ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΙΓΓΛΕΖΗ (Εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ) : Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι κύριε Υπουργέ, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα στην ουσία είναι τρία νομοσχέδια σε ένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι όλο προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, όπως και το σύνολο των νομοσχεδίων που ψηφίστηκαν ή αναμένονται να κατατεθούν σε αυτά τα θερινά τμήματα. Και η κατεύθυνση αυτή, είναι το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου και των δημοσίων υποδομών. Ενέργεια, νερό, δάση, ακτές ότι μέχρι χθες αδιαπραγμάτευτα θεωρούνταν κοινωνικά αγαθά και περιουσία του ελληνικού λαού, σήμερα γίνονται εμπόρευμα προς πώληση, στα παζάρια της νεοφιλελεύθερης αγοράς.
Η σημερινή Κυβέρνηση, δεν εισάγει καμία πρωτοτυπία ακολουθεί πιστά το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης, μέσω της ιδιωτικοποίησης εκμετάλλευσης του οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί το μυαλό του καλού νεοφιλελεύθερου. Ένα μοντέλο, που μόνο στόχο έχει τη μεταφορά υπεραξίας, κοινωνικού πλεονάσματος και δημοσίου πλούτου, στα χέρια λίγων εκλεκτών. Είναι μια διαδικασία, που μετατρέπει πόρους, χώρους, κοινά αγαθά, δικαιώματα, σε ευρώ πουλάμε ότι έχουμε και δε έχουν στην κυριολεξία. Ώστε στους υπολογισμούς της Τρόικας, να εμφανίζεται πρωτογενές πλεόνασμα που δεν είναι καν δικό μας.
Τρία λοιπόν νομοσχέδια ένα ιδιωτική πολεοδόμηση. Εμείς από θέση αρχής, θεωρούμε τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό, ως συλλογικό κοινωνικό αγαθό. Άρα δημόσιο, που σκοπό έχει την ένταξη εντός συγκεκριμένων πλαισίων, των ατομικών δραστηριοτήτων στο χώρο για την προστασία του περιβάλλοντος, της ποιότητας ζωής, του βιοτικού επιπέδου. Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, αντιστρέφεται η παραπάνω πολιτική αρχή και χρησιμοποιείται ιδιωτική πολεοδόμηση, ώστε το πλαίσιο να το θέτει ο επενδυτής.
Σε ότι αφορά το καθεστώς της ιδιωτικής πολεοδόμησης, αυτό υπάρχει ήδη θεσμοθετημένο σε αρκετά κοντινή εκδοχή και φιλοσοφία, και γνωρίζουμε ότι δεν έχει αξιοποιηθεί. Δεν έχει αξιοποιηθεί γιατί οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί, που έχουν ανάγκη αυτό το καθεστώς δεν υπήρξε ιστορικά ενδιαφέρον στην Ελλάδα για οργανωμένη δόμηση και οργανωμένη οικιστική ανάπτυξη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Το γεγονός ότι, οι ιδιώτες επιλαμβάνονται της εξασφάλισης των αναγκαίων υποδομών, με όποιο καθεστώς επιλέξουν ως προς τη συνεργασία τους, με τις σχετικές ΔΕΚΟ. Αλλά, με δική τους δαπάνη και ενώ μάλιστα μετά την έγκριση της μελέτης μπορούν να μεταβιβάσουν κυριότητα μεμονωμένων ακινήτων, επομένως και υποχρεώσεων ή μεριδίων αν πρόκειται για συνεταιρισμό. Μας επιτρέπει ειδικά στην παρούσα οικονομική κρίση, να διαβλέψουμε ότι στο όνομα της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών, θα….κατάλληλα τοποθετημένοι στην αγορά γης κεφαλαιούχοι. Η γη θα αλλάξει χέρια, και η όποια οικιστική ανάπτυξη προκύψει δεν θα αφορά κατά ανάγκη τους αρχικούς δικαιούχους, το κοινωνικό σύνολο.
Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί είναι ένα χρονίζον πρόβλημα με κάποιους χιλιάδες πολίτες σε ομηρία, με κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους υπό αίρεση και οι κυβερνήσεις επί χρόνια δεν έδωσαν λύση. Το θέμα των εκτάσεων που ανήκουν σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς πρέπει σαφέστατα να διευθετηθεί, όμως με διαβούλευση, σωστό προγραμματισμό και με εργαλεία όπως οι δασικοί χάρτες, το κτηματολόγιο και το δασολόγιο. Πρέπει να καταγραφούν όλοι οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί, να διαχωριστούν αυτοί που υφίστανται πριν από το 1975, όπως και οι όποιες νόμιμες ή νομιμοφανείς διοικητικές πράξεις κατέχουν και αυτό να γίνει σε αυτόνομο νομοσχέδιο και όχι ως μέρος πολυνομοσχεδίου. Οι προτάσεις του νομοσχεδίου του ΥΠΕΚΑ για την επίλυση του θέματος των εκτάσεων οικοδομικών συνεταιρισμών με ανταλλαγές δεν εγγυώνται ούτε κατ’ ελάχιστον τη νομιμότητα ή την προστασία των δασών ή και την προστασία των όποιων νόμιμων ή νομιμοφανών ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων των συνεταιρισμών. Είναι νομικά και επιστημονικά έωλες και έχουν σαφή πελατειακή και ψηφοθηρική σκοπιμότητα.
Στη σημερινή πραγματικότητα, όπου η αγορά κατοικίας βρίσκεται σε ύφεση, όπου χιλιάδες κατοικίες είναι απούλητες, εκατοντάδες τουριστικοί οικισμοί είναι κουφάρια, όπου οι πολίτες δεν δύνανται να πληρώσουν τους φόρους της πρώτης κατοικίας τους, είναι οξύμωρο να συζητάμε για καινούργια δόμηση και κυρίως για λαϊκή κατοικία. Το πιθανότερο είναι ότι αυτά τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, αφού αποκτήσουν δικαιώματα δόμησης, θα περιέλθουν στα χέρια διεθνών real estates και έτσι θα έχουμε τη συσσώρευση τεράστιων εκτάσεων στα χέρια λίγων. Με το ίδιο σκεπτικό μπορεί να δει κανείς και την «βιώσιμη» ανάπτυξη εγκαταλελειμμένων και φθινόντων οικισμών. Το νομοσχέδιο, με πρόσχημα την υποστήριξη των μικρών και φθινόντων οικισμών, τελικά εξυπηρετεί αποκλειστικά τη δημιουργία νέων ιδιωτικών οικισμών, χωρίς να διασφαλίζεται ότι δεν είναι εποχιακής χρήσης ή κατοίκησης σε πολύτιμη και αδόμητη δημόσια γη.
Σχετικά με τις ρυθμίσεις της δασικής νομοθεσίας, εδώ έχουμε την πλήρη αποδόμηση από ό,τι απέμεινε από τον πολύπαθο ν.998/1979. Αν δείτε τις αρχικές διατάξεις του νομοσχεδίου, φαίνεται η πρόθεση ένταξης διαφόρων εκτάσεων στο καθεστώς των δασικών, γεγονός που θα μπορούσε να θεωρηθεί θετικό αν υποθέσουμε ότι επεκτείνεται έτσι το καθεστώς προστασίας και στις μη δασικές εκτάσεις. Συνεχίζοντας την ανάγνωση του νομοσχεδίου, συνειδητοποιεί κανείς ότι ο σκοπός είναι άλλος, δηλαδή η υποβάθμιση των δασών σε περιοχές ανεξέλεγκτης δραστηριότητας, εκμετάλλευσης και τελικά καταστροφής.
Το νομοσχέδιο εισάγει απαράδεκτες ρυθμίσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το δημόσιο συμφέρον και έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, άρθρο 117, καθώς αναιρείται ο χαρακτήρας των δασών ως δημοσίων αγαθών, που θεσμοθετήθηκε με το Σύνταγμα του 1975 και θίγεται βάναυσα το καθεστώς προστασίας στο οποίο υπόκεινται. Οι δημόσιες δασικές εκτάσεις παραδίδονται στα οικονομικά συμφέροντα, κυρίως στους τομείς του τουρισμού, του real estate και της ενέργειας ως δωρεάν οικόπεδα. Προσφέρονται πλέον ως χώροι δημιουργίας χιονοδρομικών κέντρων, ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και πολλών άλλων.
