Όταν τα πιστοποιητικά είναι σαθρά…, του Γιάννη Ζαμπετάκη

Άρθρο του Γιάννη Ζαμπετάκη, Επίκουρου Καθηγητή Χημείας Τροφίμων, ΕΚΠΑ, izabet@chem.uoa.gr, Υπενθυμίζουμε ότι πρόσφατα η Hellas Gold έλαβε πιστοποίηση ISO14001 για την Περιβαλλοντική Διαχείριση…

Θυμάσαι τον Ασωπό και τους εκεί καρκινοπαθείς; Θυμάσαι τον ντόρο που είχε γίνει με τα λαχανικά, τρόφιμα-βολβούς καλύτερα, με προέλευση Θήβα και Ασωπό; Θυμάσαι τον αγώνα που δίνουν ακόμα και σήμερα μερικοί άνθρωποι για να μπει νομικό όριο για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό;

Μπορεί και να μην θυμάσαι τίποτα από όλα αυτά. Δεν πειράζει. Κοίτα απλά την δουλίτσα σου, ανθρωπάκο! Κοίτα το ωραριάκι σου, τον μισθουλάκο σου, το αφεντικούλι σου και πώς θα τα πάει καλύτερα η εταιρεία (από το «εταίρα» βγαίνει αυτή η λέξη) που σε ταΐζει…

Ααα, μην το ξεχάσω! Να φροντίζεις στη δουλειά σου (τι δουλειά τι δουλεία!) να τα κάνεις όλα σύμφωνα με τις καταγεγραμμένες διαδικασίες (procedures in English) ώστε να συνεχίσει η εταιρεία να είναι πιστοποιημένη κατά ISO9001 (ποιότητα), ISO22000 (ασφάλεια τροφίμων) ή ISO14001 (φιλική προς το περιβάλλον)…

Έχοντας εργαστεί αρκετά χρόνια σε ένα φορέα πιστοποίησης και έχοντας επιθεωρήσει πάνω από 300 εταιρείες τροφίμων σε όλη την Ελλάδα, έχω δει εκ των έσω τα παιχνίδια που γίνονται, τις μαϊμούδες-πιστοποιήσεις, τα πιστοποιητικά αναλύσεων που είναι στον αέρα, τις ΜΠΕ και τις ΑΕΠΟ που είναι απλά εκθέσεις ιδεών, τα πιστοποιητικά ασφαλείας που είναι γραμμένα για άλλες εταιρείες, τα πλαστά αρχεία αναλύσεων, κλπ κλπ

Κι έχοντας δει αυτήν την αναξιοπιστία, κάποτε (2010) άρχισα να επικοινωνώ με την BVQI και τον UKAS σχετικά με την αξιοπιστία πιστοποιητικών (βλ. http://www.zabetakis.net/?p=2292 και http://environmentfood.blogspot.gr/2008/06/iso14001-dark-side-of-moon.html ).

Η απορία παραμένει μέχρι και σήμερα: πώς γίνεται να μην έχουμε πρόσβαση σε περιβαλλοντική πληροφορία; Πώς γίνεται μια εταιρεία να έχει ISO14001 όταν εξώφθαλμα παραβιάζει την περιβαλλοντική νομοθεσία ή ρυπαίνει το νερό και το περιβάλλον;

Όλα αυτά μου ήρθαν στο μυαλό όταν οι φίλοι και οι συναγωνιστές στις Σκουριές με ρώτησαν για την αξιοπιστία των πιστοποιητικών. Με την τότε δημοσιότητα του θέματος (βλ. και http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26515&subid=2&pubid=2765147&tag=10424), το ΕΣΥΔ είχε «αναγκαστεί» να επιβάλλει «ΠΟΙΝΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΕΣ ΓΙΑ ΠΛΗΜΜΕΛΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΕΜΑS» (http://www.newsit.com.cy/default.php?pname=Article&art_id=15060&catid=21).

Οι ποινές της «γραπτής επίπληξης» επιβλήθηκαν λόγω πλημμελούς εφαρμογής από την πλευρά των συγκεκριμένων φορέων των απαιτήσεων που καθορίζονται από τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 761:2001 (EMAS) και τα Πρότυπα ΕΛΟΤ ΕΝ ISO/IEC 17021 και EΛΟΤ ΕΝ ISO 14001. Αυτή η απόφαση του ΕΣΥΔ είχε προκαλέσει αντιδράσεις (http://www.naftemporiki.gr/finance/story/231637/hellascert-abasimi-i-poini-epipliksis-se-etaireies-pistopoiisis). Σήμερα, το θέμα ίσως να πρέπει να το ξαναφέρουμε στην επιφάνεια. Μιας και ένα πιστοποιητικό δεν λέει και πολλά (βλ. http://www.zabetakis.net/?p=1552 )…

Για το antigold