Πηγή: http://www.telegramm.gr/
Την απόφαση να επικαιροποιήσουν την καθολική άρνηση του δημοτικού συμβουλίου Αλεξανδρούπολης για την εξόρυξη χρυσού στο Πέραμα πήραν απόψε ομόφωνα τα μέλη του, μετά από εισήγηση του Δημάρχου Βαγγέλη Λαμπάκη.
Όπως σημείωσε ο κ. Λαμπάκης, οι τελευταίες εξελίξεις προκαλούν ανησυχία και αγανάκτηση σε μία κοινωνία που έχει ήδη αποφασίσει αρνητικά πάνω στο θέμα, με μία σειρά επιστημονικών θέσεων και παγιωμένων επιχειρημάτων. Τόνισε ακόμη ότι έχει προχωρήσει στη σύσταση ομάδας νομικών της πόλης, οι οποίοι έχουν διερευνήσει όλους τους τρόπους αντίδρασης μέσω δικαιοσύνης σε περίπτωση που δοθεί άδεια στα Χρυσωρυχεία Θράκης, όπως έντονα φημολογείται το τελευταίο διάστημα.
Μάλιστα, ο κ. Λαμπάκης ανέγνωσε ορισμένα βασικά σημεία της νέας μελέτης του dr Κυριάκου Αρίκα, από το Ινστιτούτο Ορυκτολογίας-Πετρογραφίας του πανεπιστημίου του Αμβούργου, πάνω στα νέα -δήθεν,όπως είπε- δεδομένα που παρουσιάζονται στις νέες μελέτες της εταιρείας. Όπως επεσήμανε, δεν υπάρχει καμία διαφορά σε σχέση με όσα ίσχυαν παλιά, καθώς το κυάνιο συνεχίζει να υπάρχει ως τρόπος εξόρυξης, ενώ συνεχίζει να υπάρχει και λίμνη τελμάτων, απλώς με διαφορετικά χαρακτηριστικά που ωστόσο είναι το ίδιο επικίνδυνα.
Ο κ. Λαμπάκης στηλίτευσε την τακτική της εταιρείας που δίνει δώρα και επιδιώκει τα φίλια αισθήματα των πολιτών, τονίζοντας ότι ο όποιος διάλογος έχει εξαντληθεί και η απόφαση φορέων και κοινωνίας είναι κάθετα αρνητικά.
ΤΟ θέμα αποφασίστηκε ομόφωνα, παρά το γεγονός ότι μέλη της παράταξης Λαμπάκη, όπως ο πρόεδρος του δσ Θ. Αγγλιάς, έχει διαφοροποιήσει τη θέση του στο πρόσφατο παρελθόν, εκφράζοντας θετική διάθεση για το έργο.
4 απαντήσεις στο “Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης: Νέο ομόφωνο ΟΧΙ στο χρυσό”
Συγνώμη, που δεν έχω παρακολουθήσει την υπόθεση. Οι λόγοι μη εξόρυξης του χρυσού είναι οικολογικοί ή και οικονομικοί;
Ange-ta, εγώ ζητώ συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση. Μετά από τα χιλιάδες πράγματα που έχουμε γράψει δεν μπορώ να σκεφτώ ένα κείμανο που να είναι απλό και περιεκτικό…
Η εκμετάλλευση χρυσού (εξόρυξη+ χημική επεξεργασία+ απόθεση επικινδύνων αποβλήτων) είναι μια από τις βαρύτερες βιομηχανίες που υπάρχουν παγκοσμίως. Ένα “κοιτασμα” χρυσού δεν είναι ποτέ μόνο του, για τον απλούστατο λόγο ότι οι γεωλογικές συθήκες που το δημιουργησαν δημιούργησαν κι άλλα γύρω του. Οι περιεκτικότητες στα σημερινά “κοιτάσματα” είναι από μισό γραμμάριο μέχρι μερικά γραμμάρια ανά τόνο μεταλλεύματος και τέτοιες, χωρίς υπερβολή έχει σχεδόν όλη η Μακεδονία και η Θράκη. Στην ουσία κατεβάζουμε ένα ολόκληρο βουνό, παίρνουμε τα μερικά γραμμάρια ανά τόνο και το υπόλοιπο είναι απόβλητο. Επικίνδυνο απόβλητο.
