Μεγαλη εκδηλωση για τη Γκιωνα την Παρασκευη 29 Μαη στο Πολυτεχνειο
Στις 30 Μαρτίου το σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή της Γκιώνας καταστράφηκε ολοσχερώς από δεύτερο εμπρησμό. Γιατί; Τυπικά… κανείς δεν ξέρει(;).
Όλοι όμως ξέρουν ότι ο Στέφανος είναι ένας από αυτούς τους κατοίκους του βουνού, που έμπρακτα αντιστάθηκε στην καταστροφή του δάσους και του περιβάλλοντος, στην καταστροφή των νερών που υδρεύουν και την Αθήνα και τη μόλυνση της θάλασσας από τις μεταλλεύτηκες δραστηριότητες των δύο εταιριών βωξίτη.
Αυτό όμως που εξοργίζει περισσότερο τις εταιρείες, είναι ότι ο αγώνας των κατοίκων και του Στέφανου, είναι αγώνας για αξιοπρέπεια, αγώνας για να δοθεί τέλος στης 70χρόνη ασυδοσία των εταιριών, αγώνας να δοθεί τέλος στην κατοχή του βουνού από τους σύγχρονους τσιφλικάδες του Βωξίτη.
Θα επιτρέψουμε στους ανθρώπους της νύχτας να πιστέψουν ότι μας τρομοκράτησαν; Ή θα τους δείξουμε ότι η πράξη τους είχε τα αντίθετα αποτελέσματα και έφερε το θέμα της Γκιώνας στην Αθήνα;
Θα τους αφήσουμε να πιστεύουν ότι τρομοκράτησαν τον Στέφανο ή θα ξαναχτίσουμε το σπίτι του σαν να ήταν το σπίτι όλων μας; Είναι ζήτημα τιμής πλέον για όσους αντιστέκονται στη καταστροφή του περιβάλλοντος και όσους υψώνουν φωνή απέναντι στην ασυδοσία και την τρομοκρατία του κέρδους, να ξαναφτιάξουμε το σπίτι ΜΑΣ.
Γι’ αυτό και δεν θα λείψει κανείς και καμία από την εκδήλωση της Παρασκευής για την Γκιώνα. Και θα έχουμε και μαζί μας και ότι ποσό μπορούμε να διαθέσουμε για το σπίτι. Και θα διαδώσουμε και το μήνυμα.
4 απαντήσεις στο “H Γκιώνα ήρθε στην Αθήνα!”
Δέν εννοώ τίποτα , ενα τραγούδι να αφιερώσω.
Νε την ευχή να βρεί την Ιθάκη του και να μείνει ΕΚΕΙ.
http://www.youtube.com/watch?v=pQSxNvNvKfE
Να σημειώσουμε οτι δέν ειναι πρώτη φορά που καίγεται το σπίτι της οικογένειας Κόλλια.
Την πρώτη φορα κάηκε το 1944 απο τους ΝΑΖΙ.
