Το Αγιονόρος και η αντανάκλασή του

Φωτογραφία: Αρχαία Στάγειρα, Ολυμπιάδα

Του Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή, Τμήμα Γεωλογίας Α.Π.Θ.

Μόνον όσοι έζησαν και βίωσαν μυσταγωγικά την ανατολική Χαλκιδική μπορούν να νοιώσουν τι σημαίνει Κάκαβος, τι παραλία Ιερισσού, τι Ουρανούπολη, τι Αμμουλιανή και τι Αθωνική πολιτεία. Οι άλλοι θα μιλούν για εξορυκτικές στοές, για γραμμάρια χρυσού ανά τόνο πετρώματος, για δολάρια ανά ουγκιά χρυσού. Χάος αγεφύρωτο μεταξύ των δυο. Ασυμβίβαστες νοοτροπίες, ασυμβίβαστα πρότυπα ζωής.

Σε τι κόσμο ζούμε; Πώς είναι δυνατό να μας τυφλώνει η λάμψη των ψυχρών, άψυχων μετάλλων και όχι η εξαίσια λάμψη αυτής της παραδεισένιας γωνιάς της γης; Τι αντίκριζε ο Αριστοτέλης στη γενέθλια γη του και άνθισε το πνεύμα του; Τα άψυχα μεταλλικά έγκατα της γης κάτω από τα πόδια του ή το καταπληκτικό πανόραμα που ανοιγόταν καθημερινά μπροστά στα μάτια του; Τι είμαστε τελικά: θλιβεροί ασπάλακες ή περήφανοι αετοί;

Και τι ξέρουν από ανατολική Χαλκιδική οι κακομοίρηδες των Αθηνών που ορίζουν τις μοίρες μας: οι νομοθέτες, οι χωροφύλακες και οι στρατοδίκες; Και τι πολύ περισσότερο οι μακρινοί ψυχροί Καναδοί επικυρίαρχοι που ζουν μετρώντας τα αργύρια της παγκόσμιας τυραννίας τους; Τι είναι γι’ αυτούς η Χαλκιδική, παρά μόνο η προσωρινή δήθεν ερωμένη τους, που αφού τη βιάσουν βάναυσα θα την παραπετάξουν μετά ατιμασμένη να προσπαθεί να συμμαζέψει τα κουρέλια της συμφοράς και της ξεφτίλας της;

Κατάρα σε όσους απεργάζονται την καταστροφή του Κάκαβου, της αντανάκλασης του Άγιου Όρους. Στην ύβρη θα υπάρξει σίγουρα νέμεσης.