Άρα η εκμετάλλευση χρυσού (γενικότερα η μεταλλευτική δραστηριότητα) είναι μια διαρκώς επεκτεινόμενη δραστηριότητα (νέες τρύπες και νέες χαβούζες) που επιπλέον προστατεύεται από τη νομοθεσία ως “εθνικής ωφελείας” και υπερτερεί έναντι όλων των άλλων δραστηριοτήτων. Για να το πω αλλιώς, ο ιδιοκτήτης του υπεδάφους (ο μεταλλειοκτήτης) έχει ΠΑΝΤΑ προτεραιότητα έναντι του ιδιοκτήτη του εδάφους. Αν έχεις σπίτι, ξενοδοχείο ή καλλιεργούμενη έκταση και έχεις την ατυχία να υπάρχει μετάλλευμα από κάτω, δεν έχεις καμία νομική προστασία απέναντι στην μεταλλευτική εταιρεία που μπορεί να σκάψει δίπλα, απο κάτω, ή ακόμα και να απαλλοτριώσει την ιδιοκτησία σου.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι εκτάσεις που είναι χαρακτηρισμένες ως “μεταλλευτικές παραχωρήσεις” ή μεταλλευτικές περιοχές” (εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, 317.000 στρέμματα μόνο στη Χαλκιδική) βρίσκονται υπό καθεστώς οικονομικής ομηρίας. Καμία άλλη οικονομική δραστηριότητα δεν αναπτύσσεται γιατί οτιδήποτε φτιάξεις μπορεί την επαύριο να τιναχτεί στον αέρα
Μιλάμε για μια βαριά χημική βιομηχανία, τέτοιας έκτασης ώστε να αλλάξει εντελώς το προφίλ και τον οικονομικό προσανατολισμό της περιοχής όπου θα εγκατασταθεί (πράγμα που το παραδέχεται ακόμα και η ΕΛΛ. ΧΡΥΣΟΣ στη μελέτη της). Η βόρεια-ανατολική Χαλκιδική που είναι ένας ευλογημένος τουριστικός τόπος θα γίνει βαριά βιομηχανία (θα μας φέρνουνε λέει και μεταλλεύματα από το εξωτερικό για να τα εκμεταλλευτούμε εδώ και να μας αφήσουν τα απόβλητά τους) και ποιος τουρίστας θα ξανάρθει; Η αγροτική-κτηνοτροφική Θράκη θα γίνει βαριά βιομηχανία και ποιος θα ξαναγοράσει τα προϊόντα της; Τι θα γίνουν όλα τα επαγγέλματα που βιοπορίζουν με διάφορους τρόπους από το φυσικό περιβάλλον;
Τι θα γίνει με τον πολυτιμότερο φυσικό πόρο, το νερό, που θα εξαφανιστεί όταν ο τόπος γίνει σουρωτήρι; Στη Χαλκιδική τη βρήκαν τη λύση! Θα θυσιάσουμε το νερό (και το παρθένο δάσος) του βουνού, του Κάκαβου, επειδή έχει εκεί χρυσό, λιγότερο από ένα γραμμάριο ανά τόνο, που πρέπει να τον βγάλουμε, αλλά μην ανησυχείτε! Θα σας φτιάξουμε ένα φραγματάκι για να μαζεύουμε τα νερά της βροχής! Μα, είμαστε σοβαροί;
Αυτά τα λίγα στα γρήγορα και αν θέλεις θα γραψω περισσότερα αυριο.
Τότε πήρατε μια πολύ φρόνιμη και σοφή απόφαση!
Συγχαρητήρια και σ ευχαριστώ για την πλήρη ενημέρωση!!
Είχα την εντύπωση ότι ο χρυσός είναι ένα πολύ εύκολο μετάλλευμα. Τι να κάνουμε, η παραπληροφόρηση οδηγεί στις πιο εγκληματικές αποφάσεις.
Εύκολο μετάλλευμα ήταν κάποτε…. πολύ παλιά….. Τότε που αρκούσε ένα απλό κοσκίνισμα στην κοίτη του ποταμού για να πάρεις ψήγματα καθαρού χρυσού…
Αυτές οι εποχές πάνε, περάσανε, και εδώ και πάνω από 100 χρόνια η εκμετάλλευση του χρυσού είναι μια καθαρά χημική βιομηχανία. Η κύριαρχη παγκοσμίως μεθοδος διαχωρισμού του χρυσού από το πέτρωμα είναι η κυάνωση, δηλαδή η εκχύλιση με διαλυματα κυανίου.