Οι περιπέτειες του Frank Timis στην Ελληνική Μπανανία


O Frank, με το βλέμμα στο άπειρο… από το www.franktimis.com.

Πού τον θυμηθήκαμε θα πείτε…

Τον θυμηθήκαμε γιατί ο γνωστός Ρουμάνος επιχειρηματίας-απατεώνας-νταβατζής-έμπορος ηρωίνης (συμπληρώστε ότι άλλο θέλετε…) Frank Timis μπορεί να αποχώρησε από την Ελλάδα το 2004, όμως η ζωή του κύκλους κάνει και έχει βρεθεί ξανά να έχει μερίδιο σε Ελληνικό μεταλλείο χρυσού!.. Όχι της Χαλκιδικής αυτή τη φορά, αλλά των Σαπών στη Ροδόπη.

Μας τον θύμισε επίσης ο “Αθέατος Κόσμος” του κ. Χαρδαβέλλα που μεσάνυχτα Τετάρτης 6 Ιουλίου βαλθηκε να πείσει τους Έλληνες ότι ο μαύρος και ο κίτρινος χρυσός θα σώσουν την Ελλάδα από τη χρεωκοπία! Ο Frank Timis ήταν ο πρώτος που χτύπησε αυτή τη διπλή φλέβα, του μαύρου και του κίτρινου χρυσού  και η φλέβα μπορεί να μην έσωσε την Ελλάδα, οπωσδήποτε όμως έκανε ζάπλουτο τον ίδιο. Όπως και ο χρυσός της Χαλκιδικής σίγουρα δεν θα σώσει την Ελλάδα, όμως θα προσθέσει μερικά δις ευρώ στους λογαριασμούς του συνεταίρου του κ. Τimis, Δημήτρη Κούτρα.

Το σύντομο “πέρασμα” του Frank Timis από τα πετρέλαια της Καβάλας και τα μεταλλεία της Χαλκιδικής θα μπορούσε να είναι το υλικό για σενάριο επιχειρηματικού θρίλερ. Έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά: μυστικές συναντήσεις, αθέατα “μνημόνια συνεργασίας”, χορό εκατομμυρίων, εξαπατημένους επενδυτές, διεφθαρμένες Κυβερνήσεις και Έλληνες Υπουργούς να παίζουν τα πιόνια στο παιχνίδι των επιχειρηματικών συμφερόντων. Θα ήταν διασκεδαστική η ιστορία αν όλα αυτά δεν παιζόταν εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και στην πλάτη των Ελληνων πολιτών. Και όσο ψάχνουμε τα λεφτά που “υπήρχαν” αλλά κάπου εξαφανίστηκαν, καλό είναι να θυμόμαστε και αυτές τις υποθέσεις…

Τον Φεβρουάριο του 2004 ο Vasile Frank Τimis ήταν το νέο αστέρι της Ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής. Τον Οκτώβριο του 2003 εταιρεία του REGAL PETROLEUM είχε εξαγοράσει την KAVALA OIL και μαζί με αυτήν τον μαύρο χρυσό του Β. Αιγαίου. Την ίδια εποχή, το Δεκέμβριο του 2003, δυο άλλες εταιρείες δικών του συμφερόντων, η EUROPEAN GOLDFIELDS (EG) και η GLOBAL MINERAL RESOURCES (GMR) εμφανίζονται από τον τότε Υφυπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Χρήστο Πάχτα, μαζί με τον κ. Δημήτρη Κούτρα και την ΑΚΤΩΡ στο σκοτεινό “Μνημόνιο Συνεργασίας” για την απόκτηση του κίτρινου χρυσού των Μεταλλείων Κασσάνδρας της Β. Χαλκιδικής. Το Μνημόνιο τέθηκε σε εφαρμογή αμέσως μετά την κύρωση από τη Βουλή της Σύμβασης Μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Στις 9 Φεβρουαρίου 2004, η ΕG και η GMR εξαγοράζουν αντιστοίχως ποσοστά 30% και 21% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και αποκτούν τον έλεγχο της επιχείρησης. Περισσότερα εδώ.

