BINTEO – Ιερισσός, τι δεν καταλαβαίνεις; (3 βίντεο)

0 απαντήσεις στο “BINTEO – Ιερισσός, τι δεν καταλαβαίνεις; (3 βίντεο)”

1. […] μέσω BINTEO – Ιερισσός, τι δεν καταλαβαίνεις; (3 βίντεο). […]

   Απάντηση

2. Εντάξει, το εμπεδώσαμε : Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι! Και απόκοντα, διάφορα σχόλια για τα γεννητικά όργανα της μητέρας τους.
   Αγαστή συνεργασία αναρχικών και αλητοχρυσαυγιτών!
   Και στο Κανάλι 902, η γκεμπελική προπαγάνδα και το απόλυτο ψέμα, ως ιδεολογικοί εκπρόσωποι, για να καταλάβουμε, έστω και αργά, ποιος ήταν ο ηθικός αυτουργός (αν όχι και ο οργανωτής) του φόνου των τριών της Μαρφίν.

   Απάντηση

3. Διορατικέ, μάλλον καταδικάζεις τη βια από όπου και αν προέρχεται εκτός και αν είναι κρατική. Τη βλακεία από όπου και αν προέρχεται όμως την έχεις κάνει κτήμα σου και την περφέρεις στο διαδίκτυο.
   Και μια υποσημείωση. Οι χρυσαυγίτες και οι μπάτσοι είναι αδέλφια. Χρυσαυγίτες υπάρχουν στο πλάνο μόνο που είναι από την πλευρά των μπάτσων, χαμένε

   Απάντηση

4. Να μην ξεχνάμε ότι οι πολιτικοί είναι υπεύθυνοι για την βια των ΜΑΤ, συμπεριλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ που μίλησε για τρομοκρατική επίθεση στις Σκουριές. Τα ΜΑΤ τα οπλίζει ο Κουβέλης, ο Βενιζέλος ο Σαμαράς, η Παπαρήγα, ο Τσίπρας, ο Μιχαλολιάκος ο Καμμένος και οι κομματικοί μηχανισμοί τους, σήμερα εκεί αύριο αλλού εναντίων του εχθρού λαού.
   Ο μεταπολιτευτικός μαφιόζικος κοινοβουλευτισμός έφερε το φαινόμενο της Χ.Α.
   Οι πολίτες μόνο με τις δικές τους δυνάμεις θα καταστρέψουν το “Ελα εδώ και πιάστα -Μπομπολιστάν” αφού προηγουμένως καταλάβουν ότι δεν πρέπει να είναι “πολίτες” που ζητούν το δίκιο τους αλλά προσωπικότητες αυτεξούσιες που ρυθμίζουν τα του οίκου τους. Δίχως μεσολαβήσεις και “εν λευκώ” πληρεξούσια σε δήθεν αντιπροσώπους τους..

   Ήρθε η ώρα για πανελλαδικό-πανευρωπαικό ξεσηκωμό ενάντια στην βαρβαρότητα της Ευρωπαικής Ολιγαρχικής Ένωσης.

   Αυτή δεν είναι Ευρώπη των λαών, είναι η mafia των πολυεθνικών.

