Του χρόνου έξω από το σπίτι σας, εύχομαι

Από pnevmantilogias

Θα μου πεις εσύ μένεις σε πολυκατοικία. Σε μεγάλη πόλη. Πού να καταλάβεις ή να φανταστείς τι να σκέφτεται και τι να νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν “ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού” μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του. Σάμπως μεγάλωσες σε τέτοιο μέρος; Έτρεχε το μάτι σου στις ράχες των δέντρων κάθε καλημέρα; Κελάρυζε στ΄αυτί σου το αεράκι με τα χάχανα των πουλιών μόλις έβγαινες από την πόρτα του σπιτιού σου; Κοιτάς τη δουλίτσα σου, τα παιδιά σου και τη σύνταξή σου. Στο εκλογικό σου βιβλιάριο το τι νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν “ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού” μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του.

Εσύ, τώρα, θα μου πεις ότι μένεις στην Εκάλη ή στην Κηφισιά. Ότι πρέπει κάποιες θυσίες να γίνουν για να έρθει η ανάπτυξη. Η Χαλκιδική είναι μακριά. Στα Prada σου τι νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν “ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού” μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του. Το resort που παραθερίζεις στο δεύτερο πόδι  δεν έχει θέα στις Σκουριές. Και, βρε αδελφέ, κάτι ξέρουν οι υπεύθυνοι κι εν πάση περιπτώσει όλο φασαρίες κάνουν οι αλήτες εκεί πάνω. Και καταδικάζεις τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Υπομονή, όλα θα φτιάξουν αρκεί να αισιοδοξούμε. Και καλή χρονιά.

Εσύ που παίρνεις τις αποφάσεις θα μου πεις να σκάσω. Να μην τα ψάχνω. Ότι είμαι με τους αλήτες που όλο φασαρίες κάνουν. Να πάω να ψηφίσω όταν με διατάξεις. Να σκάσω. Να βγάλω τη γλώσσα μου να πάρεις το γενετικό υλικό μου. Να σε ακολουθήσω στο αστυνομικό τμήμα. Να απολογηθώ. Να περιμένω την ανάπτυξη και το πρωτογενές. Να καταδικάσω τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Να βλέπω δελτία ειδήσεων. Να πληρώνω τους φόρους μου.  Στις μίζες σου τι νιώθει ο άντρας με το σκούρο μπουφάν “ΟΧΙ στην εξόρυξη χρυσού” μπροστά από το δίχτυ που χωρίζει τη ζωή του από τη ζωή του.

Εγώ ένα σας λέω: του χρόνου έξω από το σπίτι σας, εύχομαι.

(Οι φωτογραφίες από Χρυσές αυτ-απάτες)