Ταυτόχρονα, εισάγονται ρυθμίσεις που νομιμοποιούν κάθε είδους αυθαιρεσία. Δημιουργούνται προϋποθέσεις για διαιώνιση της παρανομίας, φωτογραφίζονται συγκεκριμένοι καταπατητές και για όσους δεν καλυφθούν προβλέπονται όροι ανταλλαγής εκτάσεων και δικαιωμάτων δόμησης. Δικαιώνονται έτσι μερικές από τις πιο νομιμοφανείς μεθοδεύσεις αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων ιστορικά. Για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα άρσης της κήρυξης αναδασωτέας μιας έκτασης πριν επιτευχθεί αυτός ο σκοπός της αναδάσωσης.
Ένα άλλο τραγικό είναι ότι ορίζεται ως κρίσιμη χρονική στιγμή για την αναγνώριση κυριότητας επί δασών και εν γένει δασικών εκτάσεων η 23η Φεβρουαρίου του 1946, σε αντίθεση με τη μέχρι σήμερα αντιμετώπιση, που ήθελε τα δάση και τις δασικές εκτάσεις ως εκτάσεις για τις οποίες ισχύει ιδιαίτερο καθεστώς, οι οποίες σύμφωνα με το οθωμανικό δίκαιο είναι ιδιωτικές εφόσον αποδειχθεί ότι τις νέμονταν ήδη 30 χρόνια προ του 1915, όπου ακόμη χωρούσε χρησικτησία επί δημοσίων εκτάσεων. Με λίγα λόγια, σε ορισμένες περιοχές για τις οποίες δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ισχύει κάποιο άλλο τεκμήριο, χαρίζονται περί τα 60 χρόνια και κάποιος με συμβόλαιο του 1945 ή προικοσύμφωνο του 1935 θα εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης ακόμη και της Καλντέρας ή μιας βραχονησίδας. Έχετε υπολογίσει, κ. Υπουργέ, με αυτή τη ρύθμιση πόσες χιλιάδες στρέμματα δημόσιας δασικής γης θα περιέλθουν στα χέρια ιδιωτών;
Επιπλέον, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει πολλές φωτογραφικές διατάξεις που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα και διευκολύνουν συγκεκριμένους επενδυτές και, βέβαια, πρώτη και καλύτερη η Ελληνικός Χρυσός. Για να πάρουμε την ιστορία από την αρχή, στα σχέδια της εταιρίας είναι η κατασκευή εργοστασίου εμπλουτισμού στις Σκουριές. Έτσι, ως όφειλε, κατέθεσε φάκελο στο Πολεοδομικό Γραφείο Αρναίας για την έκδοση άδειας δόμησης, μόνο που αυτός ο φάκελος δεν περιείχε τίποτε άλλο πέραν των τεχνικών σχεδίων και φυσικά οι υπάλληλοι τον επέστρεψαν ως όφειλαν. Στη συνέχεια, η εταιρία υπέβαλε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης αίτημα για παρέκκλιση όρων δόμησης και από εκεί ο φάκελος επιστράφηκε, γιατί, όπως αναφέρει ρητά το έγγραφο της υπηρεσίας, η έκταση για την οποία αιτούνταν την παρέκκλιση δεν συνιστά άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο, γιατί δεν έχει ενιαίο ιδιοκτησιακό καθεστώς και δεν έχει πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο. Έχω τα έγγραφα της υπηρεσίας εδώ και σας τα καταθέτω.
Το Μάρτιο του 2014 ο κ. Θεοδωρακόπουλος, στέλεχος της εταιρείας, αναφέρει σχετικά σε συνέντευξή του σε συγκεκριμένο ιστότοπο ότι «το νομοσχέδιο για τα δάση που θα κατατεθεί στη Βουλή, όπως λένε οι αρμόδιοι, θα λύσει τα χέρια της Ελληνικός Χρυσός για την κατασκευή του εργοστασίου εμπλουτισμού στις Σκουριές. Η πολεοδομική άδεια που έχει στα χέρια της η εταιρία αφορά στην κατασκευή του δαπέδου και όλου του μηχανολογικού εξοπλισμού, όμως δεν περιλαμβάνει το υπόλοιπο κτίριο και τη σκέπη». Αυτό τα λέει ο κ. Θεοδωρακόπουλος το Μάρτιο του 2014. Μάντης είναι ο συγκεκριμένος κύριος εκτός από μηχανικός; Διότι στο εδάφιο β΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 36 του συγκεκριμένου νομοσχεδίου αναφέρεται ρητώς ότι στις περιπτώσεις επιτρεπτών επεμβάσεων του παρόντος νόμου για την έγκριση δόμησης και την άδεια δόμησης τυχόν κτιριακών εγκαταστάσεων που ανεγείρονται κατά τις κείμενες διατάξεις δεν απαιτείται η ύπαρξη προσώπου γηπέδου, όπως αυτή ορίζεται κάθε φορά από ειδικές γενικές διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας.
