Ποιότητα νερού σε μεταλλεία: Αποτυχία της επιστήμης, αποτυχία του ελέγχου, αποτυχία των “καλών πρακτικών”

Πόσο αξιόπιστες είναι οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των μεταλλευτικών εταιρειών που υπόσχονται ότι δεν θα βλάψουν τον πολυτιμότερο φυσικό πόρο, το νερό;

Kαθόλου, μας λένε επιστημονικές έρευνες από τις ΗΠΑ. Λανθασμένες εκτιμήσεις και προβλέψεις για την ποιότητα του νερού, ανεπαρκή μέτρα αποκατάστασης και αποτυχίες του ελεγκτικού μηχανισμού, καταλήγουν στην έγκριση μεταλλείων που δημιουργούν σημαντικά προβλήματα ρύπανσης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων. Παρά τις διαβεβαιώσεις των κρατικών αρμόδιων και των υποστηρικτών των μεταλλείων ότι δεν θα υπάρχουν επιπτώσεις στους υδατικούς πόρους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 76% των μεταλλείων που μελέτησαν ρυπαίνουν τα νερά με τοξικούς ρύπους όπως μόλυβδο, υδράργυρο, αρσενικό και κυάνιο.

Στις δυο μελέτες που παρουσιάζουμε:
“Σύγκριση της προβλεπόμενης και της πραγματικής ποιότητας του νερού σε μεταλλεία. Η αξιοπιστία των προβλέψεων των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων” και
“Πρόβλεψη της ποιότητας του νερού σε μεταλλεία: μέθοδοι και μοντέλα, αβεβαιότητες και τεχνολογία αιχμής”,
οι ερευνητές Ann Maest, PhD γεωχημείας, και Jim Kuipers, P.E. εξέτασαν τις προβλέψεις για την ποιότητα του νερού και την πραγματική κατάσταση σε 25 αντιπροσωπευτικά μεταλλεία που αδειοδοτήθηκαν στις ΗΠΑ κατά τα τελευταία 25 χρόνια.

Οι επιστήμονες βρήκαν ότι οι προβλέψεις για τις επιπτώσεις της μεταλλείας στην ποιότητα των νερών είχαν γίνει χωρίς να ληφθούν υπ’όψη τα αποτελέσματα παλαιότερων προβλέψεων. Βρήκαν επίσης ότι οι προβλέψεις συχνά γινόταν με ανεπαρκείς πληροφορίες, χρησιμοποιημένες με λάθος τρόπο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα “επανορθωτικά” μέτρα που βασίστηκαν στις ανακριβείς προβλέψεις απέτυχαν να προστατεύσουν τα καθαρά νερά. Μερικά από τα συμπεράσματα των δυο μελετών:

• Στο 76% των μεταλλείων, τα επιφανειακά ή υπόγεια νερά παραβίαζαν τις προδιαγραφές του καθαρού νερού.
• Το 93% των μεταλλείων που είναι κοντά σε υπόγεια νερά και έχουν αυξημένο δυναμικό παραγωγής όξινης απορροής και εκχύλισης ρύπων παραβιάζουν τις προδιαγραφές του καθαρού νερού.
• Το 85%  των μεταλλείων που είναι κοντά σε επιφανειακά νερά και έχουν αυξημένο δυναμικό παραγωγής όξινης απορροής και εκχύλισης ρύπων παραβιάζουν τις προδιαγραφές του καθαρού νερού.
• Στο 63% των μεταλλείων τα νερά παρουσιάζουν υπερβάσεις των προδιαγραφών σε τοξικά βαρέα μέταλλα όπως μόλυβδο, υδράργυρο, κάδμιο, χαλκό και ψευδάργυρο.
• Στο 64% των μεταλλείων τα μέτρα που λήφθηκαν για να προστατεύσουν τα καθαρά νερά απέτυχαν.

Αυτά συμβαίνουν στην Αμερική, μια χώρα με υψηλή τεχνολογία, ισχυρούς θεσμούς και “μεταλλευτική παράδοση”, ειδικά στο είδος της μεγάλης κλίμακας μεταλλείας που εμείς τώρα πάμε …ξυπόλητοι στ’αγκάθια να αναπτύξουμε.  Όμως δε χρειάζεται να ανησυχούμε: γιατί μπορεί εμείς μέχρι σήμερα να ρημάξαμε τον τόπο σε ΟΛΕΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τις (μικροσκοπικές για τα αμερικανικά δεδομένα) εξορυκτικές δραστηριότητες, όμως τώρα που Ελλάδα ξεπουλιέται και το κράτος διαλύεται θα τα κάνουμε όλα σωστά! Έτσι διαβεβαίωσε τη Βουλή στις 16-2-2012 η Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας κα Μαργαρίτα Καραβασίλη. Η ίδια έδειξε τις καλές της προθέσεις το καλοκαίρι του 2010,  όταν  διαπίστωσε μεν ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ παραβιάζει 22 από τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους  στην εξόρυξη κάτω από τη Στρατονίκη, όμως δεν της επέβαλε καμία απολύτως κύρωση.

Σχετικά με την αξιοπιστία των μελετών συνιστούμε να διαβάσετε και το Η πιο σοφή νομοθεσία για την αδειοδότηση μεταλλείων που έγινε ποτέ: Μεταλλεία θέλετε; Πρώτα οι αποδείξεις!