[Σχόλια]: Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μέταλλα; Μια ερώτηση παγίδα


faracianuraro

Από τις απαντήσεις αναγνωστών στο άρθρο Ίσως ο χρυσός της Ολυμπιάδας σώσει την Ελλάδα… που δημοσιεύθηκε στο salonicanews.com αντιγράφουμε το σχόλιο του Αντώνη Πορίχη, κατοίκου Παλαιοκάστρου Χαλκιδικής. Το σκίτσο είναι από το www.bancyanide.ro, της Συμμαχίας κατά της χρήσης κυανίου στις μεταλλευτικές δραστηριότητες της Ρουμανίας (ναι, έχουνε και τέτοια στη Ρουμανία!). Στη θέση της διακεκομμένης γραμμής βάλτε τον ΚΑΚΑΒΟ…

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑ; ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΑΓΙΔΑ.

Όλοι όσοι αντιδρούν ενάντια στην εξόρυξη και επεξεργασία μετάλλων στην Βόρεια Χαλκιδική, κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν αντιδραστικοί και γραφικοί. Πολύ συχνά ακούγεται η ερώτηση: μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μέταλλα; Η ερώτηση ωστόσο είναι παγίδα και φυσικά την διατυπώνουν όσοι έχουν σχετικό συμφέρον.

Η απάντηση έχει δύο σκέλη.

α) Η περίπτωση δεν είναι άσπρο-μαύρο. Όσο πιο αρνητικές είναι οι συνέπειες από μία δραστηριότητα, τόσο οφείλουμε να την περιορίζουμε. Για παράδειγμα, η εξόρυξη και η μεταλλουργία του χρυσού, είναι η δεύτερη πιο ρυπογόνος δραστηριότητα μετά τα πυρηνικά εργοστάσια, συνεπώς ο προσανατολισμός μας θα πρέπει να είναι να την περιορίζουμε όσο μπορούμε περισσότερο, και να βρίσκουμε εναλλακτικές λύσεις. Άλλωστε έρχεται κάποτε η στιγμή που η κοινωνία επιλέγει αυτές τις εναλλακτικές λύσεις, αλλά όσο νωρίτερα αυτό συμβεί, τόσο το καλύτερο. Ας θυμηθούμε, για παράδειγμα, ότι η χρήση του μολύβδου στην βενζίνη, και όχι μόνο, είναι πλέον παρελθόν. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν άπειρα.

β) Για τις δραστηριότητες που αποφασίζουμε ωστόσο να συνεχίζουμε, σε κάποιο βαθμό, θα πρέπει να χωροθετούνται σε περιοχές ελάχιστης βλάβης στο φυσικό περιβάλλον. Τέτοια περιοχή δεν είναι σε καμία περίπτωση η Βόρεια Χαλκιδική. Όσοι λοιπόν επιθυμούν αυτή την επιλογή, τόσο οι επιχειρηματίες όσο και η πολιτική εξουσία, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει σοβαρή και τεκμηριωμένη αντίθεση τόσο από την τοπική, και όχι μόνο, κοινωνία, όσο και από ειδικούς επιστήμονες, και είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε αποφασιστικά με οποιοδήποτε μέσον.

Η ΕΞΟΡΥΞΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ.

Και μια αναφορά στις θέσεις εργασίας. Και εδώ δεν είναι άσπρο-μαύρο (ανεργία ή ανθυγιεινή εργασία). Εάν λοιπόν οι εργαζόμενοι αδυνατούν να βρουν κάτι καλύτερο, δεν έχουν το δικαίωμα να βγάζουν το ψωμί τους σε βάρος των άλλων. Για την αναζήτηση, λοιπόν, μιας καλύτερης επιλογής, θα πρέπει τόσο να πιεστούν, όσο και να βοηθηθούν από εμάς τους υπόλοιπους. Η βοήθεια θα πρέπει να είναι μέσω της γνώσης και της εκπαίδευσης και όσο το δυνατόν λιγότερο υλική. Ας θυμηθούμε την παροιμία: «Μην δίνεις ψάρια στον πεινασμένο, μάθε του να ψαρεύει».

Αντώνης Πορίχης
Παλαιόκαστρο, Πολύγυρος Χαλκιδικής


4 απαντήσεις στο “[Σχόλια]: Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς μέταλλα; Μια ερώτηση παγίδα”

  1. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΛΛΑ;

    “…Από τις βιομηχανικές κατακτήσεις αυτού του σταδίου, δύο είναι οι σημαντικότερες: Η πρώτη είναι ο αργαλειός, η δεύτερη το λιώσιμο των μεταλλευμάτων και η επεξεργασία των μετάλλων. Ο χαλκός, ο κασσίτερος και το κράμα τους, ο μπρόυντζος, ήταν τα σπουδαιότερα. Ο μπρούντζος προμήθευε χρησιμοιήσιμα εργαλεία και όπλα, δεν μπορούσε όμως να παραμερίσει τα πέτρινα εργαλεία. Αυτό το κατάφερε μόνον ο σίδηρος, αλλά τον σίδηρο δεν ήξεραν ακόμη να τον παράγουν. Αρχισαν να χρησιμοποιούν για κοσμήματα και στολίδια το χρυσό και τον άργυρο, που πρέπει να είχαν ήδη μεγάλη αξία σε σχέση με το χαλκό και το μπρούντζο…
    …Το επόμενο βήμα μας οδηγεί στο ανώτερο στάδιο της βαρβαρότητας, στην περίοδο όπου όλοι οι πολιτισμένοι λαοί περνούν στους ηρωικούς τους χρόνους, την εποχή του σιδερένιου σπαθιού, μα και του σιδερένιου αλετριού και του σιδερένιου τσεκουριού. Ηταν η τελευταία και σπουδαιότερη από όλες τις πρώτες ύλες που έπαιξαν επαναστατικό ρόλο στην ιστορία…Ο σίδηρος δημιούργησε τη γεωργία σε μεγαλύτερες εκτάσεις, επέτρεψε το ξεχέρσωμα μεγάλων δασικών περιοχών. Εδωσε στο χειροτέχνη τόσο σκληρά και κοφτερά εργαλεία, που καμμιά πέτρα και κανένα άλλο γνωστό μέταλλο δεν μπορούσε να τους αντισταθεί…”

    (Φρίντριχ Ενγκελς, “Βαρβαρότητα και Πολιτισμός”, στο “Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους”)

  2. Πάλι προσπαθείτε να αποπροσανατολίσετε την κουβέντα. Εκτός και αν είστε παντελώς μπάζα και δεν μπορείτε να αντιληφθείτε ένα τόσο κατατοπιστικό και ξεκάθαρο κείμενο όπως το παραπάνω του κ. Πορίχη.
    Sonicdor, εσύ να πάρεις από μπαμπού.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.