http://www.kathimerini.gr
09-05-09
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ
Ο φύλακας της Γκιώνας
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗ
Φωτογραφία: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ
Πρωτοστάτης στην «Κίνηση πολιτών για τη σωτηρία της Γκιώνας» από μεταλλευτικές δραστηριότητες, έγινε πρόσωπο της ημέρας πρόσφατα όταν έπεσε θύμα ενός παράξενου διπλού εμπρησμού του σπιτιού του. Σήμερα, μιλάει για τη σημασία αλλά και τους κινδύνους τού να είναι κανείς ενεργός πολίτης…
Ο Στέφανος Κόλλιας γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα, αλλά η ανήσυχη φύση του τον οδήγησε σε περιπλανήσεις ανά τον κόσμο. Το 2006 αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα του πατέρα του, την Καλοσκοπή Φωκίδας. Στόχος του ήταν να γίνει αγρότης. Η έντονη και αυθαίρετη μεταλλευτική δραστηριότητα στην Γκιώνα έδωσε έρεισμα στον 37χρονο να ασχοληθεί με τα περιβαλλοντικά ζητήματα και να ιδρύσει μαζί με άλλους την «Κίνηση για τη σωτηρία της Γκιώνας». Ο διπλός εμπρησμός του σπιτιού του στο χωριό, ωστόσο, που εικάζεται πως υπήρξε πράξη εκφοβισμού, δεν έχει πλήξει το πάθος του. Δηλώνει αποφασισμένος να μην υπαναχωρήσει. Ετσι, αποτελεί τον μοναδικό «πυρόπληκτο» στη Φωκίδα και ένα φωτεινό παράδειγμα για το πώς μπορεί η ατομική πρωτοβουλία να γίνει συλλογική φωνή διαμαρτυρίας…
Πώς αποφασίσατε να μετακομίσετε μόνιμα στην Καλοσκοπή;
Ηθελα να ζήσω κοντά στη φύση. Στην Αθήνα δεν με απωθούν μόνο τα αυτοκίνητα και η μόλυνση, αλλά μια εν γένει επιθετικότητα που αποπνέει. Αποφάσισα να εγκατασταθώ μόνιμα στο χωριό του πατέρα μου και να αναλάβω τα χωράφια του. Ηταν συνειδητή επιλογή και όχι λύση ανάγκης. Είχα πρόταση να δουλέψω ως μεταφραστής στο Διπλωματικό Σώμα και το αρνήθηκα. Το αναφέρω όχι επειδή μου αρέσει να επαίρομαι, αλλά για να δείξω σε όλους -και ιδίως στους συγχωριανούς μου- ότι δεν γυρίζουν στα χωριά οι losers. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ζωή στην ελληνική επαρχία δεν είναι για τους «παρακατιανούς».
Πώς μεταφράζεται η έννοια της οικολογίας στην επαρχία;
Αλαμπουρνέζικα… Απαιτείται συνεχής και συνεπής ενημέρωση. Για πολύ κόσμο στα μέρη μας θεωρείται ακόμη «μαγκιά» να πετάς το σκουπίδι από το παράθυρο… Θεωρούν ότι οι οικολόγοι είναι γραφικοί που φωνάζουν. Κάπως έτσι πήγαν να παρουσιάσουν πολλοί την Κίνησή μας. Για μένα, όμως, η οικολογία δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Ο λόγος μου πέρασε στους χωριανούς, επειδή ήξεραν ότι δουλεύω με τα χέρια, είμαι αγρότης.
Τι γνωρίζατε για τη μεταλλευτική δραστηριότητα προτού έρθετε στο χωριό;
Οχι πολλά. Ο κόσμος είχε συνείδηση του προβλήματος, αλλά είχαν αποδεχθεί τα μεταλλεία ως «αναγκαίο κακό». Καθώς δενόμουν με τον τόπο, παρατηρούσα τον οργασμό εργασιών που επιτελούνται στην Γκιώνα. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι αυθαιρεσίες των δύο μεγάλων εταιρειών (S&B και ΕΛΜΙΝ Α.Ε.) διαγιγνώσκονται με γυμνό μάτι.
Ο λόγος της σιωπής των ντόπιων ήταν γιατί απασχολούνται στα μεταλλεία;
Οταν πρωτοξεκίνησε η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων βωξίτη στην Γκιώνα, πριν από περίπου 75 χρόνια, οι άνθρωποι που προσελήφθησαν προέρχονταν από την ευρύτερη περιοχή της Φωκίδας. Ωστόσο, τη δεκαετία του 1980 η S&B ξεκίνησε μαζικές απολύσεις εργαζομένων από τη Φωκίδα. Κάποτε δούλευαν έως και 500 άτομα από δύο χωριά, ενώ σήμερα είναι μόλις πέντε. Οι κενές θέσεις καλύφθηκαν από Πομάκους, που η εταιρεία μετέφερε μαζικά από τη Θράκη. Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο άλλαξε πολιτική. Εικάζω, όμως, ότι στόχος τους ήταν να ερημώσουν τα χωριά αυτά -όπως κι έγινε, ανάγκασαν μέρος του πληθυσμού σε εσωτερική ή εξωτερική μετανάστευση- ώστε να μην υπάρχει διαμαρτυρία για τη δραστηριότητά τους. Κατά τη γνώμη μου, όλη αυτή η διαμάχη με τις εταιρείες δεν έχει μόνο περιβαλλοντικό χαρακτήρα, αλλά και κοινωνικό. Οι εταιρείες ήταν και είναι οι σύγχρονοι τσιφλικάδες της Φωκίδας.
Αυτό το καθεστώς θέλει να αποτινάξει η Κίνησή σας;
Ο στόχος μας είναι να μπει φρένο στην αυθαίρετη μεταλλευτική δραστηριότητα και να σέβονται οι εταιρείες τη μελέτη περιβαλλοντικών όρων βάσει της οποίας πήραν την άδεια εξόρυξης. Πέρυσι άρχισα να διερευνώ την υπόθεση και βρήκα πολλούς συμπαραστάτες, καθώς είχε φθάσει ο κόμπος στο κτένι. Επισήμως, η Κίνηση ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2008 από 70 ανθρώπους από τα γειτονικά χωριά, σταδιακά όμως ο αριθμός μεγάλωσε εντυπωσιακά. Προσήλθαν άνθρωποι διαφορετικών κατευθύνσεων, παρόλο που οι διαχωριστικές γραμμές των κομμάτων «κρατούν» στη Φωκίδα.
Τι προβλήματα προκύπτουν από τη μεταλλευτική δραστηριότητα;
Τα παλιά νταμάρια στο βουνό χάσκουν ανοικτά, ενώ οι εταιρείες υποχρεούνται να αποκαθιστούν το χώρο. Οι νταλίκες που μεταφέρουν το βωξίτη δεν τηρούν τις οδηγίες: για τις μετακινήσεις χρησιμοποιούνται φορτηγά τύπου Dumper, που είναι κατασκευασμένα για να κυκλοφορούν μέσα σε εργοτάξια, δεν καταβρέχουν το δρόμο όπως όφειλαν, δεν σκεπάζουν το εμπόρευμά τους. Μόνο ύστερα από δικές μας διαμαρτυρίες ξεκίνησαν να καταβρέχουν και μόνο υπό το φόβο της παρουσίας Τροχαίας σε κεντρικά σημεία καλύπτουν το βωξίτη στις καρότσες. Οδηγούν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, ώστε να κάνουν τις δύο διαδρομές μία. Εχουν διανοίξει τους παλιούς δασικούς δρόμους, οι οποίοι λόγω της σκόνης βωξίτη φαίνονται κόκκινοι αντί πράσινοι. Τα μικροσωματίδια που εμπεριέχονται στη σκόνη μόνο αθώα δεν είναι. Ενα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι η εναπόθεση των στείρων, των υπολειμμάτων δηλαδή της εξόρυξης, που δεν εμπεριέχουν κοίτασμα. Ενώ υφίστανται κανονισμοί για την περαιτέρω αξιοποίησή τους, τα εναποθέτουν ως έχουν κοντά στο χωριό. Στο γειτονικό χωριό, Αποστολιά, οι κάτοικοι δοκιμάζονταν από τους εκρηκτικούς μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται στην εξόρυξη. Οι ζημιές στα σπίτια ήταν σοβαρές και οι γεωλόγοι έκαναν λόγο για ενδεχόμενο αφανισμού του χωριού στο μέλλον.
Ποιες συνέπειες σας φοβίζουν περισσότερο;
Από ισχυρές βροχοπτώσεις, κατολισθήσεις και διάβρωση του εδάφους. Αλλο ακανθώδες θέμα είναι το νερό. Τον τελευταίο μήνα έτρεχε από τις βρύσες κόκκινο και ο κόσμος αγόραζε εμφιαλωμένο. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στον υδροφόρο ορίζοντα, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, μπορεί να αποβούν μοιραίες. Στο υπέδαφος της Γκιώνας υπάρχουν χιλιάδες υπόγειες πηγές που τροφοδοτούν την Υλίκη και το Μόρνο, από όπου αρδεύεται η πρωτεύουσα. Γι’ αυτό πρέπει να προηγείται κάθε εξόρυξης υδρολογική και γεωλογική μελέτη. Ενδέχεται οι εργασίες υπόγειας εξόρυξης να μολύνουν ή να στερέψουν την πηγή. Επίσης, σε κάποια χρόνια ο βωξίτης θα σωθεί, οι εταιρείες θα φύγουν και η Φωκίδα θα συνεχίσει «πληγωμένη».