Την εποχή εκείνη, έχοντας τον πλήρη έλεγχο του μαύρου χρυσού του Β. Αιγαίου και του κίτρινου χρυσού της Χαλκιδικής, ο Frank Timis ήταν κυριολεκτικά παντοδύναμος. Υπουργοί υποκλίνονταν μπροστά του και έσπευδαν να φωτογραφηθούν μαζί του, αγνοώντας τις ποικίλες φήμες που κυκλοφορούσαν γύρω από το όνομά του. Οι δυνατότητες που έδινε ο συνδυασμός της Χαλκιδικής και των Πετρελαίων Καβάλας για κάποιον που θα ήθελε πραγματικά να δουλέψει στην περιοχή, ήταν μοναδικές. Η Ολυμπιάδα, ακριβώς απέναντι από τον Πρίνο, θεσμοθετημένη Βιομηχανική Περιοχή και φαιό μεταλλευτικό πεδίο, έδινε τη λύση στο πρόβλημα της αναγκαίας χερσαίας ζώνης για την επιχείρηση του πετρελαίου. Πρόβλημα άλυτο μέχρι και σήμερα, δεδομένου ότι η παραλιακή ζώνη έξω από την Καβάλα που χρησιμοποιείται για τις χερσαίες εγκαταστάσεις αποθήκευσης του πετρελαίου, είναι ο μεγάλος υδροβιότοπος της Βάσοβας, προστατευόμενος από τη Συνθήκη Ραμσάρ.

Όμως ο Φρανκ είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του. Ο Φρανκ ήθελε να κάνει μια αρπαχτή και να φύγει. Τον Ιανουάριο 2004, μόλις τρεις μήνες μετά την αγορά των πετρελαίων Καβάλας, η REGAL PETROLEUM ανακοίνωσε στο Χρηματιστήριο ΑΙΜ (ΑΙΜ: Alternative Investment Market) του Λονδίνου τον εντοπισμό τεράστιου κοιτάσματος πετρελαίου στην Καλλιράχη της Θάσου. Σύμφωνα με τις φήμες που εντέχνως κυκλοφόρησε στην αγορά, ο πίδακας του πετρελαίου που ξεχύθηκε είχε τόσο μεγάλη πίεση που κόντεψε να διαλύσει το γεωτρύπανο και να σκοτώσει όσους εργάζονταν πάνω σ’αυτό – το μυθικό αυτό περιστατικό του προσέδωσε το παρατσούκλι “the Gusher”.

Για δυο-τρεις μήνες ζήσαμε το μύθο μας ως χώρα, με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης να φιλοξενούν τακτικές ανταποκρίσεις από το “Εμιράτο της Καβάλας” και δημοσιογραφικά πορτραίτα του Εμίρη των Πετρελαίων Frank Timis. Άλλωστε το βιογραφικό του είναι πλούσιο και πολύχρωμο… διασυνδέσεις με το καρτέλ της κοκαϊνης, εμπόριο ναρκωτικών κ.λ.π. – “νεανικά παραπτώματα” όπως τα χαρακτήριζε ο πρώην Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Σαλαγκούδης πριν οι εναγκαλισμοί του με το Φρανκ του στοιχίσουν τη θέση του, τον Οκτώβριο του 2005.

Επί τρείς μήνες η φούσκα της Καλλιράχης μεγάλωνε και τον Μάρτιο του 2004 έσκασε. Το πηγάδι αποδείχθηκε στεγνό και η απάτη του νέου “Εμιράτου” αποκαλύφθηκε. Η REGAL έγινε καπνός από την Καβάλα αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους και προμηθευτές. Ο Timis βρέθηκε κατηγορούμενος από τις Χρηματιστηριακές Αρχές του Λονδίνου για χειραγώγηση της αγοράς και εξαπάτηση των επενδυτών. Στο κρίσιμο διάστημα από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάρτιο 2004, η REGAL είχε κάνει τρεις αυξήσεις κεφαλαίου, ληστεύοντας από τους επενδυτές ποσό πάνω από £100 εκατ. ($152 εκατ.). Όμως ο Φρανκ, ως έμπειρος “επενδυτής” είχε εξαργυρώσει εγκαίρως την τεράστια άνοδο της μετοχής της REGAL (500%!!!) και την είχε κάνει για πιο θερμά (Αφρικανικά) κλίματα.

Παράλληλα, πούλησε στην EG το ποσοστό 21% της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που κατείχε η GMR, κίνηση που του απέφερε ακόπως $100 εκατ.! Καθαρό νταβατζιλίκι… Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Πάχτας είχε δώσει τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ αντί 11 εκατ. ευρώ! Τον Απρίλιο 2006 ο Φρανκ πούλησε όλες τις μετοχές του στη EUROPEAN GOLDFIELDS και με τα λεφτά αυτά πήγε στην Σιέρα Λεόνε να κυνηγήσει διαμάντια, αφήνοντας το πεδίο της Χαλκιδικής ελεύθερο στον συνέταιρό του Δημήτρη Κούτρα.

