Το πρώτο εκατομμύριο του “Παρατηρητηρίου”!

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012: Χθες το βράδυ “κερδίσαμε” ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ αναγνωστών μας!

Τον Ιούνιο του 2008, αυτό το ιστολόγιο πήρε τη θέση του παλιού μας site www.antigold.gr που υπήρχε από το 2000 και είχε στηθεί για να ενημερώνει για τον αγώνα κατά της Μεταλλουργίας Χρυσού στην Ολυμπιάδα. Στο διάστημα αυτών των τεσσάρων ετών, η πορεία μας διαμορφώθηκε ως εξής:

2008 —–> 14.072 αναγνώστες
2009 —–> 84.023 αναγνώστες
2010 —–> 137.442 αναγνώστες
2011 —–> 205.966 αναγνώστες
2012 —-> 561.141 αναγνώστες μέχρι σήμερα, 6 Νοεμβρίου

Oι αναγνώστες μας προέρχονται από 125 διαφορετικές χώρες (www.revolvermaps.com), με τους περισσότερους εκτός Ελλάδας να έρχονται από Η.Π.Α., Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Καναδά.

Συνολικά 1902 αναρτήσεις, περίπου 200 από τις οποίες είναι οι “παλιές”, που μεταφέρθηκαν εδώ από το www.antigold.gr και που αποτελούν σήμερα ένα πολύτιμο αρχείο του αγώνα της Ολυμπιάδας και της Στρατονίκης. Και όχι μόνο. Στη διάρκεια αυτών των ετών καταγράψαμε ότι μπορέσαμε, ότι προλάβαμε, από τις οδυνηρές επιπτώσεις της μεταλλείας στη χώρα μας και από τους αγώνες τον τοπικών κοινωνιών να αποτρέψουν ακόμα μεγαλύτερες καταστροφές.

Παράλληλα προσπαθήσαμε να εντάξουμε αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα στο ευρύτερο παγκόσμιο πλαίσιο. Δεν είμαστε μόνοι μας. Aπό άκρη σε άκρη του πλανήτη ο κόσμος ξεσηκώνεται ενάντια σε καταστροφικές μεταλλευτικές “επενδύσεις” που απειλούν την ίδια τους την ύπαρξη. Και όχι μόνο σε χώρες που θεωρούμε “τριτοκοσμικές”, αλλά ακόμα και στην καρδιά του προηγμένου δυτικού καπιταλισμού, στις ΗΠΑ, τη Φινλανδία, τη Σουηδία, όπου υποτίθεται ότι έχουμε την ιδανική “βιώσιμη μεταλλεία”…

Χαλκιδική, Εύβοια, Φθιώτιδα, Φωκίδα, Λαύριο, Λάρυμνα, Μήλος, Πτολεμαΐδα, Κίρκη, είναι τόποι που μέχρι σήμερα βίωσαν τον μεταλλευτικό βιασμό. Η Ροδόπη και ο Έβρος έχουν ήδη μπει στην αγκαλιά του fast-track και θα ακολουθήσει σύντομα το Κιλκίς. Στον κατάλογο παίρνουν σειρά η Παιονία, οι Νομοί Σερρών, Καβάλας και Δράμας

Ένα νέο “είδος” μεταλλευτικών εκμεταλλεύσεων προσπαθεί να εισβάλει δυναμικά στην Ελλάδα. Οι μικρής κλίμακας, υπόγειες ως επί το πλείστον, μεταλλευτικές δραστηριότητες που είχαμε μέχρι σήμερα, πάνε να δώσουν τη θέση τους σε τεράστιες επιφανειακές εκμεταλλεύσεις, σαν αυτές που υπάρχουν στη Χιλή και την έρημο της Αυστραλίας.

Ο χρυσός και ο χαλκός έχουν κλέψει τα πρωτεία στις προτιμήσεις των “επενδυτών” από τα παραδοσιακά ορυκτά προϊόντα της Ελλάδας, το βωξίτη και τα βιομηχανικά ορυκτά. Με τις περιεκτικότητες που θεωρούνται “εκμεταλλεύσιμες” να πέφτουν ραγδαία όσο αυξάνονται οι τιμές των “πολύτιμων” μετάλλων, αυτό οδηγεί σε όλο και πιο εκτεταμένες εξορύξεις που μετριούνται πλέον σε εκατοντάδες εκατομμύρια τόνους, για κάθε τόπο ξεχωριστά. Κάπου στη σκιά του χρυσού και του χαλκού, το ουράνιο, που ακόμα θεωρείται “μη εκμεταλλεύσιμο” – ή τουλάχιστον έτσι μας λένε.

Όμως η Ελλάδα δεν είναι έρημος. Η χώρα μας είναι μικρή. 135.000 τετρ. χλμ στεριάς, οριοθετημένα από 15.000 χλμ ακτογραμμής, με διάσπαρτα εκατοντάδες μικρά και μεγαλύτερα νησιά. Κάθε κομμάτι αυτής της χώρας είναι ένα ιδιαίτερο ευαίσθητο οικοσύστημα, μια μικρή κοινωνία ριζωμένη επάνω στους αιώνες της ιστορίας μας, ένας ιδιαίτερος πολιτισμός με τα αρχαία σπαράγματά του, μια πηγή πολύτιμου νερού. Είναι όμως και ένα χαρακτηριστκό στίγμα ύπαρξης κοιτασμάτων στον χάρτη του ορυκτού πλούτου που έχει δημοσιεύσει το Υπουργείο Ανάπτυξης εδώ.

Δεν είμαστε και δεν ήμασταν ποτέ αντίθετοι σε κάθε εξορυκτική δραστηριότητα. Είμαστε αντίθετοι στις εκμεταλλεύσεις το είδος και η κλίμακα των οποίων δεν συνάδουν με τις ιδιαιτερότητες της Ελληνικής γης. Το “Παρατηρητήριο” αγωνίζεται να βοηθήσει τις μικρές αυτές τοπικές κοινωνίες που ζουν πάνω στα κοιτάσματα να σταθμίσουν το “προσδοκώμενο όφελος” των πολυεθνικών μεταλλευτικών εταιρειών με τη συνέχιση της ζωής, τους περιβάλλοντος, του πολιτισμού , των υδατικών πόρων. Να φανερώσει τη μη αναστρέψιμη καταστροφή που μας κληροδότησε η μεταλλεία. Να τεκμηριώσει ότι οι μόνοι που διαχρονικά αποκόμισαν θησαυρούς είναι οι κάθε λογής “επενδυτές”, διεφθαρμένοι πολιτικοί  και “αρμόδιοι”, όλων των βαθμίδων της διοίκησης. Να αποκαλύψει ότι η “Πρωτοβουλία Verheugen” για τις πρώτες ύλες, μαζί με τα Μνημόνια – 1,2 και 3 – οδηγούν στο ξεκοίλιασμα της Ελληνικής γης και τη μετανάστευση του ορυκτού “μας” πλούτου, που μόνο δικός μας δεν είναι πια.

Προσπαθούμε να βάλουμε ένα λιθαράκι προς τη συνειδητοποίηση ότι ο χρυσός αυτού του τόπου είναι ο ίδιος ο τόπος. Ο ευλογημένος αυτός τόπος που έχουμε υποχρέωση να τον διαφυλάξουμε αν θέλουμε να συνεχίσει να δίνει ζωή σε πολλές γενιές μετά από μας.