“Η Διοίκηση είναι υποδουλωμένη σε ένα παντοδύναμο και διαρκές σύστημα κομματικής κηδεμονίας που απεχθάνεται την τάξη διότι τρέφεται και ενδυναμώνεται από την αταξία” – Μ. Δεκλερής

Αφιερωμένο στο Συμβούλιο Επικρατείας που βάζει απανωτά καρφιά στο φέρετρο της αξιοπιστίας του:

“Όταν υπάρχει συνταγματική διάταξη για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά οι νομοθέτες είναι αδιάφοροι ή απροθυμοι να ενεργήσουν, η ευθύνη της εφαρμογής των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης μεταβιβάζεται στα δικαστήρια και ειδικά στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Η πρόθεση της συνταγματικής διάταξης είναι ακριβώς να εξαιρέσει την πραγματοποίηση της βιώσιμης ανάπτυξης από την τρέχουσα πολιτική βούληση, η οποία υπόκειται σε διακυμάνσεις και βραχυπρόθεσμα συμφέροντα. Το δικαστήριο παρέχει περιβαλλοντική προστασία βασιζόμενο απ’ευθείας στο άρθρο 24 του Συντάγματος, ερμηνευόμενο υπό το φως της Διακήρυξης του Ρίο και της Agenda 21  και χωρίς προσφυγή στη νομοθεσία.

Εαν το Κράτος είχε εφαρμόσει τις επιταγές του Συντάγματος, ο ρόλος των δικαστηρίων θα ήταν οπωσδήποτε περιορισμένος. Όμως η Διοίκηση είναι υποδουλωμένη σε ένα παντοδύναμο και διαρκές σύστημα κομματικής κηδεμονίας που απεχθάνεται την τάξη διότι τρέφεται και ενδυναμώνεται από την αταξία”.

Μιχαήλ Δεκλερής, “Ο Νόμος της Βιώσιμης Ανάπτυξης: Βασικές Αρχές”, 2000.
Έκδοση στα αγγλικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με πρόλογο του Jacques Santer.

O Mιχαήλ Δεκλερής είναι σήμερα Αντιπρόεδρος ε.τ. του Συμβουλίου της Επικρατείας και  Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας