[Απάντηση σε σχόλιο]: το κυάνιο ως “βέλτιστη διαθέσιμη τεχνολογία” στη μεταλλουργία χρυσού


Απάντηση σε σχόλιο του Stinger εδώ

Σχετικά με το κυάνιο ως “βέλτιστη διαθέσιμη τεχνολογία”, ευτυχώς τα’χουμε ξαναγράψει παλιά (τότε που όλοι αυτοί είχαν άλλα ονόματα) και δεν χρειάζεται να ξαναγράφω:

Η Ε.Ε. είναι κατά βάση μια ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ένωση και τα κριτήρια επιλογής των ΒΑΤ είναι τόσο περιβαλλοντικά όσο και οικονομικά. Δηλαδή, στη συνταγή βάζουμε τόσο “περιβάλλον” ώστε να μην πλήττονται τα κέρδη της επιχείρησης και να διασφαλίζεται η βιωσιμότητά της. Από περιβαλλοντική άποψη, και οι άλλες μέθοδοι που έχουν προταθεί κατά καιρούς (π.χ. θειουρία) σίγουρα δεν είναι αθώες, όμως έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιούνται ελάχιστα ή καθόλου επειδή δεν πετυχαίνουν ικανοποιητική ανάκτηση χρυσού.

Με δυο λόγια: το κυάνιο είναι ΒΑΤ όχι επειδή είναι φιλικό προς το περιβάλλον (θα μας το πουν και “πράσινο” σε λίγο!!!) αλλά επειδή η απίστευτη αποτελεσματικότητά του ως εκχυλιστικού μέσου εκτοξεύει στα ύψη τα κέρδη των εταιρειών. Το πρόβλημα είναι ότι το κυάνιο εκχυλίζει το χρυσό, αλλά εκχυλίζει και όλα τα άλλα βαρέα, τοξικά, επικίνδυνα μέταλλα.

Κανείς δεν έχει απαντήσει μέχρι σήμερα τι γίνεται το κυάνιο στην ατμόσφαιρα, τι γίνεται το κυάνιο που απορρίπτεται “ζωντανό” μέσα στα εκατομμύρια τόνων των ΣΤΕΡΕΩΝ αποβλήτων που πετιούνται “στην πίσω αυλή” της εταιρείας, δηλαδή σε κοιλάδες και ρέματα.

Είναι προφανές ότι εδώ, ο παράγων “περιβάλλον” έπαιξε πολύ λιγότερο από τον οικονομικό. Προς Θεού να μην κινδυνεύσουν τα κέρδη των επιχειρήσεων! Κυάνιο θέλετε; Μάλιστα. Θα βαφτίσουμε τα στερεά απόβλητα “αδρανή” κι όλα καλά!

Βέβαια ούτε για τη λιθογόμωση, κάτω από τη Στρατονίκη, έχει απαντήσει ποτέ κανείς. Η ΕΠΙΤΗΡΩ στη 2η Έκθεση της είπε ότι “το υλικό της λιθογόμωσης έχει συγκεντρώσεις αρσενικού που το κατατάσσουν στα επικίνδυνα απόβλητα”. Μετά τα μάζεψε λίγο και είπε “να το ξαναδούμε”. Εν τω μεταξύ η λιθογόμωση συνεχίζεται κανονικά, άδεια λειτουργίας δεν υπάρχει πλέον, ούτε η ΕΠΙΤΗΡΩ υπάρχει για “να το ξαναδεί”.

Για να μην μένει καμμιά αμφιβολία για τους σκοπούς που εξυπηρετούν οι περίφημες ΒΑΤ (βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές) αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο ποιοί συνέταξαν αυτά τα κείμενα.

Η Ομάδα Εργασίας για τη σύνταξη του BREF (Best Available Technology Reference Document) για τη βιομηχανία παραγωγής μη σιδηρούχων μετάλλων βρίσκεται εδώ:
http://eippcb.jrc.ec.europa.eu/reference/_members.cfm?twg=nf1
Ένας δυο εκπρόσωποι από κάθε χώρα (την Ελλάδα εκπροσωπεί …η ΛΑΡΚΟ!) και 35 (τριανταπέντε!) στελέχη οργανώσεων της βιομηχανίας (industrial NGOs)!!!

Ίδια (και χειρότερη όσον αφορά την Ελλάδα) η εικόνα της Ομάδας Εργασίας για τη διαχείριση των μεταλλευτικών αποβλήτων:
http://eippcb.jrc.ec.europa.eu/reference/_members.cfm?twg=mmr

Ένας-δυο εκπρόσωποι από κάθε χώρα και 22 (εικοσιδύο!) από industrial NGOs!!! Την περήφανη Ελλάδα εκπροσωπούν μια κυρία του ΥΠΕΧΩΔΕ, ο κ. Δημ. Κωνσταντινίδης της ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ (χρυσωρυχείο Σαπών Ροδόπης) και η κα Κατερίνα Αδάμ (παρουσιάζεται ως στέλεχος της εταιρείας συμβούλων ECHMES …όμως το e-mail της γράφει “TVX”, της οποίας ήταν διευθύντρια του τμήματος περιβάλλοντος)!

Το αποτέλεσμα ήταν ότι αυτό που κατατέθηκε ως πρόταση “της Ελλάδας” για τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας ήταν μια ΠΙΣΤΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ της παραγωγικής μεθόδου που θα χρησιμοποιούσε η TVX στο εργοστάσιο χρυσού της Ολυμπιάδας! Κανονικό copy-paste!!!

Από αλλού ξεκίνησε (λέμε τώρα) η ΕΕ κι αλλού κατέληξε. Υποτίθεται ότι ο στόχος της σύνταξης αυτών των οδηγιών ήταν να αποφευχθούν στο μέλλον “ατυχήματα” όπως αυτό της Baia Mare. Η διαδικασία τελικά κυριαρχήθηκε από τη βιομηχανία η οποία φυσικά τα έκανε όλα όπως τα ήθελε κι όπως τη συνέφερε.

Η Ελλάδα ειδικά δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα και έστειλε να μας εκπροσωπήσουν οι υπάλληλοι των εταιρειών χρυσού! Αυτή είναι η ξεφτίλα της χώρας μας και αυτές είναι οι “βέλτιστες” τεχνικές τις οποίες υποτίθεται ότι εμείς τώρα πρέπει να δεχθούμε σαν ευαγγέλιο! ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ!


Μία απάντηση στο “[Απάντηση σε σχόλιο]: το κυάνιο ως “βέλτιστη διαθέσιμη τεχνολογία” στη μεταλλουργία χρυσού”

  1. Παρόμοια πράγματα συμβαίνουν και με τα περίφημα “επιτρεπτά όρια¨για την ραδιενέργεια (Ιονίζουσα ακτινοβολία). Υπολογίζεται το κόστος της περίθαλψης και αποζημίωσης όσων υφίστανται ακτινοβόληση. Όσο περισσότερη ακτινοβόληση, τόσο περισσότερα έξοδα. Μετά, υπολογίζεται το κόστος των μέτρων για να μειωθεί η ακτινοβόληση, το οποίο μειώνεται όση περισσότερη ακτινοβολία επιτραπεί να δέχεται ο πληθυσμός. Το κόστος της περίθαλψης δίνει μια αύξουσα καμπύλη καθώς αυξάνεται η ποσότητα ακτινοβολίας που διαρρέει, ενώ το κόστος των προστατευτικών μέτρων μειώνεται αντίστοιχα. Στο σημείο που οι δυο καμπύλες κόστους τέμνονται, τοποθετείται το όριο που “αντέχει” ο ανθρώπινος οργανισμός.
    Ιατρικά, οποιαδήποτε δόση ιονίζουσας ακτινοβολίας πρέπει να αποφεύγεται. Δεν υπάρχει “ασφαλής” δόση όταν τα κύτταρα ενός οργανισμού κυριολεκτικά πυροβολούνται από την ακτινοβολία.
    Με τον ίδιο περίπου τρόπο υπολογίζονται τα “ασφαλή” όρια σε κάθεπερίπτωση όπου υπάρχουν επιπτώσεις στον πληθυσμό από κάποια “επικερδή” (σε ποιούς???) δραστηριότητα.

    Γιάννης Μπακόπουλος
    [email protected]
    http://cag.dat.demokritos.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.