Μετά από πολλές ταλαιπωρίες, οι εργαζόμενοι στην KAVALA OIL ανέλαβαν μόνοι τους τη λειτουργία της επιχείρησης, εξασφαλίζοντας την επιβίωσή της. Με την αυτοδιαχείρηση και τη βοήθεια των υψηλών διεθνών τιμών του πετρελαίου, πληρώθηκαν τα χρέη των 15 εκατ. ευρώ που είχαν αφήσει οι απατεώνες της REGAL και η επιχείρηση επέστρεψε αισίως στην κερδοφορία.

Ήδη ζάπλουτος, ο Frank Timis άλλαξε ήπειρο και συνέχισε την ένδοξη καριέρα του στη ρημαγμένη από τους εμφυλίους, τα αντάρτικα και τα “ματωμένα διαμάντια” (blood diamonds), Σιέρα Λεόνε της δυτικής Αφρικής. “H στρατηγική του Φρανκ είναι να επενδύει σε εταιρείες σε πολύ πρώιμα στάδια και να τις ενισχύει με γνώση, εμπειρία και επαφές”, διαβάζουμε το website www.franktimis.com. Ακριβώς ότι έκανε στην Ελλάδα δηλαδή… Το ίδιο site διαφημίζει τις “εξαιρετικά πετυχημένες” εταιρείες που δημιουργησε ο Φρανκ REGAL PETROLEUM, EUROPEAN GOLDFIELDS και GABRIEL RESOURCES αλλά και το φιλανθρωπικό του έργο.

Mε προσωπικά του χρήματα (δηλαδή αυτά που έβγαλε από τις προηγούμενες απάτες) ο Φρανκ Τιμις αγορασε την Sierra Leone Diamond company, την οποία μετασχημάτισε σε εταιρεία εξόρυξης βασικών μετάλλων και σιδηρομεταλλεύματος με το όνομα AFRICAN MINERALS. H πρόσφατη (χθεσινή) ανακοίνωση πώλησης ποσοστού του μεγαλύτερου μεταλλείου σιδηρομεταλλεύματος της χώρας από την AFRICAN MINERALS σε Κινεζικά συμφέροντα για $1,5 δις έκαναν τον Φρανκ και επισήμως δισεκατομμυριούχο. Ο Frank Timis είναι ο βασικός μέτοχος της AFRICAN MINERALS και η AFRICAN MINERALS είναι ο βασικός (με 19,9%) μέτοχος της Αυστραλέζικης CAPE LAMBERT IRON ORE που είναι η νέα ιδιοκτήτρια εταιρεία του χρυσωρυχείου των Σαπών στο Νομό Ροδόπης! Στον χρυσό της Ελλάδας, ο Frank Timis βγήκε από την πόρτα και ξαναμπήκε από το παράθυρο…

Τα άλλα επιχειρηματικά του ενδιαφέροντα αφορούν την έρευνα για πετρέλαιο σε ταραγμένες περιοχές του κόσμου όπως το Καζακστάν, το Κουρδιστάν και ανοιχτά των ακτών της επίσης ματωμένης από πολέμους και διαμάντια Λιβερίας. Διευθύνων Σύμβουλος σε όλες τις εταιρείες συμφερόντων του Timis (μεταξύ των οποίων και στην CAPE LAMBERT) είναι ο στενός του συνεργάτης από την εποχή της GABRIEL RESOURCES, Tony Sage ο οποίος, όπως μαθαίνουμε από τα δημοσιεύματα, τον περασμένο μήνα βρισκόταν σε επιχειρηματικό ταξίδι στην Ελλάδα, προφανώς προετοιμάζοντας το έδαφος για την εκμετάλλευση των Σαπών.

Μια πολύ μικρή μελανιά στο λαμπερό προφιλ του Φρανκ είναι το πρόστιμο των £600.000 ($915.000) που του επέβαλε το Νοέμβριο του 2009 το Χρηματιστήριο ΑΙΜ του Λονδίνου για την παλιά ιστορία της REGAL στην Ελλάδα – το μεγαλύτερο πρόστιμο που έχει επιβληθεί ποτέ από το ΑΙΜ. Η απόφαση δυσαρέστησε τον Φρανκ ο οποίος δήλωσε ότι είναι “θύμα κυνηγιού μαγισσών” από ένα “δικαστήριο-καγκουρώ”– αυστραλοτραφής γαρ!

Με τα ελάχιστα που αναφέραμε ελπίζουμε να δώσαμε στους αναγνώστες λίγη “θέα” στον “Αθέατο Κόσμο” του κ. Χαρδαβέλλα. Και στον θαυμαστό κόσμο της Ελληνικής ΜΠΑΝΑΝΙΑΣ!


10 απαντήσεις στο “Οι περιπέτειες του Frank Timis στην Ελληνική Μπανανία”

  1. Είναι πλέον γνωστό, κυρίως από τα έργα των Beck και Giddens, αλλά όχι μόνο, ότι η μετανεωτερική κοινωνία παράγει, κατασκευάζει εγγενώς συλλογικές, καθολικές και μη αναστρέψιμες βλάβες, διακινδυνεύσεις-ρίσκα, τα οποία οφείλονται, κατ’ άλλους μεν στην ανθρώπινη δραστηριότητα γενικώς (βλ. π.χ. έκθεση IPCC για την κλιματική αλλαγή), κατ’ άλλους δε, πιο ριζοσπάστες, αντισυστημικούς και ολιστικούς οικολόγους, στο σύστημα της οικονομίας της αγοράς–μεγέθυνσης και της δυναμικής του, αλλά και της άρρηκτα συνδεδεμένης μ’ αυτό τεχνο-επιστήμης (εργαλειοποίηση και αγοραποίηση της γνώσης). Υπάρχουν όμως και αυτοί που αποδίδουν τις διακινδυνεύσεις στην εξουσία που εκπορεύεται από συγκεκριμένες ομάδες του επιστημονικο-βιομηχανικού συμπλέγματος οι οποίες επιβάλλουν το κάθε φορά ρίσκο.
    Οι σύγχρονοι αυτοί μετανεωτερικοί κίνδυνοι-ρίσκα, οι οποίοι αφορούν ταυτόχρονα στην υγεία και στο περιβάλλον, δεν είναι ούτε «εξωτερικά» και απρόβλεπτα γεγονότα, ούτε και πλήρως προσδιορίσιμα από την επιστήμη. Με άλλα λόγια, διακρίνονται από απροσδιοριστία, πολυπλοκότητα και επιστημονική αβεβαιότητα. Τα προβλήματα που αναφύονται είναι δια- και υπερ-επιστημονικά. Είναι όμως και κοινωνικά, αλλά, τελικά, και πολιτικά. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι, πώς, μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, διαπλέκονται η επιστήμη με το δίκαιο και την πολιτική;

  2. -“Μας τον θύμισε επίσης ο “Αθέατος Κόσμος” του κ. Χαρδαβέλλα που μεσάνυχτα Τετάρτης 6 Ιουλίου βαλθηκε να πείσει τους Έλληνες ότι ο μαύρος και ο κίτρινος χρυσός θα σώσουν την Ελλάδα από τη χρεωκοπία!”, “Με τα ελάχιστα που αναφέραμε ελπίζουμε να δώσαμε στους αναγνώστες λίγη “θέα” στον “Αθέατο Κόσμο” του κ. Χαρδαβέλλα.”

    Ρε παιδιά… Τουλάχιστον εκτιμήστε ότι μετά από τις εκπομπές του παρουσιάστηκε κάποια ισχνή κίνηση εκ μέρους των κυβερνώντων… Είναι πράγματα που οι πατριώτες φωνάζουν επί τόσα έτη.. τόση προσπάθεια ο Βελόπουλος και καμία αντίδραση… Πιστεύω ότι τον αδικείτε λίγο…

  3. Ναι ε;
    Αφορμή αυτών των απλών σκέψεων στον ωκεανό ανάλογων από άλλους, είναι δύο φράσεις. Δυο ανθρώπων. Η μια του Πρωθυπουργού που είπε, “Η δικαιοσύνη είναι βέβαια ένας ανεξάρτητος πυλώνας αλλά δεν είναι ανεξάρτητη να κάνει ό,τι θέλει”. Η άλλη του κ. Σαμαρά που είπε ότι «κοινωνικά επτωχεύσαμε».
    Δηλαδή τι θα πρέπει να κάνει η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη; Να κάνει ποιανού τα θελήματα; Είναι εξοργιστικό ενώ όλος ο κόσμος ξέρει τι γίνεται και στην Δικαιοσύνη και αυτό που βλέπει να είναι μόνο ακούσματα σε συνεντεύξεις, σε ημερίδες και συμπόσια, περι ανεξαρτησίας και λειτουργήματος. Συνεχίζεται η Βυζαντινολογία, ενώ φτάσαμε στο δεν πάει παραπέρα. Και βέβαια η Δικαιοσύνη δεν κάνει ότι θέλει. Πάντα έχει χώρο για το τι λέει ένας Υπουργός, ένας Βουλευτής, Νομάρχης, Δήμαρχος ή οικονομικός παράγοντας. Αλήθεια, κανείς από τους πολιτικούς δεν ξέρει ότι αυτό γίνεται έναντι ανταλλαγμάτων; Επίκαιρη ακόμη μια φορά, η πρόσφατη φράση του κ. Ρακιτζή των ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης: «Υπάρχουν κάποιες αποφάσεις, τις οποίες δεν μπορώ να εξηγήσω παρόλη την πείρα μου» και μπορεί να ξέρει «από μέσα πολλά πράγματα». Εάν δεν μπορεί να καταλάβει ο κ. Ρακιτζής, που σίγουρα μπορεί, μπορούν οι διωκόμενοι. Αυτοί που μπροστά στο δήθεν «σεβαστό Δικαστήριον», ακούνε καταδικαστικές αποφάσεις φάρσες. Ακούνε τοποθετήσεις Δικαστών και Εισαγγελέων και η οργή τους, ξεχειλίζει. Βλέπουν υποθέσεις για σπουδαίους της πολιτικής και του χρήματος, να είναι για χρόνια σε… προκαταρτική εξέταση και οι υποθέσεις των «ενοχλητικών», να εκδικάζονται σε χρόνο μηδέν. Οι διωκόμενοι και κάθε ανώνυμος πολίτης, διαπιστώνουν ότι δεν έχουν πουθενά να απευθυνθούν. Ούτε Δικαιοσύνη, ούτε Αστυνομία, ούτε πολιτικό. Και ω του θαύματος ο ανώνυμος πολίτης, συνήθισε την βρώμα του νεκρού εδώ και χρόνια, σάπιου γουρουνιού, που το ονομάζουν οργανωμένο κράτος. Συνήθισε από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης , μη τυχόν και δεν γλυτώσει, από τα κοράκια που τάχα δεν μπορεί να καταλάβει ο κ. Ρακιτζής και δεν έχουν ιδέα οι πολιτικοί. Ναι όμως, αυτό που συνάγει κάποιος από τις φράσεις αυτών των δύο κορυφαίων παραγόντων του τόπου μας είναι ότι, κάποιοι ανήθικα, προωθούν τα συμφέροντά τους. Αν είναι έτσι, που λένε κάποιοι ότι έτσι είναι πράγματι, τότε θα πρέπει να ανοίξουμε ένα λεξικό της Ελληνικής. Στη λέξη «συμμορία», θα διαβάσουμε ότι είναι «ομάδα ατόμων, τα οποία με ανήθικα μέσα προσπαθούν να πετύχουν άνομους ιδιοτελείς σκοπούς».
    Ταύτιση λοιπόν, κάποιων χαρακτήρων. Πάμε παρακάτω. Μια συμμορία, ξεκαθαρίστηκε νομίζω τι είναι συμμορία, δρά συντονισμένα και πολύπλευρα. Πρώτα από όλα, βαφτίζει το θύμα ένοχο και τον θύτη διώκτη της ανομίας. Φροντίζει τα μέλη της να μην τους λείπει τίποτε. Φροντίζει να έχει πολιτική εξουσία, κεντρικά και Περιφερειακά. Συμμορία χωρίς «Δημοκρατικά» εκλεγμένους και … τιμημένους από τον λαό γίνεται; Αυτοί οι τιμημένοι από τον λαό δεν είναι που μεταθέτουν ή αποστρατεύουν αναλόγως, υπαλλήλους, Δικαστικούς, Αστυνομικούς, Στρατιωτικούς; Αυτοί