Στη σύντομη πορεία της Κίνησης έχουν συμβεί πολλά…
Οταν ξεκίνησα να δραστηριοποιούμαι, περίμενα να δημιουργηθούν αντιπαραθέσεις. Προετοιμάζοντας τη συγκέντρωση στην Αποστολιά στις 12/12, ένιωθα διάχυτη ένταση στον τόπο. Φημολογείται ότι η S&B μάζεψε τους εργαζομένους και τους είπε ότι εξαιτίας ημών, των «οικολόγων του Κολωνακίου», κινδύνευαν να χάσουν τη δουλειά τους. Ετσι, λάβαμε καταγγελτικές επιστολές από όλα τα συνδικάτα των εργαζομένων, που ήταν ακριβώς ίδιες. Οργανώθηκε «αντισυγκέντρωση» των εργαζομένων, κυρίως εργολάβων και υπεργολάβων, στην Αποστολιά για να σαμποτάρουν τη δική μας. Παρ’ όλες τις απειλές, δεν φύγαμε. Ενώ είχα κατεβεί στην Αθήνα για την Πρωτοχρονιά, με ενημέρωσαν για την πυρκαγιά στο σπίτι. Εμεινα εμβρόντητος. Ο εμπρησμός του σπιτιού, που ο πατέρας μου έκτιζε για χρόνια με δάνειο, υποδηλώνει μίσος και εκφοβισμό. Το σπίτι του παππού μου το είχαν κάψει οι Γερμανοί. Αυτοί όμως ήταν κατακτητές, έτσι δεν είναι;
Ποιοι πιστεύετε ότι κρύβονται από πίσω;
Ο συνειρμός που κάνει κανείς είναι ότι κάποια μεταλλευτική εταιρεία κρύβεται πίσω από την ενέργεια. Ωστόσο, είναι σαφές ότι αυτή η κίνηση είναι εις βάρος των συμφερόντων τους, επομένως ποτέ δεν θα αποφάσιζαν κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω, λοιπόν, ποιος είναι ο ένοχος. Είναι καθήκον της αστυνομίας να το βρει. Ωστόσο, η ερμηνεία που δόθηκε ότι ο πρώτος εμπρησμός ήταν προειδοποιητικός δεν με πείθει. Απλώς, οι χαμηλές θερμοκρασίες και το χιόνι βοήθησαν να σβήσει γρήγορα. Τη δεύτερη φορά, την «επιχείρηση» ανέλαβαν επαγγελματίες, με αποτέλεσμα το σπίτι μου να σβηστεί από το χάρτη. Και τις δύο φορές γλίτωσα εγώ. Το μήνυμα είναι να σιωπήσω για να μην ακολουθήσουν χειρότερα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν σκοπεύω να κάνω.
Φοβάστε;
Φυσικά. Δεν το παίζω ήρωας. Μετά τον πρώτο εμπρησμό, επέστρεψα στο χωριό και οχυρώθηκα: γέμισα το σπίτι τσεκούρια, στον παραμικρό ήχο τιναζόμουν. Αυτή η κατάσταση μου άλλαξε την ψυχοσύνθεση. Τώρα, δεν διανυκτερεύω στην Καλοσκοπή, δεν αντέχω να είμαι φιλοξενούμενος στον τόπο μου. Θα ξεκινήσω να φτιάχνω και πάλι το σπίτι. Είμαι πολύ συγκινημένος από τη βοήθεια που μου έχει προσφερθεί από ανθρώπους όλης της οικουμένης. Μου δωρίζουν οικοδομικά υλικά, προθυμοποιούνται να εργαστούν αμισθί. Επόμενος στόχος είναι να ανακατασκευαστεί το σπίτι το συντομότερο, για να δώσουμε το δικό μας μήνυμα: ότι τίποτα και κανείς δεν αναχαιτίζει τη δράση μας.
__,_._,___