Τέσσερις σελίδες στη Liberation για το χρυσό της Χαλκιδικής


20130831_LIBE_31-08-2013_p-4_lemag_paris-1 20130831_LIBE_31-08-2013_p-5_lemag_paris-120130831_LIBE_31-08-2013_p-6_lemag_paris-1 20130831_LIBE_31-08-2013_p-7_lemag_paris-1

Στην Ιερισσό, ο χρυσός μερικών είναι δυστυχία για τους άλλους

30 Αυγούστου 2013

Ρεπορτάζ:

Εδώ και πάνω από ένα χρόνο, οι κάτοικοι του μικρού ελληνικού παραθαλάσσιου θέρετρου διαμαρτύρονται ενάντια στην κατασκευή ανοικτού ορυχείου. Μια κινητοποίηση για το περιβάλλον που καταστέλλεται βίαια από την αστυνομία.

Της MARIA MALAGARDIS.
MΕΤΑΦΡΑΣΗ: http://ierissos.blogspot.gr/

Στη Ιερισσό, το beach bar είναι μια στρατηγική θέση. Όχι απαραίτητα για να φλερτάρεις με τους Σέρβους ή τους Βούλγαρους τουρίστες που έρχονται σ’ αυτό το μικρό παραθαλάσσιο θέρετρο της βόρειας Ελλάδας, αλλά πιο συγκεκριμένα, για να συναντήσεις τους μάρτυρες της βίας που, εδώ και πάνω από ένα χρόνο, έχει αλλάξει την ζωή τους σ’ αυτό το μικρό χωριό των 3.000 ψυχών.

«Καλώς ήλθατε στη Χαλκιδική! Σ’ αυτό το μέρος, πρέπει να ξεχάστε ότι ξέρατε για την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα» λέει με μια έμφαση, σχεδόν οξύθυμη, ο Βασίλης Τζιμούρτος. Μη βασίζεστε στο ντύσιμο που έχει εκείνη την ήμερα, μια Κυριακή του Αυγούστου στο Beach Bar, ο δικηγόρος Βασίλης Τζιμούρτος που εμφανίζεται με ένα μάλλον κολακευτικό μαγιό και γυμνασμένο σώμα. Ο νεαρός δικηγόρος ξέρει να πηγαίνει πέρα απ’ τα φαινόμενα. Αν και στη διάρκεια του καλοκαιριού η Ιερισσός μπορεί να παρουσιάζει τη εικόνα μιας γλυκιάς και ανέμελης ζωής, στη πραγματικότητα αυτή η εικόνα καρτ ποστάλ είναι παραπλανητική.

«Κάτω από αυτές τις ομπρέλες, λέει ο δικηγόρος δείχνοντας με μια σαρωτική κίνηση την μεγάλη παραλία της Ιερισσού, μπορείτε να συναντήστε ανήλικα παιδιά που κρατήθηκαν από την αστυνομία κρυφά, γυναίκες που χτυπήθηκαν ενώ διαδήλωναν ειρηνικά, ή ακόμα και τους συζύγους τους και τα αδέλφια τους, που εξαναγκάστηκαν να δώσουν το DNA τους, με τους μπάτσους να τους κρατούν το σαγόνι, ενώ δεν είχαν καμία κατηγορία εναντίον τους. Αυτό είναι παράνομο,» αναφέρει ο ίδιος, αδιάφορος για τους θαμώνες με τις σαγιονάρες και τα παρέο που κινούνται γύρω του.

Ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ εναντίον των Ρωμαίων

Άλλα έχει στο μυαλό του. Την άνοιξη, οι δρόμοι της Ιερισσό είχαν κατακλυστεί από δακρυγόνα. Τα ΜΑΤ έριξαν δακρυγόνα ακόμα και στο σχολείο. Ένα μωρό 10 μηνών, έπαθε ασφυξία και εισήχθη επειγόντως στο νοσοκομείο. Από τότε, κανένας αστυνομικός δεν τολμάει να εμφανιστεί στο χωριό. Άλλωστε αστυνομικό τμήμα δεν υπάρχει πια: κάηκε τον Μάρτιο. Σε κάθε είσοδο της Ιερισσού, σε πρόχειρα φυλάκια, οι κάτοικοι παρακολουθούν, μέρα-νύχτα, κάθε πήγαινε-έλα. «Αν οι μπάτσοι εμφανιστούν, θα δώσουμε σήμα κινδύνου. Όλες οι καμπάνες στις εκκλησίες θα χτυπήσουν και ο κόσμος θα βγει στους δρόμους για να εμποδίσει την αστυνομία να μπει στην Ιερισσό» εξηγεί ο Παναγιώτης, ένας πενηντάρης με φανέλα που σήμερα φυλάει σκοπιά στην είσοδο του χωριού. Ο γιος του, 26 ετών, είναι φυλακισμένος από τις αρχές Ιουλίου «χωρίς να στέκεται καμιά κατηγορία» τονίζει ο Παναγιώτης, ρουφώντας το τσιγάρο του και σημειώνει πως «μέχρι τώρα, εδώ κι ένα χρόνο, έχουν ανακριθεί συνολικά περίπου 200 άτομα».

Ακριβώς απέναντι από το φυλάκιο που βρίσκεται ο Παναγιώτης, τον Απρίλιο τοποθετήθηκε ένα τεράστιο πανό: ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ καλωσορίσουν τους επισκέπτες «στο τελευταίο γαλατικό χωριό». Στο ρόλο των Ρωμαίων, βρίσκονται φυσικά η αστυνομία και το ελληνικό κράτος. Όμως, ο πραγματικός εχθρός των ανυπότακτων Γαλατών της Ιερισσού ονομάζεται Eldorado Gold. Αυτή η πολυεθνική καναδική εταιρία με έδρα στο Βανκούβερ, έχει αποκτήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα εκμετάλλευσης του υπεδάφους 317 τετραγωνικών χιλιομέτρων της περιοχής, που υπάρχει ένας θησαυρός: ο χρυσό


2 απαντήσεις στο “Τέσσερις σελίδες στη Liberation για το χρυσό της Χαλκιδικής”

  1. 4 σελίδες, το βρίσκω κάπως υπερβολικό. Άραγε πόσες σελίδες να έχει αυτή η εφημερίδα;
    Πάντως εκτός από έγκριτη είναι και η πιο κατάλληλη για θέματα που αφορούν το χρυσό, αν λάβει υπόψη του κανένας ότι από το 2005 ανήκει στον Έντουαρντ Ρότσιλντ, της γνωστής οικογένειας. Θα τρίζουν τα κόκκαλα του καημένου του Σαρτρ, που την ίδρυσε το 1973 ως εφημερίδα της άκρας αριστεράς.
    Η εφημερίδα, λοιπόν του Ρότσιλντ, που είναι εξπέρ σε ότι αφορά το χρυσό, αποφάσισε να υποστηρίξει τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής που απετάξαντο το χρυσό γιατί θεωρεί – και πολύ σωστά – ότι οι ΄φτωχές και υποανάπτυκτες χώρες είναι πιο μακάριες και ευτυχισμένες από τις πλούσιες. Είναι αυτό που λένε : “τι να τον κάνεις το χρυσό, όταν δεν έχεις φράγκο (ή ευρό)”, ή “όλα τα ΄χει η Μαριορή, ο χρυσός της λείπει”).
    Αν είχα μερικές αμφιβολίες για το αν θα ευοδωθεί ο αγώνας των “κατοίκων”, διαλύθηκαν κι αυτές. Με τέτοιες πλάτες, η νίκη είναι σίγουρη!
    Λαός με κεφάλαιο ενωμένος, ποτέ νικημένος!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.