δεν έχουν τον πρώτο λόγο σε εφόρους και διαχειριστικές αρχές; Αυτοί δεν καθορίζουν σε ποιόν θα πάνε τα «πακέτα» Ευρωπαϊκά και Εθνικά, για δήθεν επενδύσεις; Αυτοί δεν κανονίζουν για Διευθυντές Νοσοκομείων και άλλων Οργανισμών; Μια αξιοπρεπής και επιτυχημένη συμμορία, πρέπει να τα φροντίζει όλα. Στη συμμορία, τίποτε δεν είναι απαγορευμένο. Φορολογικά στοιχεία οποιουδήποτε; Μα έχουν τον δικό τους στη κατάλληλη θέση. Αυτοί τον διόρισαν. Προσωπικά δεδομένα του πολίτη και άλλες φαιδρότητες, είναι άθλιες αναφορές από ψεύτες και μέλη της συμμορίας. Μιας συμμορίας που δεκαετίες τώρα, καταλήστευσε τον πλούτο και αξίες μιας ολόκληρης χώρας. Η επιβεβαίωση ήρθε από τον κ. Σαμαρά: «κοινωνικά επτωχεύσαμε». Αλήθεια πότε έγινε αυτό; Μήπως την Παρασκευή που μας πέρασε; Τόσα χρόνια πολιτικός, δεν κατάλαβε τίποτε; Μήπως ζούσε στο δέλτα του Δούναβη και δεν είδε τίποτε; Όχι. Πολιτικά επτωχεύσαμε και κοινωνικά συνθλιβήκαμε από τους πολιτικά πτωχούς.
    Το τραγικό της ιστορίας είναι ότι διάφοροι, όπως και ο κ. Ρακιτζής, τα λένε κατά τις ακροάσεις στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Άκου να δε΄΄ις επιτροπή! Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Τα μέλη αυτής της επιτροπής, κατοικούσαν μέχρι πρότινος, στο δέλτα του Νίγηρα και ήρθαν εδώ για να μάθουν τι δεν πάει καλά. Τίποτε δεν ξέρουν. Τους ετίμησε με την ψήφο του ο λαός και ορκίζονται ότι δεν ξέρουν κανέναν Μπόμπολα, Λαμπράκη, Βαρδινογιάννη, Κόκκαλη και πλήθος άλλων. Εντέλλονται να συνθλίψουν την συμμορία που άρπαξε πλούτο και έκλεψε αξιοπρέπεια. Και θα το κάνουν διότι έχουν το κληρονομικό χάρισμα. Είναι μέρος αυτών που εξασφάλισαν τα πάντα για την πάρτη τους και ένα μεγάλο κενό για την χώρα. Πάντα νουθετούν με ύφος, τι πρέπει να κάνει ο Δικαστής , ο γιατρός , ο πολιτικός. Και πως γίνεται, κανείς να μην κάνει αυτό που πρέπει;
    Τέλος πάντων. Σε δυο αράδες, δεν μπορείς να βγάλεις όλη την οργή, ούτε να δώσεις όλη την εικόνα. Που να πιάσεις τώρα τα περί Εθνικής ανεξαρτησίας, εξωτερική πολιτική κλπ. Όπως τα κάνανε εσωτερικά, έτσι τα κάνανε και εξωτερικά. Αυτοί κλέβανε και όλοι μας κοιτούσαμε γιατί έδιναν και σε μας να γλύψουμε το κόκαλο. Και τώρα όλοι εμείς οι γλοιώδεις μέσοι πολίτες, φωνάζουμε που οι κλέφτες είναι ανάμεσά μας. Σπουδαίοι και πρωτοκλασάτοι. Ετοιμάζουν τους νέους μετόχους της συμμορίας που θα τους τιμήσει ο λαός με την ψήφο του. Και μέσα σε όλα αυτά, εγώ θα πρέπει να μιλώ και να γράφω πολιτισμένα, να καταθέτω τις απόψεις μου σε επίσημα όργανα (μάλλον γενετησία εννοούν). Η συμμορία θα ανοίγει νταμάρια παντού κι εγώ ως ενεργός πολίτης, με ξεσκονόπανο και πούπουλα θα καθαρίζω τη σκόνη. Δε σφάξανε και δεν ξέρω αν καταλάβαμε περι τίνος πρόκειται. Όταν μιλάμε για συμμορία, μιλάμε για ότι κατακάθι περισσεύει. Ηθική, κοινωνική και πολιτική σκουριά. Δεν πρόκειται για ζώα αλλά για τα κόπρανά τους. Πρόκειται περί εγκληματικής οργάνωσης κυριολεκτικά.
    Ένα άνοιγμα λεξικού θα σας πείσει, όταν τα πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία, τα βλέπουμε εδώ και χρόνια παντού.

