Από τον Κ. Π. Καβάφη
(μέσω του Σ. Δημητριάδη)
ΜΑΡΤΙΑΙ ΕΙΔΟΙ
Και όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια∙
Έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις,
τότε κυρίως πρόσεξε σαν βγείς στον δρόμον έξω,
εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία,
αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο
κανένας Αρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα,
και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως ταύτα,
είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν»,
μη λείψεις να σταθείς∙ μη λείψεις ν’ αναβάλεις
κάθε ομιλίαν ή δουλειά∙ μη λείψεις τους διαφόρους
που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις
(τους βλέπεις πιο αργά). Άς περιμένει ακόμα
κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις
τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου.
Μία απάντηση στο “Προς τον Δημαρχεύοντα του Κιλκίς”
Ατελείωτε Καβάφη!
Ο Κονδύλης αναφέρει ότι εμείς οι Ελληνες δεν έχουμε σοβαρή λογοτεχνία με εξαίρεση την ποίηση.
Πόσες φορές έχω αισθανθεί ότι και μόνο κάποια ελάχιστα κομμάτια της ελληνικής ποιητικής δημιουργίας καλύπτουν όλες τις ελλείψεις μας, ακόμα και αν αποδεχτώ την θέση του Π. Κονδύλη, κάτι που προφανώς δεν αποδέχομαι ούτε στο ελάχιστο, επειδή όποιος διαβάζει ελληνική λογοτεχνία του προηγούμενου και ακόμα του προ-προηγούμενου αιώνα, καταλαβαίνει το τεράστιο λάθος του.