηση αυτών των δραστηριοτήτων, σε συντομότατο χρονικό διάστημα και χωρίς πολλά-πολλά, με κάτι “ελάχιστα πρότυπα” και “υπεύθυνες δηλώσεις αυτοσυμμόρφωσης” (δείτε εδώ)…

Αφού λοιπόν γίνουν όλα αυτά (που τα περισσότερα έχουν ήδη γίνει), όταν κατατεθεί μια Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, τότε θα κριθεί η “καταλληλότητα” της συγκεκριμένης δραστηριότητας για τον συγκεκριμένο τόπο;;;

Είναι φαιδρό να συζητάμε για την  περιβαλλοντική αδειοδότηση σα να πρόκειται για μια ουσιαστική αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των έργων και δραστηριοτήτων, ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι στην Ελλάδα δεν είναι παρά μια καθαρά τυπική διαδικασία, με μόνο στόχο την κύρωση των θέσεων του επενδυτή. Ποια περιβαλλοντική αδειοδότηση στη χώρα όπου ΠΟΤΕ δεν έχει απορριφθεί ΜΠΕ εξορυκτικής δραστηριότητας, ακόμα και όταν (τυπικά) δεν ίσχυαν όλα τα ανωτέρω; Ποια υπηρεσία θα κρίνει την “καταλληλότητα” της δραστηριότητας; Η ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ ή όπως αλλιώς ονομάζεται τώρα που δεν είδε τίποτα στραβό ούτε καν στο τερατώδες σχέδιο της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που, εκτός των άλλων προβλημάτων της, βασίστηκε σε μια κραυγαλέα απάτη;

Και αν πράγματι απορριφθεί μια συγκεκριμένη μελέτη, το θεσμικό πλαίσιο θα είναι πάντα εκεί για να διασφαλίζει το χώρο από ανταγωνιστικές χρήσεις και να κρατάει μακριά τους αναιδείς κατοίκους, μέχρις ότου έρθει η επόμενη μελέτη …και η επόμενη και μέχρις ότου εξορυχθεί από τη γη κάθε γραμμάριο μετάλλου. Το τι θα έχει μείνει μετά είναι μια άλλη ιστορία.