    ΥΓ. Ασφαλώς και οι παραπάνω επικρίσεις δεν αφορούν όλους. Αφορά μόνον το 99,9%.

    ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

  4. Για να κατανοήσει κανείς το φαινόμενο βασίλι(φρανκ) που ξεκίνησε ως μετανάστης φορτηγατζής το 1992 στην Αυστραλία και έφτασε στο τοπ 10 των πλουσιότερων ρουμάνων (290 εκ δολ το 2006), θα πρέπει να δει με περισσότερη λεπτομέρεια δύο αδιαφανείς ιστορίες
    1) ιδιωτικοποίηση του φιλέτου που λέγεται πετρελαιοβιομηχανία της Ρουμανίας:
    http://www.crji.org/news.php?id=109&l=2
    2) ιδιωτικοποίηση του μεταλλευτικού φιλέτου της Ρουμανίας που λέγεται “Regia Autonomă a Cuprului din Deva” (RAC)
    3) εκμετάλλευση των αποκτημάτων με “ανεξάρτητες” φουσκωτικές εκτιμήσεις, ψευδείς ανακαλύψεις ανύπαρκτων κοιτασμάτων και αιφνιδιαστικές πωλήσεις των μετοχών του σ’αυτά.
    Πραγματικά, μπαίνει σε εταιρίες ή ιδρύει για να βγεί θριαμβευτικά ή από την πίσω πόρτα πάντα με υπερκέρδη, ενώ οι συνεταίροι υπνοτίζονται από τα παχιά του λόγια. Το γνωστό του παιχνίδι έπαιξε και στην Ελλάδα, και με την Kavala Oil (που αγοράστηκε τελικά για 1 εκ. ευρώ από την ελληνική Aegean Energy με παράλληλο ξεχρέωμα) και με την Ελληνικός Χρυσός. Στην τελευταία, χρησιμοποίησε τη γνωστή σας μελέτη Behre Dohlbear την οποία παρήγγειλε στα γρήγορα ώστε απλώς αντικειμενικότατα να του καθορίσει την υπεραξία στην οποία θα πουλούσε τις δικές του μετοχές, όπως είχε προαποφασίσει…Η κληρονομία του έμεινε σε κάποιους ταλαίπωρους υπαλλήλους της ΕΕ που προσπαθούν ακόμα και σήμερα να προσδιορίσουν την αξία των μεταλλείων με βάση τη χαλκευμένη μελέτη. Όσο για τις Σάππες, το μόνο σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν πρόκειται να όσο έχει την ιδιοκτησία. Μόνο μελέτες και δημόσιες σχέσεις από αχυρανθρώπους τύπου Tony Sage. Άντε και κανένα james bond party.

    • To θέμα βεβαίως δεν είναι το τι θέλει να κάνει ο κάθε απατεώνας και γκάνγκστερ, το θέμα είναι αν ΜΠΟΡΕΙ να το κάνει…

      Αν υπάρχει ένα διάφανο σύστημα θεσμών και νόμων που ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ και μια πολιτική εξουσία που ελέγχεται και είναι υπόλογη απέναντι στον πολίτη για τις πράξεις της, κόλπα σαν αυτά που έκανε εδώ ο αγαπητός Φρανκ απλά δεν μπορούν να γίνουν. Δεν μπορούν να γίνουν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, δεν μπορούν να γίνουν στη Γερμανία, δεν μπορούν να γίνουν στη Σουηδία ή τη Φινλανδία.

      Μπορούν, άνετα, να γίνουν στην Ελλάδα. Και γίνονται, κατά συρροήν και κατ’εξακολούθησιν. Αν πάρουμε σαν παράδειγμα τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, πάμε από τη μια απάτη στην άλλη κι απ’τον έναν απατεώνα στον άλλον. Kαι με κάποιους αφανείς απατεώνες ενδιάμεσα… βλέπε ALPHA GROUP. Συμπτωματικά, όλες αυτές οι βρώμικες ιστορίες έχουν σαν πολιτικό συντονιστή τον ίδιο άνθρωπο, τον Χρήστο Πάχτα – που τώρα θέλει να γίνει και Δήμαρχος!

      Η Ελλάδα είναι ένα ξέφραγο αμπέλι, όπου μπαίνει ο καθένας και κλέβει ότι θέλει. Μια διεφθαρμένη Αφρικανική Μπανανία! Με τις υγείες μας!