   Απάντηση

5. Σκοταδιστή, δεν καταδικάζω γενικά και αόριστα τη βία. Την εξετάζω συγκεκριμένα κάθε φορά και διαμορφώνω άποψη.
   Για να δεις ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά, θα σου φέρω 2 παραδείγματα.
   Πρώτο. Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε τους φοιτητές ως παράγοντες και φορείς προόδου και συνεπώς είμαστε έτοιμοι να δικαιολογήσουμε τη βία που ενδεχομένως ασκούν ορισμένες φορές. Σε 2 όμως περιπτώσεις, στα Ορεστειακά και στα Ευαγγελικά, ήταν σκοταδιστές, γιατί καταπολεμούσαν τη δημοτική γλώσσα. Οι ταραχές που ξεκίνησαν από τους φοιτητές κατέληξαν στην πρώτη περίπτωση με 2 νεκρούς και στη δεύτερη με 8-11, στην πρώτη από το στρατό, στη δεύτερη από τη χωροφυλακή (δεν υπήρχε ακόμα αστυνομία).
   Και στις δύο περιπτώσεις, η βία του σκοταδιστικού πλήθους πρέπει να καταδικαστεί και όχι η βία των δυνάμεων καταστολής. Το πολύ-πολύ, εκεί να ελεγχθεί αν ήταν υπέρμετρη, που ίσως να μη χρειαζόταν.
   Δεύτερο. Η βία των μπάτσων, όταν χρησιμοποιείται για τη δίωξη των φρονημάτων των πολιτών ή ενάντια σε πολίτες που δεν παραβιάζουν κανένα νόμο, είναι απόλυτα καταδικαστέα. Θα καταδίκαζες, όμως, αυτή τη βία, όταν επιδιώκει τη σύλληψη κακοποιών; Στα Ζωνιανά, οι κάτοικοι του χωριού ήρθαν αλληλέγγυοι με τους ναρκέμπορους με τα καλάσνικοφ. Βία από τη μια μεριά, βία και από την άλλη. Επιδοκιμάζεις τη βία της μιας ή της άλλης μεριάς; Και ποιας;
   Η δική μου άποψη. Είμαι υπέρ της επαναστατικής βίας, όταν είναι αναγκαία, όταν, λόγω της στάσης του εχθρού, δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο, δηλαδή, στην έσχατη ανάγκη.
   Από τη μεταπολίτευση και δώθε, ιδίως μετά το 1981, έχουμε αστική δημοκρατία. Είναι το καλύτερο πολίτευμα για το αστικό κράτος και αφήνει τεράστια περιθώρια για να διαφωτιστεί ο λαός, να επαναστατικοποιηθεί και να πάρει την εξουσία. Αυτό, όμως, απαιτεί μακρόχρονη και υπομονετική δουλειά προπαγάνδας και διαφώτισης. Και κυρίως την ύπαρξη ενός μαρξιστικού επαναστατικού κόμματος. Αυτό το τελευταίο, που λείπει από την Ελλάδα, θα έκανε τη μακρόχρονη δουλειά. Επειδή, λοιπόν, δεν υπήρχε κομμουνιστική θεωρία και πρακτική, ανέλαβαν οι αναρχικοί να συμπληρώσουν το κενό. Κήρυξαν, λοιπόν, τον «πόλεμο» στο κράτος και άρχισαν να σπάνε, να καταστρέφουν και να προκαλούν την αστυνομία να επιτεθεί. Η αστυνομία, διαπαιδαγωγημένη από τη χούντα και πιο πριν από την μισοφασιστική οκταετία της καραμανλοκρατίας (ναι, αυτόν που πήγαν χτες να εγκωμιάσουν στο Μέγαρο και τα δύο αστέρια της «αριστεράς», Κουβέλης και Τσίπρας), άλλο που δεν ήθελε. «Και με το νόμο», που λένε όρμαγε στις διαδηλώσεις και όποιον πάρει ο χάρος! Και φυσικά, τους αναρχικούς και τους μπάχαλους δεν τους πείραζε καθόλου.
   Όλα αυτά, μέχρι το 1981, που ο Αντρέας προσπάθησε να φτιάξει αστυνομία δημοκρατική και σε μεγάλο μέρος το κατάφερε. Ο μπάτσος και ο χωροφύλακας έπαψαν να είναι ο φόβος και ο τρόμος του πολίτη. Το ειδύλλιο, όμως, δεν κράτησε πολύ. Οι αναρχικοί είχαν κηρύξει «πόλεμο» και δε μάσαγαν. Οι μπάχαλοι το ίδιο. Οι διάφοροι «αριστεροί» της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, πάντα δούλευαν χέρι-χέρι με τους ανάρχες και τους μπάχαλους : αυτοί τα κάνανε λίμπα και οι «αριστεριστές» βάζαν τις φωνές στην αστυνομία που τους κυνήγαγε (χωρίς ποτέ να τους πιάνει) και ούρλιαζαν κατά της «κρατικής καταστολής».
   Με τον καιρό, οι «επαναστάτες» της συμφοράς αποθρασύνθηκαν και άρχισαν επιθέσεις ενάντια σε αστυνομικά τμήματα και σε περιπολίες μπάτσων, στα καλά καθούμενα, καθώς και σε γραφεία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (για τους 17 εμπρησμούς του βιβλιοπωλείου του Άδωνη ας μην πούμε τίποτα, γιατί ψυλλιάζομαι ότι θα πεις «καλά του κάνανε!»).
   Από την άλλη μεριά, στις ανώτατες σχολές, είχε εξοστρακιστεί με τα ρόπαλα κάθε φωνή που δεν ήταν αρεστή στην Ιερή Συμμαχία «αριστεριστών»-αντιεξουσιαστών. Οι καθηγητές έτρεμαν τους φοιτητές τους. Στο Πολυτεχνείο έχει στρογγυλοκάτσει εδώ και πάνω από 10 χρόνια, το επιτελείο των αναρχικών και ο συντονιστής των παράνομων ενεργειών τους, το ιντιμίντια, που παρόλο που καταργήθηκε το άσυλο, κανένας δεν τολμάει να το θίξει. Για να μην πούμε και για τις καταλήψεις που υπάρχουν σε όλα τα ΑΕΙ, τα περιβόητα «αυτοδιαχειριζόμενα στέκια», που είναι καθαρά κράτος εν κράτει και που ούτε και αυτά τολμάει κανένας να τα αγγίξει .
   Όλα αυτά, είναι βία και βία που κάνει κακό στο εργατικό κίνημα, το γελοιογραφεί και προσφέρει επιχειρήματα στον καπιταλισμό και, από την άλλη μεριά, δικαιολογεί τους μπάτσους να στρέφονται προς τη Χρυσή Αυγή, το ίδιο και οι καταστηματάρχες, που βλέπουν τους «αντάρτες» να καίνε τα μαγαζιά τους και να σπάνε τις βιτρίνες τους και υποδέχονται τους χρυσαυγίτες σα σωτήρες. Όπως λέει ο Μπρεχτ :
   «Μην υπολογίζεται μονάχα στην εμπιστοσύνη
   Το μοναδικό προστάτη του κανείς δεν τον αφήνει».
   Και ας έρθουμε στο συγκεκριμένο.
   Κατ’ εμένα, η αντίθεση στην εξόρυξη του χρυσού και όλων των άλλων μεταλλευμάτων είναι αντίθεση σκοταδιστική και αντεπαναστατική, αντίδραση δυνάμεων του παρελθόντος, της μίζερης και καθυστερημένης Ελλάδας, της Ψωροκώσταινας, με το διεφθαρμένο οθωμανικό της κράτος, τα μπαξίσια, τα ρουσφέτια και τις ρεμούλες, δυνάμεων φασιστικών και σοσιαλφασιστικών, που ξέρουν να συνυπάρχουν μια χαρά, όπως το απόδειξαν στην Κερατέα, στη Χαλυβουργία και τώρα στη Χαλκιδική.
   Στον «πόλεμο» που διεξάγει αυτή η συμμορία, φυσικά και καταδικάζω τη βία της, που στρέφεται ενάντια στην αστική δημοκρατία, όχι για να την αντικαταστήσει με μια καλύτερη, πλατύτερη, ή γνησιότερη, αλλά, για να την αντικαταστήσει με το βούρδουλα μιας μειοψηφίας ενάντια στην πλειοψηφία, μιας μειοψηφίας είτε μαύρης, είτε κόκκινης, είτε μαυροκόκκινης.
   Ένα από τα δύο : είτε δέχεται κανένας την αστική δημοκρατία και παίζει το παιχνίδι με τους όρους που αυτή απαιτεί, είτε δεν τη δέχεται και κηρύσσει «πόλεμο». Αν κηρύσσει τον πόλεμο, ας μην παραπονιέται όταν τον αντιμετωπίζουν πολεμικά.