Προφανώς, όμως, ούτε αυτό ήταν αρκετό για τους φίλα προσκείμενους προς την Κυβέρνηση επενδυτές, οπότε με τροπολογία που έχει διαρρεύσει στα μέσα το ΥΠΕΚΑ έρχεται να ολοκληρώσει το έργο νομιμοποίησης των παρανομιών. Συγκεκριμένα, με την παράγραφο 8, όπου τροποποιείται το άρθρο 161 του Μεταλλευτικού Κώδικα, προβλέπονται, πρώτον, ότι η έγκριση τεχνικής μελέτης πλέον αποτελεί και έγκριση δόμησης για την ανέγερση κτιριακών εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τις ανάγκες εκμετάλλευσης και επεξεργασίας μεταλλευμάτων.
Η αρχιτεκτονική μελέτη και η μελέτη η ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων συνοδευόμενες από υπεύθυνη δήλωση του μελετητή μηχανικού που βεβαιώνει την πληρότητα της μελέτης και την νομιμότητα είναι πλέον αρκετά για τη θεώρηση της έγκρισης δόμησης. Για πρόχειρα και κινητά καταλύματα δεν απαιτείται πλέον ούτε έγκριση ούτε άδεια δόμησης. Το ΥΠΕΚΑ και μόνο αναλαμβάνει πλέον την έκδοση της έγκρισης και της άδειας δόμησης καθιστώντας αναρμόδιες τις υπηρεσίες της πολεοδομίας.
Σε τρεις, λοιπόν, γραμμές νομιμοποιείτε κάθε παρανομία της «Ελληνικός Χρυσός» και αίρεται κάθε νομικό εμπόδιο στο καταστροφικό της έργο. Πείτε μου, κύριε Υπουργέ, σε ποια χώρα του κόσμου θα χτιζόταν αυτό το πράγμα χωρίς πολεοδομική άδεια; Παρακαλώ να το δείτε. Ταυτόχρονα, οι παρανομίες της «Ελληνικός Χρυσός» στην Ελλάδα παράγουν νομολογία. Έτσι νομοθετείτε κύριοι της κυβέρνησης, βάση των συμφερόντων μιας εταιρείας, μιας εταιρείας που καμία σχέση δεν έχει με το δημόσιο συμφέρον αφού κανένα όφελος δεν έχει το ελληνικό δημόσιο από τις δραστηριότητές της; Μιας εταιρείας που χλευάζει τις υπηρεσίες του ελληνικού δημοσίου, που αυθαιρετεί προκλητικά, γιατί έχει την σιγουριά ότι θα έρθει ο υπηρέτης της, κατ’ ευφημισμό ΥΠΕΚΑ να την νομιμοποιήσει εκ των υστέρων;
Κουνάτε το δάκτυλο στους κατοίκους της περιοχής που αντιδρούν και αγωνίζονται για τον τόπο τους, για τη ζωή τους, για το μέλλον των παιδιών τους και τους μιλάτε για την εφαρμογή της νομιμότητας, τους σέρνετε στα δικαστήρια και τους φυλακίζετε. Για ποια νομιμότητα μιλάτε, αυτή που εσείς χωρίς αιδώ την κουρελιάζετε στα πόδια του κάθε επενδυτή; Τι εμπιστοσύνη μπορούν να δείξουν οι κάτοικοι ότι θα εφαρμοστούν έστω και αυτοί οι έωλοι περιβαλλοντικοί όροι, όταν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι και οι εξόφθαλμες παρανομίες της εταιρείας που καταγγέλλονται από τους κατοίκους νομιμοποιούνται αυτοστιγμής από την κυβέρνηση; Ναι κύριοι της κυβέρνησης υπάρχει εγκληματική οργάνωση στις Σκουριές, είναι οι «Ελντοράντο» και εσείς είστε συνεργοί της.
Αποσύρετε τις επίμαχες φωτογραφικές διατάξεις και μην καταθέσετε την επίμαχη τροπολογία. Μη συναινείτε στο έγκλημα.