    • Οι πληροφορίες μας λένε ότι η νέα εταιρεία, η CAPE LAMBERT, έχει εγκατασταθεί στις Σάπες και από το φθινόπωρο θα αρχίσει τα κονέ…

  5. Έλα όμως που το παιχνίδι δεν παίζεται στην Ελλάδα αλλά στα Χρηματιστήρια και Δικαστήρια του κόσμου. Τα κοιτάσματα είναι παγκοσμίου επιπέδου είτε το θέλετε είτε όχι. Παράδειγμα: To 2003 δεν πουλήθηκε το 100% αλλά ουσιαστικά το 76% των Μεταλλείων, αφού το ALPHA GROUP (δηλ. ο γεωλόγος Hendrik Visagie, ο έμπορος μετάλλων David Lean και ο δικηγόρος τους James Stephenson) μετέφερε τη δικαστικά επιβεβλημένη συμμετοχή του (αφού νίκησε και μια σειρά διαδόχους της Curragh) από την TVX Hellas στο νέο σχήμα, η σύσταση του οποίου είναι πολύ πιθανά δικό τους δημιούργημα…

    • Στα λόγια μου έρχεσαι… Ο κάθε απατεώνας μπαίνει και αλωνίζει εδώ μέσα, αφού οι πολιτικοί μας (τύπου Πάχτα) του ανοίγουν διάπλατα την πόρτα και στρώνουν και το κόκκινο χαλί για να καλοσωρίσουν τον “επενδυτή”. Ο απατεώνας-“επενδυτής” παίρνει ότι γουστάρει, φορτώνει και το κράτος με χρέη, και εμείς κοιτάζουμε σαστισμένοι γιατί δεν ξέρουμε ποια πόρτα να κλείσουμε και σε τι θα ωφελήσει αυτό αφού ο εχθρός είναι ήδη μέσα. Ή ας πούμε ο λύκος αφού έχουν πέραση οι λύκοι σήμερα στα σχόλια…

      Οι Visagie, Lean, Stephenson δικαιώθηκαν στα δικαστήρια και πήραν το 12% των Μεταλλείων Κασσάνδρας, το οποίο όφειλε να τους το δώσει ο συνέταιρος τους Eike Batista της TVX αλλά ως γνήσιος απατεώνας τους έριξε και δεν το έδωσε. Και γιατί παρακαλώ αυτοί οι τρεις αεριτζήδες δικαιούνταν το 12% του τόπου μας και του πλούτου του;

      Γιατί αυτοί οι τύποι κατάφεραν λέει να εξασφαλίσουν “ΤΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να διαπραγματευτούν την απόκτηση των Μεταλλείων Κασσάνδρας από την εκκαθαρίστρια Εθνική Κεφαλαίου”!!!! Από την ΚΡΑΤΙΚΗ Εθνική Κεφαλαίου που διαχειριζόταν ΚΡΑΤΙΚΗ περιουσία! Πώς είπες; Μίζες; Άντε καλέ!!!

      Στη συνέχεια πούλησαν στην TVX το μυστικό ότι υπάρχει πολύς χρυσός στη Χαλκιδική, πράγμα που την εποχή εκείνη δεν γνώριζε καμία άλλη μεταλλευτική εταιρεία στον κόσμο. Μετά ο Πάχτας ανέλαβε να φτιάξει έναν “διαγωνισμό”-παρωδία, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της TVX. Σύμφωνα με τα πρακτικά της δίκης ALPHA-TVX ήταν ένας “διαγωνισμός με πρωτιμώμενο υποψήφιο” που έγινε “για να ευλογήσει τη συναλλαγή”!!!! Στημένο παιχνίδι δηλαδή!

      Δεν είναι καθόλου περίεργο ο λύκος να είναι ακόμα μέσα στο μαντρί. Δηλαδή οι τρεις απατεώνες να είναι ακόμα μέσα στο “Επενδυτικό Σχήμα”, την ΕΛΛ. ΧΡΥΣΟΣ, μαζί με τους διάφορους άλλους απατεώνες που μπήκαν και βγήκαν… Και γιατί να φύγουν δηλαδή; Αφού εδώ έχει ψωμί, βγει δε βγει χρυσός! Έχουμε ένα τρύπιο κράτος με διεφθαρμένους πολιτικούς. Εδώ κατάφεραν οι απατεώνες της TVX εν έτει 2003 να αποχωρήσουν σαν κύριοι, με πλήρη αμνηστία, και να τους πληρώσουμε κι από πάνω!!!

      Έχει διάφορες παροιμίες που περιγράφουν αυτήν την κατάσταση… Άσε τη φαντασία σου ελεύθερη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.