   Απάντηση

6. Διορατικέ, πόλεμο έχει κηρύξει η αστική “δημοκρατία” στην κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα αυτό που μας ζητάει είναι να καθήσουμε φρόνιμα και να δεχθούμε το αφανισμό μας, κοινωνικό και βιολογικό, ειρηνικά καταδικάζοντας οποιαδήποτε αντίδραση πρόερχεται από κάποια κοινωνικά τμήματα. Όσο αστείο και αν φαίνεται αυτό είναι που μας ζητάνε.

   Στο ζήτημα του αγώνα κατά των μεταλλείων, ας πούμε ότι μας είναι αδιάφορο αν οι κάτοικοι έχουν δίκιο ή άδικο. Όμως για ποιά δημοκρατία μπορεί να μας μιλά η αστική εξουσία όταν αδιαφορεί για τη συναίνεση της τοπικής κοινωνίας που διαφωνεί,έστω και αν υποθέσουμε πως έχει άδικο( που δεν έχει) και προσπαθεί να επιβάλλει τα συμφέροντα του οποιουδήποτε επιχειρηματία με τον στρατό των μπάτσων;

   Ο όρος “αστική “δημοκρατία” άρα είναι ένα ωραίο ιδελογικό περιτύλιγμα, για να παρουσίασουν την αντεστραμμένη πραγματικότητα σαν κάτι διαφορετικό. Να μας κοιμίζουν νομίζοντας ότι ζούμε σε μια κοινωνία ελευθερίας,ισονομίας και ισηγορίας, ενώ ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Να αποκρύψουν την κυριαρχία των εχόντων πάνω στην κοινωνία. Κάποτε οι υποτελείς ονομάζονταν δούλοι, αργότερα δουλοπάροικοι,τώρα υπό καθεστώς “αστικής δημοκρατίας” πολίτες.

   Απλά ζούμε μια εποχή όπου το “δημοκρατικό” προσωπείο της αστικής εξουσίας πέφτει και εμφανίζεται το φασιστικό πραγματικό της πρόσωπο. Το βλέπουμε μπροστά μας, όταν το κράτος-πρόνοιας, το κράτος που υποτίθεται πως ο ρόλος του είναι να προασπίζεται τα συμφέροντα των πολιτών του, περιορίζεται στη φοροείσπραξη και στην καταστολή.

   Ο όρος “αστική δημοκρατία” είναι συνεπώς φαύλος και ψευδεπίγραφος. Η δημοκρατία δεν χρείαζεται επιθετικούς προσδιορισμούς, εκτός αν πρέπει να συγκαλύψει την τυρρανία.

   Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.